انهار
انهار
امکانات سایت
مطالب خواندنی

جنس و مبلغ فطریه

بزرگ نمایی کوچک نمایی
دادن جنس به عنوان فطریّه
 
سؤال1893. 1) آیا مى‏توان در صورت عدم قدرت بر زکات فطره، جنسى را به قیمت فطریه جدا کرد و کنار گذاشت؟
پاسخ: مى‏تواند.
 
2) آیا با پول فطریه مى‏توان بدون اطلاع فقیر، براى وى لباس خرید؟
 
پاسخ: اگر راضى به خصوصیات است، در فرض اطلاع کافى است.
جواز پرداخت بیشتر از مقدار واجب
سؤال1894. مکلّفى بیش از مقدار زکات فطره را جدا مى‏کند و کنار مى‏گذارد، به گونه‏اى که ضمن آن به طور مشاع، فطریه است. آیا اشکال دارد؟
پاسخ: مانعى ندارد.
تبدیل زکات فطره
سؤال1895. آیا شخص مکلف مى‏تواند زکات فطره‏اى را که جدا کرده و کنار گذاشته است، به پول دیگر یا چیز دیگرى تبدیل کند؟
پاسخ: اگر به نحوى است که مستحقین راضى هستند، جایز است.
تبدیل پول فطریّه به جنس و پرداخت به فقیر
سؤال1896. اگر مکلّف پول زکات فطره را به صورت جنس دیگر ـ مثل لباس و لوازم زندگى ـ درآورده و بعد به فقیر داده، در حالى که غافل یا جاهل بوده، صحیح است یا خیر؟ و اگر برائت ذمّه حاصل نشده وظیفه چیست؟ آیا راه جبران دارد؟
پاسخ: اگر به اندازه‏ى فطریه باشد اشکال ندارد.
پرداخت گندم و لوبیا به فقیر
سؤال1897. با توجّه به این که نخود و لوبیا را مى‏پزند و با نان مى‏خورند، آیا مى‏توان به جاى گندم و... نخود و لوبیا به فقیر داد؟
پاسخ: در کفارات با صدق طعام مانعى ندارد و در زکات فطره، در صورتى که قوت غالب باشد، اشکال ندارد.
محاسبه‏ى زکات فطره از نان
سؤال1898. آیا در زکات فطره مى‏توان به جاى قیمت گندم، نان محاسبه کرد؟ با توجه به این که نانوایى‏ها نان را از آرد دولتى تهیه مى‏کنند که با قیمت آزاد آن تفاوت چشمگیرى دارد.
پاسخ: مى‏توان نان حساب کرد، ولى باید به قیمت آزاد آن حساب کرد.
محاسبه‏ى زکات فطره به قیمت دولتى یا آزاد
سؤال1899. در زکات فطره اگر بخواهد قیمت جنس را حساب کنند، آیا به قیمت دولتى حساب کنند یا به نرخ آزاد؟
پاسخ: باید به نرخ آزاد محاسبه کنند
  

 
پاسخ به احکام شرعی
 
موتور جستجوی سایت

تابلو اعلانات
  


پیوندها

حدیث روز
بسم الله الرحمن الرحیم
چهار پناهگاه در قرآن
   
أَبَانُ بْنُ عُثْمَانَ وَ هِشَامُ بْنُ سَالِمٍ وَ مُحَمَّدُ بْنُ حُمْرَانَ عَنِ الصَّادِقِ (علیه السلام) قَالَ:
عَجِبْتُ لِمَنْ فَزِعَ مِنْ أَرْبَعٍ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى أَرْبَعٍ
(۱) عَجِبْتُ لِمَنْ خَافَ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَكِيلُ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا فَانْقَلَبُوا بِنِعْمَةٍ مِنَ اللَّهِ وَ فَضْلٍ لَمْ يَمْسَسْهُمْ سُوءٌ
(۲) وَ عَجِبْتُ لِمَنِ اغْتَمَّ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- لا إِلهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحانَكَ إِنِّي كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِينَ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- وَ نَجَّيْناهُ مِنَ الْغَمِّ وَ كَذلِكَ نُنْجِي الْمُؤْمِنِينَ
(۳) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ مُكِرَ بِهِ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- وَ أُفَوِّضُ أَمْرِي إِلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصِيرٌ بِالْعِبادِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- فَوَقاهُ اللَّهُ سَيِّئاتِ ما مَكَرُوا
(۴) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ أَرَادَ الدُّنْيَا وَ زِينَتَهَا كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- ما شاءَ اللَّهُ لا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- إِنْ تَرَنِ أَنَا أَقَلَّ مِنْكَ مالًا وَ وَلَداً. فَعَسى‏ رَبِّي أَنْ يُؤْتِيَنِ خَيْراً مِنْ جَنَّتِكَ وَ عَسَى مُوجِبَةٌ
    
آقا امام صادق (عليه السّلام) فرمود: در شگفتم از كسى كه از چهار چيز مى‌هراسد چرا بچهار چيز پناهنده نميشود:
(۱) شگفتم از آنكه ميترسد چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل« حَسْبُنَا اَللّٰهُ‌ وَ نِعْمَ‌ اَلْوَكِيلُ‌ » خداوند ما را بس است و چه وكيل خوبى است زيرا شنيدم خداى جل جلاله بدنبال آن ميفرمايد:بواسطۀ نعمت و فضلى كه از طرف خداوند شامل حالشان گرديد باز گشتند و هيچ بدى بآنان نرسيد.
(۲) و شگفتم در كسى كه اندوهناك است چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل:« لاٰ إِلٰهَ‌ إِلاّٰ أَنْتَ‌ سُبْحٰانَكَ‌ إِنِّي كُنْتُ‌ مِنَ‌ اَلظّٰالِمِينَ‌ » زيرا شنيدم خداى عز و جل بدنبال آن ميفرمايد در خواستش را برآورديم و از اندوه نجاتش داديم و مؤمنين را هم چنين ميرهانيم.
(۳) و در شگفتم از كسى كه حيله‌اى در بارۀ او بكار رفته چرا بفرمودۀ خداى تعالى پناه نمى‌برد« وَ أُفَوِّضُ‌ أَمْرِي إِلَى اَللّٰهِ‌ إِنَّ‌ اَللّٰهَ‌ بَصِيرٌ بِالْعِبٰادِ »:كار خود را بخدا واگذار ميكنيم كه خداوند بحال بندگان بينا است)زيرا شنيدم خداى بزرگ و پاك بدنبالش مى‌فرمايد خداوند او را از بديهائى كه در بارۀ او بحيله انجام داده بودند نگه داشت.
(۴) و در شگفتم از كسى كه خواستار دنيا و آرايش آن است چرا پناهنده نميشود بفرمايش خداى تبارك و تعالى(« مٰا شٰاءَ اَللّٰهُ‌ لاٰ قُوَّةَ‌ إِلاّٰ بِاللّٰهِ‌ »)(آنچه خدا خواست همان است و نيروئى جز به يارى خداوند نيست)زيرا شنيدم خداى عز اسمه بدنبال آن ميفرمايد اگر چه مرا در مال و فرزند از خودت كمتر مى‌بينى ولى اميد هست كه پروردگار من بهتر از باغ تو مرا نصيب فرمايد (و كلمۀ:عسى در اين آيه بمعناى اميد تنها نيست بلكه بمعناى اثبات و تحقق يافتن است).
من لا يحضره الفقيه، ج‏۴، ص: ۳۹۲؛
الأمالي( للصدوق)، ص: ۶؛
الخصال، ج‏۱، ص: ۲۱۸.

کلیه حقوق مادی و معنوی این پورتال محفوظ و متعلق به حجت الاسلام و المسلمین سید محمدحسن بنی هاشمی خمینی میباشد.

طراحی و پیاده سازی: FARTECH/فرتک - فکور رایانه توسعه کویر -