انهار
انهار
مطالب خواندنی

استمناء، جماع، باقى ماندن بر جنابت و حیض

بزرگ نمایی کوچک نمایی
استمناء چیست؟
سؤال1358. آیا استمناء یعنى آن که انسان با خود کارى کند که منى بیرون بیاید و یا اگر به تصویرى یا فیلمى نگاه کند و یا با تخیّل، منى از او خارج شود نیز استمناء است و روزه را باطل مى‏کند؟
پاسخ: فرقی نمی کند
استمناء بدون خروج منى
سؤال1359. اگر به قصد بیرون آمدن منى، استمناء کند ولى منى خارج نشود، آیا روزه‏اش باطل است؟
پاسخ: روزه‏اش باطل است، ولى کفّاره ندارد.
جهل به باطل شدن روزه با استمناء
سؤال1360. آیا روزه‏دارى که استمناء کرده و نمى‏دانسته استمناء روزه را باطل مى‏کند، روزه‏اش باطل است؟ و در صورت بطلان، آیا کفّاره هم دارد؟
پاسخ: روزه باطل است و بنابر احتیاط واجب، کفّاره جمع دارد؛ مگر در صورتى که جاهل قاصر و غیر ملتفت به سؤال باشد که خصوص قضاى بعد از رفع قصور واجب است.
ملاعبه با همسر بدون انزال
سؤال1361. آیا بازى و شوخى کردن با همسر، بدون این که منى خارج شود، روزه را باطل مى‏کند؟
پاسخ: خیر، باطل نمى‏کند.
ملاعبه‏ى با خود
سؤال1362. شخصى در ماه رمضان با خود بازى مى‏کند؛ ولى منى خارج نمى‏شود و علایم جنب هم در او نیست، بعد از ساعتى بول مى‏کند و مایع سفید رنگى خارج مى‏شود که شک دارد منى هست یا نه، حکم روزه‏ى این شخص در صورت قصد انزال یا عدم انزال چیست؟
پاسخ: با قصد انزال، روزه‏اش باطل است.
ملاعبه با همسر همراه با انزال
سؤال1363. حکم روزه‏ى شخصى که در ماه مبارک رمضان در حال بازى با همسرش جنب شده چیست؟
پاسخ: اگر قصد انزال داشته یا عادت او در این کار این بوده که به انزال منجر مى‏شده، روزه وى باطل است.

انجام ندادن غسل بعد از جنب شدن
سؤال1364. روزه کسى که جنب شده و بدون غسل و تیمم روزه گرفته، چگونه است؟
پاسخ: روزه‏اش باطل است.
جهل به حکم جنابت
سؤال1365. به علت ندانستن حکم جنابت در زمان جوانى و مجرّدى، نسبت به صحت نمازها و روزه‏هایم شک دارم، چه کنم؟
پاسخ: با شک، تکلیفى ندارید.
سؤال1366. از ابتداى بلوغ مدت شش سال بر اثر نادانى و بدون عذر شرعى روزه نمى‏گرفتم، یک سال را هم بدون این که بدانم جنب هستم، روزه گرفته‏ام، وظیفه من چیست؟
پاسخ: تمام آن روزه‏ها قضا دارد و آن شش سال اگر جاهل مقصر بودید، کفاره هم دارد و کفاره‏ى تأخیر هم دارند.
غسل نکردن به علت کم‏رویى
سؤال1367. شبى به علت کم‏رویى نتوانستم غسل جنابت کنم، لذا عمدا یک روز ماه رمضان را روزه نگرفتم، اکنون وظیفه‏ى من چیست؟
پاسخ: مى‏توانستید نزدیک طلوع فجر تیمّم کنید، ولى چون با جنابت وارد صبح شده و عمدا روزه آن روز را نگرفته‏اید، قضا و کفاره بر شما واجب است.
استبراء پس از جنابت یا احتلام
سؤال1368. آیا استبراء یا بول ـ با این که مى‏داند بقایاى منى همراه بول خارج مى‏شود ـ روزه را باطل مى‏کند؟
پاسخ: خیر، باطل نمى‏کند.
تأخیر انداختن غسل جنابت
سؤال1369. اگر در ماه رمضان کسى بعد از اذان بیدار شود و متوجه گردد که جنب است و غسل را تا عصر تأخیر بیندازد، روزه‏اش صحیح است؟
پاسخ: بله، صحیح است.
غسل جنابت هنگام اذان صبح
سؤال1370. آیا روزه‏دار مى‏تواند در هنگام اذان صبح، غسل جنابت کند؟
پاسخ: اگر قبل از اذان تیمم کرده است، مانعى ندارد.
خیال جنابت و غسل نکردن براى آن
سؤال1371. شخصى در ماه رمضان قبل از طلوع فجر، مایعى از خود دیده و خیال کرده که محتلم شده، اما عملاً غسل نکرده است، ولى قبل از ظهر فهیمده که جنب نبوده و آن مایع منى نبوده و مفطرى هم انجام نداده، آیا مى‏تواند آن روز را روزه بگیرد؟ و در صورت بطلان حکم این شخص در روزه و کفاره و قضا چیست؟
پاسخ: جایز نیست مفطرى را انجام دهد و اگر اطمینان به جنابت داشته با علم به مسأله، به طورى که نیّت از او متمشّى نشده، فقط قضا دارد.
احتلام در طول روز
سؤال1372. شخصى در روز ماه رمضان محتلم شده است، آیا فورا باید غسل کند، یا مى‏تواند تا غروب غسل نکند؟
پاسخ: لازم نیست فورا غسل کند.
اجبار زن به جماع
سؤال1373. اگر مردى زن خود را مجبور به جماع نماید، وظیفه زن به لحاظ قضا و کفاره چیست؟
پاسخ: کفاره روزه خودش و روزه زنش را باید بدهد، ولى اگر زن در بین جماع راضى شود، بنابر احتیاط واجب مرد دو کفاره بدهد و زن یک کفاره و در هر صورت زن باید قضاى روزه آن روز را به جا آورد.
ترشح پس از ملاعبه
سؤال1374. اگر خانمى با همسر خود در ماه مبارک رمضان شوخى و ملاعبه کند، سپس ترشّحى در خود ببیند، پاسخ: اگر منى انزال نشده و قصد انزال هم نداشته، اشکال ندارد.
میزان در تعدّد خواب
سؤال1375. آیا کسى که دچار خواب‏هاى کوتاه مدّت ـ مثلاً یک ربع ـ مى‏باشد و زود به زود بیدار مى‏شود، آیا هر کدام در حکم یک خواب محسوب گردیده و اگر غسل واجب نکرده، کفّاره روزه هم به گردنش خوهد آمد؟
پاسخ: اگر واقعا خواب برود، کم بودن زمان دخالتى ندارد.
فراموشى تیمّم
سؤال1376. شبى در ماه مبارک رمضان جنب شدم و چون امکان حمام کردن برایم نبوده، تصمیم گرفتم بعد از خوردن سحرى و قبل از اذان صبح تیمّم بدل از غسل نمایم. ولى متأسفانه پس از خوردن سحرى یادم رفت که تیمّم نمایم و هنگام اذان یادم افتاد و سریعا تیمّم کردم. آیا روزه‏اى که گرفتم صحیح بوده است؟
پاسخ: روزه‏ى آن روز باطل است.
غسل کردن روزه‏دار هنگام اذان
سؤال1377. شخص جُنُبى قبل از اذان بیدار شده و مشغول غسل مى‏شود و در حین غسل، اذان مى‏گویند. آیا روزه‏ى او صحیح است؟
پاسخ: اگر هنوز یقین به طلوع فجر ندارد، سریعا غسل را تمام کند و صحیح است.
تعارض بین خوردن سحرى و غسل
سؤال1378. شخص جنبى، ده دقیقه به اذان صبح بیدار شده و مدّت باقى مانده تا اذان را نمى‏تواند صرف خوردن سحرى و غسل کند، وظیفه‏ى او چیست؟ با توجّه به این که اگر سحرى نخورد، به ضعف شدید منجرّ مى‏شود.
پاسخ: اگر سحرى نخوردن، سبب ضعف و مشقّت غیر قابل تحمّل عادةً مى‏شود، زود سحرى بخورد و به جاى غسل، تیمّم نماید.
جاهل به وجوب غسل
سؤال1379. روزه دارى که به وجوب غسل جنابت یا اصل جنابت جهل دارد (جاهل مقصّر)، آیا باید کفاره روزه‏هایى را که در حال جنابت گرفته بدهد؟
پاسخ: وجوب آن مبنى بر احتیاط است
تعدّد غسل در ماه رمضان و باطل بودن یکى از آن‏ها
سؤال1380. کسى در ماه مبارک رمضان چند غسل کرده، در روزهاى متعدد، بعد یقین کند یکى از این غسل‏ها باطل بوده حکم روزه‏هاى این شخص چه مى‏باشد؟
پاسخ: به مقدارى که یقین به بطلان روزه‏ها دارد، روزه‏ها را قضا کند.
غسل با خیال وسعت وقت
سؤال1381. فردى در سحرگاه ماه مبارک رمضان گمان مى‏کند وقت براى غسل وجود دارد و شروع به غسل جنابت مى‏کند؛ اما در اثناى غسل، وقت صبح داخل مى‏شود.آیا روزه‏اش صحیح است یا قضا و کفاره دارد؟
پاسخ: روزه‏اش صحیح است و قضا و کفّاره ندارد.
مفطر نبودن احتلام بعد از طلوع فجر
سؤال1382. فردى که پس از طلوع صبح محتلم مى‏شود، آیا روزه‏اش باطل است؟ چه وظیفه‏اى دارد؟
پاسخ: کسى که پس از طلوع فجر محتلم شده، تا قبل از ظهر مى‏تواند نیّت روزه کند، زیرا احتلام مفطر نیست.
آشکار شدن بطلان غسل بعد از اذان
سؤال1383. روزه دارى پس از اذان صبح متوجه مى‏شود که غسل او باطل بوده است، آیاروزه‏اش صحیح است یا قضا و کفاره دارد؟
پاسخ: در روزه‏ى ماه رمضان روزه‏ى او صحیح است و قضا و کفاره ندارد و در روزه‏ى واجب معین هم همین طور است و در واجب غیر معین، روزه‏اش باطل است.
غلط بودن تیمّم روزه دار
سؤال1384. فردى روزه دار به علت تنگى وقت، تیمّم بدل از غسل کرده است، امّا در وسط روز متوجّه مى‏شود، به علت فراموشى ـ با وجود این که تیمّم صحیح را از روى رساله عملیّه بلد بوده ـ تیمّم را غلط انجام داده است. آیا روزه‏اش صحیح است؟
پاسخ: روزه‏اش صحیح است و قضا ندارد، زیرا تعمّد، صادق نیست.
روزه گرفتن با غسل باطل
سؤال1385. اگر غسل فرد جنب، به دلیل جهل به مسأله، داراى خللى بوده که مبطل بوده است و با همان غسل، روزه گرفته باشد، آیا کفاره دارد؟
پاسخ: عمل او تعمّد بر صبح کردن با جنابت نیست تا موجب قضا یا کفاره شود و این غیر از جهل به اصل وجوب غسل است که تعمّد صادق است.
جنابت اختیارى در شب ماه رمضان
سؤال1386. فردى که در شب ماه مبارک رمضان به آب دسترسى ندارد، آیا مى‏تواند به صورت اختیارى خود را جنب کند؟
پاسخ: جواز جنب نمودن اختیارى او مورد تأمل است. گرچه اگر خود را جنب نماید، روزه‏اش با تیمم صحیح است.

قضاى روزه‏هاى در حال عادت
سؤال1387. خانمى هر سال پیش از ماه مبارک رمضان، عدد روزهاى عادتش را مى‏دانسته، لذا زودتر از ماه مبارک رمضان، روزه آن روزها را مى‏گرفته است. حکم روزه‏هایش چگونه است؟
پاسخ: هر وقتى که روزه مى‏گرفته، براى سال قبل که قضا شده حساب مى‏شود و فقط روزه‏ى سال آخر بر ذمّه‏اش است.

گرفتن جلوى عادت با استفاده از قرص
سؤال1388. آیا اگر با قرص جلوى عادت گرفته شود، براى روزه اشکال دارد؟
پاسخ: خیر.
به هم خوردن عادت در رمضان
سؤال1389. اگر کسى عادت وقتیه و عددیه داشته و طبق عادت قبلى پاک شده و پس از غسل روزه‏هایش را گرفته است، ولى پس از یکى دو روز دوباره لکه‏هایى را مشاهده نموده است، آیا این لکه‏ها حکم حیض را داشته و روزه‏هاى دو روز قبل را نیز باید دوباره قضا کند یا حکم استحاضه دارد و مى‏تواند بقیه روزها را نیز روزه بگیرد؟
پاسخ: اگر آن لکه‏ها در قبل از ده روز کامل باشد، حکم حیض را دارد و روزه‏هاى آن دو روز را هم باید دوباره قضا کند

  

 
پاسخ به احکام شرعی
 
موتور جستجوی سایت

تابلو اعلانات
  


پیوندها

حدیث روز
بسم الله الرحمن الرحیم
چهار پناهگاه در قرآن
   
أَبَانُ بْنُ عُثْمَانَ وَ هِشَامُ بْنُ سَالِمٍ وَ مُحَمَّدُ بْنُ حُمْرَانَ عَنِ الصَّادِقِ (علیه السلام) قَالَ:
عَجِبْتُ لِمَنْ فَزِعَ مِنْ أَرْبَعٍ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى أَرْبَعٍ
(۱) عَجِبْتُ لِمَنْ خَافَ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَكِيلُ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا فَانْقَلَبُوا بِنِعْمَةٍ مِنَ اللَّهِ وَ فَضْلٍ لَمْ يَمْسَسْهُمْ سُوءٌ
(۲) وَ عَجِبْتُ لِمَنِ اغْتَمَّ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- لا إِلهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحانَكَ إِنِّي كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِينَ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- وَ نَجَّيْناهُ مِنَ الْغَمِّ وَ كَذلِكَ نُنْجِي الْمُؤْمِنِينَ
(۳) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ مُكِرَ بِهِ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- وَ أُفَوِّضُ أَمْرِي إِلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصِيرٌ بِالْعِبادِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- فَوَقاهُ اللَّهُ سَيِّئاتِ ما مَكَرُوا
(۴) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ أَرَادَ الدُّنْيَا وَ زِينَتَهَا كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- ما شاءَ اللَّهُ لا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- إِنْ تَرَنِ أَنَا أَقَلَّ مِنْكَ مالًا وَ وَلَداً. فَعَسى‏ رَبِّي أَنْ يُؤْتِيَنِ خَيْراً مِنْ جَنَّتِكَ وَ عَسَى مُوجِبَةٌ
    
آقا امام صادق (عليه السّلام) فرمود: در شگفتم از كسى كه از چهار چيز مى‌هراسد چرا بچهار چيز پناهنده نميشود:
(۱) شگفتم از آنكه ميترسد چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل« حَسْبُنَا اَللّٰهُ‌ وَ نِعْمَ‌ اَلْوَكِيلُ‌ » خداوند ما را بس است و چه وكيل خوبى است زيرا شنيدم خداى جل جلاله بدنبال آن ميفرمايد:بواسطۀ نعمت و فضلى كه از طرف خداوند شامل حالشان گرديد باز گشتند و هيچ بدى بآنان نرسيد.
(۲) و شگفتم در كسى كه اندوهناك است چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل:« لاٰ إِلٰهَ‌ إِلاّٰ أَنْتَ‌ سُبْحٰانَكَ‌ إِنِّي كُنْتُ‌ مِنَ‌ اَلظّٰالِمِينَ‌ » زيرا شنيدم خداى عز و جل بدنبال آن ميفرمايد در خواستش را برآورديم و از اندوه نجاتش داديم و مؤمنين را هم چنين ميرهانيم.
(۳) و در شگفتم از كسى كه حيله‌اى در بارۀ او بكار رفته چرا بفرمودۀ خداى تعالى پناه نمى‌برد« وَ أُفَوِّضُ‌ أَمْرِي إِلَى اَللّٰهِ‌ إِنَّ‌ اَللّٰهَ‌ بَصِيرٌ بِالْعِبٰادِ »:كار خود را بخدا واگذار ميكنيم كه خداوند بحال بندگان بينا است)زيرا شنيدم خداى بزرگ و پاك بدنبالش مى‌فرمايد خداوند او را از بديهائى كه در بارۀ او بحيله انجام داده بودند نگه داشت.
(۴) و در شگفتم از كسى كه خواستار دنيا و آرايش آن است چرا پناهنده نميشود بفرمايش خداى تبارك و تعالى(« مٰا شٰاءَ اَللّٰهُ‌ لاٰ قُوَّةَ‌ إِلاّٰ بِاللّٰهِ‌ »)(آنچه خدا خواست همان است و نيروئى جز به يارى خداوند نيست)زيرا شنيدم خداى عز اسمه بدنبال آن ميفرمايد اگر چه مرا در مال و فرزند از خودت كمتر مى‌بينى ولى اميد هست كه پروردگار من بهتر از باغ تو مرا نصيب فرمايد (و كلمۀ:عسى در اين آيه بمعناى اميد تنها نيست بلكه بمعناى اثبات و تحقق يافتن است).
من لا يحضره الفقيه، ج‏۴، ص: ۳۹۲؛
الأمالي( للصدوق)، ص: ۶؛
الخصال، ج‏۱، ص: ۲۱۸.


کلیه حقوق مادی و معنوی این پورتال محفوظ و متعلق به حجت الاسلام و المسلمین سید محمدحسن بنی هاشمی خمینی میباشد.

طراحی و پیاده سازی: FARTECH/فرتک - فکور رایانه توسعه کویر -