انهار
انهار
مطالب خواندنی

دوم: «جای امام از مأموم بلندتر نباشد»

بزرگ نمایی کوچک نمایی
دوم: «جای امام از مأموم بلندتر نباشد[1]»
مسأله 1415-جاي ايستادن امام بايد از جاي مأموم بلند تر نباشد ولي اگر مكان امام خيلي كمي بلندتر باشد1 اشكال ندارد2 و نيز اگر زمين سراشيب باشد و امام در طرفي كه بلندتر است بايستد، در صورتي كه سراشيبي آن زياد نباشد (و طوري باشد كه به آن زمين مسطح بگويند3) مانعي ندارد.
1- اراكي: يعني اگر كمتر از يك وجب باشد...
بهجت: مثلاً كمتر از يك وجب...
سيستاني: اگر به مقدار ناچيز بلندتر باشد...
مظاهری: اگر مکان امام مقدار کمی (تقریبا چهار انگشت بسته) بلندتر باشد...
2- خوئي، تبريزي: جاي ايستادن امام بايد از جاي مأموم به اندازه يك وجب متعارف بلندتر نباشد و اگر كمتر از يك وجب باشد اشكال ندارد...
وحید: جای ایستادن امام باید از جای ماموم بلندتر نباشد ولی اگر به مقدار کمی مانند کمتر از یک وجب بلندتر باشد اشکال ندارد...
مكارم: شرط دوم  [از چیزهایی که در جماعت باید رعایت شود] بلندتر نبودن جاي ايستادن امام از مأموم. جاي ايستادن امام از جاي مأموم بلندتر نباشد مگر به مقدار بسيار كم...
3- [قسمت داخل پرانتز در رساله آيات عظام: سيستاني و مظاهری نيست]
*****
سبحانی: مسأله- جای ایستادن امام نباید از جای ماموم از یک وجب بلندتر باشد .
مسأله 1416- اگر جاي مأموم بلندتر از جاي امام باشد درصورتي كه بلندي به مقدار متعارف زمان قديم باشد مثل آن كه امام در صحن مسجد و مأموم در پشت بام بايستد اشكال ندارد ولي اگر مثل ساختمانهاي چند طبقه اين زمان باشد1، جماعت اشكال دارد.
1- سبحانی: که از جماعت دور است اشکال دارد.
*****
اراكي: مسأله- اگر جاي مأموم بلندتر از جاي امام باشد اشكال ندارد..
. گلپايگاني، خوئی، تبریزی، سیستانی، صافي، زنجاني: ولي اگر به قدري بلند باشد كه نگويند اجتماع كرده اند، نماز جماعت صحيح نيست.
. وحید: ولی اگر به قدری بلندتر باشد که صدق جماعت مشکوک باشد نمی تواند قصد جماعت کند.
بهجت: مسأله- اگر مكان مأموم بلندتر از مكان امام باشد و ساير لوازم و شرايط اقتدا، رعايت شود، اشكال ندارد.
فاضل: مسأله- در صحّت اقتدا، وحدت اجتماع و اتّصال صفوف معتبر است بنابراين در ساختمان چند طبقه اگر طبقات فوقاني زياد مرتفع نباشد و اتّصال صفوف و وحدت عرفي جماعت صدق كند اقتدا صحيح است و الا صحيح نيست.
مكارم: مسأله- بلندتر بودن جاي مأموم از جاي امام اشكال ندارد، ولي اگر امام در صحن مسجد بايستد و عده اي از مأمومين در بالكن و پشت بام و طوري باشد كه به آن جماعت نگويند صحيح نيست، مثل اين كه امام در طبقه اول بايستد و مأمومين در بعضي از طبقات بالا كه از جماعت دور است.
مظاهری: مسأله- اگر جای ماموم بلندتر از جای امام باشد در صورتی که بلندی به مقدار متعارف باشد مثل این که امام در صحن مسجد و ماموم در پشت بام بایستد اشکال ندارد.

______________________________
1- این عنوان در رساله آیت الله زنجانی آمده است.
در رساله آیت الله سبحانی آمده است: دوم: بلند نبودن محل ایستادن امام.

  

 
پاسخ به احکام شرعی
 
موتور جستجوی سایت

تابلو اعلانات
  


پیوندها

حدیث روز
بسم الله الرحمن الرحیم
چهار پناهگاه در قرآن
   
أَبَانُ بْنُ عُثْمَانَ وَ هِشَامُ بْنُ سَالِمٍ وَ مُحَمَّدُ بْنُ حُمْرَانَ عَنِ الصَّادِقِ (علیه السلام) قَالَ:
عَجِبْتُ لِمَنْ فَزِعَ مِنْ أَرْبَعٍ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى أَرْبَعٍ
(۱) عَجِبْتُ لِمَنْ خَافَ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَكِيلُ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا فَانْقَلَبُوا بِنِعْمَةٍ مِنَ اللَّهِ وَ فَضْلٍ لَمْ يَمْسَسْهُمْ سُوءٌ
(۲) وَ عَجِبْتُ لِمَنِ اغْتَمَّ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- لا إِلهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحانَكَ إِنِّي كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِينَ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- وَ نَجَّيْناهُ مِنَ الْغَمِّ وَ كَذلِكَ نُنْجِي الْمُؤْمِنِينَ
(۳) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ مُكِرَ بِهِ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- وَ أُفَوِّضُ أَمْرِي إِلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصِيرٌ بِالْعِبادِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- فَوَقاهُ اللَّهُ سَيِّئاتِ ما مَكَرُوا
(۴) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ أَرَادَ الدُّنْيَا وَ زِينَتَهَا كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- ما شاءَ اللَّهُ لا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- إِنْ تَرَنِ أَنَا أَقَلَّ مِنْكَ مالًا وَ وَلَداً. فَعَسى‏ رَبِّي أَنْ يُؤْتِيَنِ خَيْراً مِنْ جَنَّتِكَ وَ عَسَى مُوجِبَةٌ
    
آقا امام صادق (عليه السّلام) فرمود: در شگفتم از كسى كه از چهار چيز مى‌هراسد چرا بچهار چيز پناهنده نميشود:
(۱) شگفتم از آنكه ميترسد چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل« حَسْبُنَا اَللّٰهُ‌ وَ نِعْمَ‌ اَلْوَكِيلُ‌ » خداوند ما را بس است و چه وكيل خوبى است زيرا شنيدم خداى جل جلاله بدنبال آن ميفرمايد:بواسطۀ نعمت و فضلى كه از طرف خداوند شامل حالشان گرديد باز گشتند و هيچ بدى بآنان نرسيد.
(۲) و شگفتم در كسى كه اندوهناك است چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل:« لاٰ إِلٰهَ‌ إِلاّٰ أَنْتَ‌ سُبْحٰانَكَ‌ إِنِّي كُنْتُ‌ مِنَ‌ اَلظّٰالِمِينَ‌ » زيرا شنيدم خداى عز و جل بدنبال آن ميفرمايد در خواستش را برآورديم و از اندوه نجاتش داديم و مؤمنين را هم چنين ميرهانيم.
(۳) و در شگفتم از كسى كه حيله‌اى در بارۀ او بكار رفته چرا بفرمودۀ خداى تعالى پناه نمى‌برد« وَ أُفَوِّضُ‌ أَمْرِي إِلَى اَللّٰهِ‌ إِنَّ‌ اَللّٰهَ‌ بَصِيرٌ بِالْعِبٰادِ »:كار خود را بخدا واگذار ميكنيم كه خداوند بحال بندگان بينا است)زيرا شنيدم خداى بزرگ و پاك بدنبالش مى‌فرمايد خداوند او را از بديهائى كه در بارۀ او بحيله انجام داده بودند نگه داشت.
(۴) و در شگفتم از كسى كه خواستار دنيا و آرايش آن است چرا پناهنده نميشود بفرمايش خداى تبارك و تعالى(« مٰا شٰاءَ اَللّٰهُ‌ لاٰ قُوَّةَ‌ إِلاّٰ بِاللّٰهِ‌ »)(آنچه خدا خواست همان است و نيروئى جز به يارى خداوند نيست)زيرا شنيدم خداى عز اسمه بدنبال آن ميفرمايد اگر چه مرا در مال و فرزند از خودت كمتر مى‌بينى ولى اميد هست كه پروردگار من بهتر از باغ تو مرا نصيب فرمايد (و كلمۀ:عسى در اين آيه بمعناى اميد تنها نيست بلكه بمعناى اثبات و تحقق يافتن است).
من لا يحضره الفقيه، ج‏۴، ص: ۳۹۲؛
الأمالي( للصدوق)، ص: ۶؛
الخصال، ج‏۱، ص: ۲۱۸.


کلیه حقوق مادی و معنوی این پورتال محفوظ و متعلق به حجت الاسلام و المسلمین سید محمدحسن بنی هاشمی خمینی میباشد.

طراحی و پیاده سازی: FARTECH/فرتک - فکور رایانه توسعه کویر -