انهار
انهار
مطالب خواندنی

(۳۰۷) برخی از نکات و مسائل مهم و کلیدی زکات فطره:

بزرگ نمایی کوچک نمایی
بِسْمِ اللهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ
السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِمِ.
برخی از نکات و مسائل مهم و کلیدی زکات فطره:
    
فهرست محتوا:
{۱} وقت دادن زکات فطره.
{۲} دادن زکات فطره بر فقیر واجب نیست.
{۳} فطره نانخورها بر میزبان واجب است.
{۴} فطره چه مهمانی که بر میزبان واجب است؟
{۵} فطره چه مهمانی که بر میزبان واجب نیست؟
{۶} فطره بچه ای که بعد از غروب شب عيد فطر متولد شده.
{۷} غیر سيّد نمي تواند زکاة فطره اش را به سیّد بدهد.
{۸} زکات فطره به قصد قربت داده شود.
{۹} اگر پيش از ماه رمضان زکات فطره را بدهد صحيح نيست.
{۱۰} دادن زکات فطره قبل از نماز عيد فطر.
{۱۱} دادن زکات فطره تا ظهر روز عید و تأخير نینداختن.
{۱۲} نمیتوان در زکات فطره تصرف کرد.
{۱۳} با زکات فطره برای فقیر چیزی نخرد.
{۱۴} فطره را به شهر دیگر نبرد.
{۱۵} کارت به کارت کردن زکات فطره.
   
توضیحات تفصیلی:
{۱} وقت دادن زکات فطره.
وقت دادن زکات فطره از موقع غروب شب عيد فطر به بعد است.
{۲} دادن زکات فطره بر فقیر واجب نیست.
كسي كه مخارج سال خود و عيالاتش را ندارد و كسبی هم ندارد كه بتواند مخارج سال خود و عيالاتش را بگذراند فقير است و دادن زكات فطره بر او واجب نيست.
{۳} فطره نانخورها بر میزبان واجب است.
فطره كساني كه در غروب شب عيد فطر نانخور حساب شود بر میزبان واجب است؛ كوچك باشند يا بزرگ، مسلمان باشند يا كافر، دادن خرج آنان بر او واجب باشد يا نه، در شهر خود او باشند يا در شهر ديگر (مانند سرباز و دانشجو که در شهر دیگری هست).
{۴} فطره چه مهمانی که بر میزبان واجب است؟
فطره مهماني كه پيش از غروب شب عيد فطر با رضايت صاحبخانه وارد شده و نانخور او حساب مي شود، بر او واجب است.
{۵} فطره چه مهمانی که بر میزبان واجب نیست؟
فطره مهماني كه بعد از غروب شب عيد فطر وارد مي شود، بر صاحبخانه واجب نيست، اگر چه پيش از غروب او را دعوت كرده باشد و در خانه او هم افطار كند.
{۶} فطره بچه ای که بعد از غروب شب عيد فطر متولد شده.
فطره بچه ای که بعد از غروب شب عيد فطر متولد شود، يا كسی نانخور او حساب شود، واجب نيست، اگر چه مستحّب است.
{۷} غیر سيّد نمي تواند زکاة فطره اش را به سیّد بدهد.
کسي كه سيّد است میتواند فطره خود را به سیّد بدهد ولی کسی که سیّد نيست نمي تواند فطره اش را به سیّد بدهد حتّي اگر سيّدي نانخور او باشد.
{۸} زکات فطره به قصد قربت داده شود.
زكات فطره را باید به قصد قربت داد، يعني براي انجام فرمان خداوند عالم، و موقع دادن فطره، نيّت فطره نمايد.
{۹} اگر پيش از ماه رمضان زکات فطره را بدهد صحيح نيست.
اگر پيش از ماه رمضان فطره را بدهد صحيح نيست و احتياط واجب آن است كه در ماه رمضان هم فطره را ندهد.
اما اگر پيش از ماه رمضان يا در ماه رمضان به فقير قرض بدهد و بعد از آن كه فطره بر او واجب شد، طلب خود را بابت فطره حساب كند مانعي ندارد.
{۱۰} دادن زکات فطره قبل از نماز عيد فطر.
كسي كه نماز عيد فطر مي خواند، بنابراحتياط واجب بايد فطره را پيش از نماز عيد بدهد.
{۱۱} دادن زکات فطره تا ظهر روز عید و تأخير نینداختن.
كسي كه نماز عيد فطر نمي خواند، مي تواند دادن فطره را تا ظهر تأخير بيندازد.
{۱۲} نمیتوان در زکات فطره تصرف کرد.
اگر فطره را كنار بگذارد، نمیتواند آن را برای خود بردارد و مالي ديگر را براي فطره بگذارد یا کارت به کارت کند مگر با اجازه فقیر.
{۱۳} با زکات فطره برای فقیر چیزی نخرد.
خود فطره یا پول آن را باید به فقیر بدهد نه این که برای فقیر چیزی بخرد.
    
{۱۴} فطره را به شهر دیگر نبرد.
در صورتي كه زكات فطره را از مال خود جدا كرده باشد اگر در محلّ خودش مستحقّ باشد، احتياط واجب آن است كه فطره را بجاي ديگر (و شهر دیگر نبرد) نبرد.
{۱۵} کارت به کارت کردن زکات فطره.
سؤال:
آیا می توان زکات فطره را برای فقیر کارت به کارت کرد؟
پاسخ:
امام خامنه ای: اشکالی ندارد، ولی اگر زکات فطره را جدا کرده باشد، تعویض آن جایز نیست و اگر در شهرش، فقیر وجود دارد، پس از جدا کردن فطریه، انتقال آن به شهر دیگر هم بنا بر احتیاط واجب جایز نیست.
 

  

 
پاسخ به احکام شرعی
 
موتور جستجوی سایت

تابلو اعلانات

 




پیوندها

حدیث روز
بسم الله الرحمن الرحیم
چهار پناهگاه در قرآن
   
أَبَانُ بْنُ عُثْمَانَ وَ هِشَامُ بْنُ سَالِمٍ وَ مُحَمَّدُ بْنُ حُمْرَانَ عَنِ الصَّادِقِ (علیه السلام) قَالَ:
عَجِبْتُ لِمَنْ فَزِعَ مِنْ أَرْبَعٍ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى أَرْبَعٍ
(۱) عَجِبْتُ لِمَنْ خَافَ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَكِيلُ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا فَانْقَلَبُوا بِنِعْمَةٍ مِنَ اللَّهِ وَ فَضْلٍ لَمْ يَمْسَسْهُمْ سُوءٌ
(۲) وَ عَجِبْتُ لِمَنِ اغْتَمَّ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- لا إِلهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحانَكَ إِنِّي كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِينَ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- وَ نَجَّيْناهُ مِنَ الْغَمِّ وَ كَذلِكَ نُنْجِي الْمُؤْمِنِينَ
(۳) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ مُكِرَ بِهِ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- وَ أُفَوِّضُ أَمْرِي إِلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصِيرٌ بِالْعِبادِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- فَوَقاهُ اللَّهُ سَيِّئاتِ ما مَكَرُوا
(۴) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ أَرَادَ الدُّنْيَا وَ زِينَتَهَا كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- ما شاءَ اللَّهُ لا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- إِنْ تَرَنِ أَنَا أَقَلَّ مِنْكَ مالًا وَ وَلَداً. فَعَسى‏ رَبِّي أَنْ يُؤْتِيَنِ خَيْراً مِنْ جَنَّتِكَ وَ عَسَى مُوجِبَةٌ
    
آقا امام صادق (عليه السّلام) فرمود: در شگفتم از كسى كه از چهار چيز مى‌هراسد چرا بچهار چيز پناهنده نميشود:
(۱) شگفتم از آنكه ميترسد چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل« حَسْبُنَا اَللّٰهُ‌ وَ نِعْمَ‌ اَلْوَكِيلُ‌ » خداوند ما را بس است و چه وكيل خوبى است زيرا شنيدم خداى جل جلاله بدنبال آن ميفرمايد:بواسطۀ نعمت و فضلى كه از طرف خداوند شامل حالشان گرديد باز گشتند و هيچ بدى بآنان نرسيد.
(۲) و شگفتم در كسى كه اندوهناك است چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل:« لاٰ إِلٰهَ‌ إِلاّٰ أَنْتَ‌ سُبْحٰانَكَ‌ إِنِّي كُنْتُ‌ مِنَ‌ اَلظّٰالِمِينَ‌ » زيرا شنيدم خداى عز و جل بدنبال آن ميفرمايد در خواستش را برآورديم و از اندوه نجاتش داديم و مؤمنين را هم چنين ميرهانيم.
(۳) و در شگفتم از كسى كه حيله‌اى در بارۀ او بكار رفته چرا بفرمودۀ خداى تعالى پناه نمى‌برد« وَ أُفَوِّضُ‌ أَمْرِي إِلَى اَللّٰهِ‌ إِنَّ‌ اَللّٰهَ‌ بَصِيرٌ بِالْعِبٰادِ »:كار خود را بخدا واگذار ميكنيم كه خداوند بحال بندگان بينا است)زيرا شنيدم خداى بزرگ و پاك بدنبالش مى‌فرمايد خداوند او را از بديهائى كه در بارۀ او بحيله انجام داده بودند نگه داشت.
(۴) و در شگفتم از كسى كه خواستار دنيا و آرايش آن است چرا پناهنده نميشود بفرمايش خداى تبارك و تعالى(« مٰا شٰاءَ اَللّٰهُ‌ لاٰ قُوَّةَ‌ إِلاّٰ بِاللّٰهِ‌ »)(آنچه خدا خواست همان است و نيروئى جز به يارى خداوند نيست)زيرا شنيدم خداى عز اسمه بدنبال آن ميفرمايد اگر چه مرا در مال و فرزند از خودت كمتر مى‌بينى ولى اميد هست كه پروردگار من بهتر از باغ تو مرا نصيب فرمايد (و كلمۀ:عسى در اين آيه بمعناى اميد تنها نيست بلكه بمعناى اثبات و تحقق يافتن است).
من لا يحضره الفقيه، ج‏۴، ص: ۳۹۲؛
الأمالي( للصدوق)، ص: ۶؛
الخصال، ج‏۱، ص: ۲۱۸.


کلیه حقوق مادی و معنوی این پورتال محفوظ و متعلق به حجت الاسلام و المسلمین سید محمدحسن بنی هاشمی خمینی میباشد.

طراحی و پیاده سازی: FARTECH/فرتک - فکور رایانه توسعه کویر -