انهار
انهار
مطالب خواندنی

زياده در طواف

بزرگ نمایی کوچک نمایی

سؤال: كسي در شوط چهارم از حجرالاسود تا اول حجراسماعيل را پيمود، و فكر كرد، چون اول شوط چهارم نيّت جدا در اين شوط نداشته بايد اين‎قسمت شوط را اعاده كند لذا بقيه شوط را بدون نيّت رفته، و از حجرالاسود به قصد شوط چهارم طواف كرده است، آيا اشكالي در طواف حاصل مي‎شود؟

پاسخ: اشكال دارد.

سؤال: شخصي جهلاً در عمره تمتّع طواف را قبل از حجر الاسود شروع نموده، در همان مكان شروع، ختم كرده، تكليف اين شخص چيست؟

پاسخ: درفرض سوال، كسي‎كه جهلاً يك شوط از طواف عمره را ناقص نموده، اگر قبل از فوت موالات حكم را بفهمد واجب است شوط ناقص را تكميل كند و عمره او صحيح‎است، و اگر بعد ازفوت موالات بفهمد احتياطاً اول شوط ناقص را تكميل نمايد، و نماز طواف را بخواند، و دو مرتبه طواف و نماز آن را اعاده نمايد، و همچنين سعي را، و اگر وقتي بفهمد كه از جهت ضيق وقت نمي‎تواند عمره تمتّع را تمام كند، وظيفه او مبدل به حج إفراد مي‎شود، بنابراين در مورد سوالكه طواف عمره را جهلاً ناقص كرده، بعد از اعمال حج احتياطاً عمره مفرده بجا آورد، و سال بعد مجدّداً عمره و حج تمتّع را بجا آورد.

سؤال: شخصي خيال مي‎كرده كه طواف هشت شوط است، و طواف عمره را هشت شوط انجام داده، و پس از تقصير و محرم شدن براي حج فهميده كه هفت شوط است، و اگر بعد از اعمال حج فهميده باشد يعني تمام طوافها را به اين نحو انجام داده و محل شده، چه وظيفه‎اي دارد؟ و اگر بعد از محل شدن از احرام عمره تمتّع و قبل از احرام حج بفهمد تكليف چيست؟

پاسخ: ظاهر نص و فتوي بطلان چنين طوافي است، بنابراين در فرض سوالاگر براي انجام طواف و سعي وقت باشد بايد طواف و نماز و سعي را مجدّداً بجا آورد، چه قبل از احرام باشد، و چه بعد از آن، و اگر وقت نباشد حج او مبدّل به إفراد شده بايد بعد از حج، عمره مفرده بجا آورد، و اگر طواف حج را هم هشت شوط انجام داده باشد حج او مجزي نيست و بايد در سال بعد حج نمايد، و براي بيرون آمدن از احرام بايد اعمال عمره مفرده را به نحو صحيح خودش و با عدم تمكّن نايبش بجا آورد.

سؤال: شخصي چند متر از يك شوط را خراب كرده است و چون دقيقاً اول و آخر آن معلوم نيست، و يك شوط كامل از حجر الاسود شروع و به آنجا ختم مي‎كند، به قصد اينكه آنچه خراب شده به نحو صحيح انجام شود، و زيادي قبلي و بعدي مقدمه علميه باشد، آيا اين طواف صحيح است؟

پاسخ: صحيح نيست، مگر آنكه چند قدم جلوتر از محلّي كه طواف خراب شده است به عنوان مقدمه علميه طواف را شروع كند، و ادامه آن را به عنوان وظيفه واجب طواف، بجا آورد.

سؤال: اگر در هنگام خروج از مطاف، بعد از پايان هفت شوط مقداري مسافت را به قصد جزئيت بجا بياورد، آيا مبطل طواف است؟

پاسخ: اگر عمدي باشد مبطل است، و در صورت سهو آن را قطع كند، و طوافش صحيح است.

سؤال: شخصي طواف خود را انجام داده است، و بعداً دو شوط طواف رجاءاً براي جبران نقص احتمالي بجا مي‎آورد، آيا اين عمل خللي به طواف او مي‎رساند؟

پاسخ: ضرر ندارد، ولي جبران نقص نمي‎كند.


  

 
پاسخ به احکام شرعی
 
موتور جستجوی سایت

تابلو اعلانات
  


پیوندها

حدیث روز
بسم الله الرحمن الرحیم
چهار پناهگاه در قرآن
   
أَبَانُ بْنُ عُثْمَانَ وَ هِشَامُ بْنُ سَالِمٍ وَ مُحَمَّدُ بْنُ حُمْرَانَ عَنِ الصَّادِقِ (علیه السلام) قَالَ:
عَجِبْتُ لِمَنْ فَزِعَ مِنْ أَرْبَعٍ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى أَرْبَعٍ
(۱) عَجِبْتُ لِمَنْ خَافَ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَكِيلُ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا فَانْقَلَبُوا بِنِعْمَةٍ مِنَ اللَّهِ وَ فَضْلٍ لَمْ يَمْسَسْهُمْ سُوءٌ
(۲) وَ عَجِبْتُ لِمَنِ اغْتَمَّ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- لا إِلهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحانَكَ إِنِّي كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِينَ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- وَ نَجَّيْناهُ مِنَ الْغَمِّ وَ كَذلِكَ نُنْجِي الْمُؤْمِنِينَ
(۳) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ مُكِرَ بِهِ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- وَ أُفَوِّضُ أَمْرِي إِلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصِيرٌ بِالْعِبادِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- فَوَقاهُ اللَّهُ سَيِّئاتِ ما مَكَرُوا
(۴) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ أَرَادَ الدُّنْيَا وَ زِينَتَهَا كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- ما شاءَ اللَّهُ لا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- إِنْ تَرَنِ أَنَا أَقَلَّ مِنْكَ مالًا وَ وَلَداً. فَعَسى‏ رَبِّي أَنْ يُؤْتِيَنِ خَيْراً مِنْ جَنَّتِكَ وَ عَسَى مُوجِبَةٌ
    
آقا امام صادق (عليه السّلام) فرمود: در شگفتم از كسى كه از چهار چيز مى‌هراسد چرا بچهار چيز پناهنده نميشود:
(۱) شگفتم از آنكه ميترسد چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل« حَسْبُنَا اَللّٰهُ‌ وَ نِعْمَ‌ اَلْوَكِيلُ‌ » خداوند ما را بس است و چه وكيل خوبى است زيرا شنيدم خداى جل جلاله بدنبال آن ميفرمايد:بواسطۀ نعمت و فضلى كه از طرف خداوند شامل حالشان گرديد باز گشتند و هيچ بدى بآنان نرسيد.
(۲) و شگفتم در كسى كه اندوهناك است چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل:« لاٰ إِلٰهَ‌ إِلاّٰ أَنْتَ‌ سُبْحٰانَكَ‌ إِنِّي كُنْتُ‌ مِنَ‌ اَلظّٰالِمِينَ‌ » زيرا شنيدم خداى عز و جل بدنبال آن ميفرمايد در خواستش را برآورديم و از اندوه نجاتش داديم و مؤمنين را هم چنين ميرهانيم.
(۳) و در شگفتم از كسى كه حيله‌اى در بارۀ او بكار رفته چرا بفرمودۀ خداى تعالى پناه نمى‌برد« وَ أُفَوِّضُ‌ أَمْرِي إِلَى اَللّٰهِ‌ إِنَّ‌ اَللّٰهَ‌ بَصِيرٌ بِالْعِبٰادِ »:كار خود را بخدا واگذار ميكنيم كه خداوند بحال بندگان بينا است)زيرا شنيدم خداى بزرگ و پاك بدنبالش مى‌فرمايد خداوند او را از بديهائى كه در بارۀ او بحيله انجام داده بودند نگه داشت.
(۴) و در شگفتم از كسى كه خواستار دنيا و آرايش آن است چرا پناهنده نميشود بفرمايش خداى تبارك و تعالى(« مٰا شٰاءَ اَللّٰهُ‌ لاٰ قُوَّةَ‌ إِلاّٰ بِاللّٰهِ‌ »)(آنچه خدا خواست همان است و نيروئى جز به يارى خداوند نيست)زيرا شنيدم خداى عز اسمه بدنبال آن ميفرمايد اگر چه مرا در مال و فرزند از خودت كمتر مى‌بينى ولى اميد هست كه پروردگار من بهتر از باغ تو مرا نصيب فرمايد (و كلمۀ:عسى در اين آيه بمعناى اميد تنها نيست بلكه بمعناى اثبات و تحقق يافتن است).
من لا يحضره الفقيه، ج‏۴، ص: ۳۹۲؛
الأمالي( للصدوق)، ص: ۶؛
الخصال، ج‏۱، ص: ۲۱۸.


کلیه حقوق مادی و معنوی این پورتال محفوظ و متعلق به حجت الاسلام و المسلمین سید محمدحسن بنی هاشمی خمینی میباشد.

طراحی و پیاده سازی: FARTECH/فرتک - فکور رایانه توسعه کویر -