انهار
انهار
مطالب خواندنی

پس انداز و ذخیره ی اموال

بزرگ نمایی کوچک نمایی

پس انداز براى سرمایه

سؤال261. پولى را که انسان براى جمع کردن سرمایه پس انداز مى کند و راه دیگرى براى جمع کردن آن ندارد، خمس دارد؟

پاسخ:خمس ندارد.

خمس پس انداز براى دریافت وام

سؤال262. مقدارى پول در یک صندوق قرض الحسنه گذاشته ام تا پس از گذشت مدتى به من وام بدهند و سال خمسى ام رسیده است، آیا به این پول خمس تعلق مى گیرد؟

پاسخ:خمس ندارد ولى از جهت ربا، اصل گذاشتن پول در آن صندوق باید بر وجه شرعى باشد.

پول پس انداز شده جهت قرعه کشى

سؤال263. آیا پولى که در حساب بانک براى قرعه کشى وجود دارد، خمس دارد؟

پاسخ:اگر سال او برسد، خمس دارد.

سرمایه پس انداز شده

سؤال264. پولى که خمس آن داده شده است اگر به عنوان سرمایه در بانک گذاشته شود، آیا سود آن حلال است یا خیر؟ آیا به این سود خمس تعلق مى گیرد؟

پاسخ:سود سپرده قرضى ربا و حرام است، مگر با معامله ى شرعیه در قبال سود باشد و آن سود حلال هم در زاید بر مؤونه خمس دارد.

خمس پس انداز دانشجویى

سؤال265. آیا به پس انداز دانشجویى که تحت تکفل خانواده است، خمس تعلق مى گیرد؟

پاسخ:بله خمس دارد؛ مگر از موارد مسأله ى 1391 رساله باشد.

پس انداز توسّط زن

سؤال266. اگر مقدارى از پولى را که شوهر براى خرجى خانه به زن مى دهد پس انداز کند.

1) آیا خمس به آن تعلّق مى گیرد؟

2) سر سال خمسى شوهر حساب مى شود یا زن؟

پاسخ:حکم اموال شوهر را دارد، مگر آن چه به عنوان نفقه ى واجب زوجه باشد که ملک خود او است و در هر دو صورت، زاید بر خرج سالِ هر کدام باشد، خمس دارد.

پس انداز براى مسکن و صرف در کار دیگر

سؤال267. شخصى پولى را براى امر مورد نیاز ـ مانند مسکن ـ پس انداز مى کند. بعدا آن را در مصارف ضرورى دیگر صرف مى کند که اگر آن مصرف هم از اوّل مى بود، برایش پس انداز مى کرد. آیا آن پول خمس دارد؟

پاسخ:خمس ندارد.

سود خمسى که به شخصى سپرده مى شود تا به مرجع تقلید برساند

سؤال268. شخصى مبلغى بابت سهمین مبارکین (خمس) تحویل اینجانب داد که در قم تحویل مرجع دهم، جهت حفظ، آن را در بانک گذاشتم، هنگام دریافت، مبلغى به عنوان سود، علاوه بر اصل پول دادند، این سود مال کیست؟

پاسخ:اگر شرط سود نشده بوده، اشکال ندارد و آن سود مال خمس دهنده یا صاحب حساب یا مستحقّ یعنى کسى است که خمس باید به او پرداخت شود، که اولویت با سوّمى است.

خمس پول و سود پول پس انداز شده در صندوق ذخیره فرهنگیان

سؤال269. در صندوق ذخیره فرهنگیان ماهانه 5% از حقوق کارمندان را کسر مى کنند و دولت هم به همین مقدار اضافه مى نماید و این صندوق فعالیت اقتصادى داشته و سود آن نیز به این مبلغ افزوده مى شود و در پایان مدت خدمت، کلیه پول و سود ده ساله را به کارمند مى دهند، سؤال این است که این سود و اصل پول کسر شده و پولى که دولت مى دهد، خمس دارد یا خیر؟

پاسخ:اگر بعد از وصول، از خرج سال زیاد بیاید، خمس دارد.

خمس نفت ذخیره شده براى زمستان

سؤال270. به علّت شرایط محیطى، تابستان هر سال مقدارى نفت براى سوخت زمستان تهیه مى کنم. آیا لازم است خمس آن را در موقع حساب سال بپردازم؟

پاسخ:اگر ناچار از ذخیره ى آن هستید جزو مؤونه است و خمس ندارد.

خمس مالى که براى تهیه مایحتاج و ضروریات زندگى پس انداز مى شود

سؤال271. اینجانب از مهاجرینى هستم که در ایران زندگى مى کنم و خانواده اى تحت تکفّل دارم و خرج آن ها را باید بدهم، اگر پولى جمع آورى کنم به این امید که وقتى به کشور خود بازگشتم بتوانم براى خود مایحتاج ضروریات زندگى را تأمین کنم، آیا به این پول خمس تعلق مى گیرد؟

پاسخ:بنا به تفصیلى که در مسأله 1391 رساله ذکر شده است خمس ندارد، اما اگر بخواهد پس از مدت طولانى ـ مثلاً بعد از بیست سال ـ آن چیزها را بخرد، به طورى که عرفا نگویند فعلاً به آن محتاج است، در این صورت پولى که پس انداز کرده، اگر از یک سال گذشت خمس دارد.

پس انداز براى خرید وسایل

سؤال272. مقدارى پول براى خرید اسباب و وسایل منزل پس انداز کردیم، ولى چون فعلاً خانه ى ما کوچک است نمى توانیم در این خانه از این وسایل ـ مثل فرش و... ـ استفاده کنیم و در آینده مثلاً چند ماه دیگر خانه اى جدید مى خریم و خرید آن وسایل براى منزل جدید مورد نیاز است. آیا اگر سال خمسى ما فرا برسد خمس آن پس انداز را باید بدهیم؟

پاسخ:اگر در موقع نیاز قدرت تهیّه ندارید، خمس آن واجب نیست


  

 
پاسخ به احکام شرعی
 
موتور جستجوی سایت

تابلو اعلانات

 




پیوندها

حدیث روز
بسم الله الرحمن الرحیم
چهار پناهگاه در قرآن
   
أَبَانُ بْنُ عُثْمَانَ وَ هِشَامُ بْنُ سَالِمٍ وَ مُحَمَّدُ بْنُ حُمْرَانَ عَنِ الصَّادِقِ (علیه السلام) قَالَ:
عَجِبْتُ لِمَنْ فَزِعَ مِنْ أَرْبَعٍ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى أَرْبَعٍ
(۱) عَجِبْتُ لِمَنْ خَافَ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَكِيلُ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا فَانْقَلَبُوا بِنِعْمَةٍ مِنَ اللَّهِ وَ فَضْلٍ لَمْ يَمْسَسْهُمْ سُوءٌ
(۲) وَ عَجِبْتُ لِمَنِ اغْتَمَّ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- لا إِلهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحانَكَ إِنِّي كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِينَ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- وَ نَجَّيْناهُ مِنَ الْغَمِّ وَ كَذلِكَ نُنْجِي الْمُؤْمِنِينَ
(۳) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ مُكِرَ بِهِ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- وَ أُفَوِّضُ أَمْرِي إِلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصِيرٌ بِالْعِبادِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- فَوَقاهُ اللَّهُ سَيِّئاتِ ما مَكَرُوا
(۴) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ أَرَادَ الدُّنْيَا وَ زِينَتَهَا كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- ما شاءَ اللَّهُ لا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- إِنْ تَرَنِ أَنَا أَقَلَّ مِنْكَ مالًا وَ وَلَداً. فَعَسى‏ رَبِّي أَنْ يُؤْتِيَنِ خَيْراً مِنْ جَنَّتِكَ وَ عَسَى مُوجِبَةٌ
    
آقا امام صادق (عليه السّلام) فرمود: در شگفتم از كسى كه از چهار چيز مى‌هراسد چرا بچهار چيز پناهنده نميشود:
(۱) شگفتم از آنكه ميترسد چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل« حَسْبُنَا اَللّٰهُ‌ وَ نِعْمَ‌ اَلْوَكِيلُ‌ » خداوند ما را بس است و چه وكيل خوبى است زيرا شنيدم خداى جل جلاله بدنبال آن ميفرمايد:بواسطۀ نعمت و فضلى كه از طرف خداوند شامل حالشان گرديد باز گشتند و هيچ بدى بآنان نرسيد.
(۲) و شگفتم در كسى كه اندوهناك است چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل:« لاٰ إِلٰهَ‌ إِلاّٰ أَنْتَ‌ سُبْحٰانَكَ‌ إِنِّي كُنْتُ‌ مِنَ‌ اَلظّٰالِمِينَ‌ » زيرا شنيدم خداى عز و جل بدنبال آن ميفرمايد در خواستش را برآورديم و از اندوه نجاتش داديم و مؤمنين را هم چنين ميرهانيم.
(۳) و در شگفتم از كسى كه حيله‌اى در بارۀ او بكار رفته چرا بفرمودۀ خداى تعالى پناه نمى‌برد« وَ أُفَوِّضُ‌ أَمْرِي إِلَى اَللّٰهِ‌ إِنَّ‌ اَللّٰهَ‌ بَصِيرٌ بِالْعِبٰادِ »:كار خود را بخدا واگذار ميكنيم كه خداوند بحال بندگان بينا است)زيرا شنيدم خداى بزرگ و پاك بدنبالش مى‌فرمايد خداوند او را از بديهائى كه در بارۀ او بحيله انجام داده بودند نگه داشت.
(۴) و در شگفتم از كسى كه خواستار دنيا و آرايش آن است چرا پناهنده نميشود بفرمايش خداى تبارك و تعالى(« مٰا شٰاءَ اَللّٰهُ‌ لاٰ قُوَّةَ‌ إِلاّٰ بِاللّٰهِ‌ »)(آنچه خدا خواست همان است و نيروئى جز به يارى خداوند نيست)زيرا شنيدم خداى عز اسمه بدنبال آن ميفرمايد اگر چه مرا در مال و فرزند از خودت كمتر مى‌بينى ولى اميد هست كه پروردگار من بهتر از باغ تو مرا نصيب فرمايد (و كلمۀ:عسى در اين آيه بمعناى اميد تنها نيست بلكه بمعناى اثبات و تحقق يافتن است).
من لا يحضره الفقيه، ج‏۴، ص: ۳۹۲؛
الأمالي( للصدوق)، ص: ۶؛
الخصال، ج‏۱، ص: ۲۱۸.


کلیه حقوق مادی و معنوی این پورتال محفوظ و متعلق به حجت الاسلام و المسلمین سید محمدحسن بنی هاشمی خمینی میباشد.

طراحی و پیاده سازی: FARTECH/فرتک - فکور رایانه توسعه کویر -