انهار
انهار
مطالب خواندنی

عاق والدین را جدّی بگیریم

بزرگ نمایی کوچک نمایی
بسم الله الرحمن الرحیم
عاق والدین را جدّی بگیریم
   
آتش جهنم جایگاه عاقّ والدین
احترام به والدین در آیین‌های دینی مورد تاکید قرار دارد و همواره توصیه شده تا آنها را محترم شمارند.
   
در دین مبین اسلام و در آیات کریمه قرآن کریم بر احترام به والدین تاکید بسیاری شده و در آیات متعددی از احسان به آنان سخن رانده شده است و مجازات سختی نیز برای افرادی که نسبت به والدین خود کوتاهی کرده و احیانا آنها را مورد بی‌حرمتی قرار دهند در نظر گرفته شده است.
   
عاق والدین علاوه بر آنکه زندگی اخروی دشواری را برای فرزند عاق شده به ارمغان می‌آورد، در زندگی دنیوی نیز این قبیل افراد، زندگی سخت و صعبی را دارند.
   
قالَ رَسُولُ اللّهِ (صلي الله عليه و آله و سلّم): اِيّاكُمْ وَعُقُوقَ الْوالِدَيْنِ، فَاِنَّ رِيحَ الْجَنَّةِ تُوجَدُ مِنْ مَسيرَةِ اَلْفَ عامٍ وَ لايَجِدُها عاقٌّ وَلاقاطِعُ رَحِمٍ.
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله فرمود: از عاقّ والدين شدن بپرهيزيد، زيرا با اينكه بوى بهشت از مسافت هزار سال به مشام مى رسد، عاق والدين و كسى كه قطع رحم كند آن بو را احساس نخواهد كرد. (يعنى بيش از هزار سال از بهشت فاصله دارد.)
بحارالأنوار، ج 74، ص 62.
عن ابی الحسن الثالث (علیه السلام): الْعُقُوقُ یُعْقِبُ الْقِلَّةَ وَ یُؤَدِّی إِلَى الذِّلَّةِ
آقا امام هادی (علیه السلام) فرمودند: عاق و نارضایتی پدر و مادر، کمی روزی را به دنبال دارد و آدمی را به ذلت می کشاند.
مستدرک الوسائل، ج 15، ص 195.
       
برخی از پیامدها و عواقب شوم عاق والدین در دنـیــا:
   
(۱) چنگ زننده به شاخه زقّوم جهنم.
قال رسول الله (صلی الله علیه و آله و سلّم): إِذَا كَانَ أَوَّلُ‏ یَوْمٍ‏ مِنْ‏ شَعْبَانَ‏ أَمَرَ بِأَبْوَابِ الْجَنَّةِ فَتُفَتَّحُ، وَ یَأْمُرُ شَجَرَةَ طُوبَى فَتُطْلِعُ أَغْصَانَهَا عَلَى هَذِهِ الدُّنْیَا، [ثُمَّ یَأْمُرُ بِأَبْوَابِ النَّارِ فَتُفَتَّحُ، وَ یَأْمُرُ شَجَرَةَ الزَّقُّومِ فَتُطْلِعُ أَغْصَانَهَا عَلَى هَذِهِ الدُّنْیَا] ثُمَّ یُنَادِی مُنَادِی رَبِّنَا عَزَّ وَ جَلَّ: یَا عِبَادَ اللَّهِ هَذِهِ أَغْصَانُ شَجَرَةِ طُوبَى، فَتَمَسَّكُوا بِهَا، تَرْفَعْكُمْ إِلَى الْجَنَّةِ  وَ هَذِهِ أَغْصَانُ شَجَرَةِ الزَّقُّومِ، فَإِیَّاكُمْ وَ إِیَّاهَا، لَا تُؤَدِّیكُمْ إِلَى الْجَحِیمِ
قال رسول الله (صلی الله علیه و آله و سلّم): و الّذی بعثنی بالحقّ نبیّاً ... و من عقّ والدیه- أو أحدهما- فقد تعلّق بغصن منه. و من کان- قبل ذلک- عاقّاً لهما. فلم يرضهما فی هذا الیوم- و هو یقدر على ذلک- فقد تعلّق بغصن منه ... وإنّ المتعلّقین بأغصان شجرة الزقّوم تخفضهم- تلک الأغصان- إلى الجحیم ....
به درستی که خداوند عزوجل چون روز اول ماه شعبان میشود امر میکند به درهای بهشت پس باز میشود و امر میکند درخت طوبی را، پس شاخههای خود را براین دنیا نزدیک میکند. آنگاه منادی پروردگار عزوجل صدا می‌زند: ای بندگان خدا این شاخههای درخت طوبی است پس به او در آویزید که شما را به سوی بهشت بلند کند و این شاخههای درخت زقوم است، بترسید از او که شما را به سوی جهنم هدایت نکند.
و فرمود: قسم به کسی که مرا به حقّ مبعوث فرموده؛ شخصی که مورد عاق والدین یا یکی از آنها قرار بگیرد، در حقیقت به شاخه‌ای از درخت زقّوم چنگ زده است و هر شخصی به مقداری که امکان و توان آن را دارد رضایت والدین خود را کسب ننماید در حقیقت به شاخه‌ای از درخت زقّوم چنگ انداخته است و کسانی که به شاخه درخت زقّوم چنگ زده اند، آن شاخه‌ها آنها را به آتش جهنم می‌کشانند.
روضه الواعظین ج ۲ ص ۱۹۸ و الامالی للشیخ المفید -علیه الرحمه-ص ۲۳۱ المجلس ۲۷ و فضائل الاشهر الثلاثه  ص ۱۲۱
التفسیر المنسوب إلى الإمام العسکریّ علیه السلام ص 646 إلى 648.
    
(۲) محرومیّت از آمرزش و مغفرت الهی در شب قدر.
قال رسول الله (صلى ‌الله ‌عليه ‌و آله و سلّم): و ینزل اللّه عزّوجلّ ملائکته فی کلّ لیله فی شهر رمضان ثلاث مرات یقول اللّه عزّوجلّ هل من سائل فاعطیه سؤله هل من تائب فاتوب علیه هل من مستغفر فاغفرله من یقرض الملی غیر المعدم والوفی غیرالظلوم فان اللّه تبارک و تعالی فی کلّ یوم من شهر رمضان عند الافطار عتیق من النار فإذا کانت لیله الجمعه و یوم الجمعه أعتق فی کلّ ساعه منهما ألف ألف عتیق من النار کلهم قد استوجبوا العذاب فإذا کان فی آخر یوم من شهر رمضان أعتق فی ذلک الیوم بعدد ما اعتق من أوّل الشهر الی آخره فإذا کان لیله القدر أمراللّه عزّوجلّ جبرئیل فهبط فی کوکبه من الملائکه إلی الارض ومعه لواء أخضر فیرکز اللواء علی ظهر الکعبه وله ستّمأه جناح منها جناحان لاینشرهما الا فی لیله القدر فینشرهما فی تلک اللیله فیتجاوز المشرق و المغرب و یبث جبرئیلعليه‌السلام الملائکه فی هذه الامه فیسلمون علی کلّ قائم و قاعد و مصلّ و ذاکر و یصافحونهم و یؤمّنون علی دعائهم حتّی یطلع الفجر فإذا طلع الفجر نادی جبرئیل یا معشر الملائکه الرحیل الرحیل فیقولون یا جبرئیل ما صنع اللّه فی حوائج المؤمنین من امه محمّد؟ فیقول: إنّ اللّه عزّوجلّ قد نظر إلیهم فی هذه اللیله و غفر لهم الا أربعه فقیل: یارسول اللّه من هؤلاء الاربعه قال: رجل مات مدمن خمر و عاق و الدیه و قاطع رحم و مشاخن قیل یا رسول اللّه و ما المشاخن؟ قال: هو المصارم...
آقا رسول اکرم (صلى ‌الله ‌عليه ‌و آله و سلّم) فرمود: خداوند ملائکه خود را در هر شب از ماه رمضان سه مرتبه فرو می فرستد و آنان از ناحیه خداوند می گویند: آیا سؤال کننده ای هست که من خواسته او را عطا کنم؟ و آیا توبه کننده ای هست که من توبه او را بپذیرم؟ و آیا استغفار کننده ای هست که من او را بیامرزم؟ و آیا کسی هست که به خدای بی نیاز عادل خود قرض بدهد؟
همانا خدای تبارک و تعالی در هر روزی از ماه مبارک هنگام افطار عده ای را از آتش دوزخ آزاد می نماید، و چون شب جمعه و روز جمعه می رسد در هر ساعتی هزارهزار نفر را از آتش دوزخ آزاد می نماید که همه آنها مستحق عذاب بوده اند، و هنگامی که روز آخر ماه رمضان می شود به اندازه آنچه از اول تا آخر ماه رمضان آزاد نموده آزاد خواهد نمود. سپس فرمود: در شب قدر خداوند جبرئیل را در بین عده ای از ملائکه به زمین می فرستد و او پرچم سبزی را همراه خود می آورد و بر بام کعبه نصب می نماید؛ آن پرچم ششصد بال داردکه دو بال آن را تنها در شب قدر باز می نماید و بیش از مشرق تا مغرب را احاطه می کند؛ و در آن شب جبرئیلعليه‌السلام ملائکه را در بین این امت منتشر می نماید و آنان بر هر روزه دار و نمازگزار و ذاکر خدا سلام می کنند و با آنان مصافحه می نمایند و دعاهای آنان را آمین می گویند تا صبح طلوع کند و چون طلوع فجر می شود جبرئیل ندا می کند: ای ملائکه! باز گردید! باز گردید! پس ملائکه می گویند: ای جبرئیل! خداوند با حوایج مؤمنین از امت محمّدصلى‌الله‌عليه‌وآله چه کرد؟ جبرئیل در پاسخ می گوید: خداوند در این شب به آنان نظر رحمت نمود، و همه آنان را بخشید، جز چهار نفر را.» گفته شد: یا رسول اللّه! آن چهار نفر کیانند؟ آقا رسول اکرم (صلى ‌الله ‌عليه ‌و آله و سلّم) فرمود:
(۱) شخصی که اهل شراب باشد (و توبه نکند)؛
(۲) و کسی که عاق والدین باشد؛
(۳) و کسی که قاطع رحم باشد؛
(۴) و کسی که مشاخن باشد، گفته شد: یا رسول اللّه! مشاخن کیست؟ فرمود: مشاخن کسی است که به مردم توهین می کند...
کتاب فضائل الاشهر الثلاثه
   
آقا رسول اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) در ضمن حدیثی پیرامون فضیلت شب قدر به این مضمون فرمود: خدای متعال گناهکاران این امت را در شب قدر مورد رحمت و مغفرت قرار می‌دهد. مگر هشت گروه از آنها را و از جمله این هشت گروه شخصی است که مورد عاقّ والدین خود قرار گرفته باشد.
آقا رسول اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) به این مضمون فرمود: به عاقّ والدین گفته می‌شود: هر کاری می‌خواهی بکن. تو مورد آزمایش قرار نخواهی گرفت و به شخصی که به والدین خود نیکی می‌کند گفته می‌شود: تو مورد آمرزش الهی قرار خواهی گرفت.
    
(۳) محرومیتش از امان الهی.
خدای متعال به حضرت موسی بن عمران (علی نبیّنا و آله و علیه السلام) فرمود: به بندگان من خبر بده: شخصی که مورد عاقّ والدین قرار دارد یا والدین خود را دشنام دهد مؤمن باشند یا کافر سپس بمیرد قبل از اینکه والدین او بمیرند، او امانی در نزد من نخواهد داشت.
    
(۴) نزول بلایای زمینی و آسمانی.
عَنْ عَلِيِّ بْنِ أَبِي طَالِبٍ، قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلّم):‏ إِذَا فَعَلَتْ أُمَّتِي خَمْسَ عَشْرَةَ خَصْلَةً حَلَّ بِهَا الْبَلاَءُ‏. ‏ فَقِيلَ وَمَا هُنَّ يَا رَسُولَ اللَّهِ:
از آقا أمیرالمؤمنین علی (علیه السلام) است که آقا رسول اکرم (صلی الله علیه و آله و سلّم) فرمود: هر گاه امّتم پانزده کار انجام دهند، بلا بر آنان فرود می آید. گفته شد: آنها کدام اند، ای پیامبر خدا؟
قَالَ:
فرمود:
(۱) إِذَا كَانَ الْمَغْنَمُ دُوَلاً
هر گاه غنایم؛ تیولِ گروهی خاص گردد.
(۲) وَالأَمَانَةُ مَغْنَمًا،
امانت؛ غنیمت تلقّی شود.
(۳) وَالزَّكَاةُ مَغْرَمًا
زکات، زیان شمرده شود.
(۴) وَأَطَاعَ الرَّجُلُ زَوْجَتَهُ
مرد از زنش فرمانبَری
(۵) وَعَقَّ أُمَّهُ
و از مادرش نافرمانی کند.
(۶) وَبَرَّ صَدِيقَهُ
به دوستش نیکی
(۷) وَجَفَا أَبَاهُ
و با پدرش بدرفتاری کند.
(۸) وَارْتَفَعَتِ الأَصْوَاتُ فِي الْمَسَاجِدِ
صداها در مسجدها بلند شود.
(۹) وَكَانَ زَعِيمُ الْقَوْمِ أَرْذَلَهُمْ
پیشوای مردم، پست ترینِ آنان باشد.
(۱۰) وَأُكْرِمَ الرَّجُلُ مَخَافَةَ شَرِّهِ
به مرد از بیمِ گزندش احترام کنند.
(۱۱) وَشُرِبَتِ الْخُمُورُ
شراب نوشیده شود.
(۱۲) وَلُبِسَ الْحَرِيرُ
ابریشم بپوشند.
(۱۳) وَاتُّخِذَتِ الْقَيْنَاتُ
کنیزکان خُنیاگر
(۱۴) وَالْمَعَازِفُ
و سازها رواج یابند.
(۱۵) وَلَعَنَ آخِرُ هَذِهِ الأُمَّةِ أَوَّلَهَا
و آخر این امّت، اوّل آن را لعنت کند.
فَلْيَرْتَقِبُوا عِنْدَ ذَلِكَ رِيحًا حَمْرَاءَ أَوْ خَسْفًا وَمَسْخًا‏.
الخصال : ص 500 ح 1 عن محمّد بن الحنفیّه ، الأمالی للطوسی : ص 516 ح 1128 عن محمّد بن علیّ عن أبیه عن جدّه وکلّها نحوه ، بحار الأنوار : ج 6 ص 304 ح 4 .
    
آقا رسول اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) به این مضمون فرمود: اگر افراد امت من مرتکب این اعمال شوند، بلا بر آنها نازل می‌گردد. اگر فرزندان مورد عاقّ مادران خود قرار گیرند و به پدران خود جفا روا دارند. در این هنگام باید منتظر بادهای سرخ و فرو رفتن در زمین و سخ شدن باشند.
    
(۵) تار و تاریک شدن فضایش.
عَن اَبِى عَبْدِاللّهِ عليه السلام قالَ: اَلذُّنُوبُ الّتِى تَظْلِمُ الْهَواءَ عُقُوقُ الْوالِدَيْنِ.
آقا امام صادق (عليه السلام): از گناهانى كه هوا را تيره و تار مى كند عاقّ والدين است.
بحارالأنوار، ج 74، ص 74.
(۶) محرومیّتش از توفیق الهی.
آقا امام رضا (علیه السلام) در ضمن حدیثی پیرامون پیامدهای شوم عقوق والدین به این مضمون فرمود: خدای عز وجلّ عقوق والدین را حرام نمود. زیرا این امر توفیق طاعت الهی را از انسان سلب می‌کند و موجب می‌گردد که فرزند والدین خود را آن چنان که شایسته است گرامی ندارد و موجب کفران نعمت و ترک شکر و سپاس می‌گردد و این امور باعث کم شدن نسل و نابودی دودمان می‌گردد و عقوق والدین موجب می‌گردد که پدر و مادر نسبت به فرزند و تربیت او بی‌رغبتی نشان دهند.
    
(۷) مستوجب خالی شدن از سکنه در شهر و دیار.
آقا امام باقر (علیه السلام) به این مضمون فرمود: پناه می‌بریم از گناهانی که نابودی را تسریع می‌کند و اجل‌ها را نزدیک می‌سازد و باعث خالی شدن شهر و دیار می‌گردد. آن گناهان عبارتند از: قطع صله رحم و عقوق والدین و نیکی نکردن.
    
(۸) خرابی شهرها.
شخصی از بزرگان در وصیت خود به فرزندانش گفت: عقوق والدین موجب نکبت می‌گردد و زیادی را به اندکی تبدیل می‌کند و باعث خرابی شهر و دیار می‌گردد.
    
(۹) مورد خشم ملک الموت شدنش.
آقا أمیرالمؤمنین علی (علیه السلام) فرمود: به درستی که ملک الموت بر چهره شخصی که به والدین خود نیکی می‌کند تبسّم می‌نماید و بر روی شخصی که عاقّ والدین است اخم نموده و بر او خشم می‌نماید.
    
(۱۰) برگشت دعایش.
آقا امام صادق (علیه السلام) به این مضمون فرمود: از جمله گناهانی که موجب می‌گردد تا دعا برگردد و به اجابت نرسد عقوق والدین است.
    
(۱۱) حبس دعایش.
آقا امام صادق(علیه السلام) به این مضمون فرمود: عقوق والدین از جمله گناهانی است که موجب حبس دعا می‌گردد.
    
(۱۲) مستجاب نشدن دعایش.
آقا أمیرالمؤمنین علی (علیه السلام) به این مضمون فرمود: در روز جمعه زیاد دعا کنید و حوائج خود را از خدای عزّ و جلّ مسألت نمایید. زیرا در روز جمعه ساعاتی وجود دارد که دعا و مسألت در آن مستجاب می‌گردد. مگر دعائی که متضمّن و شامل قطع رحم یا گناه و یا عقوق والدین باشد.
    
(۱۳) قبول نشدن روزه اش.
آقا امام صادق(علیه السلام) به این مضمون فرمود: روزه فرزندی که عاق والدین است، قبول نمی‌گردد تا هنگامی که به والدین خود نیکی نماید.
    
(۱۴) بند آمدن زبانش وقت احتضار.
روزی آقا رسول اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) به نزد شخصی به نام حارث که در حال احتضار بود رفتند و به او فرمودند بگو: لا اله الاّ الله. اما زبان حارث بند آمده بود و از گفتن لا اله الّا الله عاجز ماند. آقا رسول اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) دانستند که بند آمدن زبان او در حال احتضار به خاطر آن است که او مورد عاقّ والدین خود قرار گرفته است، به همین خاطر مادرش را طلب نموده و از او خواستند تا از فرزند خود راضی گردد. آن مادر نیز شفاعت و درخواست پیامبر(صلی الله علیه و آله و سلم) را پذیرفتند و از فرزند خود راضی گشت. در این هنگام زبان حارث باز شد و کلمه لا اله الا الله را بر زبان جاری ساختو سپس از دنیا رفت.
    
(۱۵) شرورترین افراد.
آقا رسول اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) به این مضمون فرمود: از جمله شرورترین افراد، اشخاصی هستند که مورد عاقّ والدین خود قرار دارند.
    
آقا أمیرالمؤمنین(علیه السلام) فرمود: شرورترین فرزند، فرزندی است که مورد عاقّ والدین قرار دارد.
    
{16} شقی و بدبخت شدنش.
آقا امام صادق(علیه السلام) فرمود: عقوق والدین، از جمله گناهان کبیره است زیرا خدای متعال، شخصی که عاقّ والدین است را گناهکار و شقی قرار داده است.
    
{17} شوم و بد یُمن و گرفتار شدنش.
آقا أمیرالمؤمنین(علیه السلام) فرمود: فرزندی که مورد عاقّ والدین است، شومی و بدیُمنی و گرفتاری را در پی دارد.
    
{18} ساقط شدن عدالتش.
مردی به آقا امام صادق(علیه السلام) می‌گوید: شخصی را می‌شناسم که مردم در نماز به او اقتدا می‌کنند و او امام جماعت آنها است و در رفتارهایش مشکلی وجود ندارد. اما او با پدر خود با خشونت و تندی سخن می‌گوید به حدّی که آنها را به خشم می‌آورد. آیا من می‌توانم پشت سر او نماز خوانده و به او اقتدا نمایم؟
آقا امام صادق(علیه السلام) در جواب او به این مضمون فرمود: تا هنگامی که عاقّ والدین است، پشت سر او نماز نخوان.
    
{19} کم و کوتاه شدن عمرش.
آقا رسول اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) فرمود: عقوق والدین عمر را کوتاه می‌کند.
    
امام باقر(علیه السلام) به این مضمون فرمود: خدای متعال برای هر یک از بندگان خود دو گونه اجل مقرّر فرموده است: یک اجل نزدیک و یک اجل دور و هنگامی که بنده‌ای برای رضای خدا صله رحم نماید، خدای متعال عمر او را طولانی نموده و اجل دور را برای او مقرّر می‌فرماید. اما هنگامی که بنده‌ای عاق شود و مرتکب ظلم و ستم گردد، عمر او کوتاه گشته و اجل نزدیک برای او مقرّر می‌گردد.
    
آقا امام کاظم(علیه السلام) به این مضمون فرمود: شخصی قرار بود تا سه سال دیگر زنده باشد اما او با نیکی کردن موجب می‌گردد خدای متعال عمر او را سی و سه سال قرار دهد و شخصی که قرار بود سی و سه سال دیگر زنده باشد. اما چون عاق شده بود، عمر او کوتاه شده و به سه سال تقلیل می‌یابد.
    
روزی مردی که به والدین خود نیکی می‌کرد به حال احتضار درآمد و هنگام مرگ او فرا رسید و در کنار این مرد نیکوکار، مردی که عاق والدین بود حضور داشت. در این هنگام خدای متعال به ملک الموت فرمود:-ای ملک الموت-چقدر از عمر این مردی که عاق والدین است باقی مانده است؟ ملک الموت پاسخ داد: سی سال. در این هنگام خدای متعال به ملک الموت فرمود: سی سال باقی مانده عمر آن شخص عاق والدین را از او کم کرده و به عمر مردی که به والدین خود نیکی می‌کرد بیفزا.
    
{20} فقیر و نادار شدنش.
آقا امام هادی(علیه السلام) فرمود: عقوق والدین فقر و ناداری را به وجود می‌آورد و باعث ذلّت و خواری می‌گردد.
    
{21} قبول نشدن اعمالش.
حضرت موسی بن عمران(علیه السلام) به خدای متعال گفت:‌ای خدا! فلان شخص که دوست من بود و شهید شد. اینک در کجا جای دارد؟ خدای عزّ وجلّ فرمود: او در آتش جهنّم است. حضرت موسی بن عمران(علیه السلام) به خدای عزّ وجلّ گفت: مگر به شهداء وعده ی بهشت ندادی؟ خدای عزّ وجلّ فرمود: بله. اما این شخص بر عقوق والدین اصرار داشت، من اعمال شخصی را که عاقّ والدین است قبول نمی‌کنم.
    
{22} قبیح بودن گناهش.
آقا أمیرالمومنین(علیه السلام) فرمود: زشت ترین و قبیح ترین گناهان، قطع صله رحم و عقوق والدین می‌باشد.
    
{23} در معرض کفر بودنش.
در حدیثی به این مضمون آمده است که عقوق والدین منجر به کفر می‌گردد.
    
{24} کیفر و مجازاتش در دنیا.
آقا رسول اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) به این مضمون فرمود: سه گناه است که عقوبت آنها -قبل از آخرت- در دنیا خواهد بود: عقوق والدین و سرکشی نمودن و در مقابل نیکی بدی کردن.
    
{25} کبیره بودن گناهش.
آقا امام رضا(علیه السلام) فرمود: عقوق والدین از جمله گناهان کبیره است.
    
{26} گرفتار محنت شدنش.
امیرالمؤمنین(علیه السلام) فرمود: فرزندی که مورد عاقّ والدین است، شومی و بدیمنی و گرفتاری را در پی دارد.
    
{27} کم شدن نسل و دودمانش.
آقا امام رضا علیه اسلام در حدیثی پیرامون آفات عقوق والدین به این مضمون فرمود: عقوق والدین موجب کم شدن نسل و قطع دودمان می‌گردد.
    
{28} قبول نشدن نمازش.
آقا امام صادق(علیه السلام) به این مضمون فرمود: کسانی که عاقّ والدین هستند، نماز آنها قبول نمی‌شود و دعای آنها مستجاب نمی‌گردد.
    
{29} به عاق والدین نفرین می شود، نفرین کنندگانش عبارتند از:
{1} خدای عزّ وجلّ.
آقا امام  حسن مجتبی(علیه السلام) به این مضمون فرمود: عاق والدین، مورد لعن و نفرین خدا می‌باشد.
    
{2} رسولخدا (صلی الله علیه و آله و سلّم)
آقا رسول اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) فرمود: ملعون و نفرین شده است شخصی که مورد عاقّ والدین خود قرار دارد.
آقا رسول اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) چند گروه را مورد لعن و نفرین خود قرار دادند از جمله آن گروه، کسانی هستند که عاقّ والدین می‌باشند.
    
{3} ملائکه.
آقا رسول اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) به این مضمون فرمود: دو ملک از ملائکه خدای عزّ و جلّ این گونه دعا می‌کنند:
یکی از آنها می‌گوید: -خدایا- کسانی را که به والدین خود نیکی می‌کنند، حفظ فرما،
و دیگری می‌گوید: -خدایا - بر کسانی که عاقّ والدین هستند غضب کن و آنها را نابود ساز.
    
{30} هلاک و نابودیش.
آقا حضرت ابوطالب (علیه السلام) به فرزندان خود توصیه نموده و به آنها فرمود: از عقوق والدین و سرکشی اجتناب نمایید. زیرا این دو امر، موجب نابودی و هلاکت پیشینیان شده است.
    
درحدیثی پیرامون مفاسد آخر الزمان و علامات آن می‌باشد آمده است: در آن هنگام، فرزندان مورد عاقّ والدین خود قرار می‌گیرند.
    
آقا رسول اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) درباره علامات آخر الزمان و مفاسد آن به این مضمون فرمود: به خاطر عصیان و سرکشی فرزندان در آن زمان پدری را که دارای پنج فرزند است آرزو می‌کند: کاش چهار فرزند داشت و پدری که دارای چهار فرزند است، آرزو می‌کند که کاش سه فرزند داشت و پدری که دارای دو فرزند است، آرزو می‌کند که کاش یک فرزند داشت و پدری که دارای یک فرزند است، آرزو می‌کند که کاش هیچ فرزندی نداشت.
       
برخی از پیامدها و عواقب شوم عاق والدین در آخرت:
   
(۱) در قیامت فراموش می شوند.
آقا رسول اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) به این مضمون فرمود: در روز قیامت سه گروه جزء فراموش شدگان قرار دارند و خدای متعال با آنها سخن نمی‌گوید و نگاه رحمت آمیزش را به آنها معطوف نمی‌دارد و آنها را مورد تزکیه قرار نمی‌دهد و عذابی دردناک برای آنها خواهد بود از جمله آن گروه، شخصی است که عاق والدین است.
    
(۲) نگاه رحمت آمیز الهی شامل عاقّ والدین نمی‌گردد.
آقا رسول اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) به این مضمون فرمود: گروهی هستند که در روز قیامت از نگاه رحمت آمیز الهی محروم می‌باشند، عاقّ والدین از جمله آنها بشمار می‌آید.
    
(۳) بوی بهشت به مشام عاقّ والدین نمی‌رسد.
آقا رسول اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) به این مضمون فرمود: بر حذر باشید و بپرهیزید از عقوق والدین. زیرا بوی بهشت از مسیر هزار سال استشمام می‌شود. امّا عاقّ والدین از استشمام بوی بهشت محروم است.
    
آقا رسول اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) به این مضمون فرمود: بهشت جای پاکیزه‌ای است. خدای عزّ وجلّ آنجا را پاکیزه و بوی آن را نیز خوش قرار داده است. امّا عاق والدین بوی بهشت را استشمام نخواهد کرد.
    
آقا رسول اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) فرمود: سوگند به خدائی که مرا به پیامبری مبعوث نمود، عاقّ والدین بوی بهشت را استشمام نخواهد کرد.
    
آقا رسول اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) فرمود: جبرئیل به من خبر داد که عاقّ والدین، بوی بهشت را استشمام نخواهد کرد.
    
آقا رسول اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) به این مضمون فرمود: هنگامی که پرده‌ای از پرده‌های بهشت -در روز قیامت- کنار زده می‌شود، بوی بهشت تا فاصله مسیر پانصد سال منتشر می‌شود. اما عاقّ والدین از استشمام این بوی خوش محروم است.
    
(۴) عاقّ والدین وارد بهشت نمی‌شود.
چند حدیث از آقا رسول اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم):
(۱) عاق والدین وارد بهشت نمی‌گردد.
(۲) شخصی که بر جنازه مومنی نماز می‌خواند، خدای متعال بهشت را بر او واجب می‌گرداند مگر آنکه منافق یا عاقّ والدین باشد.
(۳) سوگند به خدایی که جانم در دست اوست، عاقّ والدین وارد بهشت نمی‌گردد.
(۴) عاق والدین هرگز وارد بهشت نمی‌گردد.
    
(۵) بهشت بر عاقّ والدین حرام است.
چند حدیث از آقا رسول اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم):
(۱) بهشت بر عاقّ والدین حرام است.
(۲) دیدم که بر درب بهشت نوشته شده بود: تو بر شخص بخیل و ریاکار و عاقّ والدین و سخن چین حرام هستی.
    
(۶) آتش جهنم جایگاه عاقّ والدین خواهد بود.
امام صادق(علیه السلام) در مورد گناهان کبیره‌ای که خدای متعال وعده آتش جهنّم به مرتکب آن داده است فرمود: عقوق والدین از جمله آنهاست.
    
چند حدیث از آقا رسول اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم):
(۱) آتش جهنم جایگاه عاق والدین است.
(۲) سه گروه هستند که بی‌حساب وارد جهنم می‌گردند. عاق والدین از جمله آنها است.
(۳) سه گروه هستند که حائل و حاجبی بین آنها و آتش جهنّم وجود ندارد. عاقّ والدین از جمله آنها است.
(۴) گروهی هستند که در روز قیامت آتش عذاب آنها خاموش نمی‌گردد و بدن انها از این عذاب نمی‌میرد. عاقّ والدین از جمله آنهاست.
(۵) حضرت موسی بن عمران(علیه السلام) به خدای متعال گفت:‌ای خدا! فلان شخص که دوست من بود و شهید شد، اینک در کجا جای دارد؟ خدای عز و جلّ فرمود: او در آتش جهنم است. حضرت موسی بن عمران(علیه السلام) به خدای عزّ و جلّ گفت: مگر به شهدا وعده بهشت ندادی؟ خدای عزّ و جلّ فرمود: بله. اما این شخص بر عقوق والدین اصرار داشت.
(۶) اگر به والدین خود نیکی کنی، جایگاه تو بهشت می‌باشد و اگر مورد عاقّ والدین باشی، جایگاه تو در آتش جهنم خواهد بود.
    
(۷) عاقّ والدین در آتش جهنم، با فراعنه هم جایگاه می‌باشند.
آقا رسول اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) فرمود: بین انبیاء (علیهم السلام) و شخصی که به والدین خود نیکی می‌کند در بهشت یک درجه تفاوت وجود دارد و بین عاقّ والدین و فراعنه -در جهنّم- یک فاصله تفاوت وجود دارد.

  

 
پاسخ به احکام شرعی
 
موتور جستجوی سایت

تابلو اعلانات
  


پیوندها

حدیث روز
بسم الله الرحمن الرحیم
چهار پناهگاه در قرآن
   
أَبَانُ بْنُ عُثْمَانَ وَ هِشَامُ بْنُ سَالِمٍ وَ مُحَمَّدُ بْنُ حُمْرَانَ عَنِ الصَّادِقِ (علیه السلام) قَالَ:
عَجِبْتُ لِمَنْ فَزِعَ مِنْ أَرْبَعٍ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى أَرْبَعٍ
(۱) عَجِبْتُ لِمَنْ خَافَ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَكِيلُ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا فَانْقَلَبُوا بِنِعْمَةٍ مِنَ اللَّهِ وَ فَضْلٍ لَمْ يَمْسَسْهُمْ سُوءٌ
(۲) وَ عَجِبْتُ لِمَنِ اغْتَمَّ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- لا إِلهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحانَكَ إِنِّي كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِينَ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- وَ نَجَّيْناهُ مِنَ الْغَمِّ وَ كَذلِكَ نُنْجِي الْمُؤْمِنِينَ
(۳) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ مُكِرَ بِهِ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- وَ أُفَوِّضُ أَمْرِي إِلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصِيرٌ بِالْعِبادِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- فَوَقاهُ اللَّهُ سَيِّئاتِ ما مَكَرُوا
(۴) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ أَرَادَ الدُّنْيَا وَ زِينَتَهَا كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- ما شاءَ اللَّهُ لا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- إِنْ تَرَنِ أَنَا أَقَلَّ مِنْكَ مالًا وَ وَلَداً. فَعَسى‏ رَبِّي أَنْ يُؤْتِيَنِ خَيْراً مِنْ جَنَّتِكَ وَ عَسَى مُوجِبَةٌ
    
آقا امام صادق (عليه السّلام) فرمود: در شگفتم از كسى كه از چهار چيز مى‌هراسد چرا بچهار چيز پناهنده نميشود:
(۱) شگفتم از آنكه ميترسد چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل« حَسْبُنَا اَللّٰهُ‌ وَ نِعْمَ‌ اَلْوَكِيلُ‌ » خداوند ما را بس است و چه وكيل خوبى است زيرا شنيدم خداى جل جلاله بدنبال آن ميفرمايد:بواسطۀ نعمت و فضلى كه از طرف خداوند شامل حالشان گرديد باز گشتند و هيچ بدى بآنان نرسيد.
(۲) و شگفتم در كسى كه اندوهناك است چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل:« لاٰ إِلٰهَ‌ إِلاّٰ أَنْتَ‌ سُبْحٰانَكَ‌ إِنِّي كُنْتُ‌ مِنَ‌ اَلظّٰالِمِينَ‌ » زيرا شنيدم خداى عز و جل بدنبال آن ميفرمايد در خواستش را برآورديم و از اندوه نجاتش داديم و مؤمنين را هم چنين ميرهانيم.
(۳) و در شگفتم از كسى كه حيله‌اى در بارۀ او بكار رفته چرا بفرمودۀ خداى تعالى پناه نمى‌برد« وَ أُفَوِّضُ‌ أَمْرِي إِلَى اَللّٰهِ‌ إِنَّ‌ اَللّٰهَ‌ بَصِيرٌ بِالْعِبٰادِ »:كار خود را بخدا واگذار ميكنيم كه خداوند بحال بندگان بينا است)زيرا شنيدم خداى بزرگ و پاك بدنبالش مى‌فرمايد خداوند او را از بديهائى كه در بارۀ او بحيله انجام داده بودند نگه داشت.
(۴) و در شگفتم از كسى كه خواستار دنيا و آرايش آن است چرا پناهنده نميشود بفرمايش خداى تبارك و تعالى(« مٰا شٰاءَ اَللّٰهُ‌ لاٰ قُوَّةَ‌ إِلاّٰ بِاللّٰهِ‌ »)(آنچه خدا خواست همان است و نيروئى جز به يارى خداوند نيست)زيرا شنيدم خداى عز اسمه بدنبال آن ميفرمايد اگر چه مرا در مال و فرزند از خودت كمتر مى‌بينى ولى اميد هست كه پروردگار من بهتر از باغ تو مرا نصيب فرمايد (و كلمۀ:عسى در اين آيه بمعناى اميد تنها نيست بلكه بمعناى اثبات و تحقق يافتن است).
من لا يحضره الفقيه، ج‏۴، ص: ۳۹۲؛
الأمالي( للصدوق)، ص: ۶؛
الخصال، ج‏۱، ص: ۲۱۸.


کلیه حقوق مادی و معنوی این پورتال محفوظ و متعلق به حجت الاسلام و المسلمین سید محمدحسن بنی هاشمی خمینی میباشد.

طراحی و پیاده سازی: FARTECH/فرتک - فکور رایانه توسعه کویر -