انهار
انهار
امکانات سایت
مطالب خواندنی

اذن پدر و شوهر

بزرگ نمایی کوچک نمایی

 اجازه شوهر بر حجي که قبل ازدواج نذر کرده است 

سؤال:  خانمي‌ قبل‌ از ازدواج‌ نذر كرده‌ كه‌ حج‌ّ بجا آورد و بعد از ازدواج‌ مي‌خواهد به‌ نذر خود عمل‌ كند، آيا اذن‌ شوهر لازم‌ است‌؟ و آيا شوهر حق‌ّ ممانعت‌ دارد؟

 پاسخ: اذن‌ شوهر لازم‌ نيست‌ ولي‌ اگر ــ(شوهر)ــ مخالفت‌ كند نذر او منحل‌ مي‌شود و (ديگر حجّي‌) ــ(اين‌ حج‌ّ)ــ بر او واجب‌ نيست‌.

 نارضايتي پدر و مادراز رفتن به حج 

سؤال:  اگر پدر یا مادر یا هر دوی آنها از رفتن فرد به عمره مفرده رضایت نداشته باشند، در این صورت آیا می تواند به عمره برود و عمره او صحیح است؟

پاسخ: باید نرود ولی اگر رفت حج او و عمره او و زیارت او صحیح است.

اجازه زن براي حج 

سؤال:  به طور کلی دختر یا زنی که مجرد است یا شوهر ندارد برای رفتن حج یا عمره خود، نیاز به اذن کسی دارد؟

پاسخ: نیاز به اذن کسی ندارد ولی اگر نهی پدر یا مادر و یا احتمال مفسده باشد نمی تواند برود.

لجاجت شوهر براي اذن به حج رفتن زن 

سؤال:  اگر شوهر بر اثر لجاجت اذن انجام حج تمتّع را به زن ندهد، در صورتیکه زن واجب الحج باشد، وظیفه او چیست؟

پاسخ: بدون اذن برود، اشکال ندارد.

انجام حج بذلي بدون رضايت شوهر 

سؤال:  خانمي‌ مستطيع‌ نبوده‌ ولي‌ فرزندش‌ مي‌خواهد او را به‌ مكّه‌ ببرد يا هزينه سفر حج‌ّ را به‌ او بدهد، امّا شوهر اين‌ خانم‌ اعلام‌ عدم‌ رضايت‌ مي‌كند، آيا اين‌ خانم‌ مستطيع‌ است‌؟

پاسخ: چون‌ حج‌ّ بذلي‌ است‌ واجب‌ الحج‌ّ است‌ و رضايت‌ شوهر لازم‌ نيست‌.

 نذر حج زن قبل از ازدواج و رضايت شوهر 

سؤال:  خانمي‌ قبل‌ از ازدواج‌ نذر كرده‌ كه‌ حج‌ّ بجا آورد و بعد از ازدواج‌  مي‌خواهد به نذر خود عمل‌ كند، آيا  اذن‌ شوهر لازم‌ است؟ و آيا شوهر حق‌ّ ممانعت‌ دارد؟

پاسخ: اذن‌ شوهر لازم‌ نيست‌ ولي‌ اگر شوهر مخالفت‌ كند، نذر او منحل‌ مي‌شود و این حج بر او واجب‌ نيست‌.
  

 
پاسخ به احکام شرعی
 
موتور جستجوی سایت

تابلو اعلانات
  


پیوندها

حدیث روز
بسم الله الرحمن الرحیم
چهار پناهگاه در قرآن
   
أَبَانُ بْنُ عُثْمَانَ وَ هِشَامُ بْنُ سَالِمٍ وَ مُحَمَّدُ بْنُ حُمْرَانَ عَنِ الصَّادِقِ (علیه السلام) قَالَ:
عَجِبْتُ لِمَنْ فَزِعَ مِنْ أَرْبَعٍ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى أَرْبَعٍ
(۱) عَجِبْتُ لِمَنْ خَافَ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَكِيلُ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا فَانْقَلَبُوا بِنِعْمَةٍ مِنَ اللَّهِ وَ فَضْلٍ لَمْ يَمْسَسْهُمْ سُوءٌ
(۲) وَ عَجِبْتُ لِمَنِ اغْتَمَّ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- لا إِلهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحانَكَ إِنِّي كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِينَ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- وَ نَجَّيْناهُ مِنَ الْغَمِّ وَ كَذلِكَ نُنْجِي الْمُؤْمِنِينَ
(۳) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ مُكِرَ بِهِ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- وَ أُفَوِّضُ أَمْرِي إِلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصِيرٌ بِالْعِبادِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- فَوَقاهُ اللَّهُ سَيِّئاتِ ما مَكَرُوا
(۴) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ أَرَادَ الدُّنْيَا وَ زِينَتَهَا كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- ما شاءَ اللَّهُ لا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- إِنْ تَرَنِ أَنَا أَقَلَّ مِنْكَ مالًا وَ وَلَداً. فَعَسى‏ رَبِّي أَنْ يُؤْتِيَنِ خَيْراً مِنْ جَنَّتِكَ وَ عَسَى مُوجِبَةٌ
    
آقا امام صادق (عليه السّلام) فرمود: در شگفتم از كسى كه از چهار چيز مى‌هراسد چرا بچهار چيز پناهنده نميشود:
(۱) شگفتم از آنكه ميترسد چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل« حَسْبُنَا اَللّٰهُ‌ وَ نِعْمَ‌ اَلْوَكِيلُ‌ » خداوند ما را بس است و چه وكيل خوبى است زيرا شنيدم خداى جل جلاله بدنبال آن ميفرمايد:بواسطۀ نعمت و فضلى كه از طرف خداوند شامل حالشان گرديد باز گشتند و هيچ بدى بآنان نرسيد.
(۲) و شگفتم در كسى كه اندوهناك است چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل:« لاٰ إِلٰهَ‌ إِلاّٰ أَنْتَ‌ سُبْحٰانَكَ‌ إِنِّي كُنْتُ‌ مِنَ‌ اَلظّٰالِمِينَ‌ » زيرا شنيدم خداى عز و جل بدنبال آن ميفرمايد در خواستش را برآورديم و از اندوه نجاتش داديم و مؤمنين را هم چنين ميرهانيم.
(۳) و در شگفتم از كسى كه حيله‌اى در بارۀ او بكار رفته چرا بفرمودۀ خداى تعالى پناه نمى‌برد« وَ أُفَوِّضُ‌ أَمْرِي إِلَى اَللّٰهِ‌ إِنَّ‌ اَللّٰهَ‌ بَصِيرٌ بِالْعِبٰادِ »:كار خود را بخدا واگذار ميكنيم كه خداوند بحال بندگان بينا است)زيرا شنيدم خداى بزرگ و پاك بدنبالش مى‌فرمايد خداوند او را از بديهائى كه در بارۀ او بحيله انجام داده بودند نگه داشت.
(۴) و در شگفتم از كسى كه خواستار دنيا و آرايش آن است چرا پناهنده نميشود بفرمايش خداى تبارك و تعالى(« مٰا شٰاءَ اَللّٰهُ‌ لاٰ قُوَّةَ‌ إِلاّٰ بِاللّٰهِ‌ »)(آنچه خدا خواست همان است و نيروئى جز به يارى خداوند نيست)زيرا شنيدم خداى عز اسمه بدنبال آن ميفرمايد اگر چه مرا در مال و فرزند از خودت كمتر مى‌بينى ولى اميد هست كه پروردگار من بهتر از باغ تو مرا نصيب فرمايد (و كلمۀ:عسى در اين آيه بمعناى اميد تنها نيست بلكه بمعناى اثبات و تحقق يافتن است).
من لا يحضره الفقيه، ج‏۴، ص: ۳۹۲؛
الأمالي( للصدوق)، ص: ۶؛
الخصال، ج‏۱، ص: ۲۱۸.

کلیه حقوق مادی و معنوی این پورتال محفوظ و متعلق به حجت الاسلام و المسلمین سید محمدحسن بنی هاشمی خمینی میباشد.

طراحی و پیاده سازی: FARTECH/فرتک - فکور رایانه توسعه کویر -