انهار
انهار
مطالب خواندنی

نظم و اتّصال صف هاى نماز جماعت

بزرگ نمایی کوچک نمایی

اتّصال مجدّد صف جماعت

سؤال1200. اگر اتّصال انسان به واسطه فرادا شدن نماز يك يا چند نفر به هم بخورد، آيا نمازگزار مى تواند با يك يا چند قدم جلو و چپ و راست رفتن، بدون حالت ذكر مجددا اتّصال را برقرار نمايد؟

جواب: نمى تواند، البته با فاصله اى به مقدار يك نفر، نماز فرادا نمى شود.

 

كيفيت اتّصال مأمومين در نماز جماعت

سؤال1201. كيفيت اتّصال مأمومين را در نماز جماعت توضيح دهيد؟

جواب: بايد بين جاى سجده ى مأموم و جاى ايستادن امام به قدر يك انسان كه به سجده رفته است فاصله نباشد، بنابراين اگر بين آن دو اين مقدار فاصله بود، بنابر اظهر نماز جماعت اشكال دارد و هم چنين اگر بين انسان و مأمومى كه جلوى او ايستاده و به وسيله او به امام متصل است، به همين مقدار فاصله باشد، نمازش اشكال دارد، و اگر مأموم به واسطه كسى كه طرف راست يا چپ او اقتدا كرده به امام متصل باشد و از جلو به امام متصل نباشد بايد فاصله او با آن ها كمتر از مقدارى كه ذكر گرديد باشد. (جهت اطلاع بيشتر به مسأله ى 1155 و 1156 رساله رجوع شود.)

 

حداكثر فاصله بين امام و مأموم

سؤال1202. تا چه اندازه فاصله ميان امام و مأموم اشكال ندارد؟

جواب: بيشتر از سر تا نوك انگشتان پاى يك نفر كه در سجده است فاصله نباشد.

 

واسطه شدن افراد نابالغ

سؤال1203. در مدرسه ى ما نماز جماعت برپا مى شود و اينجانب به عللى نمى توانم در صف اوّل بايستم و از طرفى مجبور هستم در صف هاى عقب بايستم و به وضو داشتن نفرات جلوى خودم ـ كه اكثرا دانش آموز هستند ـ ، مشكوك هستم. آيا مى توانم نماز خود را به جماعت بخوانم؟

جواب: اگر نفرات مذكور بالغ هستند، مى توانيد اقتدا كنيد و اگر بالغ نيستند ولى مميّزند، در صورتى مى توانيد وارد جماعت شويد كه اطمينان به صحّت نماز آن ها داشته باشيد.

 

بودن ديوار يا شيشه در بالكن مسجد

سؤال1204. اگر در بالكن مسجدى به جاى نرده، جلوى آن ديوار يا شيشه ى مشجّر كشيده شود به طورى كه فقط در حالت قيام، امام ديده شود، اقتداى در آن جا صحيح است؟

جواب: اگر براى خواهران است و اتّصال عرفى محفوظ است اشكال ندارد، ولى براى برادران اگر نمى توانند در همه ى احوال مشاهده كنند، جايز نيست.

 

پايين تر بودن بعضى از مأمومين نسبت به هم

سؤال1205. اگر مكان مأموم از مكان امام پايين تر نباشد ولى از مكان مأمومى كه واسطه ى او است پايين تر باشد، جماعت صحيح است؟

جواب: صحيح است.

 

واسطه شدن كسى كه نماز او اشكال دارد

سؤال1206. در نماز جماعت اگر اتّصال مأموم فقط از جانب يك نفر باشد و علم داشته باشيم كه نماز آن شخص داراى اشكالاتى است، نماز مأموم مذكور صحيح است يا خير؟ و در فرض مسأله اگر علم نداشتيم ولى احتمال و ظنّ قوى به عدم صحّت نماز آن شخص بدهيم، حكم چيست؟

جواب: با علم به باطل بودن نماز واسطه، اقتدا صحيح نيست و با عدم علم، نماز او محكوم به صحّت است و در اين صورت اقتدا مانعى ندارد.

 

سؤال1207. در نماز جماعت اگر اتصال از طرف يك نفر باشد و او قبل از امام تكبير بگويد، آيا اتصال نماز جماعت به هم مى خورد؟ اگر بنابر نظر مرجع تقليد واسطه نماز او صحيح باشد چه طور؟

جواب: بله، اتصال به هم مى  خورد.

 

نمازهاى جماعتى كه اتصال نداشته  اند

سؤال1208. در مسجدى كه ديوارى بين زن ها و مردها حايل بوده، مدّت ها نماز جماعت اقامه شده است. پس از مدتى معلوم شده فاصله آن حايل به قدرى بوده كه مضرّ به اتّصال بوده است، آيا نمازهايى كه اين گونه اقامه شده است، صحيح مى باشد؟

جواب: ظاهرا چون جهل به موضوع بوده، نمازها محكوم به صحّت است.

 

واسطه شدن مأموم بيمار

سؤال1209. آيا مأمومى كه بيمار است و روى تخت يا ويلچر نماز مى  خواند، موجب قطع اتّصال صف ها مى  شود؟

جواب: موجب قطع اتّصال نيست.

 

كسى كه جلوتر تكبيرة الاحرام گفته است

سؤال1210. در نماز جماعت، فرموده ايد: بنابر احتياط واجب تكبيرة الاحرام مأموم بايد بعد از تكبيرة الاحرام واسطه باشد؛ شخصى كه مدّت ها اين حكم را مراعات نكرده، وظيفه اش در قبال نمازهاى جماعتى كه قبلاً خوانده چيست؟

جواب: چنان چه به وظيفه ى اخلال منفرد نكرده باشد، نمازهايش صحيح است و در غير اين صورت چون احتياط است، مى تواند با رجوع به فَالأعلم (مجتهد اعمل بعدى) اعمال سابق را تصحيح كند و احتياط هم در عدم تقدّم است نه در مقارنت كه در صورت هم زمانى و مقارنت، اشكال ندارد، پس با شك در تقدّم بعد از فراغ از نماز، نماز محكوم به صحّت است.

 

فاصله شدن كسى كه نماز او احتياطى است

سؤال1211. مأمومى كه نماز احتياطى خود را به امام اقتدا مى كند، آيا مى تواند تنها راه اتصال بين مأمومين قرار گيرد؟

جواب: اشكال ندارد.

 

شكسته بودن نماز بعضى از مأمومين

سؤال1212. اتّصال صفوف در نماز چهار ركعتى به علت شكسته بودن نماز صفى كه از مسافرين هستند از بين مى رود و بعد با خواندن نماز ديگرى توسط آن ها برقرار مى شود براى كسانى كه در صف هاى بعدى اند و نمازشان تمام بوده است، آيا آخر نماز، حكم جماعت دارد يا خير؟

جواب: بعد از تمام شدن نماز مسافرين، اگر فاصله ى بين جاى سجده ى مأمومين صف بعدى و جاى ايستادن امام يا صف واسطه ى اتّصال به قدر يك انسان به سجده رفته باشد و يا در زمانى كه مسافرين مى خواهند اقتدا كنند استقرار آن ها مانع از مشاهده باشد، جماعت اشكال دارد و احتياط آن است كه فرادا تمام كنند.

 

تكبير گفتن صف هاى عقب

سؤال1213. در نماز جماعت اگر صف هاى جلويى تكبيرة الاحرام نگفته باشند، آيا صف هاى عقبى مى توانند بگويند؟

جواب: خلاف احتياط است.

 

سؤال1214. آيا در نماز جماعت در صورت عدم نيّت صف اوّل جايز است كه صف دوّم كند و آيا در صورت عدم نيّت صف دوّم جايز است صف سوّم و... نيّت كند؟

جواب: نيّت كردن متأخّر اشكال ندارد؛ ولى جلوتر از كسى كه واسطه ى اتّصال او به امام است تكبيرة الاحرام نگويد، بنابر احوط.

 

واسطه قرار دادن منحرفين در قبله

سؤال1215. اگرما به سمت قبله ايستاده باشيم و بعضى از مأمومين ديگر مقدارى از قبله منحرف باشند، در صورت علم به اين مسأله، آيا مى شود اقتدا كرد؟

جواب: اگر نماز آن مأمومين باطل نباشد مثل اين كه انحراف آن ها از قبله سهوا باشد و يا فاصله شما با غير آن ها زياد نباشد، اشكال ندارد و در غير اين صورت اگر بعد از التفات و توجه به انحراف آن ها، قصد فرادا كنيد نماز صحيح است.

 

مأموم جاهل به حكم اتصال

سؤال1216. اگر در نماز جماعت، مأموم، جاهل به حكم اتصال باشد، آن نمازهايى كه با عدم رعايت اتصال خوانده، چه حكمى دارد؟

جواب: اگر در آن نمازها به وظيفه ى منفرد عمل نكرده، بايد آن نمازها را دوباره بخواند.

 

نماز خواندن در جايى كه شخصى ديگر در آن مكان جا گرفته است

سؤال1217. شخصى براى نماز در مسجد جا گرفته و براى وضو گرفتن مى رود. شخص ديگر سجّاده او را كنار زده و در جاى او نماز مى خواند. آيا نماز او صحيح است؟

جواب: نماز او صحيح است، اگر با قصد قربت باشد، هر چند معصيت كرده است.

 

حداكثر و حداقل فاصله ى بين امام جماعت و مأمومين كه همگى زن هستند

سؤال1218. حداكثر و حداقل فاصله بين امام جماعت و مأموم هايى كه همگى زن هستند، چه قدر مى باشند؟

جواب: همان فاصله ى بين مردها بايد رعايت شود.

 

تقدّم مرد بر زن در نماز جماعت

سؤال1219. آيا در تقدّم مرد بر زن در نماز جماعت و فرادا فرقى هست يا خير؟ و اگر صف هاى مأمومين زن جلوى مردها قرار بگيرد، جماعت صحيح است يا خير؟

جواب: در اين مسأله بين جماعت و فرادا فرقى نيست و قرار گرفتن صف زن ها جلوى مردها، مكروه مى باشد.

 

كسانى كه در صف اوّل نماز با لباس نجس قرار گرفته  اند

سؤال1220. اگر در صف اوّل نماز، سه يا چهار نفر كه لباسشان نجس است، ايستاده باشند، اتصال بقيّه ى صف را به هم مى زنند؟

جواب: اگر با جهل به نجاست نماز مى خوانند، نمازشان صحيح است و اتّصال بقيه را به هم نمى زنند.

 

وجود دو بچّه  ى مميّز در صف اوّل جماعت

سؤال1221. اگر در صف نماز جماعت دو بچّه ى مميّز قرار گرفته باشند، آيا اتّصال به هم مى خورد؟

جواب: اگر نمازشان صحيح باشد، مانعى ندارد.

 

قرار گرفتن كسى كه قادر به جلوگيرى از خروج ادرار و... نيست، در صف اوّل

سؤال1222. كسى كه نمى تواند از بيرون آمدن ادرار يا باد شكم جلوگيرى كند، آيا مى تواند در صف اوّل يا در محل اتصال صف ها قرار بگيرد؟

جواب: غالبا به يك نفر واسطه؛ اتصال به هم نمى خورد و اگر نمازش را طبق وظيفه خود صحيح مى خواند، مانعى ندارد؛ مثل زن مستحاضه.

 

اتصال از طريق اهل سنّت

سؤال1223. در غير موارد تقيّه اگر اتصال بعضى از مأمومين توسط اهل سنّت باشد، آيا جماعت صحيح است؟

جواب: خير.

 

بودن زن و مرد محرم در يك صف نماز جماعت

سؤال1224. آيا مرد و زن محرم مى توانند در يك صف از نماز جماعت كنار همديگر باشند؟

جواب: مانعى ندارد.

 

عدم وجود حايل بين صف هاى زنان و مردانى كه كنار يكديگر ايستاده  اند

سؤال1225. آيا زنان مى توانند بدون وجود حايل و پرده، كنار مردان در صف نماز جماعت بايستند؟ در پشت سر مردان چه طور؟

جواب: در صورت اوّل كراهت دارد و در صورت دوم بدون اشكال است.

 

وجود ديوار بين صف هاى مردان و زنان

سؤال1226. آيا وجود ديوار بين صف هاى مردان و زنان، صفوف نماز جماعت را قطع مى كند؟

جواب: خير، قطع نمى كند.

 

نبودن پرده بين صف هاى مردان و زنان

1227. اگر ما بين صف هاى مردان و زنان پرده نباشد، آيا جماعت آن ها اشكال پيدا مى كند؟

جواب: خير.

 

وجود نرده هاى آهنى در بالكن مساجد

سؤال1228. آيا نرده هاى آهنى كه در بالكن مساجد است، حايل بين صفوف نماز جماعت محسوب مى شود يا خير؟

جواب: اگر مانع از ديدن نباشد، اشكال ندارد.

 

نحوه  ى اتصال زنانى كه در طبقه  ى فوقانى نماز مى  خوانند

سؤال1229. اتصال صف هاى زنان كه در طبقه ى فوقانى مسجد نماز مى خوانند، چگونه با صف هاى طبقه ى پايين برقرار مى شود؟

جواب: به همان صورت كه اگر پايين بودند، در همان مكان اتصال داشتند.

 

نماز جماعت در مساجد چند طبقه

سؤال1230. آيا در مسجدى كه چند طبقه است و از طبقات بالا مى توان طبقه هاى پايين تر را ديد، مى توان نماز جماعت برقرار نمود؟

جواب: بله، مى توان.

 

ايستادن در صف اوّل نماز جماعت با شكسته بودن نماز

سؤال1231. اگر نماز شكسته باشد، مى توانيم در صف اوّل جماعت بايستيم يا نه؟

جواب: اگر سبب قطع اتصال سايرين نباشد ـ مثل اين كه يك نفر باشد ـ اشكال ندارد و در هر صورت نمازش صحيح است.

 

ملاك اتصال صف اوّل

سؤال1232. آيا در صحت اتصال صف اوّل ديدن امام در تمام حالات شرط است؟ و اگر صف بسيار طولانى باشد و يا صف اوّل در بالكن باشد كه امام را نبيند، آيا اتصال آن ها اشكال دارد؟

جواب: اگر به واسطه طولانى بودن صف اوّل، كسانى كه دو طرف صف ايستاده اند امام را نبينند، مى توانند اقتدا كنند.

 

عدم توجه به شكسته شدن نماز صف هاى جلو

سؤال1233. اگر انسان در مكانى كه نمازگزار مسافر زياد است نماز بخواند، و در ركعت دوم پس از تشهد چشمان خود را ببندد و متوجه شكسته شدن نماز صف هاى جلو و به هم خوردن اتصال نشود، ادامه نماز او به جماعت صحيح است يا در صورت به هم خوردن صفوف هر چند او مطلع نشده باشد، نماز فرادا مى شود؟

جواب: نماز او فرادا مى شود.

 

مساوى بودن محل ايستادن امام و مأموم

سؤال1234. آيا امام و مأموم مى توانند در كنار هم به صورت مساوى بايستند؟

جواب: اظهر جواز مساوات با امام، در محل ايستادن است، اگرچه احوط و افضل تقدم اندك امام است، و صدق تأخّر، مربوط به عرف است.


  

 
پاسخ به احکام شرعی
 
موتور جستجوی سایت

تابلو اعلانات

 




پیوندها

حدیث روز
بسم الله الرحمن الرحیم
چهار پناهگاه در قرآن
   
أَبَانُ بْنُ عُثْمَانَ وَ هِشَامُ بْنُ سَالِمٍ وَ مُحَمَّدُ بْنُ حُمْرَانَ عَنِ الصَّادِقِ (علیه السلام) قَالَ:
عَجِبْتُ لِمَنْ فَزِعَ مِنْ أَرْبَعٍ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى أَرْبَعٍ
(۱) عَجِبْتُ لِمَنْ خَافَ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَكِيلُ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا فَانْقَلَبُوا بِنِعْمَةٍ مِنَ اللَّهِ وَ فَضْلٍ لَمْ يَمْسَسْهُمْ سُوءٌ
(۲) وَ عَجِبْتُ لِمَنِ اغْتَمَّ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- لا إِلهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحانَكَ إِنِّي كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِينَ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- وَ نَجَّيْناهُ مِنَ الْغَمِّ وَ كَذلِكَ نُنْجِي الْمُؤْمِنِينَ
(۳) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ مُكِرَ بِهِ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- وَ أُفَوِّضُ أَمْرِي إِلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصِيرٌ بِالْعِبادِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- فَوَقاهُ اللَّهُ سَيِّئاتِ ما مَكَرُوا
(۴) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ أَرَادَ الدُّنْيَا وَ زِينَتَهَا كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- ما شاءَ اللَّهُ لا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- إِنْ تَرَنِ أَنَا أَقَلَّ مِنْكَ مالًا وَ وَلَداً. فَعَسى‏ رَبِّي أَنْ يُؤْتِيَنِ خَيْراً مِنْ جَنَّتِكَ وَ عَسَى مُوجِبَةٌ
    
آقا امام صادق (عليه السّلام) فرمود: در شگفتم از كسى كه از چهار چيز مى‌هراسد چرا بچهار چيز پناهنده نميشود:
(۱) شگفتم از آنكه ميترسد چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل« حَسْبُنَا اَللّٰهُ‌ وَ نِعْمَ‌ اَلْوَكِيلُ‌ » خداوند ما را بس است و چه وكيل خوبى است زيرا شنيدم خداى جل جلاله بدنبال آن ميفرمايد:بواسطۀ نعمت و فضلى كه از طرف خداوند شامل حالشان گرديد باز گشتند و هيچ بدى بآنان نرسيد.
(۲) و شگفتم در كسى كه اندوهناك است چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل:« لاٰ إِلٰهَ‌ إِلاّٰ أَنْتَ‌ سُبْحٰانَكَ‌ إِنِّي كُنْتُ‌ مِنَ‌ اَلظّٰالِمِينَ‌ » زيرا شنيدم خداى عز و جل بدنبال آن ميفرمايد در خواستش را برآورديم و از اندوه نجاتش داديم و مؤمنين را هم چنين ميرهانيم.
(۳) و در شگفتم از كسى كه حيله‌اى در بارۀ او بكار رفته چرا بفرمودۀ خداى تعالى پناه نمى‌برد« وَ أُفَوِّضُ‌ أَمْرِي إِلَى اَللّٰهِ‌ إِنَّ‌ اَللّٰهَ‌ بَصِيرٌ بِالْعِبٰادِ »:كار خود را بخدا واگذار ميكنيم كه خداوند بحال بندگان بينا است)زيرا شنيدم خداى بزرگ و پاك بدنبالش مى‌فرمايد خداوند او را از بديهائى كه در بارۀ او بحيله انجام داده بودند نگه داشت.
(۴) و در شگفتم از كسى كه خواستار دنيا و آرايش آن است چرا پناهنده نميشود بفرمايش خداى تبارك و تعالى(« مٰا شٰاءَ اَللّٰهُ‌ لاٰ قُوَّةَ‌ إِلاّٰ بِاللّٰهِ‌ »)(آنچه خدا خواست همان است و نيروئى جز به يارى خداوند نيست)زيرا شنيدم خداى عز اسمه بدنبال آن ميفرمايد اگر چه مرا در مال و فرزند از خودت كمتر مى‌بينى ولى اميد هست كه پروردگار من بهتر از باغ تو مرا نصيب فرمايد (و كلمۀ:عسى در اين آيه بمعناى اميد تنها نيست بلكه بمعناى اثبات و تحقق يافتن است).
من لا يحضره الفقيه، ج‏۴، ص: ۳۹۲؛
الأمالي( للصدوق)، ص: ۶؛
الخصال، ج‏۱، ص: ۲۱۸.


کلیه حقوق مادی و معنوی این پورتال محفوظ و متعلق به حجت الاسلام و المسلمین سید محمدحسن بنی هاشمی خمینی میباشد.

طراحی و پیاده سازی: FARTECH/فرتک - فکور رایانه توسعه کویر -