انهار
انهار
امکانات سایت
مطالب خواندنی

قران در طواف

بزرگ نمایی کوچک نمایی

سؤال: قِران كه در طواف حرام است آيا طواف را باطل مي‎كند يا خير؟

پاسخ: اگر عمداً يك دور يا بيشتر از يك دور زياد كند به قصد آن كه جزء طواف ديگر باشد قِران بين طوافين است، كه در طواف مستحب مكروه، و در طواف واجب حرام است، بلكه بنابراحتياط لازم سبب بطلان طواف مي‎شود، چه آنكه از اول طواف اين قصد را كرده باشد، يا در بين يا در آخر، و اگر به قصد لغويّت آن را بجا آورده باشد ضرري به طواف نمي‎زند، و اگر به قصد آنكه جزء طواف اول باشد بجا آورد، اگر از ابتداي طواف قصد داشته قطعاً طوافش باطل است، و اگر در بين طواف قصد كند از همان وقت باطل مي‎شود، و اگر در آخر طواف قصد كند مشهور فرموده‎اند طوافش باطل است، ولي احتياط اين است كه نماز طواف را بخواند، و بعد طواف را با نماز آن اعاده نمايد.

سؤال: شخصي در عمره تمتّع طواف را تمام كرده است، ولي مي‎گويد دلچسب نشد، لذا يك طواف ديگر بدون خواندن نماز طواف اول بجا مي‎آورد، و نماز و سعي بجا مي‎آورد و تقصير مي‎كند، آيا عملش صحيح است يا نه؟

پاسخ: اگر طواف دوم را به جهت احتمال خلل در طواف اول بجا آورد مانع ندارد، و احتياط آن است كه براي هر دو طواف نماز بخواند، و اگر احتمال خلل در طواف اول نمي‎دهد و مع ذلك طواف دوم را بدون نماز طواف اول بجا آورد جايز نيست، بلكه بنابر احتياط باعث بطلان طواف مي‎شود، و اگر فقيه جامع الشرائطي فتوي به جواز بدهد مي‎تواند به او رجوع نمايد.

سؤال: كسي كه در عمره تمتّع موقع طواف كاري كند كه لازم باشد احتياطاً طواف را تمام نموده و نماز آن را بخواند، و بعد هم طواف و نماز را اعاده نمايد، هرگاه پس از اتمام طوافي كه مشغول آن بوده عمداً يا نسياناً يا جهلاً بدون خواندن نماز آن، طواف دوم را بجا آورد، و بعد از آن دو نماز طواف بخواند چه صورت دارد، و آيا قِران بين طوافين است يا خير؟

پاسخ: قران نيست و اشكال ندارد، مگر در صورت علم و عمد كه تأخير نماز از طواف ممكن است معصيت باشد، لكن در همين صورت هم به طواف ضرر نمي‎زند.

سؤال: زني همراه شوهرش كه يك دور طواف را انجام داده بود نيّت طواف كرد و با او ادامه داد و بعد از دور آخرِ مرد كه دور ششم زن بود بجاي اينكه يك دور ديگر بياورد تا طوافش كامل شود طواف را از سرگرفت، طواف او و دوم اين زن چگونه است؟

پاسخ: در فرض سوالبنابراحتياط يك شوط بعنوان تتميم طواف اول كه شش شوط آن را انجام داده بجاي بياورد و نماز آن را نيز بخواند.
  

 
پاسخ به احکام شرعی
 
موتور جستجوی سایت

تابلو اعلانات
  


پیوندها

حدیث روز
بسم الله الرحمن الرحیم
چهار پناهگاه در قرآن
   
أَبَانُ بْنُ عُثْمَانَ وَ هِشَامُ بْنُ سَالِمٍ وَ مُحَمَّدُ بْنُ حُمْرَانَ عَنِ الصَّادِقِ (علیه السلام) قَالَ:
عَجِبْتُ لِمَنْ فَزِعَ مِنْ أَرْبَعٍ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى أَرْبَعٍ
(۱) عَجِبْتُ لِمَنْ خَافَ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَكِيلُ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا فَانْقَلَبُوا بِنِعْمَةٍ مِنَ اللَّهِ وَ فَضْلٍ لَمْ يَمْسَسْهُمْ سُوءٌ
(۲) وَ عَجِبْتُ لِمَنِ اغْتَمَّ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- لا إِلهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحانَكَ إِنِّي كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِينَ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- وَ نَجَّيْناهُ مِنَ الْغَمِّ وَ كَذلِكَ نُنْجِي الْمُؤْمِنِينَ
(۳) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ مُكِرَ بِهِ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- وَ أُفَوِّضُ أَمْرِي إِلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصِيرٌ بِالْعِبادِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- فَوَقاهُ اللَّهُ سَيِّئاتِ ما مَكَرُوا
(۴) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ أَرَادَ الدُّنْيَا وَ زِينَتَهَا كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- ما شاءَ اللَّهُ لا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- إِنْ تَرَنِ أَنَا أَقَلَّ مِنْكَ مالًا وَ وَلَداً. فَعَسى‏ رَبِّي أَنْ يُؤْتِيَنِ خَيْراً مِنْ جَنَّتِكَ وَ عَسَى مُوجِبَةٌ
    
آقا امام صادق (عليه السّلام) فرمود: در شگفتم از كسى كه از چهار چيز مى‌هراسد چرا بچهار چيز پناهنده نميشود:
(۱) شگفتم از آنكه ميترسد چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل« حَسْبُنَا اَللّٰهُ‌ وَ نِعْمَ‌ اَلْوَكِيلُ‌ » خداوند ما را بس است و چه وكيل خوبى است زيرا شنيدم خداى جل جلاله بدنبال آن ميفرمايد:بواسطۀ نعمت و فضلى كه از طرف خداوند شامل حالشان گرديد باز گشتند و هيچ بدى بآنان نرسيد.
(۲) و شگفتم در كسى كه اندوهناك است چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل:« لاٰ إِلٰهَ‌ إِلاّٰ أَنْتَ‌ سُبْحٰانَكَ‌ إِنِّي كُنْتُ‌ مِنَ‌ اَلظّٰالِمِينَ‌ » زيرا شنيدم خداى عز و جل بدنبال آن ميفرمايد در خواستش را برآورديم و از اندوه نجاتش داديم و مؤمنين را هم چنين ميرهانيم.
(۳) و در شگفتم از كسى كه حيله‌اى در بارۀ او بكار رفته چرا بفرمودۀ خداى تعالى پناه نمى‌برد« وَ أُفَوِّضُ‌ أَمْرِي إِلَى اَللّٰهِ‌ إِنَّ‌ اَللّٰهَ‌ بَصِيرٌ بِالْعِبٰادِ »:كار خود را بخدا واگذار ميكنيم كه خداوند بحال بندگان بينا است)زيرا شنيدم خداى بزرگ و پاك بدنبالش مى‌فرمايد خداوند او را از بديهائى كه در بارۀ او بحيله انجام داده بودند نگه داشت.
(۴) و در شگفتم از كسى كه خواستار دنيا و آرايش آن است چرا پناهنده نميشود بفرمايش خداى تبارك و تعالى(« مٰا شٰاءَ اَللّٰهُ‌ لاٰ قُوَّةَ‌ إِلاّٰ بِاللّٰهِ‌ »)(آنچه خدا خواست همان است و نيروئى جز به يارى خداوند نيست)زيرا شنيدم خداى عز اسمه بدنبال آن ميفرمايد اگر چه مرا در مال و فرزند از خودت كمتر مى‌بينى ولى اميد هست كه پروردگار من بهتر از باغ تو مرا نصيب فرمايد (و كلمۀ:عسى در اين آيه بمعناى اميد تنها نيست بلكه بمعناى اثبات و تحقق يافتن است).
من لا يحضره الفقيه، ج‏۴، ص: ۳۹۲؛
الأمالي( للصدوق)، ص: ۶؛
الخصال، ج‏۱، ص: ۲۱۸.

کلیه حقوق مادی و معنوی این پورتال محفوظ و متعلق به حجت الاسلام و المسلمین سید محمدحسن بنی هاشمی خمینی میباشد.

طراحی و پیاده سازی: FARTECH/فرتک - فکور رایانه توسعه کویر -