انهار
انهار
مطالب خواندنی

نجاسات و احکام آن

بزرگ نمایی کوچک نمایی

سؤال: آیا چرمی که در کشور فرانسه به فروش می رسد(یا کفش چرمی و غیره) _ از آنجا که احتمال ورود از الجزایر را دارد_پاک است و پوشیدن یا استفاده کردنش اشکال ندارد؟

جواب: در حکم میته است.

سؤال: آیا پوستهائی که از خارج وارد می شود و در ساختن کفش و امثال آن به کار می رود پاک است یا نجس؟

جواب: پوستی که از بلاد اسلامی وارد می شود محکوم به طهارت است مگر آنکه ثابت شود که ذبح به طریق غیر شرعی بوده و پوستی که از بلاد غیر اسلامی وارد می شود محکوم به نجاست است مگر احراز شود که ذبح به طریق شرعی بوده یا احتمال داده شود که وارد کننده مسلمان، احراز تذکیۀ حیوان را نموده است و پوست را در دسترس مسلمین قرار داده است.

 سؤال: اشیاء و چیزهائی که از چرم حیوانات درست شده آیا نجس است؟ و اگر دست تر به آنها خورد دست نجس می شود؟ آیا پوست مار و اشیائی که از پوست مار درست شده نجس است؟

جواب: اگر حیوان تذکیه شود چرم آن پاک است و پوست مار نجس نیست.

سؤال: اخیراً ارتش جمهوری اسلامی ایران اقدام به خرید پوتین های چرمی از بعضی کشورهای غیر اسلامی نموده است. و پای انسان در این پوتین ها عرق می کند، آیا این عرق نجس است؟ نماز خواندن در  این حال چه حکمی دارد؟

جواب: اگر احتمال بدهند که وارد کننده مسلمان احراز تذکیه حیوان را کرده و آن را در دسترس قرار داده محکوم به طهارت است.

سؤال: بعضی از پرسنل نیروهای هوایی چکمه هایی می پوشند که در زمان طاغوت، دولت از کشورهای غیر اسلامی خریده و بین آنها توزیع نموده و یا خودشان در زمانی که در آن کشورها مشغول تحصیل بوده اند از آنجا خریده و با خود آورده و از آن استفاده می نمایند؛ همچنین اورکت هایی وجود دارد که مانند چمکه های فوق الذکر از همین بلاد آمده و چند تکه چرم در آن وجود دارد، نظر حضرت امام در این باره چیست؟

جواب: بدون احراز تذکیه، محکوم به نجاست است.

 سؤال: اگر ظرفی که محتوی آب کمتر از کر باشد و با خون یا فرآورده های خونی نجس شده باشد، به جوش بیاید، آیا بخار آن پاک است؟ و آیا فرآورده های خونی مثل پلاسما و سرم نجس است؟ اگر با همین شرایط به جای خون ادرار باشد، بخار آن پاک است یا نه؟

جواب: بخار پاک است، ولی سرمی که از فرآورده های خون است، نجس است، مگر در صورتی که صدق خون به آن نشود.

سؤال: اگر دهان خونی شود، و در دهان، دندان مصنوعی طوری باشد که به دندان طبیعی چسبیده باشد و نشود آن را برای آب کشیدن به بیرون از دهان آورد، آیا نحوۀ تطهیرش مانند دندان طبیعی است؟

جواب: بنابر احتیاط واجب حکم دندان طبیعی را ندارد و باید تطهیر شود.

سؤال: به طوری که مطلعین گوشزد کرده اند بعضی مایه پنیرها_پودر، قرص و مایع خارجی_ و هم چنین پنیرهای خارجی که ایران وارد می کند مایه پنیرش از «پودر خوک» گرفته می شود. حکم آن را اعلام فرمائید؟

جواب: تا اطمینان به نجاست نداشته باشید محکوم به طهارت است.

سؤال: تماس دست با انواع الکل ها (صنعتی_ شیمیائی و غیره) چگونه است؟

جواب: اگر معلوم نیست که الکل مست کننده و از چیز مایع به دست آمده محکوم به طهارت است.

سؤال: آیا الکل صنعتی که در انواع اودوکلن ها و عطرها و برخی رنگها و داروها و امثال آن به کار می رود پاک است یا خیر؟

جواب: الکل صنعتی پاک است مگر آن که یقین به نجاست آن پیدا شود.

 سؤال: آیا اودوکلن های خارجی (مردانه و زنانه) که انسان نمی داند در آن الکل هست یا نه؟ نجس است و انسان بواسطه استفاده از آن بدنش نجس می شود یا نه؟

جواب: محکوم به طهارت است.

سؤال: آیا شامپو که بعضی می گویند الکل داخل آن است، نجس است یا خیر؟

جواب: محکوم به طهارت است مگر آنکه احراز کند که از قسم الکل نجس با آن مخلوط است.

سؤال: شخصی مویز یا کشمش را مدت چهار یا پنج دقیقه در آب می جوشاند بعد می خورد آیا حرام می شود یا خیر؟

جواب: حرام نمی شود.

سؤال: اگر مقداری انگور را جهت سرکه شدن در کوزه ای بریزیم و هر بار مقداری انگور به آن اضافه کنیم در صورتی که انگورهای قبلی به اصطلاح جوش آمده باشد یا نه سرکه پاک است یا اینکه حرام؟ پختن کشمش به همراه غذا حکمش چگونه است؟

جواب: بعد از سرکه شدن حلال است و باد کردن کشمش و جوش آمدن آن در غذا موجب حرمت آن نیست.

سؤال: آیا شرب ماء الشعیر حرام است یا نه؟

جواب: اگر آبجو است حرام است.

سؤال: با اهل کتاب، از نظر  طهارت چگونه باید برخورد کرد؟

جواب: غیر مسلمان از هر دین و مذهبی که باشد محکوم به نجاست است.

 سؤال: نظر به اجرای طرح هماهنگی خرید دام داخلی، این سازمان مبادرت به خرید و فروش و کشتار دام در تهران می نماید و گوشت حاصله از طرح، بین قصابیها و تعاونیها و ... جهت توزیع تقسیم می گردد ولی در حین عمل مشخص گردید بعضی از مغازه ها متعلق به کلیمیها می باشد و با توجه به اینکه این مغازه ها عاملین فروش مواد پروتئینی از قبیل ماست و کره به عموم می باشند و احیاناً نیز دارای کارگر مسلمان هستند، لذا نظر خود را جهت ارشاد و راهنمائی اعلام فرمائید.

جواب: اگر منعی از طرف دولت نباشد، واگذاری سهمیه به مغازه های فوق الاشاره مانع ندارد، ولی اگر دست غیر مسلمان به گوشت تر برسد باید گوشت را قبل از مصرف تطهیر نمایند.

سؤال: مرکز تهیه و توزیع مواد غذائی، یکی از ارگانهای زیر نظر وزارت بازرگانی است و مسؤولیت واردات پنیر کشور را به عهده دارد. اخیراً مشخص شده است که برخی از انواع پنیرهای وارداتی از کشورهای کمونیستی، توسط کارگران غیر مسلمان آن کشور با دست برش داده شده و قطعه های آن را داخل حلبها می گذارند و سپس آب مورد نیاز را نیز به داخل آن می ریزند. با توجه به این مطلب، خواهشمند است در مورد شرعی بودن استفاده از این نوع پنیر اعلام نظر فرمائید.

جواب: در صورت یقین به ملاقات با دست غیر مسلمان، محکوم به نجاست است و با تطهیر نمودن، قابل استفاده است و اشکال ندارد.

سؤال: اگر انسان ببیند یک نفر «خارجی از کشورهای غیر مسلمان» که نمی داند مسلمان است یا کافر دستش را در آب رادیاتور ماشین یا گازوئیل آن زد آیا می توان گفت که آب رادیاتور یا گازوئیل نجس است یا نه؟

جواب: اگر شک دارد پاک است.

سؤال: قسمت روغن پرکنی شرکتی، سرپرست آن مسیحی می باشد و در بعضی مواقع جهت سنجیدن روغن، به روغن مایع دست می زند که لازمۀ کار ایشان است، از آنجا که نامبرده غیر مسلمان است، تماس دست او با روغن از لحاظ شرعی چه صورتی دارد؟

جواب: نجس می شود ولی بر کسی که شک دارد محکوم به طهارت است و اعلام لازم نیست.

 سؤال: کوزۀ گلی که احتمالاً از خاک پاک ساخته شده،ولی فروشندۀ آن هندو است و ما نمی دانیم که سازندۀ آن مسلمان بوده یا خیر، آیا آن کوزه پاک است؟ و اگر پاک نباشد، آیا می شود آن را پاک کرد؟ (مثلاً چند روز در آب بماند).

 جواب: پاک است مگر علم به نجاست آن داشته باشید و اگر علم به نجاست باطن آن داشته باشید قابل پاک شدن نیست.

سؤال: دست دادن با غیر مسلمان، چگونه است؟

جواب: مانع ندارد و نجس نمی شود و در صورتی که با رطوبت ملاقات شود نجس می شود.

سؤال: اگر لباسی را غیر مسلمان شسته باشد ولی لباس در آفتاب خشک شده باشد، آیا آن لباس پاک است؟

جواب: اگر با رطوبت با دست کافر ملاقات کرده و تطهیر نشده، محکوم به نجاست است.

سؤال: افراد مسلمانی که هم لباس مسلمانان و هم لباس غیر مسلمانان را اتو می کنند، آیا اتو کردن لباس ما به وسیله آنها اشکال دارد؟

جواب: اشکال ندارد مگر در صورتی که علم به ملاقات لباس با چیز نجسی با رطوبت پیدا کنید که در این صورت محکوم به نجاست است.

سؤال: گروهی در رابطه با مسائل سیاسی دستگیر و زندانی هستند چون افراد مسلم و غیره در یک بند و یا چند بند با هم هستند و عده ای با داشتن عقیدۀ مارکسیستی و یا متهم به آن علی الظاهر اینها کلمه شهادتین گفته و نماز هم می خوانند و متهمین از مرام قبلی دفاع نمی کنند آیا از نظر اسلام اینها پاکند یا خیر و ضمناً اگر شعار و نمازشان تاکتیکی باشد حکمش چیست؟ آیا مسلمین در استصحاب حکم کافر اینها مجازند یا خیر؟

جواب: کسی که شهادتین را اعتراف دارد و قول یا عملی که موجب ارتداد می شود از او سرنزده محکوم به طهارت است.

سؤال: اگر کسی کف مسجد را نجس کند و بعداً مسجد را آب پاشی کنند و به واسطۀ راه رفتن و آب پاشی کردن، نجاست به تمام مسجد برسد، تکلیف نجس کننده چیست؟

جواب: اگر یقین پیدا شود به نجاست مسجد، باید هر مقدار که یقینی شده را تطهیر نمایند.

 سؤال: خواهشمندم در مورد یقین توضیح دهید، آیا یقین فقط به دیدن است؟ و کسی که نابینا است چطور می تواند در مورد نجس و پاکی چیزی یقین کند؟

جواب: به غیر دیدن هم ممکن است یقین حاصل شود و تا یقین نکرده اجتناب لازم نیست.

سؤال: در دیگی بیش از صد کیلوگرم بادام ریخته و روی آن آب می ریزیم، بعد از خیس کردن بادامها، در آب آن مقداری فضلۀ گربه دیده می شود، آیا بادام و آب پاک است یا باید بادام و دیگ را تطهیر کرد؟

جواب: اگر فضله در آب است و آب در بادام نفوذ کرده، نجس است.

سؤال: در مقداری شکر نم دار که خیس نبوده و خشک هم نیست ولی رطوبت آن با دست حس می شود، تعدادی فضله موش دیده شده (به بعضی از  فضله ها شکر چسبیده) آیا این شکر نجس است یا خیر؟

جواب: اگر شک در سرایت نجاست به شکر باشد محکوم به طهارت است.

 سؤال: در جبهه از توالتهای صحرایی استفاده می کنند، با توجه به اینکه مگسهای زیادی در درون توالت و روی غائط می باشند و وقتی ما به توالت می رویم، مگسها روی بدن و لباسهایمان می نشینند، آیا با نشستن روی بدن و لباس، باعث نجس شدن آنها می شوند؟ جواب: تا یقین به انتقال نجاست حاصل نشود، محکوم به طهارت است.

سؤال: در بسیاری از مستراحها سنگ آن از نوع چینی بوده و گودی آن نیز خیلی کم است، بطوری که ترس آن است که موقع تخلّی، نجاست به لباس و بدن ترشح کند، در این مورد وظیفه چیست؟

جواب: تا یقین به ترشح پیدا نکرده، لباس او پاک است.

 سؤال: هنگامی که باران یا برف می بارد، زمین تا مدتی خیس است و این رطوبت و خیسی سبب می شود که نجاست چیزهای نجس، از جمله سگ، به همه جا انتقال پیدا کند و وقتی هم انسان توجه کند می بیند که در بسیاری از جاها این حیوان در رفت و آمد است، لذا تقریباً یقین می کند که همه چیز و همه جا بوسیله عبور و مرور این حیوان نجس شده است و چون اجتناب از این رطوبتها و ترشحاتی که در مسیر عبور این حیوان است، ممکن نیست، حالتی در او پدید می آید که همه چیز را نجس می پندارد تا جائی که به خستگی و فلج شدن  امور می انجامد. لطفاً بفرمایید چگونه می شود از این نجاسات اجتناب نمود ؟

جواب: تا یقین به نجاست رطوبتی که به داخل منزل یا به لباس رسیده نداشته باشید، حکم به طهارت می شود و از وسوسه باید اجتناب نمایید  و تحقیق لازم نیست.

سؤال: سنگ فرش توالتی که در آن برای تطهیر از آب قلیل استفاده می شود، پاک است یا نه؟

 جواب: تا یقین به نجاست حاصل نشده، محکوم به طهارت است.

سؤال:آیا آبهائی که در نهرهای شهرها روان است حکم نجاست را دارند و یا پاکند؟

 جواب: اگر یقین به نجاست آنها نباشد پاک است.

سؤال: اشیایی که معمولا مردم به کارگاهها برای تعمیر می آورند مانند سماور و تلفن که احتمالا تعدادی از آنها متعلق به غیر مسلمان مانند مسیحی و یا زردشتی می باشد این اشیاء پاک است یا خیر و کارگاهها مجاز به قبول آنها برای تعمیر می باشند یا خیر؟

جواب: بدون علم به نجاست محکوم به طهارت است.

سؤال: فرضاً در محیطی هستیم که افرادی هستند کافر که نجس می باشند و هیچ اعتقادی نیز به نجس و پاکی ندارند یا در جمعی از مسلمانان هستیم که آشنا به احکام نیستند و یا رعایت پاکی و نجاست را نمی کنند ؛ در اینجا چه حکمی قابل اجرا است آیا می شود بنا به عرف مردم آنجا را پاک دانست؟

جواب: چیزی را که شک در ملاقات آن با نجس دارید محکوم به طهارت است.

سؤال: شخصی که خون خود را نجس نداند و به نجس و پاکی معتقد نباشد و عملاً هم تطهیر را رعایت نکند، آیا نجس و لاابالی است؟ رفت و آمد با او و خوردن غذا در منزلش چه صورتی دارد؟

 جواب: اگر یقین نداشته باشید که در اثر ملاقات با نجاست نجس شده است، پاک است.

سؤال: رابطه داشتن(و قرض دادن و پس گرفتن قرض) با همسایه ای که پول آنها از راه دزدی یا حرام به دست می آید و یا دادن و گرفتن ظروف و غیره در حالی که آنها نجاست و طهارت اشیاء را تشخیص نمی دهند، چگونه است؟

جواب: اگر یقین به بودن مال حرام در آنچه مورد ابتلای او است ندارد، اشکال ندارد و با شک در طهارت و نجاست حکم به طهارت می شود.

 سؤال: خوردن غذا و چای در رستوران مسلمانها با توجه به اینکه مشتری آنها غیر مسلمان نیز هستند و در کنار یکدیگر پذیرائی می شوند و با توجه به اینکه مغازه دار و کارگران پابند به پاکی و نجسی نیستند چگونه است؟

جواب: اگر علم به نجاست غذا و ظرف مورد ابتلای خودتان نداشته باشید اشکال ندارد. سؤال: شخصی با ما زندگی می کند که در تهیه غذا دقت در طهارت آن نمی کند و در صورت نخوردن غذای دست پخت او، ناراحت می شود، آیا می توان این غذا را خورد؟

جواب: اگر یقین به نجاست غذا ندارید خوردن آن مانع ندارد.

سؤال: وسواس شرعی چه کسی است و با کثیر الشک چه فرقی دارد و در چه مواردی نباید اعتنا کند؟

جواب: وسواس شرعی نداریم و کسی که از متعارف خارج شود وسواسی است و حرام است.

سؤال: بعضی از خانمها در مسائل مختلف طهارت، دارای وسواس هستند به حدی که در بعضی موارد مطلقاً فتوای مرجع تقلیدشان را نیز قبول نکرده و فقط به همان برنامه وسواسی خودشان عمل می کنند، کار این افراد چه صورتی دارد؟

 جواب: جایز نیست و باید از وسوسه اجتناب نمایند.

سؤال: آیا تفاوتی بین اشخاص وسواسی و افراد معمولی در عمل به احکام وجود دارد؟ یا اینکه آنها هم باید مانند عرف مردم عمل کنند؟

جواب: وسوسه از شیطان است، جایز نیست به آن اعتنا نماید بلکه باید طهارت و نجاست و غسل و وضو مثل متعارف مردم عمل کند.

سؤال: انسانی که زیاد شک می کند باید چکار کند؟ مثلاً وقتی به مهمانی می رود، درباره غذایی که می خواهد بخورد شک می کند که از چه راهی تهیه شده؟ یا وقتی به حمام می رود شک می کند که آیا در و دیوار حمام نجس است یا نه.

جواب: نباید به شک اعتنا کند و باید بنا بر حلیت و طهارت بگذارد.

سؤال: اینجانب با دانستن این مسأله که:«تا انسان یقین به نجاست چیزی نکند، اجتناب از آن لازم نیست» باز هم در بسیاری از اوقات نجس می شوم و نیز می دانم که این احساس بر اثر ناآگاهی و درست نفهمیدن مسائل است؛ خواهش می کنم راه شرعی مبارزه با این بیماری روانی را بیان بفرمایید.

جواب: اعتنا و ترتیب اثر به وسوسه حرام است و به شکهای خود نباید اعتنا کنید.

سؤال: پسر و عروس اینجانب هر دو مبتلا به بیماری وسوسه هستند، هر چیزی را که از بازار می خرند می گویند نجس است و آن را نه یک بار و دو بار بلکه چندین بار در حوض آب می کشند، حتی گردو عبار را هم نجس می دانند و هر موقع از بیرون به خانه بر می گردند، خود را آب می کشند، با اینکه افرادی معتقد به اسلام و انقلاب و اسلامی اند ولی به خاطر همین وسوسه ها که همه چیز را نجس می دانند، در نماز جماعت و راهپیمایی ها شرکت نمی کنند، از آنجا که ایشان به سخن هیچ کس جز حضرتعالی گوش نمی دهند، خواهشمند است نصیحت لازم و حکم خداوندی را بیان فرمایید!

جواب: وسوسه از شیطان است، باید با اعتنا نکردن به وساوس شیطانی، دماغ شیطان را به خاک بمالند و همانند متعارف مردم رفتار نمایند، تنها تابع مقررات شرع مقدس باشند.

 سؤال: اگر شخصی در عبادات یا طهارت و نجاست دچار وسواس شده باشد و زیاد شک کند تکلیف شرعی او چیست؟

جواب: نباید به شکهای خود اعتنا کند و اگر اعتناء کند کار حرامی کرده است و هر عمل را بیش از یک بار نباید انجام دهد و اگر انجام دهد حرام است و هرگاه شک در نجاست چیزی یا صحت عملی کرد باید بنا بر طهارت و صحت بگذارد و اگر بر خلاف آن عمل کرد جایز نیست.

 سؤال: آیا انسان می تواند در برخورد با افراد وسواسی(از جمله همسر) قسم دروغ یاد کند؟ مثلاً «دستگیرۀ در»اصلاً نجس نبوده و ما دست خود را به آن زده ایم و بعداً ایشان از ما بپرسند: «آیا دستت را آب کشیدی؟»و ما در جواب برای جلوگیری از آب کشیدن بی مورد چیزهای دیگر، به دروغ قسم یاد کنیم که دستمان را آب کشیده ایم!

جواب: قسم دروغ جایز نیست، ولی سعی کند طوری قسم یاد کند که دروغ نباشد مثل اینکه قسم بخورد که نجس نیست.

سؤال: دختری هستم که در خانه پدر و مادر خود زندگی می کنم که ایشان معتقد به رهبری و جمهوری اسلامی و مسلمان و نماز خوان هستند، اما به مسأله طهارت(نجاسات_پاکیها) زیاد اهمیت نمی دهند آیا تکلیف من چیست؟ و در همین رابطه وقتی من به این مسأله توجه دارم از این موضوع ایشان ناراضی و اظهار ناراحتی می نمایند که شما وسواس هستید با توجه به همۀ این مسائل و با توجه به این موضوع که گفته اند اگر جایی از خانه یا وسائل توسط تو نجس شود تو مسؤول نیستی آیا من مسؤول نیستم که حتماً تطهیر کنم و آیا مسؤولیت دیگرانی که در خانه نماز می خوانند به دوش من نیست؟

جواب: بر شما مسؤولیتی نیست و لازم نیست تطهیر کنید.

سؤال: آیا متنجّس منجّس است یا نه؟ و آیا فرقی بین جامد و مایع نیست؟

جواب: متنجّس اگر با رطوبت مسریّه با چیز دیگر ملاقات کند منجّس است مگر آنکه واسطه زیاد باشد.

سؤال: یکی از مراجع در مسأله متنجس گفته اند که ملاقی سوم، نجس نمی گردد از متنجس دوم، و پاک می باشد، خواستم بدانم فتوای امام خمینی چه می باشد و شرائط چگونه است؟

جواب: واسطۀ چهارم نجس نمی کند.

سؤال: وضع ملاقی شیء مشتبه النجاسة که طرف علم اجمالی قرار گرفته چگونه است؟ آیا لازم الاجتناب است یا نه؟ و اگر ترشحی از جایی شود که انسان می داند یا از چیز نجس است یا پاک و هر دو در معرض هستند، آیا آن ترشح لازم الاجتناب است یا نه؟

جواب: ملاقی یک طرف شبهۀ محصوره وجوب اجتناب ندارد و ملاقی مشتبه به شبهۀ بدوی لزوم اجتناب ندارد.

سؤال: اگر دست و صورت و لباس شخصی نجس باشد و یا بچه ای که همراه او می باشد، باید به صاحب خانه بگوید و آیا مسؤول نیست؟

جواب: مسؤول نیستید و لازم نیست به او بگوئید.

سؤال: هل یجوز رمی الآیات القرآنیة و اسماء الله تبارک و تعالی بعد تغییر هیئتها مثل الشطب علیها او تمزیقها او تغییرها بحیث لا یعرف معناها عند القراءة؟

جواب: لا اشکال فیه اذا لم یصدق علیه القرآن و اسم الله تعالی علیه بعد التغییر

سؤال: هل یجوز رمی اسماء الجلالة فی القمامة بعدم نیة الاهانة الیها؟ و ما حکمها اذا کانت مرمیّة؟

جواب: لا یجوز الرمی و لا بد من اخذها عن موضع الهتک.

سؤال: ما حکم رمی الجرائد و المجلات فی مکان الاوساخ علما انها تحتوی علی اسماء الله سبحانه و تعالی و علی بعض الایات القرآنیة الکریمة؟

جواب: محکوم بما ذکر فی المسألة السابقة.

سؤال: از آنجا که در حال حاضر بیشتر روزنامه ها و مجلات کشور، مشتمل بر آیات قرآن است و معمولاً افراد پس از مطالعه آنها را به جاهای هتک آمیز می اندازند، لذا تقاضا می کنیم دستور فرمایید که این نشریات از چاپ آیات قرآن و کلماتی که احترام آنها لازم است، خودداری کنند و اگر بهتر است در هنگام ضرورت سعی کنند آیات قرآن را نقل به معنا کنند نه اینکه عیناً چاپ نمایند؟

جواب:چاپ و نشر ممنوع نیست ولی از انداختن در جاهایی که موجب هتک می شود باید خودداری کنند.

سؤال: در روزنامه ها آیات زیادی از قرآن مجید و اسماء الله و اسماء انبیاء_علیهم السّلام_به چشم می خورد و بسیاری از مردم بطور اجتناب ناپذیر سر و کار با آن دارند و اجناسی در آن می پیچند و زیر دست و پا و در محلهای نجس و کثیف که توهین است می اندازند و با عدم طهارت آنها را دست می زنند، آیا وظیفه هست به متصدیان تذکر دهیم که فکری برای این بکنند؟

جواب: چنین تکلیفی نیست ولی اگر در موردی توهین و بی احترامی شود باید رفع توهین شود.

سؤال: اینجانب یکی از ایرانیان خارج از کشور هستم که هر چند وقت یکبار روزنامه های ایران برایم فرستاده می شود و مقدار زیادی از آنها را جمع کرده ام و چون آیات قرآن در آنهاست نمی دانم آنها را چه کنم، آیا می توانم آنها را به دور بریزم و یا این که در دریا بیندازم؟

جواب: اگر در آنها آیات قرآنی و اسماء محترمه باشد،باید طوری آنها را از بین برد در صورت لزوم_ که هتک نباشد، مثل به دریا ریختن.

سؤال: در حال حاضر نام خداوند متعال و پیامبر(ص) و ائمه معصومین (ع) و آرم جمهوری اسلامی در روزنامه ها و مجلات و کاغذهای اداری و ... مشهود است و معمولاً رعایت در حفظ احترام آن نمی گردد حکم چیست؟

جواب: از انداختن آنها در مواضع هتک آمیز اجتناب شود.

سؤال: در بعضی از شهرستانها، کوپنهای باطل شدۀ خواروبار که بیشترشان آرم جمهوری اسلامی و یا آیۀ قرآن بر روی آنها می باشد، سوزانده می شود، آیا این کار شرعاً جایز است یا نه؟

جواب: بنا بر احتیاط از سوزاندن اجتناب نمایند.

سؤال: نظر اسلام  در رابطه با عکسهائی که می گویند حضرت علی و حضرت محمد_ علیهما السّلام_ است چیست؟ منظور همان عکسهائی است که به صورت روحانی کشیده اند  و در خیابانها به فروش می رسانند؛ برخورد مسلمانها با این عکسها باید چگونه باشد؟

جواب: اسناد به آن حضرات ندهند لکن احترام لازم است.


  

 
پاسخ به احکام شرعی
 
موتور جستجوی سایت

تابلو اعلانات

 




پیوندها

حدیث روز
بسم الله الرحمن الرحیم
چهار پناهگاه در قرآن
   
أَبَانُ بْنُ عُثْمَانَ وَ هِشَامُ بْنُ سَالِمٍ وَ مُحَمَّدُ بْنُ حُمْرَانَ عَنِ الصَّادِقِ (علیه السلام) قَالَ:
عَجِبْتُ لِمَنْ فَزِعَ مِنْ أَرْبَعٍ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى أَرْبَعٍ
(۱) عَجِبْتُ لِمَنْ خَافَ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَكِيلُ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا فَانْقَلَبُوا بِنِعْمَةٍ مِنَ اللَّهِ وَ فَضْلٍ لَمْ يَمْسَسْهُمْ سُوءٌ
(۲) وَ عَجِبْتُ لِمَنِ اغْتَمَّ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- لا إِلهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحانَكَ إِنِّي كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِينَ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- وَ نَجَّيْناهُ مِنَ الْغَمِّ وَ كَذلِكَ نُنْجِي الْمُؤْمِنِينَ
(۳) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ مُكِرَ بِهِ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- وَ أُفَوِّضُ أَمْرِي إِلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصِيرٌ بِالْعِبادِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- فَوَقاهُ اللَّهُ سَيِّئاتِ ما مَكَرُوا
(۴) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ أَرَادَ الدُّنْيَا وَ زِينَتَهَا كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- ما شاءَ اللَّهُ لا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- إِنْ تَرَنِ أَنَا أَقَلَّ مِنْكَ مالًا وَ وَلَداً. فَعَسى‏ رَبِّي أَنْ يُؤْتِيَنِ خَيْراً مِنْ جَنَّتِكَ وَ عَسَى مُوجِبَةٌ
    
آقا امام صادق (عليه السّلام) فرمود: در شگفتم از كسى كه از چهار چيز مى‌هراسد چرا بچهار چيز پناهنده نميشود:
(۱) شگفتم از آنكه ميترسد چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل« حَسْبُنَا اَللّٰهُ‌ وَ نِعْمَ‌ اَلْوَكِيلُ‌ » خداوند ما را بس است و چه وكيل خوبى است زيرا شنيدم خداى جل جلاله بدنبال آن ميفرمايد:بواسطۀ نعمت و فضلى كه از طرف خداوند شامل حالشان گرديد باز گشتند و هيچ بدى بآنان نرسيد.
(۲) و شگفتم در كسى كه اندوهناك است چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل:« لاٰ إِلٰهَ‌ إِلاّٰ أَنْتَ‌ سُبْحٰانَكَ‌ إِنِّي كُنْتُ‌ مِنَ‌ اَلظّٰالِمِينَ‌ » زيرا شنيدم خداى عز و جل بدنبال آن ميفرمايد در خواستش را برآورديم و از اندوه نجاتش داديم و مؤمنين را هم چنين ميرهانيم.
(۳) و در شگفتم از كسى كه حيله‌اى در بارۀ او بكار رفته چرا بفرمودۀ خداى تعالى پناه نمى‌برد« وَ أُفَوِّضُ‌ أَمْرِي إِلَى اَللّٰهِ‌ إِنَّ‌ اَللّٰهَ‌ بَصِيرٌ بِالْعِبٰادِ »:كار خود را بخدا واگذار ميكنيم كه خداوند بحال بندگان بينا است)زيرا شنيدم خداى بزرگ و پاك بدنبالش مى‌فرمايد خداوند او را از بديهائى كه در بارۀ او بحيله انجام داده بودند نگه داشت.
(۴) و در شگفتم از كسى كه خواستار دنيا و آرايش آن است چرا پناهنده نميشود بفرمايش خداى تبارك و تعالى(« مٰا شٰاءَ اَللّٰهُ‌ لاٰ قُوَّةَ‌ إِلاّٰ بِاللّٰهِ‌ »)(آنچه خدا خواست همان است و نيروئى جز به يارى خداوند نيست)زيرا شنيدم خداى عز اسمه بدنبال آن ميفرمايد اگر چه مرا در مال و فرزند از خودت كمتر مى‌بينى ولى اميد هست كه پروردگار من بهتر از باغ تو مرا نصيب فرمايد (و كلمۀ:عسى در اين آيه بمعناى اميد تنها نيست بلكه بمعناى اثبات و تحقق يافتن است).
من لا يحضره الفقيه، ج‏۴، ص: ۳۹۲؛
الأمالي( للصدوق)، ص: ۶؛
الخصال، ج‏۱، ص: ۲۱۸.


کلیه حقوق مادی و معنوی این پورتال محفوظ و متعلق به حجت الاسلام و المسلمین سید محمدحسن بنی هاشمی خمینی میباشد.

طراحی و پیاده سازی: FARTECH/فرتک - فکور رایانه توسعه کویر -