انهار
انهار
امکانات سایت
مطالب خواندنی

عـذر طـاري

بزرگ نمایی کوچک نمایی

سؤال: نايبي كه در وقت قبول نيابت براي حج معذور نبوده است، و بعد از عقد اجاره در موقع عمل يا قبل از محرم شدن جزء معذورين شده، و در هر عذري كه پيش آمده طبق وظيفه معذورين رفتار نموده، آيا حج او از منوب عنه كافي است؟ و آيا نسبت به نحوه عذر فرقي هست يا نه؟ و آيا نسبت به اجرت استحقاق دارد يا ندارد؟

پاسخ: اگر نايب قبل از احرام عذر نداشته، ولي بعد از محرم شدن عذري براي او پيش آمده، و به وظيفه معذور عمل كرده، حج او صحيح و كفايت از منوب عنه مي‎كند، و مستحق اجرت مي‎باشد.

سؤال: نايبي كه بيتوته در مشعر و مني را انجام نداده، و يا نتوانسته انجام دهد، حكمش چيست؟

پاسخ: اگر معذور عذرش طاري بوده، حج او صحيح، و مجزي از منوب عنه مي‎باشد، و در غير اين صورت نيابت او محل اشكال است.

سؤال: زني نايب است براي اعمال حج اين زن از اوّل عذر نداشته حالا عذر پيدا كرده و نمي‎تواند خودش رمي جمرات كند مي‎تواند نايب بگيرد؟

پاسخ: مانعي ندارد و عذر طاري مضرّ به نيابت نيست.

سؤال: نايب حج معذور به عذر طاري در رمي جمرات در روز موفق نبوده ولي در شب ممكن بوده و به جهت جهل به مسئله در روز نايب گرفته و انجام شده و در شب ترك كرده نيابتش چه حكمي دارد؟ و با اينكه عمره مفرده هم بجا آورده از نظر محل شدن مشكلي ندارد؟ و اگر جبراني دارد از جهت مبلغ اجرت و نيابت به كسي براي رمي جمرات مجدد با اينكه عذرش باقي مي‎باشد يا در صورت رفع عذر چه وظيفه‎اي دارد و اگر منوب عنه حلالش كند چون احتياطي بوده بريء الذمّه است؟

پاسخ: در فرض سوال، چنانچه شخص مذكور متمكّن از مراجعت به مني و رمي جمره ولو در شب باشد بايد جهت رمي در ايام تشريق به مني برود و رمي جمره را انجام دهد و حج نيابتي او صحيح است و مبرء ذمّه منوب عنه است و اگر نمي‎تواند به مكه مراجعت نمايد بايد جهت رمي جمرات نائب بگيرد تا از طرف او به نيابت از منوب عنه رمي جمرات را در روز انجام دهد و در اين صورت احتياطاً از اجير كننده حليّت بطلبد.

سؤال: زني هستم كه نايب ديگري شده‎ام وقتي به مكه رسيدم به سبب عادت ماهانه نتوانستم اعمال عمره تمتع را انجام دهم، وظيفه من چيست؟

پاسخ: در فرض سوال، حجّ شما مبدّل به حج افراد شده، پس اگر اعمال حج را بجا آورده‎ايد و بعد از اتمام آن عمره مفرده هم بجا آورده‎ايد، صحيح است و چيزي بر شما نيست و اگر عمره مفرده بجا نياورده‎ايد بايد يك عمره مفرده به نيابت از منوب عنه بجا آوريد و لازم نيست در موسم حج باشد.
  

 
پاسخ به احکام شرعی
 
موتور جستجوی سایت

تابلو اعلانات
  


پیوندها

حدیث روز
بسم الله الرحمن الرحیم
چهار پناهگاه در قرآن
   
أَبَانُ بْنُ عُثْمَانَ وَ هِشَامُ بْنُ سَالِمٍ وَ مُحَمَّدُ بْنُ حُمْرَانَ عَنِ الصَّادِقِ (علیه السلام) قَالَ:
عَجِبْتُ لِمَنْ فَزِعَ مِنْ أَرْبَعٍ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى أَرْبَعٍ
(۱) عَجِبْتُ لِمَنْ خَافَ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَكِيلُ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا فَانْقَلَبُوا بِنِعْمَةٍ مِنَ اللَّهِ وَ فَضْلٍ لَمْ يَمْسَسْهُمْ سُوءٌ
(۲) وَ عَجِبْتُ لِمَنِ اغْتَمَّ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- لا إِلهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحانَكَ إِنِّي كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِينَ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- وَ نَجَّيْناهُ مِنَ الْغَمِّ وَ كَذلِكَ نُنْجِي الْمُؤْمِنِينَ
(۳) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ مُكِرَ بِهِ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- وَ أُفَوِّضُ أَمْرِي إِلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصِيرٌ بِالْعِبادِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- فَوَقاهُ اللَّهُ سَيِّئاتِ ما مَكَرُوا
(۴) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ أَرَادَ الدُّنْيَا وَ زِينَتَهَا كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- ما شاءَ اللَّهُ لا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- إِنْ تَرَنِ أَنَا أَقَلَّ مِنْكَ مالًا وَ وَلَداً. فَعَسى‏ رَبِّي أَنْ يُؤْتِيَنِ خَيْراً مِنْ جَنَّتِكَ وَ عَسَى مُوجِبَةٌ
    
آقا امام صادق (عليه السّلام) فرمود: در شگفتم از كسى كه از چهار چيز مى‌هراسد چرا بچهار چيز پناهنده نميشود:
(۱) شگفتم از آنكه ميترسد چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل« حَسْبُنَا اَللّٰهُ‌ وَ نِعْمَ‌ اَلْوَكِيلُ‌ » خداوند ما را بس است و چه وكيل خوبى است زيرا شنيدم خداى جل جلاله بدنبال آن ميفرمايد:بواسطۀ نعمت و فضلى كه از طرف خداوند شامل حالشان گرديد باز گشتند و هيچ بدى بآنان نرسيد.
(۲) و شگفتم در كسى كه اندوهناك است چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل:« لاٰ إِلٰهَ‌ إِلاّٰ أَنْتَ‌ سُبْحٰانَكَ‌ إِنِّي كُنْتُ‌ مِنَ‌ اَلظّٰالِمِينَ‌ » زيرا شنيدم خداى عز و جل بدنبال آن ميفرمايد در خواستش را برآورديم و از اندوه نجاتش داديم و مؤمنين را هم چنين ميرهانيم.
(۳) و در شگفتم از كسى كه حيله‌اى در بارۀ او بكار رفته چرا بفرمودۀ خداى تعالى پناه نمى‌برد« وَ أُفَوِّضُ‌ أَمْرِي إِلَى اَللّٰهِ‌ إِنَّ‌ اَللّٰهَ‌ بَصِيرٌ بِالْعِبٰادِ »:كار خود را بخدا واگذار ميكنيم كه خداوند بحال بندگان بينا است)زيرا شنيدم خداى بزرگ و پاك بدنبالش مى‌فرمايد خداوند او را از بديهائى كه در بارۀ او بحيله انجام داده بودند نگه داشت.
(۴) و در شگفتم از كسى كه خواستار دنيا و آرايش آن است چرا پناهنده نميشود بفرمايش خداى تبارك و تعالى(« مٰا شٰاءَ اَللّٰهُ‌ لاٰ قُوَّةَ‌ إِلاّٰ بِاللّٰهِ‌ »)(آنچه خدا خواست همان است و نيروئى جز به يارى خداوند نيست)زيرا شنيدم خداى عز اسمه بدنبال آن ميفرمايد اگر چه مرا در مال و فرزند از خودت كمتر مى‌بينى ولى اميد هست كه پروردگار من بهتر از باغ تو مرا نصيب فرمايد (و كلمۀ:عسى در اين آيه بمعناى اميد تنها نيست بلكه بمعناى اثبات و تحقق يافتن است).
من لا يحضره الفقيه، ج‏۴، ص: ۳۹۲؛
الأمالي( للصدوق)، ص: ۶؛
الخصال، ج‏۱، ص: ۲۱۸.

کلیه حقوق مادی و معنوی این پورتال محفوظ و متعلق به حجت الاسلام و المسلمین سید محمدحسن بنی هاشمی خمینی میباشد.

طراحی و پیاده سازی: FARTECH/فرتک - فکور رایانه توسعه کویر -