انهار
انهار
امکانات سایت
مطالب خواندنی

حلق و تقصير

بزرگ نمایی کوچک نمایی

 جواز تقصير در حج تمتّع 

سؤال:  آیا حضرتعالی سر تراشیدن در حجِّ تمتّع را برای مردان واجب می‌دانید یا تقصیر برای آنان کفایت می‌کند؟ در صورتی که کسی سهواً یا جهلاً و یا عمداً در حجِّ تمتّع سر نتراشد و فقط قسمتی از موی سر یا ناخن خود را بچیند حجِّ او چه حکمی پیدا می‌کند؟ 

پاسخ:  لازم نیست و تقصیر کفایت می‌کند و تفاوتی میان حجِّ اوّل و دفعات بعد نیست، ولی تراشیدن سر مخصوصاً در حجّ اوّل بهتر است.

حلق يا تقصير قبل از خود براي ديگران 

سؤال:  آیا محرم در حجِّ تمتّع می‌تواند قبل از خود برای دیگری حلق یا تقصیر کند؟ 

پاسخ: اشکال ندارد

حلق يا تقصير قبل از خود براي ديگران در عمره مفرده 

سؤال:  آیا محرم در عمره مفرده می‌تواند قبل از اینکه خود تقصیر کند، برای دیگری تقصیر نماید؟ 

پاسخ: اشکال ندارد.

حلال شدن کليه محرمات پس از تقصير 

سؤال:  آيا در عمره تمتّع پس از تقصير، همة محرّماتي که به واسطة احرام حرام شده بود حلال مي‌شود؟ 

پاسخ: حلال مي‌شود.

تقصير شيعه و سني براي يکديگر 

سؤال:  آیا حلق یا تقصیر کردن شیعه و سنّی برای همدیگر اشکالی دارد؟ 

پاسخ: اشکال ندارد.

شک در صحت انجام تقصير 

سؤال:  اگر محرم بعد از حلق یا تقصیر شک کند که صحیح انجام داده است یا نه، چه وظیفه‌ای دارد؟ 

پاسخ: به شکّ خود اعتنا نکند.

انجام فعل حرام پس از تقصيري که باطل بوده است 

سؤال:  اگر محرم بعد از حلق یا تقصیر، یکی از محرّماتی که بر او حلال شده است را انجام دهد و بعد بفهمد حلق یا تقصیر او باطل بوده است، باید کفّاره بپردازد؟ آیا بین محرّمات در این خصوص تفاوتی هست؟ 

پاسخ: کفّاره ندارد.

مقدار تراشيدن سر 

سؤال:  آیا تراشیدن قسمتی از سر به عنوان حلق کفایت می‌کند؟ 

پاسخ: بايد همة سر تراشيده شود.

انجام ندادن تقصير در عمره مفرده 

سؤال:  اگر کسی بعد از عمرة مفرده بفهمد که سهواً یا جهلاً تقصیر نکرده است، عمرة او چه حکمی دارد و چه وظیفه‌ای دارد؟ 

پاسخ: بايد تقصير کند و اعمال بعدي را اگر مي‌‌تواند خود انجام دهد و اگر نمي‌تواند نايب بگيرد.

تراشيدن سر براي تقصير عمره تمتع 

سؤال:   آیا تراشیدن سر براي تقصیر عمرة تمتّع جایز است؟ 

پاسخ: جايز نيست و تراشيدن سر مختصّ به حج است.

تاخير و تعجيل در انجام تقصير 

سؤال:  وجوب حلق یا تقصیر فوری است یا تأخیر آن بعد از اتمام عمل قبلی جایز است؟ 

پاسخ: تأخير اشکال ندارد

پيدا شدن موي سر خانم ها در هنگام تقصير 

سؤال:  اگر در هنگام تقصیر موی سر خانم‌ها اجباراً در مقابل نامحرم پیدا شود، تقصیر آنها چه حکمی دارد؟ 

پاسخ: صحيح است گرچه عمدي هم باشد.

تراشيدن سر در عمره مفرده به نيت تقصير 

سؤال:  آیا محرم در عمرة مفرده می‌تواند به جای تقصیر، سر خود را بتراشد؟ 

پاسخ: در عمرة مفرده و غير مفرده بايد تقصير کند و تراشيدن سر که همة آن هم بايد باشد، مربوط به حج است.

اختيار در حلق و تقصير حج 

سؤال:  کسي که موي سر خود را با عسل يا «صمغ» چسبانيده و کسي که موي سر خود را جمع کرده و گره‌زده و درهم پيچيده و بافته است نيز بين حلق و تقصير در حج مخيّر است؟ 

پاسخ: بين حلق و تقصير مخيّر است.

محل انجام تقصير در عمره 

سؤال:  آیا تقصیر در عمره، محلّ خاصی دارد؟ یا در هر مکانی می‌شود حلق یا تقصیر کرد؟ 

پاسخ: در هر مکاني باشد اشکال ندارد.

کوتاه کردن موي سر قبل از تراشيدن 

سؤال:  کسي که مي‌خواهد در حجِّ واجب سر خود را بتراشد، مي‌تواند اوّل سر خود را ماشين کند و بعد بتراشد؟ 

پاسخ: اشکال ندارد.

فراموشي انجام تقصير در مني 

سؤال:  کسي که به‌ واسطة عذري مثل فراموشي، در مني حلق يا تقصير نکند و به مکّه برود چنانچه قبل از اعمال مکّه عذر او بر طرف شود، آيا بايد به مني بازگردد يا تقصير در مکّه کافي است؟ 

پاسخ: حلق يا تقصير در غير مني براي او کافي است.

 اختيار در حلق و تقصير در حج تمتع 

سؤال:  کسي که موي سر خود را کاشته است - با فرض اينکه موهاي او متعلّق به سر شده و رشد مي‌کند ولي رشد آن کم است- آيا در حجّ تمتّع مخيّر بين حلق و تقصير است؟ 

پاسخ: بين حلق و تقصير مخيّر است.

اختيار افراد خنثي در حلق يا تقصير 

سؤال:  افرادي که خنثي هستند نيز بين حلق و تقصير مخيرند يا بايد تقصير کنند؟ 

پاسخ: بين حلق و تقصير مخيّر هستند.

عالم شدن بر باطل بودن حلق يا تقصير پس از اعمال مکه 

سؤال:  اگر کسی بعد از اتمام اعمال مکّه، بفهمد که سهواً یا جهلاً یا به‌ واسطة عذری حلق يا تقصير نکرده است، آيا بعد از حلق يا تقصير بايد اعمال مکّه را اعاده نمايد؟ 

پاسخ: اعمال مکّة او صحيح است.

  

 
پاسخ به احکام شرعی
 
موتور جستجوی سایت

تابلو اعلانات

 




پیوندها

حدیث روز
بسم الله الرحمن الرحیم
چهار پناهگاه در قرآن
   
أَبَانُ بْنُ عُثْمَانَ وَ هِشَامُ بْنُ سَالِمٍ وَ مُحَمَّدُ بْنُ حُمْرَانَ عَنِ الصَّادِقِ (علیه السلام) قَالَ:
عَجِبْتُ لِمَنْ فَزِعَ مِنْ أَرْبَعٍ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى أَرْبَعٍ
(۱) عَجِبْتُ لِمَنْ خَافَ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَكِيلُ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا فَانْقَلَبُوا بِنِعْمَةٍ مِنَ اللَّهِ وَ فَضْلٍ لَمْ يَمْسَسْهُمْ سُوءٌ
(۲) وَ عَجِبْتُ لِمَنِ اغْتَمَّ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- لا إِلهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحانَكَ إِنِّي كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِينَ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- وَ نَجَّيْناهُ مِنَ الْغَمِّ وَ كَذلِكَ نُنْجِي الْمُؤْمِنِينَ
(۳) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ مُكِرَ بِهِ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- وَ أُفَوِّضُ أَمْرِي إِلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصِيرٌ بِالْعِبادِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- فَوَقاهُ اللَّهُ سَيِّئاتِ ما مَكَرُوا
(۴) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ أَرَادَ الدُّنْيَا وَ زِينَتَهَا كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- ما شاءَ اللَّهُ لا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- إِنْ تَرَنِ أَنَا أَقَلَّ مِنْكَ مالًا وَ وَلَداً. فَعَسى‏ رَبِّي أَنْ يُؤْتِيَنِ خَيْراً مِنْ جَنَّتِكَ وَ عَسَى مُوجِبَةٌ
    
آقا امام صادق (عليه السّلام) فرمود: در شگفتم از كسى كه از چهار چيز مى‌هراسد چرا بچهار چيز پناهنده نميشود:
(۱) شگفتم از آنكه ميترسد چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل« حَسْبُنَا اَللّٰهُ‌ وَ نِعْمَ‌ اَلْوَكِيلُ‌ » خداوند ما را بس است و چه وكيل خوبى است زيرا شنيدم خداى جل جلاله بدنبال آن ميفرمايد:بواسطۀ نعمت و فضلى كه از طرف خداوند شامل حالشان گرديد باز گشتند و هيچ بدى بآنان نرسيد.
(۲) و شگفتم در كسى كه اندوهناك است چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل:« لاٰ إِلٰهَ‌ إِلاّٰ أَنْتَ‌ سُبْحٰانَكَ‌ إِنِّي كُنْتُ‌ مِنَ‌ اَلظّٰالِمِينَ‌ » زيرا شنيدم خداى عز و جل بدنبال آن ميفرمايد در خواستش را برآورديم و از اندوه نجاتش داديم و مؤمنين را هم چنين ميرهانيم.
(۳) و در شگفتم از كسى كه حيله‌اى در بارۀ او بكار رفته چرا بفرمودۀ خداى تعالى پناه نمى‌برد« وَ أُفَوِّضُ‌ أَمْرِي إِلَى اَللّٰهِ‌ إِنَّ‌ اَللّٰهَ‌ بَصِيرٌ بِالْعِبٰادِ »:كار خود را بخدا واگذار ميكنيم كه خداوند بحال بندگان بينا است)زيرا شنيدم خداى بزرگ و پاك بدنبالش مى‌فرمايد خداوند او را از بديهائى كه در بارۀ او بحيله انجام داده بودند نگه داشت.
(۴) و در شگفتم از كسى كه خواستار دنيا و آرايش آن است چرا پناهنده نميشود بفرمايش خداى تبارك و تعالى(« مٰا شٰاءَ اَللّٰهُ‌ لاٰ قُوَّةَ‌ إِلاّٰ بِاللّٰهِ‌ »)(آنچه خدا خواست همان است و نيروئى جز به يارى خداوند نيست)زيرا شنيدم خداى عز اسمه بدنبال آن ميفرمايد اگر چه مرا در مال و فرزند از خودت كمتر مى‌بينى ولى اميد هست كه پروردگار من بهتر از باغ تو مرا نصيب فرمايد (و كلمۀ:عسى در اين آيه بمعناى اميد تنها نيست بلكه بمعناى اثبات و تحقق يافتن است).
من لا يحضره الفقيه، ج‏۴، ص: ۳۹۲؛
الأمالي( للصدوق)، ص: ۶؛
الخصال، ج‏۱، ص: ۲۱۸.

کلیه حقوق مادی و معنوی این پورتال محفوظ و متعلق به حجت الاسلام و المسلمین سید محمدحسن بنی هاشمی خمینی میباشد.

طراحی و پیاده سازی: FARTECH/فرتک - فکور رایانه توسعه کویر -