انهار
انهار
امکانات سایت
مطالب خواندنی
قبلی فهرست بخش فهرست اصلی بعدی

روزه های مستحب

بزرگ نمایی کوچک نمایی
مسأله 1748- روزه تمام روزهاي سال، غير از روزه هاي حرام و مكروه كه گفته شد مستحب است، و براي بعضي از روزها بيشتر سفارش شده است كه از آن جمله است:
1- پنجشنبه اول و پنجشنبه آخر هر ماه و چهارشنبه اولي كه بعد از روز دهم ماه است. و اگر كسي اينها را بجا نياورد، مستحب است قضا نمايد1 و چنانچه اصلاً نتواند روزه بگيرد، مستحب است براي هر روز يك مد طعام يا 6/12 نخود نقره2 به فقير بدهد3.
2- سيزدهم و چهاردهم و پانزدهم هر ماه.
3- تمام ماه رجب و شعبان و بعضي ازاين دو ماه اگر چه يك روز باشد.
4- روز عيد نوروز4، روز بيست و پنجم و بيست و نهم ذي قعده 5 روز اول تا روز نهم ذي حجه «روز عرفه» ولي اگر بواسطه ضعف روزه نتواند دعاهاي روز عرفه را بخواند، روزه آن روز مكروه است . عيد سعيد غدير «18 ذي حجه» 6. روز اول و سوم محرم7. ميلاد مسعود پيغمبر اكرم صلي الله عليه و آله و سلم «17 ربيع الاول»8. روزه مبعث حضرت رسول اكرم صلي الله عليه و آل و سلم«27» رجب و اگر كسي روزه مستحبّي بگيرد واجب نيست آن را به آخر برساندبلكه اگر برادر مؤمنش او را به غذا دعوت كند، مستحب است 9 دعوت او را قبول كند و در بين روز افطار نمايد10.
اين مسأله در رساله آيات عظام: بهجت وسبحانی نيست
1- مكارم: [پايان مورد اول].
2- خوئي، سيستاني، تبريزي: نقره سکه دار...
مظاهری: برای هر روز 750 گرم گندم یا جو و مانند اینها یا قیمت آنها را...
3- زنجانی: یک مد طعام یا یک درهم به مسکین بدهد...
4- خوئي، گلپايگاني، سيستاني، تبريزي، صافي، وحید:  [و] روز چهارم تا نهم شوال...
5- مكارم: 4- روز عيد نوروز ، روز بيست و چهارم ذي الحجه و بيست و نهم ذي القعده...
[روز عید نوروز در رساله آیت الله زنجانی نیامده است].
6- گلپايگاني، خوئي، صافي، زنجاني، تبريزي، سيستاني، وحید: و روز مباهله «24 ذي حجه»...
7- خوئي، گلپايگاني، سيستاني، تبريزي، مكارم، زنجاني، صافي: روز اول و سوم و هفتم محرم...
8- گلپايگاني، خوئي، صافي، زنجاني، تبريزي، سيستاني، وحید: و روز پانزدهم جمادي الاولي...
9- زنجاني: اگر قبل از ظهر باشد مستحب است....
10- خوئي، سيستاني، تبريزي، وحید: اگر چه بعد از ظهر باشد.
*****

امام خامنه ای: مسأله - روزه در تمام روزهای سال (جز روزه های حرام و مکروه- مستحب است؛ ولی روزه بعضی از روزها مستحب مؤکّد است؛ از جمله: ۱. اولین و آخرین پنج شنبه هرماه و اولین چهارشنبه از دهه دوم هر ماه ۲. سیزدهم، چهاردهم و پانزدهم هر ماه (ایّام البیض) ۳. ماه رجب و شعبان (تمام یا بعضی از آن حتّی یک روز) ۴. میلاد رسول اکرم صلی الله علیه وآله (۱۷ ربیع الاوّل) ۵. عید مبعث (۲۷ رجب) ۶. عید غدیر (۱۸ ذی الحجه) ۷. روز دحو الارض(۲۵ ذی القعده). {و} هرگاه کسی روزه مستحبی بگیرد واجب نیست آن را به آخر برساند و هر موقع بخواهد، می تواند روزه خود را افطار کند، بلکه اگر مؤمنی او را به غذا دعوت کند شرعاً پسندیده است دعوت را قبول و روزه را افطار کند.

جوادی آملی: مسأله 1631- روزه گرفتن در هر روز از ایام سال - جز موارد یاد شده در مسئله چهارم-  {در ذیل مسأله 1739} صحیح و مستحب است.
  

 
پاسخ به احکام شرعی
 
موتور جستجوی سایت

تابلو اعلانات

پیوندها

حدیث روز
بسم الله الرحمن الرحیم
چهار پناهگاه در قرآن
   
أَبَانُ بْنُ عُثْمَانَ وَ هِشَامُ بْنُ سَالِمٍ وَ مُحَمَّدُ بْنُ حُمْرَانَ عَنِ الصَّادِقِ (علیه السلام) قَالَ:
عَجِبْتُ لِمَنْ فَزِعَ مِنْ أَرْبَعٍ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى أَرْبَعٍ
(۱) عَجِبْتُ لِمَنْ خَافَ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَكِيلُ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا فَانْقَلَبُوا بِنِعْمَةٍ مِنَ اللَّهِ وَ فَضْلٍ لَمْ يَمْسَسْهُمْ سُوءٌ
(۲) وَ عَجِبْتُ لِمَنِ اغْتَمَّ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- لا إِلهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحانَكَ إِنِّي كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِينَ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- وَ نَجَّيْناهُ مِنَ الْغَمِّ وَ كَذلِكَ نُنْجِي الْمُؤْمِنِينَ
(۳) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ مُكِرَ بِهِ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- وَ أُفَوِّضُ أَمْرِي إِلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصِيرٌ بِالْعِبادِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- فَوَقاهُ اللَّهُ سَيِّئاتِ ما مَكَرُوا
(۴) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ أَرَادَ الدُّنْيَا وَ زِينَتَهَا كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- ما شاءَ اللَّهُ لا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- إِنْ تَرَنِ أَنَا أَقَلَّ مِنْكَ مالًا وَ وَلَداً. فَعَسى‏ رَبِّي أَنْ يُؤْتِيَنِ خَيْراً مِنْ جَنَّتِكَ وَ عَسَى مُوجِبَةٌ
    
آقا امام صادق (عليه السّلام) فرمود: در شگفتم از كسى كه از چهار چيز مى‌هراسد چرا بچهار چيز پناهنده نميشود:
(۱) شگفتم از آنكه ميترسد چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل« حَسْبُنَا اَللّٰهُ‌ وَ نِعْمَ‌ اَلْوَكِيلُ‌ » خداوند ما را بس است و چه وكيل خوبى است زيرا شنيدم خداى جل جلاله بدنبال آن ميفرمايد:بواسطۀ نعمت و فضلى كه از طرف خداوند شامل حالشان گرديد باز گشتند و هيچ بدى بآنان نرسيد.
(۲) و شگفتم در كسى كه اندوهناك است چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل:« لاٰ إِلٰهَ‌ إِلاّٰ أَنْتَ‌ سُبْحٰانَكَ‌ إِنِّي كُنْتُ‌ مِنَ‌ اَلظّٰالِمِينَ‌ » زيرا شنيدم خداى عز و جل بدنبال آن ميفرمايد در خواستش را برآورديم و از اندوه نجاتش داديم و مؤمنين را هم چنين ميرهانيم.
(۳) و در شگفتم از كسى كه حيله‌اى در بارۀ او بكار رفته چرا بفرمودۀ خداى تعالى پناه نمى‌برد« وَ أُفَوِّضُ‌ أَمْرِي إِلَى اَللّٰهِ‌ إِنَّ‌ اَللّٰهَ‌ بَصِيرٌ بِالْعِبٰادِ »:كار خود را بخدا واگذار ميكنيم كه خداوند بحال بندگان بينا است)زيرا شنيدم خداى بزرگ و پاك بدنبالش مى‌فرمايد خداوند او را از بديهائى كه در بارۀ او بحيله انجام داده بودند نگه داشت.
(۴) و در شگفتم از كسى كه خواستار دنيا و آرايش آن است چرا پناهنده نميشود بفرمايش خداى تبارك و تعالى(« مٰا شٰاءَ اَللّٰهُ‌ لاٰ قُوَّةَ‌ إِلاّٰ بِاللّٰهِ‌ »)(آنچه خدا خواست همان است و نيروئى جز به يارى خداوند نيست)زيرا شنيدم خداى عز اسمه بدنبال آن ميفرمايد اگر چه مرا در مال و فرزند از خودت كمتر مى‌بينى ولى اميد هست كه پروردگار من بهتر از باغ تو مرا نصيب فرمايد (و كلمۀ:عسى در اين آيه بمعناى اميد تنها نيست بلكه بمعناى اثبات و تحقق يافتن است).
من لا يحضره الفقيه، ج‏۴، ص: ۳۹۲؛
الأمالي( للصدوق)، ص: ۶؛
الخصال، ج‏۱، ص: ۲۱۸.

کلیه حقوق مادی و معنوی این پورتال محفوظ و متعلق به حجت الاسلام و المسلمین سید محمدحسن بنی هاشمی خمینی میباشد.

طراحی و پیاده سازی: FARTECH/فرتک - فکور رایانه توسعه کویر -