انهار
انهار
مطالب خواندنی

مطهرات و احکام آن

بزرگ نمایی کوچک نمایی

 سؤال: اگر دست تا آرنج نجس و یا متنجّس شده باشد و آن را تا مچ در آب فرو برده و آب بکشیم و بعد از در آوردن از آب آن را به طرف پایین نگه داریم (با توجه به خط ارتباط بین خشکی و تری) آیا از مچ دست به پایین پاک است یا نجس؟

جواب: پاک شده است.

سؤال: اگر چیز نجس را که باید دوبار بشوید یک بار بشوید ولی مقدار آبی که یک بار می شوید بیشتر از مقدار آبی است که دوبار می شوید آیا آن چیز پاک می شود؟

جواب: زیادی آب میزان نیست و در موارد لزوم تعدد باید مراعات شود.

سؤال: آیا می توان از فاضلاب تصفیه شدۀ منازل برای مشروب نمودن فضای سبز و درختکاری استفاده کرد؟ البتّه تمام میکروبها و انگل های این آب کشته شده و از نظر  علمی قابل شرب می باشد؛ با توجه به اینکه اجتناب از این آب در فضای سبز ممکن نیست، تقاضا داریم نظر حضرت امام را در مورد طهارت این آب نیز، بیان فرمایید.

جواب: استفاده از آن آب برای مشروب نمودن فضای سبز و باغچه مانع ندارد ولی اگر آب نجس باشد، می توانند برای تطهیر آن به آب کرّ پاک یا آب لوله متصل و با آن ممزوج نمایند.

 سؤال: جائی از منزل که نجس می شود و امکان اینکه آب جاری یا قلیل روی آن ریخته و از محلی خارج شود نمی باشد برای پاک شدن آن جاها به چه ترتیب باید عمل شود؟

جواب: اگر به وسیلۀ آب کر تمام محل نجس شسته شود و غساله از محل نجس رد شود پاک می شود.

سؤال: اگر چیز نجسی را زیر شیری که متصل به کر است تطهیر کند، آیا آبی که از آن می ریزد پاک است؟

جواب: پاک است.

 سؤال: آیا با تری دست می شود چیز نجس را تطهیر کرد؟ مثلاً یک دست بکشد و نجاست را برطرف کند و یک دست دیگر بکشد و آن را پاک کند؟

جواب: کافی در تطهیر نیست.

سؤال: مدتها پیش از شخصی روحانی سؤال شد که فرشی را که به بول یا عذرۀ کودک غذا خورآلوده شده چه باید کرد؟، او گفت: در عذره عین نجاست را برطرف کرده و به وسیله آب جاری آنقدر می ریزیم که نجاست مستهلک شود و رنگ و بوی آن نماند، اما در بول رفع عین نجاست لازم نیست، صرف ریختن آب جاری و استهلاک بول در آن کفایت می کند، ما نیز  مدتی اینطور عمل می کردیم ولی بعد روشن شد امام خمینی خارج کردن غساله به وسیله فشار یا غیره را احتیاط واجب می داند، با توجه به اینکه در احتیاط واجب می شود به علماء دیگر رجوع کرد و در حین این نکته ما توجه نداشتیم تکلیف فرش یا طهارت چگونه است؟

جواب: حکم همان است که نقل کرده اید و تا غساله خارج نشده حکم به طهارت نمی شود، ولی اگر به وسیله فشار لوله آب از موضع نجس عبور کرده پاک شده است.

سؤال: تطهیر متنجس ببول، به وسیله آب جاری یا آب لوله شهر یا آب کر، فشار یا تعدد می خواهد یا نه؟

جواب: در فرض مسأله تعدد لازم نیست ولی در تطهیر چیزهایی که قابل فشار است، بنا بر احتیاط فشار لازم است.

 سؤال: قسمتی از فرش بواسطۀ بول نجس شده و به پشت فرش هم رسیده و در نتیجه آن قسمت از کف اطاق هم نجس شده است؛ آیا وقتی که از رو، فرش را به وسیله آب لوله کشی تطهیر می کنیم، قسمت پشت فرش و آن قسمت از کف اطاق هم پاک می شود یا خیر؟

جواب: برای آب کشیدن، زمین باید جداگانه تطهیر شود و برای پاک کردن فرش اگر با آب لوله رویش آب بریزند و از پشتش عبور کند و خارج شود، هر دو رو پاک می شود.

سؤال:ظروف و دستکش های پلاستیکی اگر نجس شود (مثلا با مدفوع کودک آلوده گردد) آیا با آب کشیدن آنها و برطرف شدن نجاست تطهیر می شود یا نه؟

جواب: پس از زوال عین نجاست با آب کشیدن پاک می شود.

سؤال: اگر رنگ و بو و طعم آب کری که نجس شده است، بواسطه افزودن یک ماده شیمیایی به آب کر، از بین برود، آیا پاک می شود؟

جواب: طاهر  نمی شود.

سؤال: موقع بیرون ریختن دوغ از مشک، موش مرده ای از مشک بیرون می آید، تطهیر مشک به فتوای آن حضرت، چگونه است؟

جواب: اگر لوله آب را داخل آن باز کنند تا پر شود، پاک می شود.

سؤال: آیا گل خیابان بعد از بند آمدن باران، نجس است یا پاک؟

جواب: پاک است.

سؤال: آیا لباس شستن با هر نوع ماشین لباس شوئی خانگی پاک کننده می باشد یا خیر؟ اگر پاک می کند شرائط آن به چه صورت است؟

جواب: اگر بعد از زوال عین نجاست یک مرتبه با آب لوله یا دو مرتبه با آب قلیل می شوید پاک می کند.

سؤال: آیا در ماشین های لباسشوئی برقی که مقداری آب از شیر متصل به کر داخل مخزن جمع می شود و روی لباسها می ریزد و بعد آب قطع می شود و آب موجود در مخزن در اثر نیروی گریز از مرکز از لباسها جدا شده و بیرون می رود آیا از نظر شرعی لباسها پاک است یا خیر؟

جواب: بعد از زوال عین نجاست اگر دو مرتبه در آب قلیل شسته شود و غساله منفصل شود پاک می شود.

 سؤال: در رابطه با لباسشویی های عمومی: با توجه به این که در هر منطقه و محله افرادی که طهارت اسلامی را رعایت نمی کنند، کم و بیش وجود دارند(هر چند این امر یقینی نیست لیکن احتمال آن زیاد است)، آیا لباسهایی که در این لباسشویی ها شسته می شوند پاکند یا خیر؟

جواب: اگر لباس را پاک تحویل داده اند و شک داشته باشند که نجس شده،پاک است و همچنین اگر لباس نجس بوده و کسی که متصدی شستن است بگوید تطهیر نموده است، محکوم به طهارت است.

سؤال: آیا خشک شوئی ها که لباس مردم را با مواد شیمیایی می شویند در صورتی که لباس نجس باشد باعث پاک شدن لباس می شوند؟ و فرقی بین خشک شوئی و لباسشوئی هائی که در منازل است وجود ندارد؟

جواب: در فرض مرقوم طهارت حاصل نمی شود.

سؤال: خشکشویی هایی که لباسهای مردم را با مواد شیمیایی مانند بنزین و سایر مواد پاک کننده می شویند و آنها را اتو می کنند، آیا از نظر شرعی پاک است یا خیر؟ چون ممکن است افرادی که پاکی و نجاست را رعایت نمی کنند نیز لباس خود را به آنها بدهند؟

جواب: محکوم به طهارت است و احتمال نجس بودن دستگاه، کافی برای حکم به نجاست نیست.

سؤال: حکم لباسهایی که به خشکشویی ها داده می شود، از نظر طهارت چگونه است؟(لازم به تذکر است که اقلیتهای مذهبی هم لباسهای خود را به این خشکشویی ها می دهند و در خشکشویی از آب استفاده نمی شود.)

جواب: اگر لباس پاک بوده، محکوم به طهارت است مگر یقین پیدا شود که با رطوبت با چیز نجسی ملاقات کرده است و اگر نجس بوده باید یقین کنید که با آب تطهیر شده است.

سؤال: نظر به اینکه در خشکشویی ها، لباسها به وسیله ماشین بزرگ با مواد شیمیایی شسته می شود و بعضی ها با 60 درجه حرارت خشک می شود بدون آنکه قطره ای آب به کار رود و راهی هم برای جدا جدا شستن لباسها نیست، چون هفته ای یک بار مواد داخل ماشین، تمام یا تعویض می شود؛ بنابراین ما مجبوریم که لباسهای اقلیتهای مذهبی را هم با سایر لباسها بشوییم بعلاوه همین مسأله در مورد اتو بخار هم وجود دارد که تمام لباسها(پاک و نجس) با یک ماشین اتو می شود؛ خواهشمندیم که تکلیف صنف خشکشویی و لباسشویی را در این مورد مشخص نمایید!

جواب: اگر یقین دارد با مخلوط کردن لباسها، لباس پاک دیگری نجس می شود، نباید مخلوط کند.

سؤال: اگر لباس آلوده به خون یا منی را بشوییم ولی پس از تطهیر، باز رنگ و اثر آن باقی بماند؛ آیا این مقدار شستن کفایت می کند؟

جواب: اگر عین نجاست منی یا خون از بین برود و شسته شود، پاک می شود هرچند رنگ آن باقی باشد و از وسوسه اجتناب لازم است.

سؤال: بعضی از مایعات مثل «رنگها» که بر درب ها می زنند اگر نجس شوند در صورت انجماد آیا قابل تطهیر هستند یا نه؟ و ظاهر آنها چطور؟

جواب: ظاهر آن قابل تطهیر است.

سؤال: مهر نماز که گوشه ای از آن توسط دست مرطوب نجس لمس شده باشد چگونه پاک می شود؟

 جواب: می تواند آن گوشه را بتراشد.

سؤال:ته کفش به واسطه خیسی کف توالت نجس شده(ولی عین نجاست به ته آن نیست) و بعد از بیرون آمدن از توالت، روی زمینی که بواسطه بارش کمی باران، نمناک و مرطوب شده، 15 الی 20 قدم راه رفته و سپس وارد مسجد شده ایم، آیا مسجد با این عمل نجس می شود یا نه؟

جواب: اگر یقین به نجاست ته کفش یا کف آن محل ندارد، حکم به طهارت می شود و در صورت علم به نجاست در صورتی زمین ته کفش را پاک می کند که خشک باشد و با رطوبت پاک نمی کند.

سؤال: آیا شیشه های معمولی درب و پنجره، مانع مطهر یّت آفتاب هستند یا نه؟ و اگر پشت خود شیشه نجس باشد، با تابیدن آفتاب بر روی آن پاک می شود یا خیر؟

جواب: اگر مانع تابش آفتاب بر جای نجس نباشد، مانع مطهر بودن نیست.

سؤال: اگر روغنی که جهت سوختن استفاده می شود( نفت، گازوئیل،بنزین) نجس شود و بعد از سوختن به صورت دوده درآید آیا در این حالت استحاله شده و پاک است یا خیر؟

جواب: دوده متنجس نجس نیست مگر آنکه آلوده به ذرات متنجس باشد.

سؤال: آب داغی که نجس می باشد آیا بخار آن هم نجس است؟

جواب: پاک است.

سؤال: اگر انگور و آب انگوری که برای تهیه سرکه در ظرفی انباشته شده اند،بعد از جوش آمدن تبدیل به سرکه شود، و ثابت هم شود که مست کننده بوده، آیا ساقه ها و چوبهای انگور(که قبلا با انگور نجس شده بوده) نیز پس از سرکه شدن، پاک می شود؟

جواب: پاک می شود.

سؤال: در روستای ما برای تهیه شیره انگور بدین طریق عمل می کنند: «وقتی که انگور رسید، کشمشهایی را که روی خوشه انگور، خشک شده جدا می کنند و این انگورها را داخل یک حوض می ریزند و می شویند و سپس آب این انگورها را می گیرند و آب انگور را با یک خاک مخصوص مخلوط می کنند و بعد از یک دو روز آن را می جوشانند تا این که حدود  آن کم شود و سپس آب انگور جوشیده را در ظرفهای مخصوص گلی ریخته و در آفتاب می گذارند که هم سرد شود و هم کمتر و غلیظ تر و تیره تر؛ بعد از این اعمال، از این آب انگور برای خوردن استفاده می کنند»، شیره انگوری که بدین روش تهیه می شود چه حکمی دارد؟

جواب: در فرض مرقوم اگر با جوشیدن روی آتش دو ثلث آن کم نشود، خوردن آن حرام است.


  

 
پاسخ به احکام شرعی
 
موتور جستجوی سایت

تابلو اعلانات
  


پیوندها

حدیث روز
بسم الله الرحمن الرحیم
چهار پناهگاه در قرآن
   
أَبَانُ بْنُ عُثْمَانَ وَ هِشَامُ بْنُ سَالِمٍ وَ مُحَمَّدُ بْنُ حُمْرَانَ عَنِ الصَّادِقِ (علیه السلام) قَالَ:
عَجِبْتُ لِمَنْ فَزِعَ مِنْ أَرْبَعٍ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى أَرْبَعٍ
(۱) عَجِبْتُ لِمَنْ خَافَ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَكِيلُ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا فَانْقَلَبُوا بِنِعْمَةٍ مِنَ اللَّهِ وَ فَضْلٍ لَمْ يَمْسَسْهُمْ سُوءٌ
(۲) وَ عَجِبْتُ لِمَنِ اغْتَمَّ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- لا إِلهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحانَكَ إِنِّي كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِينَ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- وَ نَجَّيْناهُ مِنَ الْغَمِّ وَ كَذلِكَ نُنْجِي الْمُؤْمِنِينَ
(۳) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ مُكِرَ بِهِ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- وَ أُفَوِّضُ أَمْرِي إِلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصِيرٌ بِالْعِبادِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- فَوَقاهُ اللَّهُ سَيِّئاتِ ما مَكَرُوا
(۴) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ أَرَادَ الدُّنْيَا وَ زِينَتَهَا كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- ما شاءَ اللَّهُ لا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- إِنْ تَرَنِ أَنَا أَقَلَّ مِنْكَ مالًا وَ وَلَداً. فَعَسى‏ رَبِّي أَنْ يُؤْتِيَنِ خَيْراً مِنْ جَنَّتِكَ وَ عَسَى مُوجِبَةٌ
    
آقا امام صادق (عليه السّلام) فرمود: در شگفتم از كسى كه از چهار چيز مى‌هراسد چرا بچهار چيز پناهنده نميشود:
(۱) شگفتم از آنكه ميترسد چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل« حَسْبُنَا اَللّٰهُ‌ وَ نِعْمَ‌ اَلْوَكِيلُ‌ » خداوند ما را بس است و چه وكيل خوبى است زيرا شنيدم خداى جل جلاله بدنبال آن ميفرمايد:بواسطۀ نعمت و فضلى كه از طرف خداوند شامل حالشان گرديد باز گشتند و هيچ بدى بآنان نرسيد.
(۲) و شگفتم در كسى كه اندوهناك است چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل:« لاٰ إِلٰهَ‌ إِلاّٰ أَنْتَ‌ سُبْحٰانَكَ‌ إِنِّي كُنْتُ‌ مِنَ‌ اَلظّٰالِمِينَ‌ » زيرا شنيدم خداى عز و جل بدنبال آن ميفرمايد در خواستش را برآورديم و از اندوه نجاتش داديم و مؤمنين را هم چنين ميرهانيم.
(۳) و در شگفتم از كسى كه حيله‌اى در بارۀ او بكار رفته چرا بفرمودۀ خداى تعالى پناه نمى‌برد« وَ أُفَوِّضُ‌ أَمْرِي إِلَى اَللّٰهِ‌ إِنَّ‌ اَللّٰهَ‌ بَصِيرٌ بِالْعِبٰادِ »:كار خود را بخدا واگذار ميكنيم كه خداوند بحال بندگان بينا است)زيرا شنيدم خداى بزرگ و پاك بدنبالش مى‌فرمايد خداوند او را از بديهائى كه در بارۀ او بحيله انجام داده بودند نگه داشت.
(۴) و در شگفتم از كسى كه خواستار دنيا و آرايش آن است چرا پناهنده نميشود بفرمايش خداى تبارك و تعالى(« مٰا شٰاءَ اَللّٰهُ‌ لاٰ قُوَّةَ‌ إِلاّٰ بِاللّٰهِ‌ »)(آنچه خدا خواست همان است و نيروئى جز به يارى خداوند نيست)زيرا شنيدم خداى عز اسمه بدنبال آن ميفرمايد اگر چه مرا در مال و فرزند از خودت كمتر مى‌بينى ولى اميد هست كه پروردگار من بهتر از باغ تو مرا نصيب فرمايد (و كلمۀ:عسى در اين آيه بمعناى اميد تنها نيست بلكه بمعناى اثبات و تحقق يافتن است).
من لا يحضره الفقيه، ج‏۴، ص: ۳۹۲؛
الأمالي( للصدوق)، ص: ۶؛
الخصال، ج‏۱، ص: ۲۱۸.


کلیه حقوق مادی و معنوی این پورتال محفوظ و متعلق به حجت الاسلام و المسلمین سید محمدحسن بنی هاشمی خمینی میباشد.

طراحی و پیاده سازی: FARTECH/فرتک - فکور رایانه توسعه کویر -