انهار
انهار
مطالب خواندنی

وضوء

بزرگ نمایی کوچک نمایی

 سؤال: هنگام وضو گرفتن که باید صورت و دستها را از بالا به پایین شست اگر کسی سهواً دستش از پایین به بالا رفت و یا افقی شست آیا وضویش اشکال پیدا می کند یا نه؟

جواب: اگر صدق شستن از بالا به پائین محفوظ باشد وضوء صحیح است.

سؤال: از آنجا که نظر حضرت امام در تحریر و حاشیۀ عروةالوثقی بر احتیاط واجب است که شستن صورت و دستها باید از اَعلی به اسفل باشد؛ آیا در همۀ دست کشیدنها، باید از ابتدای بالای دست بکشد و اگر کسی مثلاً از وسط دست کشید در عین حال که بالا را شسته است، آیا اشکال دارد در حالی که از اسفل به اعلی نشسته است؟

جواب: مانع ندارد.

سؤال: هنگام وضو گرفتن، اگر احیاناً دست طوری قرار گرفت که آب وضو به طرف آرنج سرازیر شود، اشکالی در وضو ایجاد می شود یا خیر؟

جواب: اشکال ندارد.

سؤال: اینجانب عینک نامرئی می زنم و آن وسیله ای است که بر روی عنبیّه قرار می گیرد، آیا وضو و غسل با آن اشکال دارد یا نه؟

جواب: اگر در داخل چشم قرار می گیرد مانع از صحت وضوء و غسل نیست.

سؤال: رزمنده ای دو دست خود را تا آرنج از دست داده است، تکلیف او از نظر وضو و تیمم چیست؟

جواب: اگر هیچ از مرفق باقی نمانده، شستن دستها در وضو و مسح آنها در تیمم ساقط است و بقیّه اعمال وضو و یا تیمم را باید بجا آورد ولو به وسیلۀ نائب گرفتن.

 سؤال: کسانی که در جبهه از ناحیۀ هر دو دست معیوب بوده و بطور کلّی دو دست خود را از دست می دهند، طریقۀ وضو گرفتن و تیمّم آنها چگونه است؟

جواب: اگر دستهای او از مرفق قطع شده باشد، غسل یدین ساقط است و صورت خود را بشوید و احتیاطاً نائب بگیرد جهت مسح رأس و قدمین با نداوت صورت، و در موردی که وظیفه تیمم است، اگر دستهای او از مرفق قطع شده باشد، پیشانی خود را به زمین مسح کند و احتیاط آن است که نایب نیز بگیرد در صورت امکان و اگر از مرفق قطع نشده باشد، پیشانی خود را بنا بر احتیاط مستحب به زمین مسح کند و باید به باقیمانده از دست آن را مسح کند و احتیاطاً پشت آن را هم مسح نماید.

سؤال: جوانی در جنگ دست چپش از مچ قطع شده و برای وضوء گرفتن محتاج فتوای امام است.

جواب: با همان مقدار باقی ماندۀ دست باید وضوء بگیرد و اگر وضوء ترتیبی مشکل است با گرفتن دست زیر شیر یا فرو بردن در داخل حوض یا ظرف آب وضوء ارتماسی بگیرد.

سؤال: جوانی دست خود را از مچ ندارد، و کسی دیگر دستش را از آرنج ندارد، این دو نفر وضو به چه صورت بگیرند و کسی دیگر پای خود را از زانو ندارد مسح پا را از کجا بکشد؟

جواب: هر مقدار از دستها-آرنج به پائین که باقی است باید شسته شود و کسی که یک پا دارد همان پا را مسح نماید.

 سؤال: دست راست اینجانب سست است بطوری که نمی توانم هنگام وضو گرفتن برای ریختن آب به صورت، انگشتانم را جمع کنم، یا برای آب کشیدن دست چپ روی آن آب بریزم. و من حالا موقع وضو گرفتن نمی توانم با دست آب بریزم و بعضی مواقع دستم را ( از آرنج دست چپ) جلو شیر آب می گیرم یا در آب فرو می برم. آیا اینگونه وضو گرفتن صحیح است؟ جواب: لازم نیست با دست آب بریزید به هر نحو آب را به جاهایی که باید شسته شود برسانید ولو زیر شیر یا زیر آب کردن ، کافی است.

سؤال: شخص جاهل مقصری در موقع وضو گرفتن، تا مچ دست آب می ریخته و دست بر آن می کشیده و یقین ندارد که آب به لای انگشتان می رسیده یا نه؟ البته دست به لای انگشتان و بالای آنها هم نمی کشیده! (چون شستن دست را قبل از صورت، مرتبۀ اول حساب می کرده) آیا نمازهایی که خوانده قضا دارد یا نه؟

جواب: باید قضا نماید.

سؤال: اینجانب معلول هستم و یک دست ندارم چگونه برای عبادت تطهیر کنم؟ و چگونه با یک دست وضوء بگیرم؟

جواب: برای تطهیر محل غائط می توانید با شیلنگ یا سنگ یا کلوخ یا کهنه به ترتیبی که در  رساله مذکور است خود را پاک نمائید و برای وضوء همان یک دست را زیر شیر بگیرید یا داخل طشت آب یا حوض نمائید و ارتماسی وضوء بگیرید.

سؤال: ما حکم غسل الید فی الحالات الاضطراری طبقاً لِما ورد فی نص المسألة 20 فی واجبات الوضوء فی تحریر الوسیله (یجوز المسح علی القناع و الخف و الجورب و غیرها عند الضّرورة...)؟

جواب: الحکم المذکور فی تلک المسألة مختصٌ بالمسح.

سؤال: در مورد اشخاصی که دست یا پای خود را از دست داده اند برای نماز خواندن چگونه وضوء بگیرند؟لطفاً نظر خود را بفرمائید.

جواب: اعضای باقی مانده را وضوء دهد و اگر خودش نمی تواند از دیگران کمک بگیرد که به نیابت او بقیۀ اعضاء او را وضو دهد.

سؤال: معلولی تا مرفق مقطوع الید و تا ساق پا بیشتر ندارد مابقی قطع گردیده، او در وضو چه وظیفه ای دارد ؟

جواب: شستن و مسح باقی ماندۀ اعضاء وضوء کفایت می کند.

 سؤال: کسی است که یک دست و یک پای او در جبهه قطع شده است آیا ایشان برای وضو ساختن می تواند اول صورت را بشوید و بعد دستش را زیر شیر آب بگیرد و بعد با دست راستش که قطع نشده پای چپش را مسح کند و آیا لازم است پای مصنوعی که گذاشته مسح بکشد؟(دست چپ از بالای بازو و پای راست از پائین زانو  قطع شده است)

جواب: به ترتیبی که ذکر گردید وضوء صحیح است و لازم نیست پای چوبی (مصنوعی) را مسح کند.

 سؤال: در هنگام وضوء گرفتن در رساله نوشته شده اگر شخصی پیش از شستن صورت، دستهای خود را تا مچ شسته باشد در موقع وضوء باید تا سر انگشتان را بشوید و اگر فقط تا مچ را بشوید باطل است، بنابراین بعضی که فقط تا مچ را می شویند آیا وضوء باطل می شود، و آیا اگر فقط بار آخر مثلاً دست چپ را به روی دست راست بکشند و دست چپ را تا سرانگشتان ببرند کفایت می کند؟

جواب: در شستن دست و صورت در وضوء باید آب وضوء به تمام عضو ولو با دست کشیدن برسد و شستن دست از آرنج تا مچ کافی نیست.

سؤال: آیا انسان در وضو گرفتن چنانچه چند مشت آب روی صورت یا دستها بریزد به نیت یک مرتبه و بعداً دست بکشد آیا یک مرتبه حساب می شود؟ یا با تعدد مشت آب چند مرتبه حساب می شود؟

جواب: در فرض مرقوم یک مرتبه محسوب است.

 سؤال: در مسأله 248 رساله فرموده اید: «در وضو، شستن صورت و  دستها، مرتبۀ اول واجب و مرتبه دوّم جایز و مرتبۀ سوّم و بیشتر از آن حرام می باشد  و اگر با یک مشت آب، تمام عضو شسته شود و به قصد وضو بریزد، یک مرتبه حساب می شود، چه قصد بکند یک مرتبه را یا قصد نکند.» سؤال این است: منظورتان از یک مرتبه چیست؟ و بیان فرمائید که آیا شستن، فقط آب ریختن است یا دست کشیدن همراه با آب ریختن؟

جواب 1- تمام عضو شسته نشود، یک مرتبه حساب نمی شود. 2-آب ریختن تنها شستن نیست، مگر اینکه تمام عضو را فرا گیرد.

سؤال: آیا بستن شیر آب در اثنای وضو(با توجه به وجود آب روی آن) پیش از تمام شدن دست چپ باعث بروز اشکال در صحت وضو می گردد یا خیر؟ ج:اشکال ندارد.

سؤال: اگر صورت را در وضو سه مرتبه بشوید یا دست راست را که حرام است طبق فتوای امام آیا وضو هم باطل می شود یا خیر؟

جواب: شستن سه مرتبۀ صورت و دست راست به قصد وضو حرام است ولی وضو را باطل نمی کند و اگر دست چپ را سه مرتبه بشوید مسح او اشکال پیدا می کند و وضو باطل است.

سؤال: در وضو گرفتن، شخص بعد از اینکه دو مشت آب بر دستش می ریزد یک مشت دیگر بر شیر آب ریخته و شیر را می بندد آیا این آب حکم آب اضافه را ندارد و آیا وضوی این شخص درست است یا خیر؟

جواب: اگر بعد از ریختن آب بر شیر برای تمام کردن وضو دست می کشد و با آب وضو مسح می کند مانع ندارد.

سؤال: اگر قبل از نیّت وضو، صورت خیس باشد، آیا باید اوّل صورت را خشک کرد و بعد وضو گرفت؟ یا اینکه می توان با همان حالت وضو گرفت؟

جواب: خشک کردن لازم نیست.

 سؤال: اگر انسان قبل از وضو دستها را تا مرفق بشوید خشک کردن آن برای وضو لازم است یا نه؟

جواب: لازم نیست.

سؤال: در رساله آمده است که پوستی را که گاهی به بدن می چسبد و گاهی از آن جدا می شود، باید کند یا در هنگام وضو باید آب را به زیر آن رساند، آیا این مسأله شامل مقدار کمی از پوست هم می شود؟

جواب: اگر زیر پوست جدا شده، تماماً ظاهر شده باشد، باید آن را در وضو بشوید ولو به اینکه پوست جدا شده را بلند نماید و یا ببرّد و فرقی در این حکم بین پوست بزرگ و کوچک نیست.

سؤال: با دست و صورت چرب وضوء گرفتن به دلیل ضرر داشتن صابون و ... چگونه است؟

جواب: چربی اگر مانع از رسیدن آب به بشره نباشد وضوء اشکال ندارد.

 سؤال: آیا جوهر خودکار جزو چیزهایی است که اگر روی دست باشد، وضو را باطل می کند؟ جواب: چنانچه جرم داشته باشد باید برطرف شود.

 سؤال: آیا «رنگ موهایی» که زنها برای رنگ کردن مو و ابروی خود بکار می برند، مانع از وضو و غسل است یا خیر؟(البته رنگهائی که غیر طبیعی اند)

جواب: مجرّد رنگ بدون جرم، مانع نیست.

 سؤال: اینجانب با خمیر شیشه سروکار دارم و با این که هنگام وضو با دقّت آن را پاک می کنم ولی بعضی از اوقات بعد از نماز متوّجه می شوم که مقداری از آن به بعضی از اعضای وضو چسبیده و چون برای این کار دقّت زیادی می کنم، دیگر در این مسأله دچار وسواس و مشقت شدیدی شده ام، تکلیفم چیست؟

جواب: اگر مانعی از رسیدن آب به بشره موجود باشد، وضو صحیح نیست ولی از وسوسه باید اجتناب نمایید.

 سؤال: اینجانب در دوران طاغوت مرتکب اشتباهی شدم و آن اینکه بر روی دو بازویم عکس دو زن، خال کوبی نمودم ولی مدتی است که به اشتباه خود پی برده و در پرتو این انقلاب بزرگ به رهبری امام خمینی انسان واقعی شده ام، ولی چون محل های خالکوبی در مسیر وضو قرار دارد به فکر از بین بردن آنها برآمدم با اینکه نباید کوچکترین آسیبی به بدن وارد شود و حتماً آنها را باید با وسیله ای از بین برد استدعا دارم بنده را راهنمائی فرمائید.

جواب: خال ها که زیر پوست قرار دارد مانع از صحت وضوء و غسل نیست.

 سؤال: اینجانب شغلم نقاشی است و در دست و صورت و موهای سرم لکه های رنگ می ماند و اگر بخواهم در سه وعده صبح و ظهر و شب لکه ها را پاک کنم وقت زیادی می خواهد و امکانش هم نیست؛ تکلیف اینجانب در مورد وضو گرفتن با این دست و صورت رنگی چیست؟ البته حتی الامکان رنگها را پاک می کنم ولی به آن صورت خوب پاک نمی شود.

جواب: اگر جرم دارد باید برطرف شود و اگر مجرد رنگ بدون جرم است اشکال ندارد.

سؤال: در آیه شریفه: «و امسحو برؤسکم و ارجلکم الی الکعبین»، آیا مراد از کعبین، روی پاست یا برآمدگی پهلوی پاها؟

جواب: بلندی روی پا مراد است.

سؤال: اینجانب در جبهه دو پای خود را، یکی از زیر زانو و دیگری از بالای زانو، در راه اسلام تقدیم کرده ام، لطفاً بفرمائید که چگونه وضو بگیرم؛ ضمناً تا به حال وضوی ارتماسی گرفته ام، آیا صحیح است یا خیر؟ و آیا نمازهایم قضا دارد یا نه؟

جواب:در فرض مرقوم، مسح پاها ساقط است و وضوی ارتماسی کافی است و نماز با چنین وضوئی صحیح است و اعاده و قضاء ندارد.

سؤال: فرزندم که در  جبهه جنگ حق علیه باطل دو پایش از زیر زانو قطع شده ترتیب مسح پایش چگونه است و بدون مسح آیا نماز صحیح است یا خیر؟

جواب: در  فرض سؤال مسح پا ساقط است و بدون مسح پا وضوء بگیرد و نماز صحیح است.

سؤال: اذا قطعت الید الیسری فهل یسقط مسح الرجل الیسری فی الوضوء؟

جواب: یجب فی مفروض السؤال مسح الرجلین بالید الباقیه.

سؤال: اگر شخصی طوری پایش قطع شده باشد که فقط پاشنۀ پا مانده باشد یعنی قسمتی که باید مسح بکشند از بین رفته باشد در این صورت مسح کردن پا، چه صورتی خواهد داشت؟ در صورت لزوم مسح، اگر این قسمت زخم داشته باشد چه باید کرد؟

جواب: در مفروض سؤال، مسح ساقط است.

سؤال: آیا آب مسح سر اگر وصل به آب صورت شود وضو را باطل می کند؟

جواب: وضوء و مسح سر باطل نمی شود، ولی برای مسح پا نباید با رطوبت گرفته شده از آب وضوی صورت باشد.

سؤال: در وضو اگر یک مرتبه مسح کرد و احساس کرد که مسحش صحیح نبوده، چنانچه رطوبت اوّل را خشک کند و دو مرتبه مسح نماید صحیح است یا خیر؟

جواب: صحیح است.

سؤال: آیا می توان قبل از مسح کشیدن سروپا با تری دست چپ دوباره روی دست راست کشید یا نه؟ و آیا انجام دادن آن موجب بطلان وضو خواهد گشت یا نه؟

جواب: احتیاطاً با بودن رطوبت در کف دست قبل از مسح به اعضای وضوء دست نزند.

 سؤال: در توضیح المسائل راجع به آداب وضو گرفتن زنها توضیح داده نشده، لطفاً بفرمائید: وضو گرفتن زنها چه فرقی با وضو گرفتن مردها دارد؟

جواب: در کیفیّت و مقدار واجب فرق ندارند.

سؤال: آب وضو باید مطلق باشد، در صورتی که مرتب کلر در آب لوله می ریزند مضاف و وضو باطل و نماز صحیح نمی باشد، پس با چه آبی وضو بگیریم و نماز صحیح بخوانیم؟

جواب: کلر  در فرض مرقوم، موجب مضاف شدن آب نمی شود.

سؤال: آنچه از عبارت کتاب شریف تحریرالوسیله استفاده می شود: «... فی غصبیّة المکان لا یخلو من قوة» (شرائط وضو، مسألۀ 1)؛ عدم لزوم مباح بودن مکان وضو گیرنده می باشد، با این که در توضیح المسائل، حضرتعالی مباح بودن فضای انجام وضو را از شرائط صحت وضو شمرده اید.لطفاً ما را در این مورد راهنمائی کنید.

جواب: منافاتی بین دو مسأله نیست و تفصیل هر دو مسأله در تحریر الوسیله ذکر شده است.

سؤال: اگر در یکی از جاهای وضو، زخم کوچکی ایجاد شود  که خونش بند نمی آید و چون آب برای آن ضرر ندارد، روی آن را جبیره نمی کنند و اگر این زخم را بشویند باز خون می آید و اگر خشک شود مقداری خون نیز خشک می شود که اگر زخم را بشویند خونی که خشک شده بود از بین می رود ولی باز خون جدید می آید اگر مثلاً این زخم در دست باشد و انسان بخواهد وضو بگیرد، آب وضو به این زخم می رسد، بنابراین جاهای دیگر بدن و لباس انسان بواسطۀ آبی که به زخم رسیده نجس می شود؛ فتوای حضرتعالی در رساله در احکام وضوی جبیره این است که اگر روی زخم باز است و آب برای آن ضرر ندارد، باید بطور معمول وضو گرفت، آیا می توان با بدن و لباس نجس وضو گرفت و نماز خواند ؟ تکلیف چیست؟

جواب: می تواند محلّ زخم را در آب کرّیا زیر لوله بگیرد و دست بکشد تا خون تمام شود و بلافاصله با نیت وضو، آب را به آن محلّ جاری کند و بعد از آن فوراً آن محل را خشک کند تا سرایت حاصل نشود و وضو گرفتن با لباس نجس یا بدن نجس اگر نجاست در غیر محل وضو باشد، مانع ندارد و در نماز باید بدن و لباس پاک باشد و در هر صورت مورد جبیره نیست و اگر وضو ممکن نباشد ولو به شستن غیر محلّ زخم باید تیمّم نماید.

سؤال: چنانچه در قسمتی از محل وضو، جراحت(بریدگی) ایجاد شد، آیا خونابه ای که پس از شستشو و بر طرف شدن خون، روی محل زخم را می گیرد، پاک است؟ همچنین در صورتی که روی آن را پوسته ای بگیرد و بنظر برسد که در زیر آن، لکۀ خونی است، آیا باید برای گرفتن وضو، پوسته را از روی زخم کنده و خون زیر آن را پاک نموده و سپس وضو گرفت یا خیر؟

جواب: خونابه نجس است و چنانچه خون زیر پوسته باشد، شستن روی پوسته در وضوء کافی است.

سؤال: اگر یکی از اعضای وضو نجس باشد و بعد از وضو شک کند که پیش از وضو آنجا را آب کشیده یا نه، در رساله در مسأله 278 دو صورت ذکر نموده اید و فرموده اید: «در هر صورت جائی را که نجس بوده باید آب بکشد»؛ آیا در صورت صحت وضو هم باید تمام جاهای نجس شده را آب بکشد؟

جواب: محل نجس و جائی که یقیناً آب یا رطوبت از آن محل به آنجا سرایت کرده را باید تطهیر کند.

سؤال: در هنگام نماز، گاهی با کمی آب مواجه می شویم و یا عضوی از اعضای بدن نجس است و یا مانعی در آنهاست که برای برطرف شدن آنها با مشکلات مواجه می شویم، آیا نماز خواندن با این وضع صحیح است یا نه؟

جواب: اگر آب برای وضو کافی نیست، با تیمم نماز بخواند و در صورتی که بدن نجس باشد یا مانعی در بدن باشد احکام مفصّله ای دارد که در رساله ذکر شده است.

سؤال: در وضو اگر پای انسان نجس باشد ولی جای مسح نجس نیست و مسح کند آیا وضوء صحیح است؟

 جواب: صحیح است.

 سؤال: من مجروح جنگی هستم که در اثر شکستگی استخوانهایم به هیچ وجه نمی توانم بنشینم و برای وضو کسی آب می ریزد و من وضو می گیرم و طهارت را با دستمال کاغذی انجام می دهم بفرمائید وظیفه ام چگونه است؟

 جواب: اشکال ندارد.

سؤال: وضو استحباب نفسی دارد یا نه؟

جواب: استحباب نفسی ثابت نیست.

سؤال: شخصی است که در امر نماز و وضو به حدی وسوسه دارد که در اغلب موارد در همان ابتدای امر وا می ماند، به بیان روشن این که قطع به عدم وقوع عمل بما هو الواجب دارد و چه بسا قادر به شروع نمی شود، وظیفۀ این شخص را بیان نمائید.

جواب: قطعی که دارد هیچ اثر شرعی ندارد و با همین قطعی که دارد وضو بگیرد و صحیح است و وسوسه حرام است.

سؤال: شک در وضو که آیا شسته یا نه چطور است؟ و اگر زیاد شک کند تکلیفش چیست؟

جواب: اگر شک بعد از فراغ از وضوء است اعتنا نکند و چنانچه در اثناء وضوء شک کند اعتنا کند  مگر کثیرالشک باشد.

سؤال: فردی بعد از وضو گرفتن و شروع به نماز، به علّت مرضی که دارد، وضویش باطل شده و نمی تواند نمازش را تمام کند و بعضی اوقات مجبور است برای یک نماز چندین دفعه وضو بگیرد، آیا چنین شخصی می تواند نشسته نماز بخواند و آیا می تواند تیمم کند، تکلیفش چیست؟

جواب:اگر در اثناء وقت بتواند با طهارت نماز بخواند، باید در آن وقت نماز را با طهارت بخواند و اگر چنین وقتی ندارد، به دستوری که در رساله راجع به مسلوس و مبطون نوشته شده، عمل نماید.

 سؤال: به علّت بیماری اعصاب، بیشتر اوقات مدت کمی بعد از بول کردن، یک قطره بول و برخی اوقات چند قطره بول از من خارج می شود و بعضی مواقع هم در طول روز بدون اینکه قبلاً بول کرده باشم، بی اختیار چند قطره بول خارج می شود، بنابراین مجبورم طبق فتوای شما برای یک نماز چند بار وضو بگیرم، گاهی هم احساس می کنم که بول خارج می شود ولی بعداً متوجه می شوم که چیزی نبوده و از این بابت دچار نگرانی و وسواس شدیدی شده ام؛ خواهشمندم بفرمائید حکم این قطراتی که خارج می شود، چیست؟

جواب: اگر بول بودن رطوبت خارج شده معلوم است، محکوم به نجاست است و حکم وضو و نماز، همان است که در رساله مذکور است و در صورت شک در اصل خروج بول یا شک در اینکه آن چیزی که خارج شده بول است، حکم به طهارت می شود، مگر در صورتی که استبراء نکرده باشد و رطوبت مشتبه بین بول و غیر آن باشد و اعتنا به وسوسه نباید بکنید.

 سؤال: در جبهه ترکشی به من خورده و نمی توانم از بیرون آمدن باد معده در موقع نماز خودداری کنم، تکلیفم از نظر شرعی چیست؟

جواب: اگر نمی توانید خود را در نماز حفظ کنید و تجدید وضو در بین نماز حرجی است برای هر نماز یک وضوء بگیرید.

سؤال: وضو گرفتن در دستشویی هایی که فاضلاب آن به چاه توالت می ریزد اشکال دارد یا خیر؟

جواب: مانع ندارد.

سؤال: آیا مرد حق دارد در جایی که یقین دارد چشم زن نامحرم به دست و بازوی او می افتد وضو بگیرد و اگر گرفت آیا وضو هم باطل است؟ در صورت ناچاری چه کند ؟

جواب: وضو صحیح است و بر مرد واجب نیست غیر از عورتین سایر بدن خود را از زن نامحرم بپوشاند.

سؤال: آیا اگر وقتی که وضو گرفته ایم چشمان به زن نامحرم بیفتد، وضو باطل است؟

جواب: باطل نیست.

سؤال: آیا وقتی که وضو گرفته ایم، از بینی یا دهانمان خون بیاید، وضو باطل می شود؟

جواب: باطل نمی شود.

سؤال: اذا توضأ الانسان لغایة _ کتلاوة القرآن_ ثم اعرض عن تلک الغایة فهل یبطل الوضوء؟

جواب: لا یبطل الوضوء بعد ما وقع صحیحاً.

سؤال: هل یصح الوضوء اذا کان للکون علی الطهارة فقط دون أیّ غایة أخری؟

جواب: لا بأس به.

سؤال: کسی که وضو می گیرد چه در وقت، چه قبل از وقت و هیچ غایتی را در نظر ندارد فقط می خواهد با وضو باشد آیا با این وضو می توان نماز خواند یا خیر؟

جواب: اشکال ندارد.

 سؤال: آیا وضو گرفتن به نیّت نماز قبل از دخول وقت صحیح است یا خیر؟

جواب: مانع ندارد.

سؤال: شخصی برای نماز صبح وضو می گیرد و در حین وضو گرفتن تصمیم دارد این وضو را نگه دارد و نماز ظهر را هم با آن بخواند، آیا وضو صحیح است و می تواند نماز ظهر را هم با آن بخواند؟

جواب: مانع ندارد.

سؤال: اگر انسان بطور مستحبّی وضو بگیرد، آیا با این وضو می تواند نماز بخواند و یا اعمال حج و زیارت را انجام دهد؟

جواب: با وضوی صحیح، خواه برای عمل واجب باشد یا عمل مستحب، هرگونه عمل واجب یا مستحبی که مشروط به طهارت است، می شود انجام داد .

سؤال: نوشتن نام خدا، به این صورت که نوشته شده توضیح دهید که آیا مسّ کردن آن حرام است یا نه؟ الف_اللهُ، ب_خدا ، پ_بسمه تعالی، ت_الله، بدون حرکت ث_ نام خدا را در میان شعری بنویسند و حروف آن جدا باشد. ج_پاره کردن و سوزاندن یا با جوهر از بین بردن چطور، چ_ا...، ح_ اگر قسمتی از آن مس شود چطور؟ نام امامان را که روی اشخاص است نوشتن و دور انداختن چطور؟ آیه قرآن بدون حرکت مس کردن بدون وضو چگونه است؟

جواب: مس کتابت قرآن و اسماء باریتعالی یا جزئی از آنها به هر لغت و کیفیت که باشد بدون طهارت جایز نیست و از بین بردن آنها به نحوی که موجب هتک نشود اشکال ندارد.

سؤال: آیا مسّ کردن نقش آرم جمهوری اسلامی ایران که روی نامه ها و بلیطهای اتوبوس و ... می باشد،حرام است؟

جواب: بدون طهارت جائز نیست، علی الأحوط.

سؤال: اگر گردنبندی منقّش به آرم جمهوری اسلامی باشد، در این صورت می توان از آن استفاده نموده و به گردن آویخت و به آن دست زد؟

جواب: استفاده از آن مانع ندارد ولی بنابر احتیاط، بدون طهارت آن را مسّ نکنند.

سؤال: آیا افرادی که اسمشان: عبدالله، حبیب الله و ... است، اگر بدون وضو آن را بنویسند و یا مس کنند چه حکمی دارد؟

جواب: مسّ اسم الله، بدون طهارت جائز نیست.

سؤال: آیا حمل و به دست کردن انگشتری که بر روی آن نوشته شده است«والله بصیر بالعباد» و یا قرآن مجید در جیب بدون وضو برای یاد خدا درست است یا نه؟

جواب: مانع ندارد ولی بدون وضوء مس نکنند.

سؤال: آیا مس کردن کلماتی از قرآن مانند: ابلیس، شیطان، کفّار، ابولهب و ... در صورتی که شخص وضو نداشته باشد، حرام است؟

جواب: جایز نیست.


  

 
پاسخ به احکام شرعی
 
موتور جستجوی سایت

تابلو اعلانات

 




پیوندها

حدیث روز
بسم الله الرحمن الرحیم
چهار پناهگاه در قرآن
   
أَبَانُ بْنُ عُثْمَانَ وَ هِشَامُ بْنُ سَالِمٍ وَ مُحَمَّدُ بْنُ حُمْرَانَ عَنِ الصَّادِقِ (علیه السلام) قَالَ:
عَجِبْتُ لِمَنْ فَزِعَ مِنْ أَرْبَعٍ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى أَرْبَعٍ
(۱) عَجِبْتُ لِمَنْ خَافَ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَكِيلُ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا فَانْقَلَبُوا بِنِعْمَةٍ مِنَ اللَّهِ وَ فَضْلٍ لَمْ يَمْسَسْهُمْ سُوءٌ
(۲) وَ عَجِبْتُ لِمَنِ اغْتَمَّ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- لا إِلهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحانَكَ إِنِّي كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِينَ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- وَ نَجَّيْناهُ مِنَ الْغَمِّ وَ كَذلِكَ نُنْجِي الْمُؤْمِنِينَ
(۳) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ مُكِرَ بِهِ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- وَ أُفَوِّضُ أَمْرِي إِلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصِيرٌ بِالْعِبادِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- فَوَقاهُ اللَّهُ سَيِّئاتِ ما مَكَرُوا
(۴) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ أَرَادَ الدُّنْيَا وَ زِينَتَهَا كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- ما شاءَ اللَّهُ لا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- إِنْ تَرَنِ أَنَا أَقَلَّ مِنْكَ مالًا وَ وَلَداً. فَعَسى‏ رَبِّي أَنْ يُؤْتِيَنِ خَيْراً مِنْ جَنَّتِكَ وَ عَسَى مُوجِبَةٌ
    
آقا امام صادق (عليه السّلام) فرمود: در شگفتم از كسى كه از چهار چيز مى‌هراسد چرا بچهار چيز پناهنده نميشود:
(۱) شگفتم از آنكه ميترسد چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل« حَسْبُنَا اَللّٰهُ‌ وَ نِعْمَ‌ اَلْوَكِيلُ‌ » خداوند ما را بس است و چه وكيل خوبى است زيرا شنيدم خداى جل جلاله بدنبال آن ميفرمايد:بواسطۀ نعمت و فضلى كه از طرف خداوند شامل حالشان گرديد باز گشتند و هيچ بدى بآنان نرسيد.
(۲) و شگفتم در كسى كه اندوهناك است چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل:« لاٰ إِلٰهَ‌ إِلاّٰ أَنْتَ‌ سُبْحٰانَكَ‌ إِنِّي كُنْتُ‌ مِنَ‌ اَلظّٰالِمِينَ‌ » زيرا شنيدم خداى عز و جل بدنبال آن ميفرمايد در خواستش را برآورديم و از اندوه نجاتش داديم و مؤمنين را هم چنين ميرهانيم.
(۳) و در شگفتم از كسى كه حيله‌اى در بارۀ او بكار رفته چرا بفرمودۀ خداى تعالى پناه نمى‌برد« وَ أُفَوِّضُ‌ أَمْرِي إِلَى اَللّٰهِ‌ إِنَّ‌ اَللّٰهَ‌ بَصِيرٌ بِالْعِبٰادِ »:كار خود را بخدا واگذار ميكنيم كه خداوند بحال بندگان بينا است)زيرا شنيدم خداى بزرگ و پاك بدنبالش مى‌فرمايد خداوند او را از بديهائى كه در بارۀ او بحيله انجام داده بودند نگه داشت.
(۴) و در شگفتم از كسى كه خواستار دنيا و آرايش آن است چرا پناهنده نميشود بفرمايش خداى تبارك و تعالى(« مٰا شٰاءَ اَللّٰهُ‌ لاٰ قُوَّةَ‌ إِلاّٰ بِاللّٰهِ‌ »)(آنچه خدا خواست همان است و نيروئى جز به يارى خداوند نيست)زيرا شنيدم خداى عز اسمه بدنبال آن ميفرمايد اگر چه مرا در مال و فرزند از خودت كمتر مى‌بينى ولى اميد هست كه پروردگار من بهتر از باغ تو مرا نصيب فرمايد (و كلمۀ:عسى در اين آيه بمعناى اميد تنها نيست بلكه بمعناى اثبات و تحقق يافتن است).
من لا يحضره الفقيه، ج‏۴، ص: ۳۹۲؛
الأمالي( للصدوق)، ص: ۶؛
الخصال، ج‏۱، ص: ۲۱۸.


کلیه حقوق مادی و معنوی این پورتال محفوظ و متعلق به حجت الاسلام و المسلمین سید محمدحسن بنی هاشمی خمینی میباشد.

طراحی و پیاده سازی: FARTECH/فرتک - فکور رایانه توسعه کویر -