انهار
انهار
امکانات سایت
مطالب خواندنی
قبلی فهرست بخش فهرست اصلی بعدی

چیزهایی كه در نماز مكروه است

بزرگ نمایی کوچک نمایی
مسأله ۱۱۵۷- مكروه است در نماز صورت را كمي به طرف راست يا چپ بگرداند و چشمها را هم بگذارد۱، يا به طرف راست و چپ بگرداند و با ريش و دست خود بازي كند و انگشتها را داخل هم نمايد و آب دهان بيندازد و به خط قرآن يا كتاب يا خطّ انگشتري نگاه كند و نيز مكروه است موقع خواندن حمد و سوره و گفتن ذكر، براي شنيدن حرف كسي ساكت شود، بلكه هر كاري كه خضوع و خشوع را از بين ببرد مكروه مي باشد.
۱- خوئي، تبريزي،  وحید: مكروه است در نماز صورت را كمي به طرف راست يا چپ بگرداند به طوري كه نگويند روي خود را از قبله گردانده ، و الّا نماز باطل است، چنانكه گذشت؛ و نيز مكروه است چشم ها را هم بگذارد...
سيستاني: مكروه است در نماز صورت را كمي به طرف راست يا چپ بگرداند به طوري كه نتواند مقداري از پشت سرش را ببيند، و اگر بتواند ببيند نمازش باطل است چنانكه گذشت و نيز مكروه است  در نمازچشم ها را برهم بگذارد...
*****
امام خامنه ای: مساله ۳۳۹- بستن چشمها در نماز اشکال ندارد و نماز را باطل نمی کند گرچه در غیر رکوع مکروه است.
امام خامنه ای: مساله ۳۴۰- مکروه است نمازگزار بعد از قنوت دستها را به صورت بکشد ولی نماز باطل نمی شود.
بهجت: مسأله ۹۵۱- در نماز چند چيز مكروه است: گرداندن صورت به مقدار كم به طرف راست يا چپ، بستن چشمها، گرداندن چشم به چپ و راست ، فوت كردن محلّ سجده، خميازه كشيدن، بازي كردن با ريش يا دست، داخل هم كردن انگشتان، آب دهان انداختن، گرفتن آب بيني و خلط سينه، نگاه كردن به خط قرآن يا كتاب يا خط انگشتري و هر كار ديگري كه خضوع و خشوع را از ببن ببرد.
زنجانی: مسأله ۱۱۶۶- در نماز چند چیز مکروه است، مانند: ۱-  صورت را کمی به طرف راست یا چپ بگرداند، ۲- چشم ها را ببندد یا به طرف راست و چپ بگرداند، ۳- با ریش و دست خود بازی کند، ۴- انگشت ها را داخل هم نماید، ۵- آب دهان بیندازد، ۶- به خط قران یا کتاب یا خط انگشتری نگاه کند، و نیز مکروه است هنگام خواندن حمد وسوره و گفتن ذکر برای شنیدن  حرف کسی ساکت شود؛ بلکه انجام هر کاری که  خضوع  و خشوع را  از بین ببرد  مکروه است.
مكارم: مسأله ۱۰۴۰ - هركاري كه خضوع و خشوع نمازگزار را از بين ببرد مكروه است، از جمله نگاه كردن به چپ و راست، (البته اگر صورت را زياد برگرداند نماز اشكال دارد) و بازي كردن با ريش و با دست خود و داخل كردن انگشتها در يكديگر و انداختن آب دهان و نگاه كردن به خط انگشتر و نيز مكروه است هنگامي كه مشغول حمد و سوره و ذكر نماز است براي شنيدن حرف كسي ساكت شود، همچنين مكروه است كه انسان در موقع خواب آلودگي يا وقتي كه نياز به دفع بول و غائط دارد يا لباس تنگ در تن كرده نماز بخواند.
مظاهری: مسأله ۹۳۱- در نماز یازده عمل مکروه است: ۱-  صورت را کمی به طرف راست یا چپ بگرداند، ۲- چشم ها را ببندد یا به طرف راست و چپ بگرداند، ۳- با ریش و دست خود بازی کند، ۴- انگشت ها را داخل هم نماید، ۵- آب دهان بیندازد، ۶- به خط قران یا کتاب یا خط انگشتری نگاه کند، ۷- موقع خواندن حمد و سوره و گفتن ذکر ف برای شنیدن حرف کسی ساکت شود، ۸- انجام هر کاری که خضوع و خشوع را از بین ببرد ؛ ۹- نماز خواندن در موقعی که انسان خوابش می آید، ۱۰- نماز خواندن موقع خودداری کردن از بول، ۱۱- نماز خواندن در لباس تنگ  که بدن را فشار دهد.
جوادی آملی: مسأله ۱۱۶۶- انجام دادن اين کارها برای نمازگزار مکروه است: ۱. صورت را اندکی به طرف راست يا چپ گرداندن. ۲. مژه و پلک چشم‌ را روی هم گذاشتن يا چشم را به اطراف گرداندن. ۳. بازی كردن با موهای سر و صورت و با دست. ۴. شكستن انگشت‌ها و آن‌ها را داخل هم كردن. ۵. انداختن آب دهان. ۶. نگاه كردن به خطّ انگشتر، خطّ كتاب، قرآن و خواندن آيات او و مانند آن. ۷. ساكت شدن از قرائت حمد و سوره و ذكر نماز برای شنيدن حرف كسی. ۸. گفت‌وگو با خاطرات نفس. ۹. كوتاه كردن مو و گرفتن ناخن. ۱۰. پاها را به صورتی به هم نزديک كردن كه گويا در بند قرار گرفته‌اند، بلكه هر كاری كه خضوع و خشوع را از بين ببرد، انجام‌ دادن آن در نماز مكروه است.
مسأله ۱۱۵۸- موقعي كه انسان خوابش مي آيد و نيز موقع خودداري كردن از بول و غائط ، مكروه است نماز بخواند.۱ و همچنين پوشيدن جوراب تنگ كه پا را فشار دهد در نماز مكروه مي باشد. و غير از اينها مكروهات ديگري هم در كتابهاي مفصل گفته شده است.
این مسأله در رساله امام خامنه ای نیست.
۱- بهجت: و غير از اينها مكروهات ديگري هم در كتابهاي مفصل گفته شده است.
مكارم، مظاهری: رجوع كنيد به ذيل مسأله ۱۱۵۷.
*****
جوادی آملی: مسأله ۱۱۶۷- نماز گزاردن به هنگام خواب آلودگی و خودداری از ادرار و مدفوع، مكروه است؛ همچنين پوشيدن لباس و جوراب تنگ كه بدن و پا را میفشارد، در نماز مكروه است و جز اين‌ها مكروهات ديگری هم در كتاب‌های مفصّل فقهی ذکر شده است.

تاریخ به روزرسانی: چهارشنبه, ۱ اسفند ۱۴۰۳
  

 
پاسخ به احکام شرعی
 
موتور جستجوی سایت

تابلو اعلانات

پیوندها

حدیث روز
بسم الله الرحمن الرحیم
چهار پناهگاه در قرآن
   
أَبَانُ بْنُ عُثْمَانَ وَ هِشَامُ بْنُ سَالِمٍ وَ مُحَمَّدُ بْنُ حُمْرَانَ عَنِ الصَّادِقِ (علیه السلام) قَالَ:
عَجِبْتُ لِمَنْ فَزِعَ مِنْ أَرْبَعٍ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى أَرْبَعٍ
(۱) عَجِبْتُ لِمَنْ خَافَ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَكِيلُ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا فَانْقَلَبُوا بِنِعْمَةٍ مِنَ اللَّهِ وَ فَضْلٍ لَمْ يَمْسَسْهُمْ سُوءٌ
(۲) وَ عَجِبْتُ لِمَنِ اغْتَمَّ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- لا إِلهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحانَكَ إِنِّي كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِينَ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- وَ نَجَّيْناهُ مِنَ الْغَمِّ وَ كَذلِكَ نُنْجِي الْمُؤْمِنِينَ
(۳) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ مُكِرَ بِهِ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- وَ أُفَوِّضُ أَمْرِي إِلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصِيرٌ بِالْعِبادِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- فَوَقاهُ اللَّهُ سَيِّئاتِ ما مَكَرُوا
(۴) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ أَرَادَ الدُّنْيَا وَ زِينَتَهَا كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- ما شاءَ اللَّهُ لا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- إِنْ تَرَنِ أَنَا أَقَلَّ مِنْكَ مالًا وَ وَلَداً. فَعَسى‏ رَبِّي أَنْ يُؤْتِيَنِ خَيْراً مِنْ جَنَّتِكَ وَ عَسَى مُوجِبَةٌ
    
آقا امام صادق (عليه السّلام) فرمود: در شگفتم از كسى كه از چهار چيز مى‌هراسد چرا بچهار چيز پناهنده نميشود:
(۱) شگفتم از آنكه ميترسد چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل« حَسْبُنَا اَللّٰهُ‌ وَ نِعْمَ‌ اَلْوَكِيلُ‌ » خداوند ما را بس است و چه وكيل خوبى است زيرا شنيدم خداى جل جلاله بدنبال آن ميفرمايد:بواسطۀ نعمت و فضلى كه از طرف خداوند شامل حالشان گرديد باز گشتند و هيچ بدى بآنان نرسيد.
(۲) و شگفتم در كسى كه اندوهناك است چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل:« لاٰ إِلٰهَ‌ إِلاّٰ أَنْتَ‌ سُبْحٰانَكَ‌ إِنِّي كُنْتُ‌ مِنَ‌ اَلظّٰالِمِينَ‌ » زيرا شنيدم خداى عز و جل بدنبال آن ميفرمايد در خواستش را برآورديم و از اندوه نجاتش داديم و مؤمنين را هم چنين ميرهانيم.
(۳) و در شگفتم از كسى كه حيله‌اى در بارۀ او بكار رفته چرا بفرمودۀ خداى تعالى پناه نمى‌برد« وَ أُفَوِّضُ‌ أَمْرِي إِلَى اَللّٰهِ‌ إِنَّ‌ اَللّٰهَ‌ بَصِيرٌ بِالْعِبٰادِ »:كار خود را بخدا واگذار ميكنيم كه خداوند بحال بندگان بينا است)زيرا شنيدم خداى بزرگ و پاك بدنبالش مى‌فرمايد خداوند او را از بديهائى كه در بارۀ او بحيله انجام داده بودند نگه داشت.
(۴) و در شگفتم از كسى كه خواستار دنيا و آرايش آن است چرا پناهنده نميشود بفرمايش خداى تبارك و تعالى(« مٰا شٰاءَ اَللّٰهُ‌ لاٰ قُوَّةَ‌ إِلاّٰ بِاللّٰهِ‌ »)(آنچه خدا خواست همان است و نيروئى جز به يارى خداوند نيست)زيرا شنيدم خداى عز اسمه بدنبال آن ميفرمايد اگر چه مرا در مال و فرزند از خودت كمتر مى‌بينى ولى اميد هست كه پروردگار من بهتر از باغ تو مرا نصيب فرمايد (و كلمۀ:عسى در اين آيه بمعناى اميد تنها نيست بلكه بمعناى اثبات و تحقق يافتن است).
من لا يحضره الفقيه، ج‏۴، ص: ۳۹۲؛
الأمالي( للصدوق)، ص: ۶؛
الخصال، ج‏۱، ص: ۲۱۸.

کلیه حقوق مادی و معنوی این پورتال محفوظ و متعلق به حجت الاسلام و المسلمین سید محمدحسن بنی هاشمی خمینی میباشد.

طراحی و پیاده سازی: FARTECH/فرتک - فکور رایانه توسعه کویر -