انهار
انهار
مطالب خواندنی

انکار وجوب روزه و ترک آن

بزرگ نمایی کوچک نمایی

مسأله 1831-وجوب روزه از ضروریات  دین اسلام است. اگر كسی از روی عمد و آگاهی، وجوب آن را انكار کند، به‌گونه‌ای که بداند به انكار و تكذیب اصلی از اصول دین ـ یعنی وحی و رسالت پیامبر اكرم  ـ بازمیگردد، مرتد خواهد شد و اگر چنین نیست، این انكار فسق است و موجب ارتداد نیست؛ همچنین اگر تردیدی در میان باشد که آیا انكار او موجب انكار یكی از اصول دین است یا نه، حكم به ارتداد او نمیشود.

مسأله 1832-ملاک تشخیص ترک كردن روزه ـ که از روی انكار است یا غیر آن ـ پرسش از تارک روزه است.

مسأله 1833- مردی كه با انكار وجوب روزه مرتد شد، اگر مرتد ملی باشد، او را توبه میدهند و اگر توبه نكرد، حكم خاص خودش را دارد و اگر مرتد فطری باشد، حكمش اعدام است و همسر او باید عدّهٔ وفات نگهدارد. چنانچه خانمی مرتد شود ـ چه فطری و چه ملی ـ اعدام نخواهد شد و او را توبه میدهند.

مسأله 1834- كسی که بدون انكار وجوب روزه و بدون عذر، با علم و عمد، روزه ماه مبارک رمضان را نمیگیرد، هرچند قضا و كفّاره بر او واجب است؛ ولی چون معصیت كرده، فاسق است و چون هر معصیتی که حدّ نداشته باشد حكم به تعزیر دارد، در اینجا هم تعزیر میشود. اندازهٔ تعزیر به این صورت است: اگر روزه‌دار در روز ماه مبارک رمضان، با همسرش آمیزش عمدی کند، تعزیر او به 25 ضربه تازیانه است؛ چنانچه دیگر مفطرات را به‌عمد انجام دهد، مقدار تعزیر او به نظر حاكم شرع است.

مسأله 1835. اگر در ماه مبارک رمضان مشاهده شود كه كسی روزه میخورد، ولی معلوم نیست كه از روی علم و عمد روزه میخورد یا معذور است، در این صورت، تعزیر نخواهد شد. چنانچه ثابت شود كه افطار او عمدی و بدون عذر است، حاكم شرع او را تعزیر میكند.

مسأله 1836- حكم تعزیر، مربوط به خود افطار است، بنابراین اگر كسی در روز چند بار افطار كرده است و پس از هربار به محكمه شرعی برده نشد، یک بار تعزیر میشود.

مسأله 1837- كسی كه در ماه مبارک رمضان عمداً افطار كرد و در محكمه، به تعزیر محكوم و بر او اجرا شد بار دوم نیز روزه‌خواری كرد و محكوم به تعزیر شد و بر او جاری شد، اگر در مرتبه سوم هم روزه بخورد، مستحق حكم اعدام است، اگرچه احتیاط این است که حكم اعدام برای مرتبه چهارم باشد.

مسأله 1838-اگر روزه‌دار در روز ماه مبارک رمضان همسرش را به آمیزش مجبور کند، علاوه بر كفّاره، به 25 ضربه شلاق به جهت افطار عمدی و 25 ضربه به سبب اجبار همسرش تعزیر میشود و اگر همسرش راضی به این عمل بود، هركدام از آن‌ها به 25 ضربه تازیانه تعزیر میشوند.


  

 
پاسخ به احکام شرعی
 
موتور جستجوی سایت

تابلو اعلانات
  


پیوندها

حدیث روز
بسم الله الرحمن الرحیم
چهار پناهگاه در قرآن
   
أَبَانُ بْنُ عُثْمَانَ وَ هِشَامُ بْنُ سَالِمٍ وَ مُحَمَّدُ بْنُ حُمْرَانَ عَنِ الصَّادِقِ (علیه السلام) قَالَ:
عَجِبْتُ لِمَنْ فَزِعَ مِنْ أَرْبَعٍ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى أَرْبَعٍ
(۱) عَجِبْتُ لِمَنْ خَافَ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَكِيلُ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا فَانْقَلَبُوا بِنِعْمَةٍ مِنَ اللَّهِ وَ فَضْلٍ لَمْ يَمْسَسْهُمْ سُوءٌ
(۲) وَ عَجِبْتُ لِمَنِ اغْتَمَّ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- لا إِلهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحانَكَ إِنِّي كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِينَ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- وَ نَجَّيْناهُ مِنَ الْغَمِّ وَ كَذلِكَ نُنْجِي الْمُؤْمِنِينَ
(۳) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ مُكِرَ بِهِ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- وَ أُفَوِّضُ أَمْرِي إِلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصِيرٌ بِالْعِبادِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- فَوَقاهُ اللَّهُ سَيِّئاتِ ما مَكَرُوا
(۴) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ أَرَادَ الدُّنْيَا وَ زِينَتَهَا كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- ما شاءَ اللَّهُ لا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- إِنْ تَرَنِ أَنَا أَقَلَّ مِنْكَ مالًا وَ وَلَداً. فَعَسى‏ رَبِّي أَنْ يُؤْتِيَنِ خَيْراً مِنْ جَنَّتِكَ وَ عَسَى مُوجِبَةٌ
    
آقا امام صادق (عليه السّلام) فرمود: در شگفتم از كسى كه از چهار چيز مى‌هراسد چرا بچهار چيز پناهنده نميشود:
(۱) شگفتم از آنكه ميترسد چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل« حَسْبُنَا اَللّٰهُ‌ وَ نِعْمَ‌ اَلْوَكِيلُ‌ » خداوند ما را بس است و چه وكيل خوبى است زيرا شنيدم خداى جل جلاله بدنبال آن ميفرمايد:بواسطۀ نعمت و فضلى كه از طرف خداوند شامل حالشان گرديد باز گشتند و هيچ بدى بآنان نرسيد.
(۲) و شگفتم در كسى كه اندوهناك است چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل:« لاٰ إِلٰهَ‌ إِلاّٰ أَنْتَ‌ سُبْحٰانَكَ‌ إِنِّي كُنْتُ‌ مِنَ‌ اَلظّٰالِمِينَ‌ » زيرا شنيدم خداى عز و جل بدنبال آن ميفرمايد در خواستش را برآورديم و از اندوه نجاتش داديم و مؤمنين را هم چنين ميرهانيم.
(۳) و در شگفتم از كسى كه حيله‌اى در بارۀ او بكار رفته چرا بفرمودۀ خداى تعالى پناه نمى‌برد« وَ أُفَوِّضُ‌ أَمْرِي إِلَى اَللّٰهِ‌ إِنَّ‌ اَللّٰهَ‌ بَصِيرٌ بِالْعِبٰادِ »:كار خود را بخدا واگذار ميكنيم كه خداوند بحال بندگان بينا است)زيرا شنيدم خداى بزرگ و پاك بدنبالش مى‌فرمايد خداوند او را از بديهائى كه در بارۀ او بحيله انجام داده بودند نگه داشت.
(۴) و در شگفتم از كسى كه خواستار دنيا و آرايش آن است چرا پناهنده نميشود بفرمايش خداى تبارك و تعالى(« مٰا شٰاءَ اَللّٰهُ‌ لاٰ قُوَّةَ‌ إِلاّٰ بِاللّٰهِ‌ »)(آنچه خدا خواست همان است و نيروئى جز به يارى خداوند نيست)زيرا شنيدم خداى عز اسمه بدنبال آن ميفرمايد اگر چه مرا در مال و فرزند از خودت كمتر مى‌بينى ولى اميد هست كه پروردگار من بهتر از باغ تو مرا نصيب فرمايد (و كلمۀ:عسى در اين آيه بمعناى اميد تنها نيست بلكه بمعناى اثبات و تحقق يافتن است).
من لا يحضره الفقيه، ج‏۴، ص: ۳۹۲؛
الأمالي( للصدوق)، ص: ۶؛
الخصال، ج‏۱، ص: ۲۱۸.


کلیه حقوق مادی و معنوی این پورتال محفوظ و متعلق به حجت الاسلام و المسلمین سید محمدحسن بنی هاشمی خمینی میباشد.

طراحی و پیاده سازی: FARTECH/فرتک - فکور رایانه توسعه کویر -