انهار
انهار
امکانات سایت
مطالب خواندنی

زندگینامه

بزرگ نمایی کوچک نمایی
بِسْمِ اللهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ
السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِمِ.
وَ اَلسَّلاَمُ عَلَى عِبَادِ اَللَّهِ
زندگینامه
    
بنی‌هاشمی خمینی، سید محمدحسن - ویکی‌نور، دانشنامهٔ تخصصی
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
تولد ۱۲ اردیبهشت ۱۳۳۶ در روستای دهنو واقع در ۳۰ کیلومتری جنوب غربی «خمین».
قرآن را نزد یکی از مربیان قرآنی آموختم و پس از پایان تحصیلات سوم دبیرستان در سال ۱۳۵۲ عازم تهران شدم و ضمن اشتغال به کار، در یکی از هیئات مذهبی که با إشراف حضرت حجةالاسلام و المسلمین حاج آقا مصطفی حائری فومنی (مدّظله‌) اداره می‌شد رفت و آمد و ارتباط پیدا کردم.
علاقه به طلبگی و تحصیل علوم دینی
سال ۱۳۵۴ با علاقه ای که از کودکی به روحانیت داشتم، با تشویق حجة‌الاسلام و المسلمین حاج آقا مصطفی حائری فومنی (مدّظلّه)[۱] و هدایت برخی دوستان تهرانی به حوزه علمیه رهسپار شدم.
حوزه علمیه مرحوم آیةالله مجتهدی تهرانی سال ۱۳۵۴ تا ۱۳۵۵
سالهای نخست تحصیلاتم، در حوزه علمیه سراسر نورانی عالم عامل، عابد، زاهد و عارف وارسته مرحوم آیه الله مجتهدی تهرانی (قدّس سرّه) شروع شد، «جامع المقدمات و عقاید» را از محضر  حجج اسلام سیدعلی بطحانی و مسعودی (مدّظلّهما) و «اخلاق» را از محضر مرحوم آیةالله مجتهدی تهرانی استفاده کردم. ولی مـتـأسـفـانـه در اسفند سال ۱۳۵۵ با پیش آمدن حوادثی تلخ و ناگفتنی، با تحمل فراغ آیةالله مجتهدی تهرانی، مجبور به ترک تهران و سفر به کاشان شدم و از رشد علمی و معنوی بهتر و بیشتری که نصیبم میشد محروم شدم.
دارالعلم اسلامی مرحوم آیةالله اعتمادی سال ۱۳۵۶ تا ۱۳۵۹
پس از عزیمت به کاشان؛ ابتدا برای ادامه تحصیل؛ به محضر مرحوم آیةالله یثربی هدایت شدم ولی به دلیل تکمیل بودن ظرفیت حجرات حوزه ایشان، با هدایت آن مرحوم به دارالعلم مرحوم آیةالله اعتمادی رفتم و تا سال ۱۳۵۹ به تحصیل کتب «سیوطی»،  «مغنی»، «حاشیه» و «معالم الاصول» از محضر آن مرحوم و برخی از مدرّسین از قم، مانند: حجةالإسلام علوی و نیز مرحوم حجةالإسلام حسینی خراسانی شدم.
شرکت در راهپیمائی‌های نهضت اسلامی
سال ۱۳۵۶ همزمان با حرکت غیراخلاقی و دور از ادب روزنامه اطلاعات در توهین به مقام شامخ روحانیت به ویژه مرحوم امام خمینی (قدّس سرّه) و نیز شهادت مظلومانه و مشکوک مرحوم آیةالله حاج آقا مصطفی خمینی ملت آزاده و عزّت طلب ایران اسلامی؛ مجدداً یکپارچه و متحد، حرکت الهی خود را، کوبنده تر و قاطع تر از قبل به رهبری مرجع عالیقدر و زعیم فرزانه، رهبر کبیر انقلاب و بنیانگذار جمهوری اسلامی امام خمینی (قدّس سرّه) شروع کردند، اینجانب نیز که قطره‌ای از اقیانوس سیل خروشان ملت و آن زمان ۲۰ ساله بودم، توفیق و سعادت نصیبم می‌شد همه روزه تا زمان پیروزی نهضت بدون وقفه در «یوم الله ۲۲ بهمن ۱۳۵۷» در تظاهرات و راهپیمایی‌ها حضور داشته باشم. خدای سبحان را سپاس که رژیم تا دندان مسلحی که تکیه‌گاهش آمریکا، شوروی سابق، و سایر سران کفر جهانی به ویژه صهیونیسم بین المللی، خود فروختگان و شیخ نشین‌های منطقه بود و به پیشینه ۲۵۰۰ ساله‌ شاهنشاهی می‌بالید، همچون تارهای ضعیف عنکبوت متلاشی شد و نهضت اسلامیمان با تکیه به عنایات الهی و توجّهات اولیا، دین (علیهم‌السلام) پیروز گردید و پرچم پر افتخار نظام جمهوری اسلامی در کشورمان به احتزاز درآمد.
حوزه علمیه مرحوم آیه الله یثربی سال ۱۳۵۹ تا ۱۳۷۳
سال ۱۳۵۹ وارد حوزه علمیه مرحوم آیةالله یثربی (قدّس سرّه) شدم و پس از خواندن «سیوطی»، «مغنی»، «اصول فقه»، «لمعه» «رسائل» مکاسب» و «کفایه الاصول» در محضر اساتید بزرگواری چون، حجج اسلام: مرحوم حسینی خراسانی، مرحوم ابوالشهیدین حاج شیخ احمد اسلامی، مرحوم حیدری راوندی و مرحوم حاج شیخ اسداله روحانی (قدّس سرّهم) و حاج شیخ مصطفی صمدیان، ابوالشهید عبداللهی اصفهانی (حاکم شرع وقت کاشان)، آیةالله علم الهدی (مدّظلّهم) و مرحوم آیةالله یثربی به درس «سطح خارج فقه» مرحوم آیةالله یثربی راه یافتم.
تحقیق و نویسندگی
برخی از بزرگان[۲] معتقدند بهتر است طلاب علوم دینی خودشناسی کرده و کارآرایی خویش را در هر زمینه‌ای شناسایی کرده و در همان زمینه فعالیت کنند. اینجانب در زمینه‌هائی همچون: «امامت جماعت»، «تدریس»، «سخنرانی»، «کارهای اجرایی»، «نویسندگی»، و... تشخیص دادم که بهتر است فعالیت‌ خود را غالباً در زمینه‌ «تحقیق و نویسندگی» متمرکز کنم.
البته «تحقیق و نویسندگی» را قبلاً و در سال ۱۳۵۶ در جبهه های جنگ تحمیلی بعث افلقی عراق علیه ایران به صورت پراکنده انجام میدادم، ولی در سال ۱۳۷۳ و پس از ارتحال شیخ الفقهاء العظام مرحوم آیةالله العظمی اراکی در ۲۳ مهر ۱۳۷۳ به صورت منظم حداقل ۱۷ ساعت در شبانه روز دنبال کردم  و بحمداله با استغاثه از ذات لایزال الهی و استعانت و استمداد از اولیاء دین (علیهم‌السلام) توفیقاتی خصوصاً در زمینه فقه و احکام نصیبم شد و اکنون نیز به همین خدمت ادامه میدهم.
و البته در تاریخ ۲۵ اردیبهشت ۱۳۸۸ شمسی نیز به تشویق برخی از دوستان مبادرت به تأسیس پایگاه اینترنتی انهار anhar.ir  نمودم و سپس فعالیت خود را در کانالهای تلگرامی و واتسآپ هم نیز شروع کردم ولی پس از امر رهبر معظم انقلاب امام خامنه ای (مدّظلّه) به استفاده از تولید داخلی به ایتا منتقل شدم و الحمدلله در این فضا هم فعالیت دارم. و
[۱] حجة‌الاسلام و المسلمین حاج آقا مصطفی حائری فومنی (مدّظلّه)؛ نماینده مردم فومن و شفت در دوره اول مجلس شورای اسلامی بود و پس از آن از سال۱۳۶۳ تا ۱۳۶۸ سفیر ایران در امارات گردید و از سال ۱۳۷۱ نیز رئیس مؤسسه مهد قرآن کشور شد.
[۲] حجةالإسلام و المسلمین قرائتی (مدّظلّه).
  

 
پاسخ به احکام شرعی
 
موتور جستجوی سایت

تابلو اعلانات
  


پیوندها

حدیث روز
بسم الله الرحمن الرحیم
چهار پناهگاه در قرآن
   
أَبَانُ بْنُ عُثْمَانَ وَ هِشَامُ بْنُ سَالِمٍ وَ مُحَمَّدُ بْنُ حُمْرَانَ عَنِ الصَّادِقِ (علیه السلام) قَالَ:
عَجِبْتُ لِمَنْ فَزِعَ مِنْ أَرْبَعٍ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى أَرْبَعٍ
(۱) عَجِبْتُ لِمَنْ خَافَ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَكِيلُ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا فَانْقَلَبُوا بِنِعْمَةٍ مِنَ اللَّهِ وَ فَضْلٍ لَمْ يَمْسَسْهُمْ سُوءٌ
(۲) وَ عَجِبْتُ لِمَنِ اغْتَمَّ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- لا إِلهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحانَكَ إِنِّي كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِينَ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- وَ نَجَّيْناهُ مِنَ الْغَمِّ وَ كَذلِكَ نُنْجِي الْمُؤْمِنِينَ
(۳) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ مُكِرَ بِهِ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- وَ أُفَوِّضُ أَمْرِي إِلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصِيرٌ بِالْعِبادِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- فَوَقاهُ اللَّهُ سَيِّئاتِ ما مَكَرُوا
(۴) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ أَرَادَ الدُّنْيَا وَ زِينَتَهَا كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- ما شاءَ اللَّهُ لا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- إِنْ تَرَنِ أَنَا أَقَلَّ مِنْكَ مالًا وَ وَلَداً. فَعَسى‏ رَبِّي أَنْ يُؤْتِيَنِ خَيْراً مِنْ جَنَّتِكَ وَ عَسَى مُوجِبَةٌ
    
آقا امام صادق (عليه السّلام) فرمود: در شگفتم از كسى كه از چهار چيز مى‌هراسد چرا بچهار چيز پناهنده نميشود:
(۱) شگفتم از آنكه ميترسد چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل« حَسْبُنَا اَللّٰهُ‌ وَ نِعْمَ‌ اَلْوَكِيلُ‌ » خداوند ما را بس است و چه وكيل خوبى است زيرا شنيدم خداى جل جلاله بدنبال آن ميفرمايد:بواسطۀ نعمت و فضلى كه از طرف خداوند شامل حالشان گرديد باز گشتند و هيچ بدى بآنان نرسيد.
(۲) و شگفتم در كسى كه اندوهناك است چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل:« لاٰ إِلٰهَ‌ إِلاّٰ أَنْتَ‌ سُبْحٰانَكَ‌ إِنِّي كُنْتُ‌ مِنَ‌ اَلظّٰالِمِينَ‌ » زيرا شنيدم خداى عز و جل بدنبال آن ميفرمايد در خواستش را برآورديم و از اندوه نجاتش داديم و مؤمنين را هم چنين ميرهانيم.
(۳) و در شگفتم از كسى كه حيله‌اى در بارۀ او بكار رفته چرا بفرمودۀ خداى تعالى پناه نمى‌برد« وَ أُفَوِّضُ‌ أَمْرِي إِلَى اَللّٰهِ‌ إِنَّ‌ اَللّٰهَ‌ بَصِيرٌ بِالْعِبٰادِ »:كار خود را بخدا واگذار ميكنيم كه خداوند بحال بندگان بينا است)زيرا شنيدم خداى بزرگ و پاك بدنبالش مى‌فرمايد خداوند او را از بديهائى كه در بارۀ او بحيله انجام داده بودند نگه داشت.
(۴) و در شگفتم از كسى كه خواستار دنيا و آرايش آن است چرا پناهنده نميشود بفرمايش خداى تبارك و تعالى(« مٰا شٰاءَ اَللّٰهُ‌ لاٰ قُوَّةَ‌ إِلاّٰ بِاللّٰهِ‌ »)(آنچه خدا خواست همان است و نيروئى جز به يارى خداوند نيست)زيرا شنيدم خداى عز اسمه بدنبال آن ميفرمايد اگر چه مرا در مال و فرزند از خودت كمتر مى‌بينى ولى اميد هست كه پروردگار من بهتر از باغ تو مرا نصيب فرمايد (و كلمۀ:عسى در اين آيه بمعناى اميد تنها نيست بلكه بمعناى اثبات و تحقق يافتن است).
من لا يحضره الفقيه، ج‏۴، ص: ۳۹۲؛
الأمالي( للصدوق)، ص: ۶؛
الخصال، ج‏۱، ص: ۲۱۸.

کلیه حقوق مادی و معنوی این پورتال محفوظ و متعلق به حجت الاسلام و المسلمین سید محمدحسن بنی هاشمی خمینی میباشد.

طراحی و پیاده سازی: FARTECH/فرتک - فکور رایانه توسعه کویر -