شرط هشتم: آنکه به قصد قربت یعنی: برای انجام فرمان خداوند عالم1 وضو بگیرد2 و اگر برای خنک شدن یا به قصد دیگری وضو بگیرد باطل است3.
1- زنجانی: برای خداوند عالم...
2- سیستانی: شرط ششم: آنکه به قصد قربت وضو بگیرد و کافی است به قصد امتثال امر خداوند باشد...
3- بهجت: ولی اگر به قصد قربت وضو بگیرد و قصد دیگری مثل خنک شدن تابع قصد وضو باشد اشکال ندارد.
جوادی آملی: مگر اغراض ديگر، تابع قصد قطعی تقرب به خدای سبحان باشد.
*****
امام خامنه ای: رساله آموزشی ص ۸۰: وضو را باید با قصد قربت به جا آورد یعنی به این نیت که این عمل مخصوص را برای انجام فرمان خداوند انجام میدهد.
رساله آموزشی ص ۸۰: نیت وضو باید خالص باشد، بنابر این اگر به قصد قربت، ریا ضمیمه شود؛ در صورتیکه این ریا در اصل عمل باشد، وضو باطل است و اگر بعضی از افعال واجب وضو از روی ریا باشد، هر چند این کار حرام است، لکن چنانچه قبل از فوت موالات آن قسمت را مجدداً با قصد قربت خالص انجام دهد، وضو صحیح است.
مکارم: شرط هفتم: آن است که وضو را به قصد قربت یعنی برای خدا انجام دهد، بنابراین اگر به قصد ریا و خودنمایی یا برای خنک شدن بدن و مانند آن بگیرد باطل است، ولی اگر تصمیم قطعی دارد که برای اطاعت فرمان خدا وضو بگیرد در ضمن می داند خنک هم می شود، ضرری ندارد.
وحید: شرط هشتم: آن که به قصد قربت و با اخلاص وضو بگیرد، و مراد از قصد قربت این است که عمل را به قصد آنچه که آن را به خداوند متعال اضافه می دهد، مانند انجام فرمان خداوند و محبوبیت برای او انجام دهد.
جوادی آملی: مسأله 292- هرگاه در حال وضو گناهی انجام دهد ـ مانند شنيدن غيبت يا نگاه به زن نامحرم يا وضو گرفتن زن در جایی که مرد نامحرم به او نگاه میکند ـ وضوی او صحيح است، هرچند گناه كرده است.
مسأله 282- لازم نیست نیت وضو را به زبان بگوید یا از قلب خود بگذراند1 ولی باید در تمام وضو متوجه باشد که وضو می گیرد2، به طوری که اگر از او بپرسند چه می کنی3 بگوید: وضو می گیرم.
1- خوئی، تبریزی، سیستانی، وحید: بلکه اگر تمام افعال وضو، به داعی امر خدا به جا آورده شود کفایت می کند.
مکارم: همین اندازه کافی است که اگر از او بپرسند چه می کنی؟ بداند وضو می گیرد.
2- زنجانی: که برای خدا وضو می گیرد...
سبحانی: باید در تمام وضو نیت استمرار داشته باشد....
3- زنجانی: و برای چه کسی انجام می دهی؟ بگوید : برای خدا وضو می گیرم.
مسأله اختصاصی
مکارم: مسأله 306-هرگاه زن در جایی وضو بگیرد که نامحرم او را می بیند وضوی او باطل نیست، هرچند گناه کرده است.
جوادی آملی: مسأله 292- هرگاه در حال وضو گناهی انجام دهد ـ مانند شنيدن غيبت يا نگاه به زن نامحرم يا وضو گرفتن زن در جایی که مرد نامحرم به او نگاه میکند ـ وضوی او صحيح است، هرچند گناه كرده است.