انهار
انهار
مطالب خواندنی

احرام عمره مفرده

بزرگ نمایی کوچک نمایی

1- انجام طواف بدون طهارت

سؤال: شخصى در عمره مفرده یا عمره تمتّع بعد از تقصیر از احرام خارج شده است و بعد از چند روز قبل از احرام دوّم متوجّه شده در طواف و نمازش طهارت نداشته، آیا باید دوباره لباس احرام بپوشد یا اعاده طواف و نماز آن با لباس معمولى جایز است؟

پاسخ:  واجب نیست لباس احرام بپوشد و احتیاط آن است که سعى و تقصیر را نیز اعاده کند.

2- وظیفه زنانی که در خلال احرام حیض می شوند

سؤال:  وظیفه زنى که در عمره در حال احرام یا قبل از احرام یا بعد از آن حائض شده است، چیست؟

پاسخ:  احرام این زن در هر حال صحیح است،لکن صبر مى کند تا پاک شود سپس طواف و نماز طواف را بجا مى آورد و بعد بقیه اعمال عمره را انجام مى دهد.

3- مسجد تنعیم میقات عمره مفرده

 سؤال: آیا با شرایط فعلى، که شهر مکّه بزرگ شده، و مسجد تنعیم در داخل مکّه قرار گرفته، این مسجد همچنان میقات است و مى توان از آن جا احرام بست؟ در صورت میقات بودن، شب و روز، و در سایه رفتن و نرفتن از نظر حکم شرعى تفاوت مى کند؟

 پاسخ: مسجد تنعیم میقات عمره مفرده است، و شب و روز در آن فرق نمى کند، و زیر سایه رفتن در داخل شهر مکّه ضررى ندارد.

4- حدیبیه میقات عمره مفرده

 سؤال: با توجّه به نظرات متفاوت مبنى بر محاذى بودن یا نبودن جدّه با میقات جحفه، لطفاً به سؤالات زیر پاسخ دهید:

الف) احرام بستن جهت عمره مفرده، از جدّه براى شاغلین در آن شهر چگونه است؟

ب) احرام براى مسافرینى که با هواپیما به جدّه مى آیند، و مى خواهند عمره مفرده بجا بیاورند چگونه است؟ در صورت طرح موضوع نذر، لطفاً مشخّص فرمایید که آیا مى توان از جدّه نذر کرد، یا مى بایست قبل از رسیدن به جدّه نذر نمود؟

پاسخ:  الف: جدّه محاذى با هیچ یک از میقاتهاى شش گانه نیست; ولى یکى از میقاتهاى عمره مفرده حدیبیّه است، که در وسط راه مکّه و جدّه قرار دارد. و امروزه در محاذات آن در نزدیکى پل شمسیّه علامتگذارى شده، و مسجدى بنا کرده اند، که از آن محرم مى شوند.

ب: نذر از جدّه مانعى ندارد.

5- احرام عمره مفرده تا قبل از غروب شب اول ماه

 سؤال: فردى قبل از غروب آفتاب شب اوّل ماه، جهت عمره مفرده محرم شده، و طبعاً اعمال مکّه را در ساعات اوّلیّه ماه جدید انجام داده است، این عمره به حساب کدام ماه لحاظ مى شود؟ در همین فرض، اگر بعد از غروب آفتاب محرم شود، چگونه محاسبه مى شود؟

 پاسخ: بعید نیست که معیار همان ماهى باشد که احرام در آن بسته شده است; هر چند احتیاط آن است که عمره ماه بعد را به قصد رجا بجا آورد.

6- تبدیل احرام عمره مفرده به عمره تمتع

سؤال:  هرگاه پس از نیّت عمره و بستن احرام، مجدّداً براى عمره دیگرى محرم شود; مثلا به نیّت عمره مفرده محرم شده، سپس قصد عمره تمتّع کند، و تلبیه بگوید. کدام عمره صحیح است؟

پاسخ:  اگر در ابتدا نیّت کرده و تلبیه گفته، احرام محقّق شده و تجدید آن معنى ندارد; و نمى تواند براى عمره دیگرى نیّت کند. بنابراین، احرام دوم باطل است، ولى مى تواند نیّت عمره خود را به عمره تمتّع برگرداند; به شرط این که عمره مفرده به سبب نذر و مانند آن بر او واجب نشده باشد.

7- نیت احرام برای بستگان و اموات در عمره اول

سؤال:  نیت احرام برای عمره آیا می توان در عین واحد به نیت خود و بستگان و اموات برای بار اول محرم شد؟

 پاسخ: برای بار اول اشکال دارد و فقط باید به نیت خودش انجام دهد.

8- محرمیت زن شیعه با شوهر سنی اش بعد از عمره

سؤال:  من خانم شیعی هستم، با همسری سید و سنی، در قطر زندگی می کنیم، برای اولین بار در زندگی مشترکمان ان شاءالله به عمرده مفرده می رویم. از آنجا که در عمره مفرده برای شیعیان طواف نساء و نماز طواف نساء واجب است ولی این حکم پاسخ: برای برادران سنی وجود ندارد، سوال من از جنابعالی این است که تنها طواف و نماز طواف نساء من برای محرمیت دوباره ی من و همسرم کافی است؟

 پاسخ: آنها طواف وداع دارند که همان طواف نساء محسوب می شود.

9- شعبانیه بودن عمره ای که احرامش در ماه رجب بوده و اعمالش در ماه شعبان

سؤال: احرام در ماه رجب بوده و اعمال در ماه شعبان، این چه عمره ایست ؟ رجبیه یا شعبانیه؟ و آیا می تواند در ماه شعبان مجدد عمره انجام دهد ؟

 پاسخ: عمره مزبور عمره شعبانیه محسوب می شود، ولی فضیلت عمره رجبیه را هم درک کرده است!


  

 
پاسخ به احکام شرعی
 
موتور جستجوی سایت

تابلو اعلانات
  


پیوندها

حدیث روز
بسم الله الرحمن الرحیم
چهار پناهگاه در قرآن
   
أَبَانُ بْنُ عُثْمَانَ وَ هِشَامُ بْنُ سَالِمٍ وَ مُحَمَّدُ بْنُ حُمْرَانَ عَنِ الصَّادِقِ (علیه السلام) قَالَ:
عَجِبْتُ لِمَنْ فَزِعَ مِنْ أَرْبَعٍ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى أَرْبَعٍ
(۱) عَجِبْتُ لِمَنْ خَافَ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَكِيلُ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا فَانْقَلَبُوا بِنِعْمَةٍ مِنَ اللَّهِ وَ فَضْلٍ لَمْ يَمْسَسْهُمْ سُوءٌ
(۲) وَ عَجِبْتُ لِمَنِ اغْتَمَّ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- لا إِلهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحانَكَ إِنِّي كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِينَ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- وَ نَجَّيْناهُ مِنَ الْغَمِّ وَ كَذلِكَ نُنْجِي الْمُؤْمِنِينَ
(۳) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ مُكِرَ بِهِ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- وَ أُفَوِّضُ أَمْرِي إِلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصِيرٌ بِالْعِبادِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- فَوَقاهُ اللَّهُ سَيِّئاتِ ما مَكَرُوا
(۴) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ أَرَادَ الدُّنْيَا وَ زِينَتَهَا كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- ما شاءَ اللَّهُ لا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- إِنْ تَرَنِ أَنَا أَقَلَّ مِنْكَ مالًا وَ وَلَداً. فَعَسى‏ رَبِّي أَنْ يُؤْتِيَنِ خَيْراً مِنْ جَنَّتِكَ وَ عَسَى مُوجِبَةٌ
    
آقا امام صادق (عليه السّلام) فرمود: در شگفتم از كسى كه از چهار چيز مى‌هراسد چرا بچهار چيز پناهنده نميشود:
(۱) شگفتم از آنكه ميترسد چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل« حَسْبُنَا اَللّٰهُ‌ وَ نِعْمَ‌ اَلْوَكِيلُ‌ » خداوند ما را بس است و چه وكيل خوبى است زيرا شنيدم خداى جل جلاله بدنبال آن ميفرمايد:بواسطۀ نعمت و فضلى كه از طرف خداوند شامل حالشان گرديد باز گشتند و هيچ بدى بآنان نرسيد.
(۲) و شگفتم در كسى كه اندوهناك است چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل:« لاٰ إِلٰهَ‌ إِلاّٰ أَنْتَ‌ سُبْحٰانَكَ‌ إِنِّي كُنْتُ‌ مِنَ‌ اَلظّٰالِمِينَ‌ » زيرا شنيدم خداى عز و جل بدنبال آن ميفرمايد در خواستش را برآورديم و از اندوه نجاتش داديم و مؤمنين را هم چنين ميرهانيم.
(۳) و در شگفتم از كسى كه حيله‌اى در بارۀ او بكار رفته چرا بفرمودۀ خداى تعالى پناه نمى‌برد« وَ أُفَوِّضُ‌ أَمْرِي إِلَى اَللّٰهِ‌ إِنَّ‌ اَللّٰهَ‌ بَصِيرٌ بِالْعِبٰادِ »:كار خود را بخدا واگذار ميكنيم كه خداوند بحال بندگان بينا است)زيرا شنيدم خداى بزرگ و پاك بدنبالش مى‌فرمايد خداوند او را از بديهائى كه در بارۀ او بحيله انجام داده بودند نگه داشت.
(۴) و در شگفتم از كسى كه خواستار دنيا و آرايش آن است چرا پناهنده نميشود بفرمايش خداى تبارك و تعالى(« مٰا شٰاءَ اَللّٰهُ‌ لاٰ قُوَّةَ‌ إِلاّٰ بِاللّٰهِ‌ »)(آنچه خدا خواست همان است و نيروئى جز به يارى خداوند نيست)زيرا شنيدم خداى عز اسمه بدنبال آن ميفرمايد اگر چه مرا در مال و فرزند از خودت كمتر مى‌بينى ولى اميد هست كه پروردگار من بهتر از باغ تو مرا نصيب فرمايد (و كلمۀ:عسى در اين آيه بمعناى اميد تنها نيست بلكه بمعناى اثبات و تحقق يافتن است).
من لا يحضره الفقيه، ج‏۴، ص: ۳۹۲؛
الأمالي( للصدوق)، ص: ۶؛
الخصال، ج‏۱، ص: ۲۱۸.


کلیه حقوق مادی و معنوی این پورتال محفوظ و متعلق به حجت الاسلام و المسلمین سید محمدحسن بنی هاشمی خمینی میباشد.

طراحی و پیاده سازی: FARTECH/فرتک - فکور رایانه توسعه کویر -