انهار
انهار
مطالب خواندنی

چیزهایی كه در نماز مكروه است

بزرگ نمایی کوچک نمایی
مسأله 1157- مكروه است در نماز صورت را كمي به طرف راست يا چپ بگرداند و چشمها را هم بگذارد1، يا به طرف راست و چپ بگرداند و با ريش و دست خود بازي كند و انگشتها را داخل هم نمايد و آب دهان بيندازد و به خط قرآن يا كتاب يا خطّ انگشتري نگاه كند و نيز مكروه است موقع خواندن حمد و سوره و گفتن ذكر، براي شنيدن حرف كسي ساكت شود، بلكه هر كاري كه خضوع و خشوع را از بين ببرد مكروه مي باشد.
1- خوئي، تبريزي،  وحید: مكروه است در نماز صورت را كمي به طرف راست يا چپ بگرداند به طوري كه نگويند روي خود را از قبله گردانده ، و الّا نماز باطل است، چنانكه گذشت؛ و نيز مكروه است چشم ها را هم بگذارد...
سيستاني: مكروه است در نماز صورت را كمي به طرف راست يا چپ بگرداند به طوري كه نتواند مقداري از پشت سرش را ببيند، و اگر بتواند ببيند نمازش باطل است چنانكه گذشت و نيز مكروه است  در نمازچشم ها را برهم بگذارد...
*****
امام خامنه ای: مساله ۳۳۹- بستن چشمها در نماز اشکال ندارد و نماز را باطل نمی کند گرچه در غیر رکوع مکروه است.
امام خامنه ای: مساله ۳۴۰- مکروه است نمازگزار بعد از قنوت دستها را به صورت بکشد ولی نماز باطل نمی شود.
بهجت: مسأله 951- در نماز چند چيز مكروه است: گرداندن صورت به مقدار كم به طرف راست يا چپ، بستن چشمها، گرداندن چشم به چپ و راست ، فوت كردن محلّ سجده، خميازه كشيدن، بازي كردن با ريش يا دست، داخل هم كردن انگشتان، آب دهان انداختن، گرفتن آب بيني و خلط سينه، نگاه كردن به خط قرآن يا كتاب يا خط انگشتري و هر كار ديگري كه خضوع و خشوع را از ببن ببرد.
زنجانی: مسأله 1166- در نماز چند چیز مکروه است، مانند: 1-  صورت را کمی به طرف راست یا چپ بگرداند، 2- چشم ها را ببندد یا به طرف راست و چپ بگرداند، 3- با ریش و دست خود بازی کند، 4- انگشت ها را داخل هم نماید، 5- آب دهان بیندازد، 6- به خط قران یا کتاب یا خط انگشتری نگاه کند، و نیز مکروه است هنگام خواندن حمد وسوره و گفتن ذکر برای شنیدن  حرف کسی ساکت شود؛ بلکه انجام هر کاری که  خضوع  و خشوع را  از بین ببرد  مکروه است.
مكارم: مسأله 1040 - هركاري كه خضوع و خشوع نمازگزار را از بين ببرد مكروه است، از جمله نگاه كردن به چپ و راست، (البته اگر صورت را زياد برگرداند نماز اشكال دارد) و بازي كردن با ريش و با دست خود و داخل كردن انگشتها در يكديگر و انداختن آب دهان و نگاه كردن به خط انگشتر و نيز مكروه است هنگامي كه مشغول حمد و سوره و ذكر نماز است براي شنيدن حرف كسي ساكت شود، همچنين مكروه است كه انسان در موقع خواب آلودگي يا وقتي كه نياز به دفع بول و غائط دارد يا لباس تنگ در تن كرده نماز بخواند.
مظاهری: مسأله 931- در نماز یازده عمل مکروه است: 1-  صورت را کمی به طرف راست یا چپ بگرداند، 2- چشم ها را ببندد یا به طرف راست و چپ بگرداند، 3- با ریش و دست خود بازی کند، 4- انگشت ها را داخل هم نماید، 5- آب دهان بیندازد، 6- به خط قران یا کتاب یا خط انگشتری نگاه کند، 7- موقع خواندن حمد و سوره و گفتن ذکر ف برای شنیدن حرف کسی ساکت شود، 8- انجام هر کاری که خضوع و خشوع را از بین ببرد ؛ 9- نماز خواندن در موقعی که انسان خوابش می آید، 10- نماز خواندن موقع خودداری کردن از بول، 11- نماز خواندن در لباس تنگ  که بدن را فشار دهد.
جوادی آملی: مسأله 1166- انجام دادن اين کارها برای نمازگزار مکروه است: 1. صورت را اندکی به طرف راست يا چپ گرداندن. 2. مژه و پلک چشم‌ را روی هم گذاشتن يا چشم را به اطراف گرداندن. 3. بازی كردن با موهای سر و صورت و با دست. 4. شكستن انگشت‌ها و آن‌ها را داخل هم كردن. 5. انداختن آب دهان. 6. نگاه كردن به خطّ انگشتر، خطّ كتاب، قرآن و خواندن آيات او و مانند آن. 7. ساكت شدن از قرائت حمد و سوره و ذكر نماز برای شنيدن حرف كسی. 8. گفت‌وگو با خاطرات نفس. 9. كوتاه كردن مو و گرفتن ناخن. 10. پاها را به صورتی به هم نزديک كردن كه گويا در بند قرار گرفته‌اند، بلكه هر كاری كه خضوع و خشوع را از بين ببرد، انجام‌ دادن آن در نماز مكروه است.
مسأله 1158- موقعي كه انسان خوابش مي آيد و نيز موقع خودداري كردن از بول و غائط ، مكروه است نماز بخواند.1 و همچنين پوشيدن جوراب تنگ كه پا را فشار دهد در نماز مكروه مي باشد. و غير از اينها مكروهات ديگري هم در كتابهاي مفصل گفته شده است.
این مسأله در رساله امام خامنه ای نیست.
1- بهجت: و غير از اينها مكروهات ديگري هم در كتابهاي مفصل گفته شده است.
مكارم، مظاهری: رجوع كنيد به ذيل مسأله ۱۱۵۷.
*****
جوادی آملی: مسأله ۱۱۶۷- نماز گزاردن به هنگام خواب آلودگی و خودداری از ادرار و مدفوع، مكروه است؛ همچنين پوشيدن لباس و جوراب تنگ كه بدن و پا را میفشارد، در نماز مكروه است و جز اين‌ها مكروهات ديگری هم در كتاب‌های مفصّل فقهی ذکر شده است.

  

 
پاسخ به احکام شرعی
 
موتور جستجوی سایت

تابلو اعلانات

ویژه نامه ماه مبارک رمضان




پیوندها

حدیث روز
بسم الله الرحمن الرحیم
چهار پناهگاه در قرآن
   
أَبَانُ بْنُ عُثْمَانَ وَ هِشَامُ بْنُ سَالِمٍ وَ مُحَمَّدُ بْنُ حُمْرَانَ عَنِ الصَّادِقِ (علیه السلام) قَالَ:
عَجِبْتُ لِمَنْ فَزِعَ مِنْ أَرْبَعٍ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى أَرْبَعٍ
(۱) عَجِبْتُ لِمَنْ خَافَ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَكِيلُ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا فَانْقَلَبُوا بِنِعْمَةٍ مِنَ اللَّهِ وَ فَضْلٍ لَمْ يَمْسَسْهُمْ سُوءٌ
(۲) وَ عَجِبْتُ لِمَنِ اغْتَمَّ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- لا إِلهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحانَكَ إِنِّي كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِينَ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- وَ نَجَّيْناهُ مِنَ الْغَمِّ وَ كَذلِكَ نُنْجِي الْمُؤْمِنِينَ
(۳) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ مُكِرَ بِهِ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- وَ أُفَوِّضُ أَمْرِي إِلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصِيرٌ بِالْعِبادِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- فَوَقاهُ اللَّهُ سَيِّئاتِ ما مَكَرُوا
(۴) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ أَرَادَ الدُّنْيَا وَ زِينَتَهَا كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- ما شاءَ اللَّهُ لا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- إِنْ تَرَنِ أَنَا أَقَلَّ مِنْكَ مالًا وَ وَلَداً. فَعَسى‏ رَبِّي أَنْ يُؤْتِيَنِ خَيْراً مِنْ جَنَّتِكَ وَ عَسَى مُوجِبَةٌ
    
آقا امام صادق (عليه السّلام) فرمود: در شگفتم از كسى كه از چهار چيز مى‌هراسد چرا بچهار چيز پناهنده نميشود:
(۱) شگفتم از آنكه ميترسد چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل« حَسْبُنَا اَللّٰهُ‌ وَ نِعْمَ‌ اَلْوَكِيلُ‌ » خداوند ما را بس است و چه وكيل خوبى است زيرا شنيدم خداى جل جلاله بدنبال آن ميفرمايد:بواسطۀ نعمت و فضلى كه از طرف خداوند شامل حالشان گرديد باز گشتند و هيچ بدى بآنان نرسيد.
(۲) و شگفتم در كسى كه اندوهناك است چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل:« لاٰ إِلٰهَ‌ إِلاّٰ أَنْتَ‌ سُبْحٰانَكَ‌ إِنِّي كُنْتُ‌ مِنَ‌ اَلظّٰالِمِينَ‌ » زيرا شنيدم خداى عز و جل بدنبال آن ميفرمايد در خواستش را برآورديم و از اندوه نجاتش داديم و مؤمنين را هم چنين ميرهانيم.
(۳) و در شگفتم از كسى كه حيله‌اى در بارۀ او بكار رفته چرا بفرمودۀ خداى تعالى پناه نمى‌برد« وَ أُفَوِّضُ‌ أَمْرِي إِلَى اَللّٰهِ‌ إِنَّ‌ اَللّٰهَ‌ بَصِيرٌ بِالْعِبٰادِ »:كار خود را بخدا واگذار ميكنيم كه خداوند بحال بندگان بينا است)زيرا شنيدم خداى بزرگ و پاك بدنبالش مى‌فرمايد خداوند او را از بديهائى كه در بارۀ او بحيله انجام داده بودند نگه داشت.
(۴) و در شگفتم از كسى كه خواستار دنيا و آرايش آن است چرا پناهنده نميشود بفرمايش خداى تبارك و تعالى(« مٰا شٰاءَ اَللّٰهُ‌ لاٰ قُوَّةَ‌ إِلاّٰ بِاللّٰهِ‌ »)(آنچه خدا خواست همان است و نيروئى جز به يارى خداوند نيست)زيرا شنيدم خداى عز اسمه بدنبال آن ميفرمايد اگر چه مرا در مال و فرزند از خودت كمتر مى‌بينى ولى اميد هست كه پروردگار من بهتر از باغ تو مرا نصيب فرمايد (و كلمۀ:عسى در اين آيه بمعناى اميد تنها نيست بلكه بمعناى اثبات و تحقق يافتن است).
من لا يحضره الفقيه، ج‏۴، ص: ۳۹۲؛
الأمالي( للصدوق)، ص: ۶؛
الخصال، ج‏۱، ص: ۲۱۸.


کلیه حقوق مادی و معنوی این پورتال محفوظ و متعلق به حجت الاسلام و المسلمین سید محمدحسن بنی هاشمی خمینی میباشد.

طراحی و پیاده سازی: FARTECH/فرتک - فکور رایانه توسعه کویر -