انهار
انهار
مطالب خواندنی

معرفى اهل بیت علیه السلام در پیام امام حسین علیه السلام

بزرگ نمایی کوچک نمایی

معرفى اهل بیت  علیه السلام  در پیام امام حسین  علیه السلام

حسین بن على علیه السلام  در فرازهایى از سخنانش ،اهل بیت پیامبر صلی الله علیه و آله  و شخص خویش و همچنین بنى امیه را عموما و از میان آنان معاویة بن ابى سفیان و یزید بن معاویه  را خصوصا معرفى نموده است که یکى از آثار و ابعاد مهم این معرفى این است که جهانیان متوجه این نکته باشند و این حقیقت را از زبان فرزند رسول خدا صل الله علیه و آله  دریابند که انگیزه جنگ و نزاع درمیان این دو خاندان و عامل اصلى پدیدآورنده واقعه عاشورا و حادثه کربلا یک انگیزه وعامل شخصى و مادى و یا مقطعى نبوده است بلکه این اختلاف داراءى ریشه عمیق و برخاسته از طرز تفکر دینى و اعتقادى این دو خاندان بوده است که از دوران بعثت پیامبر اسلام در دوجبهه مخالف و با دو هدف متضاد در مقابل هم قرار گرفته بودند.

الف - خاندان پیامبر  صلی الله علیه وآله وسلم

در این خاندان ، وحى و نبوت ، دعوت به توحید و یگانه پرستى و هدایت جامعه به وسیله شخص رسول خدا صل الله علیه و آله  تحقق یافت و نگهدارى این هدف بزرگ ، اززیارت و نقصان و از دست برد بیگانگان نیز باید به وسیله عترت او تحقق یابد.

1- معرفى اهل بیت  علیه السلام

الف) انا اهل بیت النبوة و معدن الرسالة و مختلف الملائکة و مهبط الرحمة بنا فتح الله و بنا ختم .

امیر! ماییم خاندان نبوت و معدن رسالت ومحل رفت و آمد فرشتگان و محل نزول رحمت الهى .  خداوند، دین و آیین خود اسلام  را ازخاندان ما شروع کرده ، و آن را با خاندان ما ختم خواهد نمود.

حسین بن على علیه السلام این جملات را در پاسخ ولید بن عقبة  استاندار مدینهایراد فرمود، آنگاه که او جریان مرگ معاویه را مطرح کرده و پیشنهاد نمود که آن حضرتطبق دستور یزید بن معاویه  با وى بیعت نماید.

ب) و نحن اهل بیت محمد صل الله علیه و آله  اولى بولایة هذا الاءمر من هؤ لاءالمدعین ما لیس لهم و السائرین بالجور و العدوان

تنها ما خاندان محمد به حکومت و رهبرى جامعه ، شایسته و سزاواریم نه اینان بنى امیه  که به ناحق مدعى این مقام هستند و همیشه راه ظلم و فساد و راه دشمنى با دین خدا رادر پیش ‍ گرفته اند.

این جملات بخشى از خطبه حسین بن على علیه السلام است که درمنزل شراف  پس از نماز عصر به حاضرین از اصحاب خویش و سپاهیان حربن یزید ریاحى  ایراد فرمود.

ج) اللهم انى احمدک على ان اکرمتنا بالنبوة و علمتنا القرآن و فقهتنا فى الدین وجعلت لنا اسماعا و آبصارا و افئدة و لم تجعلنا من المشرکین.

خدایا! سپاسگزار تو هستم که بر خاندان ما نبوت را کرامت بخشیدى و قرآن را بر ماآموختى و ما را با آیینت آشنا نمودى و بر ما گوش حق شنو و چشم حق بین  و قلب روشن عطا فرمودى . و سپاسگزار تو مى باشم که ما را از گروه مشرک قرار ندادى .

این جملات هم بخشى از خطبه آن حضرت است که در شب عاشورا براىاهل بیت باوفا و یاران با صفایش ایراد فرموده است .

د) اللهم انا اهل بیت نبیک و ذریته و قرابته فاقصم من ظلمنا و غصبناک حقنا انک سمیع قریب

خدایا! ما خاندان پیامبر تو و فرزندان و قوم و عشیره او هستیم ، کسانى را که بر ماستم نمودند و حق ما را غصب کردند، ذلیل کن ، تو که بر دعاى بندگانت شنوا و بر آنان از همه نزدیکتر هستى .

امام ، این جمله را که مشتمل بر دعا و نفرین است ، در روز عاشورا آنگاه ایراد فرمود که درطى سخنرانى مفصل ، مردم کوفه را نصیحت و موعظه نمود، ولى مواعظ و نصایح فرزندپیامبر صل الله علیه و آله  در دلهاى سخت تر از سنگ آن مردم مؤ ثر واقع نگردید؛زیرا آنان از شنیدن کلام امامى که به حق سخن مى گوید اءبا و امتناع داشتند و خود را آماده جنگ و رسیدن به زخارف دنیا کرده بودند.

ه) وکنا اهله و اولیاءه و اوصیائه و ورثته و احق الناس ‍ بمقامه فى الناس ... ونحن نعلم انا احق بذلک الحق المستحق علینا ممن تولاه

و ما خاندان پیامبر و اولیا و اوصیاى او و وارثان بحق و شایسته ترین افراد نسبتبه مقام او، در میان امت هستیم ... و ما مى دانیم که شایسته این حق حکومت  بودیم نه کسانى که آن را به ناحق به دست گرفتند.

این دو جمله فرازهایى از نامه حسین بن على علیه السلام  است که از مکه به سران مردم بصره نگاشته اند، ما متن مشروح این نامه را در کتاب سخنان حسین بن على علیه السلام  نقل نموده ایم .

2- معرفى حسین بن على  علیه السلام

الف) السلام علیک یا رسول الله انا الحسین بن فاطمة فرخک و ابن فرختک و سبطک الذى خلقتنى فى امتک

سلام بر تو یا رسول الله ! من حسین ، فرزند فاطمه و پرورش یافته آغوش تو وآغوش دخترت هستم که براى هدایت جامعه ، جانشین خود قرار داده اى .

این جمله از فرازهاى اولین زیارتى است که حسین بن على علیه السلام  پس از آنکه تصمیم گرفت از مدینه به سوى مکه حرکت کند، قبر جدش رسول خدا را زیارت و در موضوع مهمى که به عنوان وظیفه مبارزه با یزید بر او متوجه گردیده است ، از آن حضرت استمداد کند.

ب) اللهم هذا قبر نبیک محمد صل الله علیه و آله  و انا ابن بنت نبیک و قدحضرنى من الامر ما قد علمت  .
 
خدایا! این قبر پیامبر تو محمد است و من فرزند دختر پیامبر تو هستم اینکه براى منامرى رخ داده است که خودت از آن آگاهى .

و این فراز از زیارت دوم آن حضرت ، در آستانه حرکت از مدینه مى باشد.

ج) فانا الحسین بن على و ابن فاطمة بنت رسول الله

مردم ! من حسین فرزند على و فرزند فاطمه ، دختر پیامبر خدا هستم .

این معرفى ، جزء فرازهایى از سخنرانى آن حضرت درمنزل بیضه است

د) ایها الناس ! انسبونى من انا، ثم ارجعوا الى انفسکم و عاتبوها، وانظروااهل یحل قتلى و انتهاک حرمتى ، الست ابن بنت نبیکم وابن وصیه وابن عمه واول المؤ منین بالله و المصدق لرسوله بما جاء من عند ربه ، اولیس حمزة سیدالشهداء عمابى ؟ اولیس جعفر الطیار عمى ، اولم یبلغکمقول رسول الله لى ولاخى : هذان سید شباب اهل الجنة ...؟
اى مردم ! نسب مرا بگویید که من چه کسى هستم ، پس به خود آیید و خویشتن را ملامت کنیدو ببینید آیا کشتن من و درهم شکستن حرمت حریم من براى شما روا و جایز است ؟ و آیا من فرزند دختر پیامبر شما نیستم ؟ و آیا من فرزند وصى و پسر عم پیامبر شما و فرزنداولین کسى که ایمان آورد، نیستم ؟ و آیا من فرزند اولین کسى که رسالت پیامبر راتصدیق نمود، نیستم ؟ آیا حمزه سیدالشهداء عموى پدر من نیست ؟ آیا جعفر طیار عموى من نیست ؟ آیا گفتار رسول خدا را شنیده اید که درباره من و برادرم فرمود: این دو، سرورجوانان بهشتند....

ه) افتشکون انى این بنت نبیکم ، فوالله ما بین المشرق و المغرب ابن بنت نبى غیرى فیکم ولا فى غیرکم

اى مردم ! آیا در این واقعیت شک دارید که من فرزند دختر پیامبر شما هستم ؟ به خداسوگند! نه در میان مشرق و مغرب و نه در میان شما و غیر شما، فرزند پیامبرى بجز من وجود ندارد.

این دو فراز، از جمله فرازهاى اولین سخنرانى مشروح حسین بن على علیه السلام  است که در روز عاشورا ایراد فرموده است .

و) فلعمرى ما الامام الا العامل بالکتاب و الآخذ بالقسط والداین بالحق والحابس نفسه على ذات الله

به جانم سوگند! امام به حق و پیشواى راستین کسى است که به کتاب خداعمل کند و راه عدل را پیشه خود سازد و ملازم حق بوده و وجود خویش را وقف و فداى فرمان خدا کند.

این جمله را حسین بن على علیه السلام  در ضمن نامه اى که در پاسخ نامه هادرخواستهاى مکرر مردم کوفه نگاشت و به وسیله مسلم بن عقیل ارسال داشت ، مرقوم فرموده است و در ضمن ، خودش را با این اوصاف معرفى نموده است .
ز) امام دعا الى هدى فاءجابوا الیه ، و امام دعا الى ضلالة فاءجابوا الیها، هؤلاء فى الجنة و هؤ لاء فى النار

امام ، رهبرى هست که مردم را به راه درست و به سوى سعادت و خوشبختى مى خواند وگروهى بدو پاسخ مثبت مى دهند و از او پیروى مى کنند و پیشوا و رهبر دیگرى هم هست که به سوى ضلالت و بدبختى مى خواند، گروهى هم از وى پیروى مى کنند، آنان دربهشتند و اینان در دوزخ .

امام علیه السلام  این جمله را در منزل ثعلبیه  در پاسخ شخصى فرمود که تفسیر این آیه شریفه را سؤ ال نمود: یوم ندعواکل اناس بامامهم ...

توضیح : باید توجه داشت گرچه پاسخ در این دو فراز اخیر، کلى است و در آنهاشرایط رهبر واقعى که عمل کردن به دستورهاى قرآن و اجراى قسط و عدالت در جامعه وفدا شدن در راه خدا مطرح گردیده و همچنین از دو نوع پیشوا؛ پیشواى هدایت و پیشواىضلالت ، سخن رفته است ولى در شرایط آن روز، مصداق این امام و رهبر با چنین شرایطو کسى که در مقابله پیشوایان ضلالت ، رهبرى صحیح جامعه را به عهده بگیرد بجز آنحضرت نبوده است و این دو فراز، در واقع معرفى حسین بن على علیه السلام است بابیان کلى .


  

 
پاسخ به احکام شرعی
 
موتور جستجوی سایت

تابلو اعلانات

ویژه نامه ماه مبارک رمضان




پیوندها

حدیث روز
بسم الله الرحمن الرحیم
چهار پناهگاه در قرآن
   
أَبَانُ بْنُ عُثْمَانَ وَ هِشَامُ بْنُ سَالِمٍ وَ مُحَمَّدُ بْنُ حُمْرَانَ عَنِ الصَّادِقِ (علیه السلام) قَالَ:
عَجِبْتُ لِمَنْ فَزِعَ مِنْ أَرْبَعٍ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى أَرْبَعٍ
(۱) عَجِبْتُ لِمَنْ خَافَ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَكِيلُ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا فَانْقَلَبُوا بِنِعْمَةٍ مِنَ اللَّهِ وَ فَضْلٍ لَمْ يَمْسَسْهُمْ سُوءٌ
(۲) وَ عَجِبْتُ لِمَنِ اغْتَمَّ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- لا إِلهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحانَكَ إِنِّي كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِينَ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- وَ نَجَّيْناهُ مِنَ الْغَمِّ وَ كَذلِكَ نُنْجِي الْمُؤْمِنِينَ
(۳) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ مُكِرَ بِهِ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- وَ أُفَوِّضُ أَمْرِي إِلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصِيرٌ بِالْعِبادِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- فَوَقاهُ اللَّهُ سَيِّئاتِ ما مَكَرُوا
(۴) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ أَرَادَ الدُّنْيَا وَ زِينَتَهَا كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- ما شاءَ اللَّهُ لا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- إِنْ تَرَنِ أَنَا أَقَلَّ مِنْكَ مالًا وَ وَلَداً. فَعَسى‏ رَبِّي أَنْ يُؤْتِيَنِ خَيْراً مِنْ جَنَّتِكَ وَ عَسَى مُوجِبَةٌ
    
آقا امام صادق (عليه السّلام) فرمود: در شگفتم از كسى كه از چهار چيز مى‌هراسد چرا بچهار چيز پناهنده نميشود:
(۱) شگفتم از آنكه ميترسد چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل« حَسْبُنَا اَللّٰهُ‌ وَ نِعْمَ‌ اَلْوَكِيلُ‌ » خداوند ما را بس است و چه وكيل خوبى است زيرا شنيدم خداى جل جلاله بدنبال آن ميفرمايد:بواسطۀ نعمت و فضلى كه از طرف خداوند شامل حالشان گرديد باز گشتند و هيچ بدى بآنان نرسيد.
(۲) و شگفتم در كسى كه اندوهناك است چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل:« لاٰ إِلٰهَ‌ إِلاّٰ أَنْتَ‌ سُبْحٰانَكَ‌ إِنِّي كُنْتُ‌ مِنَ‌ اَلظّٰالِمِينَ‌ » زيرا شنيدم خداى عز و جل بدنبال آن ميفرمايد در خواستش را برآورديم و از اندوه نجاتش داديم و مؤمنين را هم چنين ميرهانيم.
(۳) و در شگفتم از كسى كه حيله‌اى در بارۀ او بكار رفته چرا بفرمودۀ خداى تعالى پناه نمى‌برد« وَ أُفَوِّضُ‌ أَمْرِي إِلَى اَللّٰهِ‌ إِنَّ‌ اَللّٰهَ‌ بَصِيرٌ بِالْعِبٰادِ »:كار خود را بخدا واگذار ميكنيم كه خداوند بحال بندگان بينا است)زيرا شنيدم خداى بزرگ و پاك بدنبالش مى‌فرمايد خداوند او را از بديهائى كه در بارۀ او بحيله انجام داده بودند نگه داشت.
(۴) و در شگفتم از كسى كه خواستار دنيا و آرايش آن است چرا پناهنده نميشود بفرمايش خداى تبارك و تعالى(« مٰا شٰاءَ اَللّٰهُ‌ لاٰ قُوَّةَ‌ إِلاّٰ بِاللّٰهِ‌ »)(آنچه خدا خواست همان است و نيروئى جز به يارى خداوند نيست)زيرا شنيدم خداى عز اسمه بدنبال آن ميفرمايد اگر چه مرا در مال و فرزند از خودت كمتر مى‌بينى ولى اميد هست كه پروردگار من بهتر از باغ تو مرا نصيب فرمايد (و كلمۀ:عسى در اين آيه بمعناى اميد تنها نيست بلكه بمعناى اثبات و تحقق يافتن است).
من لا يحضره الفقيه، ج‏۴، ص: ۳۹۲؛
الأمالي( للصدوق)، ص: ۶؛
الخصال، ج‏۱، ص: ۲۱۸.


کلیه حقوق مادی و معنوی این پورتال محفوظ و متعلق به حجت الاسلام و المسلمین سید محمدحسن بنی هاشمی خمینی میباشد.

طراحی و پیاده سازی: FARTECH/فرتک - فکور رایانه توسعه کویر -