انهار
انهار
مطالب خواندنی

نیت

بزرگ نمایی کوچک نمایی
به زبان آوردن نیت
سؤال: آیا در نماز شکسته چهار رکعتی در هنگام نیت لازم است بگوییم:مثلا دو رکعت نماز شکسته ظهر می خوانم قربةً الی الله؟
پاسخ:به زبان آوردن نیت مخصوصاً نیت شکسته یا تمام لازم نیست.
عدول نیت نماز
سؤال: لطفا بفرمائید آیا می توان در بین نماز نیت نماز واجب را به نماز واجب دیگری عدول داد.مثلا از ظهر به عصر یا برعکس؟
از قضا به ادا و برعکس چطور؟
از مستحب به واجب چه طور؟
پاسخ:عدول از نماز قضا به نماز ادا و از نماز مستحب به نماز واجب، جایز نیست، ولى عدول از نماز ادا به قضا جایز است و اگر نماز قضا، قضاى همان روز باشد احتیاط واجب این است که عدول کند و بعد از فراغت از نماز قضا، نماز ادا را بخواند، البته این در صورتى است که جاى عدول باقى باشد، مثلاً در صورتى مى تواند نیّت را به قضاى صبح برگرداند که داخل رکعت سوم از نماز ظهر نشده باشد.
تغییر نیت در رکعت سوم نماز چهار رکعتی
سؤال: اگر قبل از خواندن نماز، نیت خواندن قضای نماز صبح کنیم و اشتباهاً به جای 2 رکعت، 3 رکعت بخوانیم آیا می توانیم در رکعت سوم نیت خود را به قضای نماز مغرب تغییر دهیم؟
پاسخ:جایز نیست.
شک در گذشتن وقت نماز
سؤال: اگر ندانیم وقت نماز گذشته است یا خیر مخصوصا در نماز صبح، وظیفه چیست؟
پاسخ:باید به نیت مافی الذمه بخوانید.
تغییر نیت نماز شکسته به نماز صبح
سؤال: شخصی وظیفه اش نماز شکسته بوده و در بین نماز متوجه این امر می شود و چون حکم را نمی دانسته نیت را به نماز قضای صبح بر می گرداند، آیا نمازش کفایت از نماز قضای صبح می کند؟
پاسخ:در صورتیکه قضای صبح همان روز در ذمه اش بوده اشکالی ندارد در غیر اینصورت اعاده کند.
تغییر نیت نماز در اثناء آن
سؤال: آیا می توان در وسط نماز نیت را تغییر داد و مثلا از نماز دو رکعتی به نماز چهار رکعتی ادامه داد؟
پاسخ:جایز نیست مگر در جایی که مثلا در نماز عصر باشد و یادش بیاید که نماز ظهر را نخوانده در اینجا نیت را برمی گرداند.
عدول از نماز ادا به قضا و برعکس
سؤال: آیا می توان در بین نماز واجب، نیت نماز قضا نمود یا بالعکس؟
پاسخ:در صورتیکه به هنگام خواندن نماز ظهر مثلاً به خاطرش بیاید که نماز صبح قضا شده پیش از گذشتن محل می تواند نیت قضای صبح کند و همچنین اگر مشغول نماز مغرب باشد و به یادش بیاید نماز ظهر یا عصر قضا شده اما غیر از این اشکال دارد.
تغییر نیت از چهار رکعتی به دو رکعتی
سؤال: آیا می توان در بین نماز نیت را تغییر داد؟ (مثلا از نیت نماز چهار رکعتی به نیت نماز دو رکعتی)
پاسخ:جایز نیست.

  

 
پاسخ به احکام شرعی
 
موتور جستجوی سایت

تابلو اعلانات
  


پیوندها

حدیث روز
بسم الله الرحمن الرحیم
چهار پناهگاه در قرآن
   
أَبَانُ بْنُ عُثْمَانَ وَ هِشَامُ بْنُ سَالِمٍ وَ مُحَمَّدُ بْنُ حُمْرَانَ عَنِ الصَّادِقِ (علیه السلام) قَالَ:
عَجِبْتُ لِمَنْ فَزِعَ مِنْ أَرْبَعٍ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى أَرْبَعٍ
(۱) عَجِبْتُ لِمَنْ خَافَ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَكِيلُ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا فَانْقَلَبُوا بِنِعْمَةٍ مِنَ اللَّهِ وَ فَضْلٍ لَمْ يَمْسَسْهُمْ سُوءٌ
(۲) وَ عَجِبْتُ لِمَنِ اغْتَمَّ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- لا إِلهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحانَكَ إِنِّي كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِينَ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- وَ نَجَّيْناهُ مِنَ الْغَمِّ وَ كَذلِكَ نُنْجِي الْمُؤْمِنِينَ
(۳) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ مُكِرَ بِهِ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- وَ أُفَوِّضُ أَمْرِي إِلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصِيرٌ بِالْعِبادِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- فَوَقاهُ اللَّهُ سَيِّئاتِ ما مَكَرُوا
(۴) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ أَرَادَ الدُّنْيَا وَ زِينَتَهَا كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- ما شاءَ اللَّهُ لا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- إِنْ تَرَنِ أَنَا أَقَلَّ مِنْكَ مالًا وَ وَلَداً. فَعَسى‏ رَبِّي أَنْ يُؤْتِيَنِ خَيْراً مِنْ جَنَّتِكَ وَ عَسَى مُوجِبَةٌ
    
آقا امام صادق (عليه السّلام) فرمود: در شگفتم از كسى كه از چهار چيز مى‌هراسد چرا بچهار چيز پناهنده نميشود:
(۱) شگفتم از آنكه ميترسد چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل« حَسْبُنَا اَللّٰهُ‌ وَ نِعْمَ‌ اَلْوَكِيلُ‌ » خداوند ما را بس است و چه وكيل خوبى است زيرا شنيدم خداى جل جلاله بدنبال آن ميفرمايد:بواسطۀ نعمت و فضلى كه از طرف خداوند شامل حالشان گرديد باز گشتند و هيچ بدى بآنان نرسيد.
(۲) و شگفتم در كسى كه اندوهناك است چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل:« لاٰ إِلٰهَ‌ إِلاّٰ أَنْتَ‌ سُبْحٰانَكَ‌ إِنِّي كُنْتُ‌ مِنَ‌ اَلظّٰالِمِينَ‌ » زيرا شنيدم خداى عز و جل بدنبال آن ميفرمايد در خواستش را برآورديم و از اندوه نجاتش داديم و مؤمنين را هم چنين ميرهانيم.
(۳) و در شگفتم از كسى كه حيله‌اى در بارۀ او بكار رفته چرا بفرمودۀ خداى تعالى پناه نمى‌برد« وَ أُفَوِّضُ‌ أَمْرِي إِلَى اَللّٰهِ‌ إِنَّ‌ اَللّٰهَ‌ بَصِيرٌ بِالْعِبٰادِ »:كار خود را بخدا واگذار ميكنيم كه خداوند بحال بندگان بينا است)زيرا شنيدم خداى بزرگ و پاك بدنبالش مى‌فرمايد خداوند او را از بديهائى كه در بارۀ او بحيله انجام داده بودند نگه داشت.
(۴) و در شگفتم از كسى كه خواستار دنيا و آرايش آن است چرا پناهنده نميشود بفرمايش خداى تبارك و تعالى(« مٰا شٰاءَ اَللّٰهُ‌ لاٰ قُوَّةَ‌ إِلاّٰ بِاللّٰهِ‌ »)(آنچه خدا خواست همان است و نيروئى جز به يارى خداوند نيست)زيرا شنيدم خداى عز اسمه بدنبال آن ميفرمايد اگر چه مرا در مال و فرزند از خودت كمتر مى‌بينى ولى اميد هست كه پروردگار من بهتر از باغ تو مرا نصيب فرمايد (و كلمۀ:عسى در اين آيه بمعناى اميد تنها نيست بلكه بمعناى اثبات و تحقق يافتن است).
من لا يحضره الفقيه، ج‏۴، ص: ۳۹۲؛
الأمالي( للصدوق)، ص: ۶؛
الخصال، ج‏۱، ص: ۲۱۸.


کلیه حقوق مادی و معنوی این پورتال محفوظ و متعلق به حجت الاسلام و المسلمین سید محمدحسن بنی هاشمی خمینی میباشد.

طراحی و پیاده سازی: FARTECH/فرتک - فکور رایانه توسعه کویر -