انهار
انهار
مطالب خواندنی

قرائت

بزرگ نمایی کوچک نمایی

منظور از قرائت و ذکر نماز

سؤال444. منظور از این که باید قرائت و ذکر نماز صحیح خوانده شود، چیست؟

پاسخ: به مسایل 823 تا 827 رساله رجوع شود.

مراد از ذکر در نماز

سؤال445. مراد از ذکر در نماز چیست؟

پاسخ: ذکر در کنار قرآن و دعا و کلام آدمى است. 

معناى قصد مطلق ذکر

سؤال446. این که گفته مى‏شود، عبارتى به قصد مطلق ذکر اشکال ندارد یعنى چه؟

پاسخ: یعنى به قصد ورود در آن محل معیّن نباشد. 

ملاک در جهر و اخفات

سؤال447. ملاک، در جهر (بلند خواندن) و اخفات (آهسته خواندن) چیست؟

پاسخ: ملاک ظهور جوهر صوت و عدم ظهور آن است.

لزوم شنیدن صداى خود در نماز

سؤال448. آیا شنیدن صداى خود در هنگام قرائت حمد و سوره، ضرورى است؟

پاسخ: در صورتى که مانعى از شنیدن صدا نباشد، بله لازم است.

وضوح قرائت در حال اخفات

سؤال449. آیا وضوح قرائت در حال اخفات لازم است؟ یا در صورتى که الفاظ از مخرج ادا شوند؛ اما سرعت اداى آن‏ها بسیار زیاد باشد که وضوحى نداشته باشد کافى است؟

پاسخ: باید صدق عرفى قرائت حفظ شود.

با فریاد خواندن نماز

سؤال450. تا چه اندازه بالا بردن صدا در نماز جایز است؟ اگر به صورت فریاد کشیدن درآید چه طور؟

پاسخ: اگر کسى در خواندن حمد و سوره بیشتر از معمول صدایش را بلند کند، مثل آن که آن‏ها را با فریاد بخواند، بنابر احتیاط نمازش باطل است.

متوجه آهسته خواندن شدن در نماز جهریّه

سؤال451. اگر در قسمتى از قرائت حمد و سوره‏ى نماز جهریّه، متوجه شویم که داریم آهسته نماز مى‏خوانیم، چه وظیفه‏اى داریم؟

پاسخ: از آن جا به بعد را باید بلند بخوانید (مسأله‏ى 819 رساله).

متوجه جهر خواندن شدن در نماز اخفاتیه

سؤال452. اگر در قسمتى از قرائت حمد و سوره‏ى نماز اخفاتیه، متوجه شویم که داریم حمد و سوره را بلند مى‏خوانیم، چه وظیفه‏اى داریم؟

پاسخ: از آن جا به بعد باید آهسته بخوانید (مسأله‏ى 819 رساله).

آهسته و بلند خواندن نمازهاى قضا

سؤال453. آیا در خواندن قضاى نمازهاى ظهر و عصر، مى‏توان حمد و سوره را بلند خواند؟ یا در قضاى نمازهاى جهریه حمد و سوره را مى‏توان آهسته خواند؟

پاسخ: نمازهایى که واجب است قرائت در آن‏ها بلند خوانده شود، هنگام قضا هم باید بلند خوانده شود و هم چنین نمازهایى که واجب است آهسته بخواند، هنگام قضا نیز واجب است آهسته بخواند. 

قرائت مردى که نماز قضاى زنى را مى‏خواند

سؤال454. اگر مردى نماز استیجارى زن مرحومه‏اى را بخواهد بخواند، تکلیفش از نظر جهر و اخفات قرائت حمد و سوره چیست؟

پاسخ: باید مرد، تکلیف خودش را رعایت کند (مسأله‏ى 1256 رساله).

قرائت زنى که نماز قضاى مردى را مى‏خواند

سؤال455. اگر زنى قصد اقامه‏ى نماز قضاى مرد مرحومى را داشته باشد، تکلیفش از نظر بلندى یا آهسته بودن قرائت حمد و سوره چیست؟

پاسخ: زن، به تکلیف خودش عمل کند (مسأله‏ى 1256 رساله).

تکلیف قرائت سایر نمازها در جهر اخفات

سؤال456. در نمازهاى دیگر غیر از نمازهاى یومیّه، مانند آیات و عیدین و... تکلیف نمازگزاران در بلندى یا آهسته بودن قرائت حمد و سوره چیست؟

پاسخ: مستحب است در آن نمازها بلند بخوانند.

نحوه‏ى قرائت نمازهاى نافله

سؤال457. آیا قرائت نافله‏ى نمازهاى جهرى و اخفاتى باید مطابق هر نماز باشد یا ضرورتى ندارد؟

پاسخ: ضرورتى ندارد.

جهر در نمازهاى جهریّه

سؤال458. آیا جهر در نمازهاى جهریّه فقط در قرائت واجب است یا در همه‏ى اجزاى نماز واجب است؟ در مورد اخفات در نمازهاى اخفاتیه چه طور؟

پاسخ: فقط در قرائت واجب است.

 

کسى که با اخفات نمى‏تواند صحیح بخواند

سؤال459. شخصى در نمازهاى اخفاتیّه اگر یک کلمه را آهسته بخواند صحیح ادا نمى‏کند و اگر کمى به جهر بخواند صحیح ادا مى‏شود، آیا جایز است این کار را انجام دهد؟ اگر در نمازهاى جهریه براى تلفّظ صحیح آهسته بخواند چه طور؟

پاسخ: در نمازهاى اخفاتیه، تمام کلمات باید اخفات باشد و در جهریه تمام کلمات باید جهر باشد، و به شک و وسوسه اعتنا نکند.

جواز قرائت بلند حمد و سوره توسط زنان در نمازهاى جهریه

سؤال460. آیا زنان مى‏تواند حمد و سوره‏ى نمازهاى صبح و مغرب و عشا را بلند بخوانند؟

پاسخ: مى‏توانند، ولى اگر نامحرم صدایشان را مى‏شنود، در صورتى که شنیدن صداى زن حرام باشد، مثلاً ترس فتنه و لذّت بردن در بین باشد، بنابر اظهر باید آهسته بخوانند.

بلند خوانى نماز براى زن جهت جلوگیرى از حواس‏پرتى

سؤال461. آیا براى جلوگیرى از حواس‏پرتى، زن مى‏تواند نماز را با صداى بلند بخواند؟

پاسخ: فقط نمازهاى صبح و نماز مغرب و عشا را در صورتى که نامحرم صداى او را نمى‏شنود ـ با تفصیلى که در مسأله قبل ذکر گردید ـ ، مى‏تواند بلند بخواند.

جواز بلند خوانى قرائت در نماز ظهر جمعه

سؤال462. آیا بلند خواندن قرائت در ظهر روز جمعه جایز است؟

پاسخ: بله، مستحب است.

بلند خواندن قرائت نماز ظهر روز جمعه براى زن

سؤال463. آیا بلند خواندن قرائت حمد و سوره‏ى نماز ظهر روز جمعه براى زن نیز جایز است؟

پاسخ: بله.

قرائت قرآن و نماز با صداى خوب

سؤال464. قرائت قرآن و نماز با صداى خوب به گونه‏اى که تحسین شنوندگان را برانگیزد، چه حکمى دارد؟

پاسخ: خوب و مطلوب است.

غلط خواندن حمد و سوره در اثر جهل به مسأله

سؤال465. اینجانب چندین سال نماز خوانده‏ام و اکنون متوجه شده‏ام که در اثر جهل به مسأله، قرائت حمد و سوره‏ى نمازم صحیح نبوده است، آیا باید نمازها را قضا کنم؟

پاسخ: بله، احتیاطا باید قضا کنید.

رعایت لهجه‏ى عربى در نماز

سؤال466. در نقاط مختلف، افراد با لهجه‏هاى مختلفى صحبت مى‏کنند و هر چه قدر هم سعى کنند، نمى‏توانند لهجه خود را عوض کنند و با لهجه‏ى عربى تلفظ نمایند. آیا لهجه داشتن نمازگزار در قرائت نماز، مشکل ساز است؟

پاسخ: همان مقدار که صحیح بخوانند کافى است و تلفظ به لهجه‏ى عربى لازم نیست.

عدم توانایى بر تلفّظ صحیح نماز

سؤال467. اگر کسى قادر به تلفظ صحیح و اداى بعضى حروف نماز نباشد، چه تکلیفى دارد؟

پاسخ: اگر به هیچ وجه نتواند صحیح آن را یاد بگیرد، هر طور که مى‏تواند بخواند و احتیاط مستحب در آن است که نماز را به جماعت به جا آورد.

وسواس در قرائت

سؤال468. کسى که در صحّت ذکرهاى نماز، وسواس دارد یا زیاد شکّ مى‏کند و تکرار مى‏کند، آیا نمازش باطل مى‏شود؟

پاسخ: تا اخلال به نظم واجب و موالات نشود، اشکال ندارد؛ ولى وسواس جایز نیست.

کسى که نمى‏دانسته قرائت صحیح چیست

سؤال469. اگر کسى در مورد قرائت صحیحِ نماز اطلاعى نداشته و تا کنون نماز را از نظر قرائت غلط مى‏خوانده و هم‏اکنون نیز غلط مى‏خواند، وظیفه‏اش چه مى‏باشد؟

پاسخ: باید قرائتش را درست کند و هر نمازى که تا حال با قرائت غلط خوانده، باید قضا نماید، بنابر احوط.

تذکّر به کسى که نماز را غلط مى‏خواند

سؤال470. آیا لازم است به شخصى که نماز را غلط مى‏خواند تذکّر دهیم؟

پاسخ: اگر به جهت ندانستن مسأله باشد، لازم است على الاحوط.

غلط خواندن ذکرهاى مستحبّى

سؤال471. آیا غلط خواندن یا از مخرج ادا نکردن عمدى ذکرهاى مستحبّى نماز، موجب باطل شدن نماز مى‏شود؟

پاسخ: بنابر احتیاط واجب باید درست بخواند.

کسى که نمى‏تواند قرائت را بدون دندان درست بخواند

سؤال472. کسى که دندانش شکسته یا کشیده شده و نمى‏تواند قرائت را درست بخواند، آیا لازم است دندان مصنوعى بگذارد تا بتواند نماز را صحیح بخواند یا نه؟

پاسخ: اگر عسر و حرج ندارد، باید بگذارد. 

کسى که نمى‏تواند قرائت و اذکار را حفظ کند

سؤال473. در صورتى که مریضى نتواند قرائت و ذکرهاى نماز را به حافظه بسپارد و هم چنین قادر نباشد از روى نوشته بخواند، آیا بر اطرافیان واجب است قرائت و ذکرهاى نماز را بلند بخوانند تا وى تکرار کند؟

پاسخ: واجب نیست و مى‏توانند اجرت بگیرند.

 

مریضى که به خاطر عمل جرّاحى حنجره، نباید سخن بگوید

سؤال474. شخص مریضى که حنجره‏اش را عمل جرّاحى کرده‏اند و تا مدّتى اصلاً نباید سخن بگوید، چگونه نماز بخواند؟

پاسخ: نمازش حکم نماز اخرس را دارد که با اشاره و حرکت دادن زبان است و پس از خوب شدن، نمازهایى را که به این صورت خوانده، قضا ندارد.

کسى که لوزه عمل کرده و نمى‏تواند حرف بزند

سؤال475. شخصى لوزه‏اش را عمل کرده است و دکتر به او مى‏گوید نباید صحبت کند، در این صورت ذکرهاى نماز را چگونه بیان کند؟ آیا مى‏تواند در دلش بگوید و به لفظ نیاورد و یا مى‏تواند نمازها را در وقت نخواند و پس از بهبودى قضا نماید؟

پاسخ: حکم او مثل أخرس است و اگر به وظیفه عمل کند، قضا ندارد و نمى‏تواند نماز را در وقت نخواند.

خواندن از روى قرآن کریم در نماز

سؤال476. آیا خواندن از روى کتاب قرآن کریم در نمازهاى واجب اشکال دارد؟

پاسخ: قرائت از روى نوشته در حال اختیار بنابر اظهر جایز است؛ اگرچه در فریضه، اولى ترک آن است.

تکرار بعضى کلمات

سؤال477. تکرار بعضى کلمات حمد و سوره و ذکرهاى نماز جایز است یا نه؟

پاسخ: اگر به حدّ وسوسه نرسد، جایز است.

قرائت مجدّد آن چه بدون حضور قلب بوده

سؤال478. در قرائت نماز آیا مقدارى که انسان بدون حضور قلب خوانده، مى‏تواند دوباره بخواند؟

پاسخ: مى‏تواند.

نحوه‏ى نماز افراد لال

سؤال479. نحوه‏ى نماز خواندن شخص لال و گنگ چگونه است؟

پاسخ: بنابر احتیاط واجب باید قرائت نماز را از قلب و ذهن خود بگذراند و به اندازه واجب زبان را حرکت دهد و اگر ممکن است با انگشت هم به مقدار واجب اشاره کند.

سریع خواندنى که موجب عدم تلفّظ صحیح مى‏شود

سؤال480. اگر انسان نماز خود را سریع بخواند، به گونه‏اى که نتواند کلمه‏اى را درست تلفّظ کند، نمازش چه حکمى دارد؟

پاسخ: باطل است.

سرفه کردن که تکرار حروف را سبب مى‏شود

سؤال481. شخصى در بین نماز براى صاف کردن گلو، عمدا چند بار سرفه مى‏کند و این کار او سبب مى‏شود که یک حرف دوباره تکرار شود، آیا نماز او اشکال پیدا مى‏کند؟ آیا این کار او تکلیفى برایش ایجاد مى‏کند؟

پاسخ: خیر اشکال ندارد و سرفه، تولید حرف نمى‏کند.

پیرانى که قادر به تصحیح نمازشان نیستند

سؤال482. حکم نماز پیرزن‏ها و پیرمردهایى که در نمازشان غلط‏هاى زیادى است و قادر به تصحیح آن‏ها نیستند، چیست؟

پاسخ: باید هر طورى که مى‏توانند بخوانند و احتیاط مستحب آن است که نماز را به جماعت به جا آورند.

خواندن قرائت نماز به زبان‏هاى دیگر

سؤال483. آیا خواندن ترجمه قرائت نماز به زبان‏هاى دیگر ـ غیر از عربى ـ صحیح است؟

پاسخ: خیر صحیح نیست.

خواندن نماز به زبانى دیگر براى تازه مسلمان در تنگى وقت

سؤال484. اگر شخصى در تنگى وقت مسلمان شده باشد و فرصت کافى براى یادگرفتن الفاظ عربى نماز نداشته باشد، آیا مى‏تواند ترجمه‏ى نماز را به زبان دیگر بخواند؟

پاسخ: خیر، بنابر احتیاط مستحب نمازش را به جماعت بخواند یا کسى بخواند و او هم همراه او بخواند یا اگر ممکن است از روى نوشته‏اى بخواند. و اگر کسى از قرآن هیچ نمى‏داند، به مقدارى که واجب است در نماز از قرآن بخواند، تسبیح، تهلیل و تکبیر بگوید.

نحوه‏ى تدارک کلمه‏ى غلط

سؤال485. اگر کسى مثلاً از اوّل سوره «قل هو اللّه‏» شروع کند و بدون وقف تا آخر بخواند و در این بین کلمه‏اى را اشتباه کند، آیا همان کلمه‏ى غلط و بعد آن را بگوید کافى است یا باید از اوّل شروع کند؟ به عبارت دیگر آیا مسأله، مبتنى برجواز یا عدم جواز وقف به حرکت و وصل به سکون است؟

پاسخ: شروع از اوّل لازم نیست.

تکرار مجدد کلمه‏ى غلط گفته شده یا تکرار از اوّل آیه

سؤال486. اگر کلمه‏اى در نماز غلط گفته شود، یا در هنگام گفتن آن بدن حرکت کند، آیا تکرار همان کلمه کافى است یا باید از اوّل کلمه آیه یا از اوّل جمله خوانده شود؟

پاسخ: تکرار همان کلمه کافى است.

تکرار مجدد کلمه‏اى که صحت آن مورد شک است

سؤال487. اگر کسى در صحت کلمه‏اى از نماز شک کند و آن را دو مرتبه بگوید، آیا موجب سجده‏ى سهو مى‏شود؟

پاسخ: خیر.

خواندن آیه یا سوره‏اى غیر از آن‏چه که وارد شده است

سؤال488. در نمازهایى که در آن سوره یا آیه خاصى وارد شده است، اگر انسان آن آیه یا سوره را حفظ نباشد، مى‏تواند آیه یا سوره‏ى دیگرى بخواند؟

پاسخ: خیر، از نوشته بخواند؛ مگر بداند که آن سوره یا آیه شرط کمال آن نماز است؛ نه شرط اصل مشروعیّت و صحّت آن، که در این صورت مى‏تواند ترک کند یا رجاءً تبدیل کند.

حرکت دادن اعضاى بدن هنگام قرائت و ذکر

سؤال489. آیا حرکت دادن سر یا دیگر اعضاى بدن هنگام قرائت و سایر ذکرهاى نماز اشکال دارد؟

پاسخ: تا حدّى که به طمأنینه نماز خلل وارد نکند، اشکال ندارد.

گفتن نیّت به زبان

سؤال490. آیا لازم است نیّت را بر زبان جارى کرد؟

پاسخ: خیر، لازم نیست.

اضافه کردن کلمه «اللعین» در عبارت استعاذه

سؤال491. آیا اضافه کردن کلمه‏ى «اللعین» در جمله «اعوذ باللّه‏ من الشیطان الرجیم» در ابتداى قرائت نماز، اشکال دارد؟

پاسخ: به قصد مطلق دعا اشکال ندارد.

تعیین سوره قبل از «بسم اللّه‏» گفتن

سؤال492. در قرائت سوره، آیا باید ابتدا سوره را تعیین کنیم و سپس «بسم اللّه‏» بگوییم؟

پاسخ: در موارد تعیّن مثل عزم مستقر بر جریان طبق عادت ـ که به منزله‏ى قصد خاصّ است یا غیر آن از موارد تعیّن ـ خیر، تعیین سوره لازم نیست و در غیر آن‏ها قصد خصوصیّت لازم است، هر چند خصوصیت حاصل به آن چه بعدا مى‏خواند ولو اکنون نمى‏داند.

 تعیین سوره بعد از گفتن بسم اللّه‏ الرّحمن الرّحیم

سؤال493. اگر انسان اوّل «بسم اللّه‏ الرّحمن الرّحیم» را بگوید و بعد از آن قصد کند که چه سوره‏اى بخواند صحیح است؟ اگر چند سال در تعیین سوره قصد نکرده باشد، وظیفه چیست؟

پاسخ: باید قصد سوره‏ى خاصّ کند یا قصد کند که بعد از «بسم اللّه‏»، هر سوره‏اى را که مى‏خواند، این «بسم اللّه‏» او باشد که قصد اجمالى است و هم چنین عزم مستقر بر جریان طبق عادت مستقره به منزله‏ى قصد خاص است.

گفتن بسم اللّه‏ به قصد سوره‏ى دیگر

سؤال494. اگر شخص یقین کند بسم اللّه‏ را به قصد سوره‏اى که شروع کرده نگفته، وظیفه چیست؟ آیا ادامه دهد یا باید برگردد و از اوّل شروع کند؟

پاسخ: باید برگردد.

شک در تعیین سوره

سؤال495. فردى در حالت قرائت سوره‏ى نماز واجب وقتى شروع به خواندن اوّلین آیه‏ى سوره کرده، شک مى‏کند که آیا «بسم اللّه‏» را به قصد همین سوره گفته یا نه! آیا برگردد و دوباره بسم اللّه‏ بگوید یا به شکّ خود اعتنا نکند؟

پاسخ: اعتنا نکند.

قصد انشا و حکایت در خواندن حمد و سوره

سؤال496. حمد و سوره‏اى که در نماز خوانده مى‏شود، آیا به قصد انشا باید خوانده شود یا به قصد حکایت؟

پاسخ: باید به قصد قرائت و قرآنیّت باشد.


  

 
پاسخ به احکام شرعی
 
موتور جستجوی سایت

تابلو اعلانات
  


پیوندها

حدیث روز
بسم الله الرحمن الرحیم
چهار پناهگاه در قرآن
   
أَبَانُ بْنُ عُثْمَانَ وَ هِشَامُ بْنُ سَالِمٍ وَ مُحَمَّدُ بْنُ حُمْرَانَ عَنِ الصَّادِقِ (علیه السلام) قَالَ:
عَجِبْتُ لِمَنْ فَزِعَ مِنْ أَرْبَعٍ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى أَرْبَعٍ
(۱) عَجِبْتُ لِمَنْ خَافَ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَكِيلُ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا فَانْقَلَبُوا بِنِعْمَةٍ مِنَ اللَّهِ وَ فَضْلٍ لَمْ يَمْسَسْهُمْ سُوءٌ
(۲) وَ عَجِبْتُ لِمَنِ اغْتَمَّ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- لا إِلهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحانَكَ إِنِّي كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِينَ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- وَ نَجَّيْناهُ مِنَ الْغَمِّ وَ كَذلِكَ نُنْجِي الْمُؤْمِنِينَ
(۳) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ مُكِرَ بِهِ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- وَ أُفَوِّضُ أَمْرِي إِلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصِيرٌ بِالْعِبادِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- فَوَقاهُ اللَّهُ سَيِّئاتِ ما مَكَرُوا
(۴) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ أَرَادَ الدُّنْيَا وَ زِينَتَهَا كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- ما شاءَ اللَّهُ لا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- إِنْ تَرَنِ أَنَا أَقَلَّ مِنْكَ مالًا وَ وَلَداً. فَعَسى‏ رَبِّي أَنْ يُؤْتِيَنِ خَيْراً مِنْ جَنَّتِكَ وَ عَسَى مُوجِبَةٌ
    
آقا امام صادق (عليه السّلام) فرمود: در شگفتم از كسى كه از چهار چيز مى‌هراسد چرا بچهار چيز پناهنده نميشود:
(۱) شگفتم از آنكه ميترسد چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل« حَسْبُنَا اَللّٰهُ‌ وَ نِعْمَ‌ اَلْوَكِيلُ‌ » خداوند ما را بس است و چه وكيل خوبى است زيرا شنيدم خداى جل جلاله بدنبال آن ميفرمايد:بواسطۀ نعمت و فضلى كه از طرف خداوند شامل حالشان گرديد باز گشتند و هيچ بدى بآنان نرسيد.
(۲) و شگفتم در كسى كه اندوهناك است چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل:« لاٰ إِلٰهَ‌ إِلاّٰ أَنْتَ‌ سُبْحٰانَكَ‌ إِنِّي كُنْتُ‌ مِنَ‌ اَلظّٰالِمِينَ‌ » زيرا شنيدم خداى عز و جل بدنبال آن ميفرمايد در خواستش را برآورديم و از اندوه نجاتش داديم و مؤمنين را هم چنين ميرهانيم.
(۳) و در شگفتم از كسى كه حيله‌اى در بارۀ او بكار رفته چرا بفرمودۀ خداى تعالى پناه نمى‌برد« وَ أُفَوِّضُ‌ أَمْرِي إِلَى اَللّٰهِ‌ إِنَّ‌ اَللّٰهَ‌ بَصِيرٌ بِالْعِبٰادِ »:كار خود را بخدا واگذار ميكنيم كه خداوند بحال بندگان بينا است)زيرا شنيدم خداى بزرگ و پاك بدنبالش مى‌فرمايد خداوند او را از بديهائى كه در بارۀ او بحيله انجام داده بودند نگه داشت.
(۴) و در شگفتم از كسى كه خواستار دنيا و آرايش آن است چرا پناهنده نميشود بفرمايش خداى تبارك و تعالى(« مٰا شٰاءَ اَللّٰهُ‌ لاٰ قُوَّةَ‌ إِلاّٰ بِاللّٰهِ‌ »)(آنچه خدا خواست همان است و نيروئى جز به يارى خداوند نيست)زيرا شنيدم خداى عز اسمه بدنبال آن ميفرمايد اگر چه مرا در مال و فرزند از خودت كمتر مى‌بينى ولى اميد هست كه پروردگار من بهتر از باغ تو مرا نصيب فرمايد (و كلمۀ:عسى در اين آيه بمعناى اميد تنها نيست بلكه بمعناى اثبات و تحقق يافتن است).
من لا يحضره الفقيه، ج‏۴، ص: ۳۹۲؛
الأمالي( للصدوق)، ص: ۶؛
الخصال، ج‏۱، ص: ۲۱۸.


کلیه حقوق مادی و معنوی این پورتال محفوظ و متعلق به حجت الاسلام و المسلمین سید محمدحسن بنی هاشمی خمینی میباشد.

طراحی و پیاده سازی: FARTECH/فرتک - فکور رایانه توسعه کویر -