انهار
انهار
امکانات سایت
مطالب خواندنی

مسافرت حرام

بزرگ نمایی کوچک نمایی

نماز و روزه در مسافرت حرام

سؤال: کسی که با هدف معصیت به مسافرت کمتر از ده روز می‌رود، در خصوص نماز و روزه، چه وظیفه‌ای دارد؟

جواب: نماز او تمام است و باید روزه هم بگیرد.

 

فعل حرام در سفر غير حرام

سؤال: اگر کسی برای شرکت در مجلسی که ذاتاً حرام نیست، به مسافرت برود (مثلاً مجلس عقد) ولی بداند که در آن مجلس فعل حرام انجام می‌شود (مثلاً موسیقی حرام) و او نیز نه قدرت جلوگیری دارد و نه می‌تواند مجلس را ترک کند، در این صورت سفر او سفر حرام محسوب می‌شود و نماز او تمام است و روزه‌های خود را باید بگیرد یا خیر؟

جواب: سفر او سفر حرام نیست، گرچه بتواند جلوگیری کند، ولی شرکت در آن مجلس حرام است، مگر مجبور باشد.

 

قضاي نماز و روزه در سفر حرام

سؤال: در سفر معصيت که نماز تمام است و شخص روزه را مي‌گيرد، آيا پس از مراجعت نياز به اعادۀ نماز يا روزه هست يا همان کفايت مي‌کند؟

جواب: کفايت مي‌کند.

 

حکم نماز و روزه در مکان غصبي

سؤال: شخصي براي انجام کار مباح يا کسب درآمد سفر مي‌کند، ولي محل زندگي او در سفر، غصبي است. آيا نماز و روزۀ او تمام است؟

جواب: اگر ده روز نمي‌ماند، بايد شکسته بخواند و روزه را افطار کند.

 

بهره‌گيري از لوازم حرام در سفر مباح

سؤال: کسی که به مسافرتی می‌رود که حرام نیست، ولی در سفر از لوازم حرام بهره می‌گیرد؛ مثلاً با وسیلة نقلیۀ دولتی و بدون اجازۀ مسئول می‌رود و یا با پول غصبی و حرام سفر می‌کند، در این صورت سفر او حکم سفر معصیت دارد و باید نماز خود را تمام بخواند و روزه‌اش را بگیرد یا خیر؟

جواب: حکم سفر معصیت را ندارد.

 

حکم و نماز و روزه ماهي‌گير

سؤال: کسی که به قصد ماهی‌گیری سفر می‌کند، تکلیف نماز و روزۀ او در حالات زیر چیست؟

الف: ماهی‌گیری شغل او باشد.

ب: ماهی‌گیری شغل او نباشد، ولی قصد دارد با فروش ماهی‌ها درآمد کسب کند.

ج: برای اینکه خود و اطرافیان ماهی بخورند، می‌خواهد ماهی بگیرد.

د: قصد او صرفاً فقط تفریح باشد و از ماهی‌گیری لذت ببرد.

جواب: در مورد آخر کار حرام است، ولی در همه موارد اگر مسافرت او به اندازۀ چهار فرسخ به بالا است، باید نماز را شکسته بخواند و روزه را افطار کند.

 

حکم نماز و روزه شکارچي

سؤال: کسی که به قصد شکار غیر از ماهی‌گیری به سفر کمتر از ده روز برود، حکم نماز و روزه‌هایش چيست؟

جواب: اگر صرفاً براي لهو و خوشگذراني باشد، کار او حرام است، ولی نماز او شکسته است و روزه را باید افطار کند.
  

 
پاسخ به احکام شرعی
 
موتور جستجوی سایت

تابلو اعلانات

 




پیوندها

حدیث روز
بسم الله الرحمن الرحیم
چهار پناهگاه در قرآن
   
أَبَانُ بْنُ عُثْمَانَ وَ هِشَامُ بْنُ سَالِمٍ وَ مُحَمَّدُ بْنُ حُمْرَانَ عَنِ الصَّادِقِ (علیه السلام) قَالَ:
عَجِبْتُ لِمَنْ فَزِعَ مِنْ أَرْبَعٍ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى أَرْبَعٍ
(۱) عَجِبْتُ لِمَنْ خَافَ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَكِيلُ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا فَانْقَلَبُوا بِنِعْمَةٍ مِنَ اللَّهِ وَ فَضْلٍ لَمْ يَمْسَسْهُمْ سُوءٌ
(۲) وَ عَجِبْتُ لِمَنِ اغْتَمَّ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- لا إِلهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحانَكَ إِنِّي كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِينَ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- وَ نَجَّيْناهُ مِنَ الْغَمِّ وَ كَذلِكَ نُنْجِي الْمُؤْمِنِينَ
(۳) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ مُكِرَ بِهِ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- وَ أُفَوِّضُ أَمْرِي إِلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصِيرٌ بِالْعِبادِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- فَوَقاهُ اللَّهُ سَيِّئاتِ ما مَكَرُوا
(۴) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ أَرَادَ الدُّنْيَا وَ زِينَتَهَا كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- ما شاءَ اللَّهُ لا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- إِنْ تَرَنِ أَنَا أَقَلَّ مِنْكَ مالًا وَ وَلَداً. فَعَسى‏ رَبِّي أَنْ يُؤْتِيَنِ خَيْراً مِنْ جَنَّتِكَ وَ عَسَى مُوجِبَةٌ
    
آقا امام صادق (عليه السّلام) فرمود: در شگفتم از كسى كه از چهار چيز مى‌هراسد چرا بچهار چيز پناهنده نميشود:
(۱) شگفتم از آنكه ميترسد چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل« حَسْبُنَا اَللّٰهُ‌ وَ نِعْمَ‌ اَلْوَكِيلُ‌ » خداوند ما را بس است و چه وكيل خوبى است زيرا شنيدم خداى جل جلاله بدنبال آن ميفرمايد:بواسطۀ نعمت و فضلى كه از طرف خداوند شامل حالشان گرديد باز گشتند و هيچ بدى بآنان نرسيد.
(۲) و شگفتم در كسى كه اندوهناك است چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل:« لاٰ إِلٰهَ‌ إِلاّٰ أَنْتَ‌ سُبْحٰانَكَ‌ إِنِّي كُنْتُ‌ مِنَ‌ اَلظّٰالِمِينَ‌ » زيرا شنيدم خداى عز و جل بدنبال آن ميفرمايد در خواستش را برآورديم و از اندوه نجاتش داديم و مؤمنين را هم چنين ميرهانيم.
(۳) و در شگفتم از كسى كه حيله‌اى در بارۀ او بكار رفته چرا بفرمودۀ خداى تعالى پناه نمى‌برد« وَ أُفَوِّضُ‌ أَمْرِي إِلَى اَللّٰهِ‌ إِنَّ‌ اَللّٰهَ‌ بَصِيرٌ بِالْعِبٰادِ »:كار خود را بخدا واگذار ميكنيم كه خداوند بحال بندگان بينا است)زيرا شنيدم خداى بزرگ و پاك بدنبالش مى‌فرمايد خداوند او را از بديهائى كه در بارۀ او بحيله انجام داده بودند نگه داشت.
(۴) و در شگفتم از كسى كه خواستار دنيا و آرايش آن است چرا پناهنده نميشود بفرمايش خداى تبارك و تعالى(« مٰا شٰاءَ اَللّٰهُ‌ لاٰ قُوَّةَ‌ إِلاّٰ بِاللّٰهِ‌ »)(آنچه خدا خواست همان است و نيروئى جز به يارى خداوند نيست)زيرا شنيدم خداى عز اسمه بدنبال آن ميفرمايد اگر چه مرا در مال و فرزند از خودت كمتر مى‌بينى ولى اميد هست كه پروردگار من بهتر از باغ تو مرا نصيب فرمايد (و كلمۀ:عسى در اين آيه بمعناى اميد تنها نيست بلكه بمعناى اثبات و تحقق يافتن است).
من لا يحضره الفقيه، ج‏۴، ص: ۳۹۲؛
الأمالي( للصدوق)، ص: ۶؛
الخصال، ج‏۱، ص: ۲۱۸.

کلیه حقوق مادی و معنوی این پورتال محفوظ و متعلق به حجت الاسلام و المسلمین سید محمدحسن بنی هاشمی خمینی میباشد.

طراحی و پیاده سازی: FARTECH/فرتک - فکور رایانه توسعه کویر -