انهار
انهار
مطالب خواندنی

بهره ي بانكي

بزرگ نمایی کوچک نمایی

سؤال 134:اينجانب مبلغي پول جهت نگهداري به بانك جمهوري اسلامي سپردم ، بعد از مدتي كه براي دريافت سپرده ي خود به بانك مراجعه كردم ، متوجه شدم كه بانك مبلغي به عنوان سود بدون قرار قبلي به حساب اينجانب منظور نموده،آيا اين مبلغ ، ربا محسوب مي شود يا خير؟واگر ربا محسوب مي شود تكليف بنده چيست؟ چون اگر پول را در بانك نگهداري كنم بانك سود مي دهد واگر در بانك نگهداري نكنم بر خلاف خواسته ي دولت جمهوري اسلامي است؟

جواب: بهره ي پول،ربا وحرام است ولي پ.ل گذاشتن در بانك مانع ندارد ونوشتن در حساب شما تكليفي براي شما نمي آورد.

سؤال135:مدتي پولم در بانك بود وبانك نزديك به دوهزار تومان سود به حساب من منظور كرده بود،خواستم از گرفتن آن امتناع كنم ولي بانك گفت:«بايد اين مبلغ را بگيريد ، چون به حساب شما واريز مي شود»من نيز اين پول را به حسابي كه در رابطه با جنك است واريز نموده ام؛اگر اين پول ربا محسوب مي شود، آيا با پرداخت آن به حساب فوق ، مسؤوليت از گردن بنده برداشته شده يا خير؟

جواب: گرفتن بهره ي پول جايز نيست واگر گرفته شد،بايد از جانب صاحبش به فقر صدقه داد.

سؤال136:پولي كه بانكها به حساب پس انداز مي دهند با توجه به اين كه منظور از اين حساب پس انداز كردن پول در يك مكان امن است،آيا گرفتن آن جايز است يا خير؟واگر جايز نيست آيا مي توان آن را به مصارف خيريه مانند جبهه ها رساند؟

جواب: بهره ي پول ربا وحرام است و گرفتن آن جايز نيست.

سؤال137:ارجو ان تعطونا رأيكم في المال المدخر في البنك والذي نهاية السنه يحصل علي فائدة في بوك الجمهورية الاسلامية الا ان هذا المال عند ما ادخر البنك لم يدخر علي اساس الفائدة اعلمونا؟

جواب: مايعطي بغنوان فائدة المال المدخر في البنك يكون من الريوا المحرم ويحرم اخذه واستلامه.

 

سؤال138:كسي پولي را در بانك مسكن مي گذارد تا در آينده براي ساختن خانه بتواند وام بگيرد ونمي دانسته كه روي پولي كه گذاشته بهره مي آيدآيا مي تواند از اين بهره استفاده كند؟

جواب: بهره ي پول ربا وحرام است وفرقي بين دو صورت علم وجهل نيست.

سؤال139:در زمان رژيم ملعون پهلوي در سازمان صنايع دفاع ملي چنين رسم بود كه با رضايت كاركنان تا آخر خدمت سي سال هر ماه از حقوق كساني كه داوطلب بودند مبلغ صد تومان پس انداز كم مي كردند وبعد از سي سال آخر خدمت به هر صد تومان پس انداز صد تومان هم دولت اضافه مي كرد وبه صاحب پول برمي گرداند كه اين عمل با سود چند در صد در زمان دولت موقت بعد از انقلاب هم تكرار مي شد واكون هم ادامه دارد خواهشمنديم ما را راهنمائي فرماييد؟

جواب: اگر از حقوق ومزايا مي دهند اشكال ندارد ولي بهره ي پول ربا وحرام است و نبايد بگيرد.

سؤال140:اگر كسي پول در بانكهاي خارجي وغير مسلمان (مثلاً امريكا) بگذارد وسودي روي آن بيايد آيا مي شود آن سود را گرفت واستفاده كرد؟

جواب: بهره ي پول ربا وحرام است ولي گرفتن بهره از كافر حربي براي مسلمان اشكال ندارد.

سؤال141:در[بعضي از كشورها] كه مثلاً ده درصد افراد مسلمان هستند بانكهاي حكومتي هستند ومردم پولهاي خود را در اين بانكها مي گذارند،وقت پرداختن پول به مالك ،منافعي هم به او مي دهند چرا كه قانون بانك همين است در اين صورت پول گذاشتن در اين بانكها ومنفعت آن را گرفتن جايز است يا خير؟ اگر ربا ثابت بشود راه تخلص از ربا چيست؟

جواب: اگر بانك متعلق به كافر حربي باشد در فرض مرقوم گرفتن بهره براي مسلمين اشكال ندارد.

سؤال 142:پس انداز در بانكها وبهره ي آن چه صورتي دارد؟

جواب: پس انداز مانع ندارد وگرفتن بهره جايز نيست.

سؤال 143:سودي كه بانكها به پس ادازها مي دهند حلال است يا حرام؟

و اگر حرام است چرا دولت مردم را به گذاشتن پول در بانكها تشويق مي كند؟

جواب: سپردن پول به بانك اشكال ندارد ولي بهره ي پول ربا وحرام است گرفتن آن جايز نيست واگر گرفته .از برگرداندن به صاحب واقعي آن مأيوس است از طرف او به فقرا صدقه بدهد.

سؤال144:اگر فردي در گذشته كه بانكها درصد ثابتي را به عنوان نزول از وام گيرنده دريافت مي كردند،وام گرفته باشد وبا اين وام خانه تهيّه كرده،تكليف وي در مورد عباداتي كه در اين خانه انجام داده و درباره اصل اين خانه چيست؟

جواب: اصل قرض صحيحاست و وام در يافتي ملك اوشده وتصرّفات در آن اشكال نداشته وندارد.

سؤال145:بنده با چن نفر ديگر اقدام به ايجاد يك كارخانه ي توليدي كرده ايم كه در بدو امر فكر مي كرديم با وجه موجود مي توانيم آن را به اتمام برسانيم ولي به علّت گراني، مجبوريم كه براي ادامه واتمام كار، از بانك وام بگيريم، واقف هستيد كه بانكها هم روال كارشان اين طور است كه مثلاً براي يك ميليون تومان وام در سال ، صد هزار تومان بهره حساب مي كنند،بعداً يك ميليون وصد هزار تومان را در صد وده قسط ده هزار توماني ، ماه به ماه،اصل وفرع را با هم مي گيرند،ضمناً با هريك از رؤساي بانك در مورد مصالحه ي بهره حرف زده ايم،ي گويند ما نماينده ي تام الاختيار نيستيم وچنين قانوني براي مصالحه نداريم.

1-اينك با توجه به مطالب فوق آيا شرعاً راهي براي وام گرفتن هست؟

جواب: اصل وام گرفتن اشكال ندارد ولي قصد دادن بهره حرام است و وام گيرنده به منظورتخلّص از حرام مي واند قصد دادن قصد دادن بهره را نكند،اگرچه بداند كه بهره را به هر صورت از او خواهند گرفت ودر هر صورت اصل قرض صحيح است و وام دريافتي را مالك مي شود.

2-بانك مسكن هم در ازاي به رهن گرفتن مسكن به همان ترتيب ذكر شده در مسأله ي بالا وام مي دهد،راه شرعي آن چيست؟

جواب: حكم همان است كه در بالا ذكر شد.

سؤال146:براي تأمين نيازمندي ها ووسعه ي كسب وكارم قصد دارم وام صنفي از يكي از بانكها بگيرم با توجه به اينكه بانكها معمولاً مبلغي به عنوان بهره مي گيرند اين وام چه صورت دارد/اجازه مي فرمائيد يا نه؟

جواب: گرفتن وام اشكال ندارد ولي گرفتن بهره وقصد دادن آن حرام است ودر ه صورت اصل قرض صحيح است و وام دريافتي ملك شخص مي شود.

سؤال147:شخصي مقداري پول (وام مسكن يا وام ضروري) از بانك مي گيرد (وام ضروري از صندوق بازنشستگي است) وباننك در قبال اين پول 4%به آن اضافه كرده وبه عنوان تنزيل،از آن شخص طي قسطهاي د ساله وصول مي كند آيا با اين پول كه خانه اي مي سازد مي تواند در آن خانه نماز بخواند؟وآيا اين اضافه پواي كه بانك مي دهد حرام نيست؟ و توضيح اينكه:وامهاي صادر شده از صندوقهاي پس انداز و بازنشستگي كاركنان ذوب آهن ايران استفاده مي شود.

جواب: پولي كه از بانك ي يرد حلال است ومالك آن مي شود وخنه اي كه با آن تهيه كرده را نيز مالك مي شود وچنانچه در دادن اضافه قصد بهره نكند براي او اشكال ندارد.

سؤال148:من پولي را در بانك براي محفوظ ماندن وكمك به اقتصاد مملكت گذشتم پس از مدتي براي گرفتن پول رفتم مي بينم نوشته جايزه ي سال شصت،هشتصد تومان،آيا گرفتن اين مبلغ جايز است؟

جواب: اگر بهره پول است نبايد بگيريد وجايزه مانع ندارد.


  

 
پاسخ به احکام شرعی
 
موتور جستجوی سایت

تابلو اعلانات
  


پیوندها

حدیث روز
بسم الله الرحمن الرحیم
چهار پناهگاه در قرآن
   
أَبَانُ بْنُ عُثْمَانَ وَ هِشَامُ بْنُ سَالِمٍ وَ مُحَمَّدُ بْنُ حُمْرَانَ عَنِ الصَّادِقِ (علیه السلام) قَالَ:
عَجِبْتُ لِمَنْ فَزِعَ مِنْ أَرْبَعٍ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى أَرْبَعٍ
(۱) عَجِبْتُ لِمَنْ خَافَ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَكِيلُ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا فَانْقَلَبُوا بِنِعْمَةٍ مِنَ اللَّهِ وَ فَضْلٍ لَمْ يَمْسَسْهُمْ سُوءٌ
(۲) وَ عَجِبْتُ لِمَنِ اغْتَمَّ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- لا إِلهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحانَكَ إِنِّي كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِينَ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- وَ نَجَّيْناهُ مِنَ الْغَمِّ وَ كَذلِكَ نُنْجِي الْمُؤْمِنِينَ
(۳) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ مُكِرَ بِهِ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- وَ أُفَوِّضُ أَمْرِي إِلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصِيرٌ بِالْعِبادِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- فَوَقاهُ اللَّهُ سَيِّئاتِ ما مَكَرُوا
(۴) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ أَرَادَ الدُّنْيَا وَ زِينَتَهَا كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- ما شاءَ اللَّهُ لا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- إِنْ تَرَنِ أَنَا أَقَلَّ مِنْكَ مالًا وَ وَلَداً. فَعَسى‏ رَبِّي أَنْ يُؤْتِيَنِ خَيْراً مِنْ جَنَّتِكَ وَ عَسَى مُوجِبَةٌ
    
آقا امام صادق (عليه السّلام) فرمود: در شگفتم از كسى كه از چهار چيز مى‌هراسد چرا بچهار چيز پناهنده نميشود:
(۱) شگفتم از آنكه ميترسد چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل« حَسْبُنَا اَللّٰهُ‌ وَ نِعْمَ‌ اَلْوَكِيلُ‌ » خداوند ما را بس است و چه وكيل خوبى است زيرا شنيدم خداى جل جلاله بدنبال آن ميفرمايد:بواسطۀ نعمت و فضلى كه از طرف خداوند شامل حالشان گرديد باز گشتند و هيچ بدى بآنان نرسيد.
(۲) و شگفتم در كسى كه اندوهناك است چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل:« لاٰ إِلٰهَ‌ إِلاّٰ أَنْتَ‌ سُبْحٰانَكَ‌ إِنِّي كُنْتُ‌ مِنَ‌ اَلظّٰالِمِينَ‌ » زيرا شنيدم خداى عز و جل بدنبال آن ميفرمايد در خواستش را برآورديم و از اندوه نجاتش داديم و مؤمنين را هم چنين ميرهانيم.
(۳) و در شگفتم از كسى كه حيله‌اى در بارۀ او بكار رفته چرا بفرمودۀ خداى تعالى پناه نمى‌برد« وَ أُفَوِّضُ‌ أَمْرِي إِلَى اَللّٰهِ‌ إِنَّ‌ اَللّٰهَ‌ بَصِيرٌ بِالْعِبٰادِ »:كار خود را بخدا واگذار ميكنيم كه خداوند بحال بندگان بينا است)زيرا شنيدم خداى بزرگ و پاك بدنبالش مى‌فرمايد خداوند او را از بديهائى كه در بارۀ او بحيله انجام داده بودند نگه داشت.
(۴) و در شگفتم از كسى كه خواستار دنيا و آرايش آن است چرا پناهنده نميشود بفرمايش خداى تبارك و تعالى(« مٰا شٰاءَ اَللّٰهُ‌ لاٰ قُوَّةَ‌ إِلاّٰ بِاللّٰهِ‌ »)(آنچه خدا خواست همان است و نيروئى جز به يارى خداوند نيست)زيرا شنيدم خداى عز اسمه بدنبال آن ميفرمايد اگر چه مرا در مال و فرزند از خودت كمتر مى‌بينى ولى اميد هست كه پروردگار من بهتر از باغ تو مرا نصيب فرمايد (و كلمۀ:عسى در اين آيه بمعناى اميد تنها نيست بلكه بمعناى اثبات و تحقق يافتن است).
من لا يحضره الفقيه، ج‏۴، ص: ۳۹۲؛
الأمالي( للصدوق)، ص: ۶؛
الخصال، ج‏۱، ص: ۲۱۸.


کلیه حقوق مادی و معنوی این پورتال محفوظ و متعلق به حجت الاسلام و المسلمین سید محمدحسن بنی هاشمی خمینی میباشد.

طراحی و پیاده سازی: FARTECH/فرتک - فکور رایانه توسعه کویر -