انهار
انهار
امکانات سایت
مطالب خواندنی

خارج ساختن خود از استطاعت مالي

بزرگ نمایی کوچک نمایی

سؤال: كسي‎كه مستطيع بوده ولي هنوز به‎مكّه مشرف نشده، اگر در غير ماههاي حج براي عمره مفرده به مكّه مشرف شود، از استطاعت مالي مي‎افتد و نمي‎تواند در ايام حج به مكّه برود، آيا مي‎تواند براي عمره برود، يا نه؟

پاسخ: در فرض سوال اگر در همان سال استطاعت پيدا كرده، و هنگام فراهم نمودن مقدّمات سفر حج نرسيده، و علم عادي به تمكّن از حج در وقت خود ندارد، جايز است آن مال را صرف عمره مفرده نمايد، ولكن اگر علم عادي دارد كه متمكن از حج در وقت آن است، در اين صورت قبل از اوان حج، احتياط واجب عدم صرف آن مال در عمره مفرده است و در اوقاتي كه بايد مقدمات و وسائل سفر حج را تهيّه نمايد جايز نيست.

سؤال: شخصي قبلاً حج بر او مستقرّ نشده، اما در موقع ثبت‎نام جهت حج تمتّع مستطيع بوده و ثبت‎نام نموده، ولي بعداً از نظر مالي محتاج شده، آيا مي‎تواند پول سپرده را پس بگيرد يا خير؟ و چنانچه در سال اوّل يا سالهاي بعد قرعه به نام او اصابت كند فرق دارد يا نه؟

پاسخ: در فرض سوال اگر در سال اصابت قرعه براي رفتن به حج، از استطاعت افتاده مي‎تواند پول سپرده را پس بگيرد و فرقي بين سال اول و غير آن نيست.

سؤال: مقداري پول دارم كه براي رفت و آمد به سفر مكّه كافي است، ولي هنوز از طرف دولت، وقتي براي ثبت‎نام اعلام نشده است، آيا نگهداري آن پول لازم است، و من مستطيع هستم يا نه؟

پاسخ: اگر اصل اعلام وقت و اجازه از طرف دولت معلوم نباشد نگهداري آن لازم نيست و اگر معلوم باشد هر چند تاريخ آن هنوز معين نشده، جواز صرف آن در راه ديگر محل تأمل است.

سؤال: كسي كه استطاعت مالي دارد، اگر پس از ثبت‎نام و قرعه‎كشي نامش براي سالهاي بعد درآمد، آيا مي‎تواند نسبت به سالهاي بعد خودش را از استطاعت بيرون بياورد، و پول خود را از بانك پس بگيرد؟ اگر چه ضرورت هم نباشد.

پاسخ: در صورتي كه از راه‎هاي ديگر مثل خريد فيش حج ديگران يا از راه سوريه و غيره براي او رفتن به حج در همان سال فراهم نيست مي‎تواند پول خود را پس بگيرد چون استطاعت طريقي فعلي ندارد.

سؤال: اگر كسي در زمان معين حج بر او واجب شده است يعني از نظر مالي مستطيع شده بود و پس از مدتي به دليل نياز، پول را خرج كرده و اكنون استطاعت رفتن به حج را از نظر مالي ندارد، آيا اين فرد بايد حج برود يا خير؟

پاسخ: در صورتي كه وجوب حج بر او مستقر شده بهر نحو ممكن بايد به حج برود.
  

 
پاسخ به احکام شرعی
 
موتور جستجوی سایت

تابلو اعلانات

 




پیوندها

حدیث روز
بسم الله الرحمن الرحیم
چهار پناهگاه در قرآن
   
أَبَانُ بْنُ عُثْمَانَ وَ هِشَامُ بْنُ سَالِمٍ وَ مُحَمَّدُ بْنُ حُمْرَانَ عَنِ الصَّادِقِ (علیه السلام) قَالَ:
عَجِبْتُ لِمَنْ فَزِعَ مِنْ أَرْبَعٍ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى أَرْبَعٍ
(۱) عَجِبْتُ لِمَنْ خَافَ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَكِيلُ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا فَانْقَلَبُوا بِنِعْمَةٍ مِنَ اللَّهِ وَ فَضْلٍ لَمْ يَمْسَسْهُمْ سُوءٌ
(۲) وَ عَجِبْتُ لِمَنِ اغْتَمَّ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- لا إِلهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحانَكَ إِنِّي كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِينَ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- وَ نَجَّيْناهُ مِنَ الْغَمِّ وَ كَذلِكَ نُنْجِي الْمُؤْمِنِينَ
(۳) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ مُكِرَ بِهِ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- وَ أُفَوِّضُ أَمْرِي إِلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصِيرٌ بِالْعِبادِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- فَوَقاهُ اللَّهُ سَيِّئاتِ ما مَكَرُوا
(۴) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ أَرَادَ الدُّنْيَا وَ زِينَتَهَا كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- ما شاءَ اللَّهُ لا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- إِنْ تَرَنِ أَنَا أَقَلَّ مِنْكَ مالًا وَ وَلَداً. فَعَسى‏ رَبِّي أَنْ يُؤْتِيَنِ خَيْراً مِنْ جَنَّتِكَ وَ عَسَى مُوجِبَةٌ
    
آقا امام صادق (عليه السّلام) فرمود: در شگفتم از كسى كه از چهار چيز مى‌هراسد چرا بچهار چيز پناهنده نميشود:
(۱) شگفتم از آنكه ميترسد چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل« حَسْبُنَا اَللّٰهُ‌ وَ نِعْمَ‌ اَلْوَكِيلُ‌ » خداوند ما را بس است و چه وكيل خوبى است زيرا شنيدم خداى جل جلاله بدنبال آن ميفرمايد:بواسطۀ نعمت و فضلى كه از طرف خداوند شامل حالشان گرديد باز گشتند و هيچ بدى بآنان نرسيد.
(۲) و شگفتم در كسى كه اندوهناك است چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل:« لاٰ إِلٰهَ‌ إِلاّٰ أَنْتَ‌ سُبْحٰانَكَ‌ إِنِّي كُنْتُ‌ مِنَ‌ اَلظّٰالِمِينَ‌ » زيرا شنيدم خداى عز و جل بدنبال آن ميفرمايد در خواستش را برآورديم و از اندوه نجاتش داديم و مؤمنين را هم چنين ميرهانيم.
(۳) و در شگفتم از كسى كه حيله‌اى در بارۀ او بكار رفته چرا بفرمودۀ خداى تعالى پناه نمى‌برد« وَ أُفَوِّضُ‌ أَمْرِي إِلَى اَللّٰهِ‌ إِنَّ‌ اَللّٰهَ‌ بَصِيرٌ بِالْعِبٰادِ »:كار خود را بخدا واگذار ميكنيم كه خداوند بحال بندگان بينا است)زيرا شنيدم خداى بزرگ و پاك بدنبالش مى‌فرمايد خداوند او را از بديهائى كه در بارۀ او بحيله انجام داده بودند نگه داشت.
(۴) و در شگفتم از كسى كه خواستار دنيا و آرايش آن است چرا پناهنده نميشود بفرمايش خداى تبارك و تعالى(« مٰا شٰاءَ اَللّٰهُ‌ لاٰ قُوَّةَ‌ إِلاّٰ بِاللّٰهِ‌ »)(آنچه خدا خواست همان است و نيروئى جز به يارى خداوند نيست)زيرا شنيدم خداى عز اسمه بدنبال آن ميفرمايد اگر چه مرا در مال و فرزند از خودت كمتر مى‌بينى ولى اميد هست كه پروردگار من بهتر از باغ تو مرا نصيب فرمايد (و كلمۀ:عسى در اين آيه بمعناى اميد تنها نيست بلكه بمعناى اثبات و تحقق يافتن است).
من لا يحضره الفقيه، ج‏۴، ص: ۳۹۲؛
الأمالي( للصدوق)، ص: ۶؛
الخصال، ج‏۱، ص: ۲۱۸.

کلیه حقوق مادی و معنوی این پورتال محفوظ و متعلق به حجت الاسلام و المسلمین سید محمدحسن بنی هاشمی خمینی میباشد.

طراحی و پیاده سازی: FARTECH/فرتک - فکور رایانه توسعه کویر -