انهار
انهار
مطالب خواندنی

استطاعت طريقي

بزرگ نمایی کوچک نمایی

سؤال: بنده كه يكي از دبيران آموزش و پرورش تهران هستم، در سال گذشته در اثر اضافه كاري كه يكجا دريافت نمودم پولم به اندازه سفر حج رسيد، و من تصميم به ثبت‎نام گرفتم، و تمام مدارك را حاضر كردم، ولي در موقع ثبت‎نام گفتند بايد حتماً برگ پايان خدمت داشته باشي، و چون من در آن موقع خدمت‎سربازي را در وزارت آموزشوپرورش و محل كارم مي‎گذراندم، از ثبت‎نام من جلوگيري به عمل آمد. حال در خرداد ماه امسال سربازي من تمام مي‎شود، در اين صورت آيا در سال گذشته، واجب الحج بوده‎ام يا نه، در صورتي كه در آن موقع تازه متأهل شده بودم، و با پدرم زندگي مي‎كردم، و خانه جداگانه نداشتم، و بعد از رد شدن از سفر، پول را صرف خريدن ماشين كه يكي از ضروريات زندگي من در آن موقع و در حال حاضر است نمودم؟

پاسخ: در فرض مرقوم، اگر در سال گذشته متمكّن از رفع مانعي كه براي شما پيش آمده نبوده‎ايد، تمكّن از سفر حج نداشته‎ايد، و فعلاً هم كه استطاعت مالي نداريد حج بر شما واجب نيست و در آينده هر زمان كه ان‎شاء‎الله مستطيع شديد مشرف شويد.

سؤال: اگر پدري پس از ثبت‎نام براي حج فوت كرده است، و چند پسر دارد، و اجازه رفتن به حج به يكي از پسران داده مي‎شود، در چنين موردي استطاعت طريقي براي كدام يك حاصل مي‎شود؟

پاسخ: اگر به عنوان نيابت پدر است بر هيچ يك از آنها رفتن به حج و قبول نيابت واجب نيست. مگر آنكه بالخصوص مورد وصيت باشد و اگر منظور اين است كه يكي از آنها مي‎تواند با استفاده از فيش پدر براي خود حج بجاي آورد، در صورت داشتن ساير شرايط استطاعت بر هر كدام كه مي‎داند با استفاده از فيش مورد موافقت ديگران قرار مي‎گيرد حج واجب است و اگر همه در اين جهت مساوي باشند بر همه لازم است اقدام كنند و چنانچه يكي از آنها بدون مسامحه ديگران موفق به استفاده شد حج از ديگران ساقط است ولي با مسامحه حكم به استقرار حج بر ديگران كه مسامحه كرده‎اند خالي از وجه نيست، اين در صورتي است كه فيش از تركه ميّت شمرده نشود و اگر از تركه ميّت محسوب شود، در صورتي كه هيچ يك از ورثه از حق خود نسبت به آن صرف نظر نكند بايد بفروش برسد و بهاي آن بين ورثه كما فرض الله تقسيم شود. و بنابراين هر يك از ورثه يا غير ورثه بايد اقدام به خريد فيش نمايد هر كس برايش فراهم شد حج بر او واجب است و چنانچه پدر واجب الحج بوده است، بايد براي او استيجار نمايند هر چند به فروش فيش باشد.

 سؤال: كسي كه در كشورهاي غيراسلامي زندگي مي‎كند، اگر بخواهد به حج برود بايد مبلغ زيادي به‎آن حكومت كمك كند،و قهراً آن پول براي تقويت چنين حكومتي مصرف خواهد شد، در صورتي كه راه رفتن به حج منحصر به اين كار باشد، آيا اوّلاً حج بر چنين شخصي واجب است يا نه؟ و ثانياً اگر اين مقدار پول را بدهد و به حج برود از حَجّة‎الاسلام كفايت مي‎كند يا نه؟

 پاسخ: اگر موجب تقويت كفر در برابر اسلام محسوب شود كه عرفاً آن بر ضرر اسلام و خلاف مصلحت مسلمين شمرده شود، استطاعت حاصل نيست. ولي اگر پولي را پرداخت و استرداد آن ممكن نبود پس از پرداخت اگر چه معصيت كرده، استطاعت حاصل مي‎شود و بايد به حج برود.

سؤال: اگر شخصي مستطيع بود، و در رفتن به حج مسامحه كرد، تا نوبت او از دست رفت، حال كه ثبت‎نام نمي‎شود، آيا با كمك واسطه و سفارش در ايران يا خارج از ايران، يا با صرف مبالغي زياد جايز و يا لازم است به حج مشرّف شود يا خير؟ زيرا در غير اين صورت سالها فريضه او تأخير مي‎افتد، و خوف اين را دارد كه خداي ناكرده از تاركين حج به حساب آيد؟

پاسخ: در صورت تمكّن اگر چه با صرف مبلغ زيادتر، لازم است به حج برود.

سؤال: شخصي كه معتاد به خوردن ترياك است، و دولت از رفتن او به حج جلوگيري مي‎كند، و هم چنين زني كه حامل است، و يا مريضي كه به جهت كسالت خاصّ ممنوع از سفر شده است، از نظر شرعي تكليف او نسبت به حج چيست؟ مستطيع است يا غير مستطيع؟ و آيا جايز است با توّسل به بعض از حيله‎ها مشكل اعزام خود را حلّ كند؟ و بر فرض آنكه چنين كرد، آيا مجزي از حَجّة‎الاسلام هست يا خير؟

پاسخ: اشخاص مذكور در صورتي كه بتوانند با توسّل به طرق مشروعه به حج مشرّف شوند مستطيع هستند، و بايد به حج بروند، و حَجّة‎الاسلام محسوب مي‎شود، لكن اگر شخص مريض و يا حامل، خوف ضرر داشته باشد مستطيع نيست.

سؤال: در حال حاضر هر كسي كه بخواهد به حج مشرّف شود بايد قبلاً براي ثبت‎نام و مقدّمات حج اقدام نمايد، اگر كسي ثبت‎نام كرد ولي نوبت او را براي چند سال ديگر اعلام نمودند، اگر قبل از رسيدن آن نوبت، از راه ديگر وسيله رفتن براي او فراهم شد، و پول قرض كرد و به مكّه رفت، آيا حج او حَجّة‎الاسلام است يا خير؟

 پاسخ: در فرض سوال اگر ارزش فيش و ساير اموال اضافي او معادل مخارج حج امسال اوست مستطيع بوده، و كفايت از حَجّة‎الاسلام مي‎كند.

سؤال: اگر شخص مستطيع اقدام به ثبت‎نام كرده، ولي اسمش براي سالهاي بعد اعلان شده است، و يا با آنكه مستطيع بوده اهمال كرده و ثبت‎نام ننموده است، و فعلاً با ثبت‎نام فوق العاده از طريق اداره اوقاف با مبلغ بيشتر، و يا با خريد فيش به طور آزاد، و يا با گرفتن گذرنامه براي كشورهاي ديگر و از آنجا با گرفتن ويزا براي كشور عربستان مي‎تواند به حج برود، آيا بر او واجب است كه براي تعجيل در انجام حج از اين راه‎ها اقدام نمايد، و يا وجوب ندارد و در صورت انجام مجزي از حَجّة‎الاسلام است يا خير؟

پاسخ: در فرض سوال چنانچه متمكّن از انجام حج با صرف مبلغ بيشتر و يا خريد فيش حج باشد، اقدام بر آن واجب است تا حج را زودتر انجام دهد، و در صورت اهمال در ثبت‎نام و رسيدن اوان خروج براي حج، بنابراحتياط حج بر او مستقرّ شده، و به هر نحو ممكن بايد آن را بجا آورد.

سؤال: ـ فردي براي حج ثبت‎نام نموده ولي هنوز قرعه به نام او نيافتاده آيا مي‎تواند نائب شود؟

 پاسخ: حكم جواب اول را دارد.

سؤال: افرادي كه براي حج واجب ثبت‎نام نكرده‎اند اگر اندوخته‎اي فراهم كردند ولي نمي‎دانند كه در آينده تكافوي حج خواهد كرد يا نه و بر فرض تكافو در حال حاضر با مخارج فوق‎العاده مواجه شده‎اند مانند ازدواج دختر و پسر كه در بعضي بلاد رسم است كه پدر ملزم است براي پسر منزل مسكوني تهيه نمايد اگر پولها را خرج كند قطعاً در آتيه از استطاعت خارج مي‎شود و اگر خرج نكند با مشكلات عرفي و اخلاقي روبرو خواهد شد، تكليف او چيست؟

 پاسخ: اگر در سالي كه استطاعت مالي براي حج پيدا مي‎كنند راه بسته باشد و استطاعت طريقي نداشته باشند حج بر آنها مستقر نشده و چنانچه قبل از استطاعت طريقي وجوه مذكور را خرج كنند حج بر آنها واجب نيست.

سؤال: اگر كسي مستطيع باشد و از طريق حج و زيارت نتواند به حج رود مي‎تواند حج را ترك كند؟

پاسخ: در صورت استطاعت و عدم محذور شرعي بايد به حج برود.

 سؤال: با توجه به اينكه به هنگام اعزام زائران به حج معاينات پزشكي صورت مي‎پذيرد و كساني كه توانايي جسمي ندارند در معاينات پذيرفته نمي‎شوند، آيا مردودين معاينات پزشكي كه تاكنون هم، راه براي آنان باز نبوده، همچنان استطاعت شرعي دارند؟ يا آنكه با پذيرفته نشدن، استطاعت هم تحقّق نمي‎يابد؟

 پاسخ: با فرض اينكه براي اشخاص مذكور تاكنون راه باز نبوده و اكنون نيز با ردّ پزشك راه براي آنها باز نيست حج مباشرة واجب نيست ولي چنانچه استطاعت مالي دارند با عدم علم به زوال عذر بنابراحتياط بايد نائب بگيرند.


  

 
پاسخ به احکام شرعی
 
موتور جستجوی سایت

تابلو اعلانات

 




پیوندها

حدیث روز
بسم الله الرحمن الرحیم
چهار پناهگاه در قرآن
   
أَبَانُ بْنُ عُثْمَانَ وَ هِشَامُ بْنُ سَالِمٍ وَ مُحَمَّدُ بْنُ حُمْرَانَ عَنِ الصَّادِقِ (علیه السلام) قَالَ:
عَجِبْتُ لِمَنْ فَزِعَ مِنْ أَرْبَعٍ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى أَرْبَعٍ
(۱) عَجِبْتُ لِمَنْ خَافَ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَكِيلُ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا فَانْقَلَبُوا بِنِعْمَةٍ مِنَ اللَّهِ وَ فَضْلٍ لَمْ يَمْسَسْهُمْ سُوءٌ
(۲) وَ عَجِبْتُ لِمَنِ اغْتَمَّ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- لا إِلهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحانَكَ إِنِّي كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِينَ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- وَ نَجَّيْناهُ مِنَ الْغَمِّ وَ كَذلِكَ نُنْجِي الْمُؤْمِنِينَ
(۳) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ مُكِرَ بِهِ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- وَ أُفَوِّضُ أَمْرِي إِلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصِيرٌ بِالْعِبادِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- فَوَقاهُ اللَّهُ سَيِّئاتِ ما مَكَرُوا
(۴) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ أَرَادَ الدُّنْيَا وَ زِينَتَهَا كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- ما شاءَ اللَّهُ لا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- إِنْ تَرَنِ أَنَا أَقَلَّ مِنْكَ مالًا وَ وَلَداً. فَعَسى‏ رَبِّي أَنْ يُؤْتِيَنِ خَيْراً مِنْ جَنَّتِكَ وَ عَسَى مُوجِبَةٌ
    
آقا امام صادق (عليه السّلام) فرمود: در شگفتم از كسى كه از چهار چيز مى‌هراسد چرا بچهار چيز پناهنده نميشود:
(۱) شگفتم از آنكه ميترسد چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل« حَسْبُنَا اَللّٰهُ‌ وَ نِعْمَ‌ اَلْوَكِيلُ‌ » خداوند ما را بس است و چه وكيل خوبى است زيرا شنيدم خداى جل جلاله بدنبال آن ميفرمايد:بواسطۀ نعمت و فضلى كه از طرف خداوند شامل حالشان گرديد باز گشتند و هيچ بدى بآنان نرسيد.
(۲) و شگفتم در كسى كه اندوهناك است چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل:« لاٰ إِلٰهَ‌ إِلاّٰ أَنْتَ‌ سُبْحٰانَكَ‌ إِنِّي كُنْتُ‌ مِنَ‌ اَلظّٰالِمِينَ‌ » زيرا شنيدم خداى عز و جل بدنبال آن ميفرمايد در خواستش را برآورديم و از اندوه نجاتش داديم و مؤمنين را هم چنين ميرهانيم.
(۳) و در شگفتم از كسى كه حيله‌اى در بارۀ او بكار رفته چرا بفرمودۀ خداى تعالى پناه نمى‌برد« وَ أُفَوِّضُ‌ أَمْرِي إِلَى اَللّٰهِ‌ إِنَّ‌ اَللّٰهَ‌ بَصِيرٌ بِالْعِبٰادِ »:كار خود را بخدا واگذار ميكنيم كه خداوند بحال بندگان بينا است)زيرا شنيدم خداى بزرگ و پاك بدنبالش مى‌فرمايد خداوند او را از بديهائى كه در بارۀ او بحيله انجام داده بودند نگه داشت.
(۴) و در شگفتم از كسى كه خواستار دنيا و آرايش آن است چرا پناهنده نميشود بفرمايش خداى تبارك و تعالى(« مٰا شٰاءَ اَللّٰهُ‌ لاٰ قُوَّةَ‌ إِلاّٰ بِاللّٰهِ‌ »)(آنچه خدا خواست همان است و نيروئى جز به يارى خداوند نيست)زيرا شنيدم خداى عز اسمه بدنبال آن ميفرمايد اگر چه مرا در مال و فرزند از خودت كمتر مى‌بينى ولى اميد هست كه پروردگار من بهتر از باغ تو مرا نصيب فرمايد (و كلمۀ:عسى در اين آيه بمعناى اميد تنها نيست بلكه بمعناى اثبات و تحقق يافتن است).
من لا يحضره الفقيه، ج‏۴، ص: ۳۹۲؛
الأمالي( للصدوق)، ص: ۶؛
الخصال، ج‏۱، ص: ۲۱۸.


کلیه حقوق مادی و معنوی این پورتال محفوظ و متعلق به حجت الاسلام و المسلمین سید محمدحسن بنی هاشمی خمینی میباشد.

طراحی و پیاده سازی: FARTECH/فرتک - فکور رایانه توسعه کویر -