انهار
انهار
مطالب خواندنی

(۶) حرز امام جواد (علیه السلام)

بزرگ نمایی کوچک نمایی
بِسْمِ اللهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ
السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِمِ
وَ اَلسَّلاَمُ عَلَى عِبَادِ اَللَّهِ اَلصَّالِحِين
حرز امام جواد (علیه السلام)
    
فهرست محتوا
{۱} مطالبی در باره حرز
{۲} اقسام حرز
{۳} خواص حرز
{۴} آداب نوشتن حرز
{۵} اعمال زمان بستن حرز
{۶} آداب نگاه داشتن حرز
{۷} داستان حرز
{۸} نماز قبل از بستن حرز
    
توضیحات فهرست محتوا
{۱} مطالبی در باره حرز
معروف ترین حرز برای دفع بلایای زمینی و آسمانی حرز آقا امام جواد (علیه السلام) است که توصیه فراوانی برای به همراه داشتن این حرز در همه حالات شده است.
این حرز شما را از بلایا حفظ می کند و خواص فراوانی دارد که به برخی از آن اشاره می شود:
امام جواد (علیه السلام): خود را به این دعا حرز کن که اگر لشکرهای روم و ترک را ملاقات کنی و همگی به همراه جمیع اهل زمین علیه تو قیام کنند، از ایشان به تو بدی نرسد و از همه آن ها ایمن باشی.
مرحوم آیةالله بهجت:
من در مورد ختومات از استادم (مرحوم آیت الله قاضی) چیزی نمی پرسیدم، اما گاهی خود ایشان می فرمودند. از جمله سه عمل را:
اول حرز امام جواد (علیه السلام) که باید به بازو بسته شود و خاصیت آن ( خصوصا برای باطل کردن سحر و طلسم) فقط در صورت بسته شدن به بازوست...
حرز امام جواد (علیه السلام) دعایی است که در اصل بر بازو بسته می‌شود و البته جدیداً هم انگشترهایی ساخته اند که در آن حرز امام جواد (علیه السلام) قرار ‌دارد.
    
نکاتی مهم:
انگشترهایی که با نگین عقیق، و ... می‌سازند و در آنها حرز امام جواد (علیه السلام) قرار دارد، به دست کردن آن انگشتر هم ثواب عقیق را دارد و هم ثواب حرز.
البته اگر انگشتر فقط نقره به همراه حرز باشد و عقیق نداشته باشد، دیگر ثواب انگشتر عقیق را ندارد.
در روایتی براى انگشتر عقیق نیز خاصیت حرز شمرده شده است؛ امام صادق (علیه السلام) فرمود: «عقیق در سفر، [به منزله] حرز است».
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال.
روایت شده که آقا أمیرالمؤمنین علی (علیه السلام) چهار انگشتر به دست داشتند:
۱. انگشترى که نگینش یاقوت سرخ بود برای شرافت،
۲. انگشترى که نگینش عقیق سرخ براى حرز و محفوظ ماندن،
۳. انگشترى که نگینش فیروزه، براى پیروزى،
۴. انگشترى که نگینش آهن چینى براى قوّت.
مکارم الاخلاق طبرسی.
{۲} اقسام حرز
در منابع روایی برای امام جواد (علیه السلام) دو حرز بیان شده است:
(۱حرز صغیر:
یَا نُورُ یَا بُرْهَانُ یَا مُبِینُ یَا مُنِیرُ یَا رَبِّ اکْفِنِی الشُّرُورَ وَ آفَاتِ الدُّهُورِ وَ أَسْأَلُکَ النَّجَاهَ یَوْمَ یُنْفَخُ فِی الصُّور.
ای نور و روشنایی ای دلیل و برهان و ای روشنگر و آشکار کننده ای پرتو افشان ای پروردگار من بدی ها و آسیب های روزگار را، از من کفایت فرما و از تو می خواهم، نجات روزی را که در آن روز، در صور دمیده می‌شود.
مهج الدعوات و منهج العبادات.
(۲) حرز کبیر:
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ   الْحَمْدُ للّهِ رَبِّ الْعَالَمِینَ الرَّحْمـنِ الرَّحِیمِ مَالِکِ یوْمِ الدِّینِ إِیاکَ نَعْبُدُ و إِیاکَ نَسْتَعِینُ اهدِنَــــا الصِّرَاطَ المُستَقِیمَ صِرَاطَ الَّذِینَ أَنعَمتَ عَلَیهِمْ غَیرِ المَغضُوبِ عَلَیهِمْ وَلاَ الضَّالِّینَ
أَ لَمْ تَرَ أَنَّ اللَّهَ سَخَّرَ لَکُمْ ما فِی الْأَرْضِ وَ الْفُلْکَ تَجْرِی فِی الْبَحْرِ بِأَمْرِهِ وَ یمْسِکُ السَّماءَ أَنْ تَقَعَ عَلَی الْأَرْضِ إِلَّا بِإِذْنِهِ إِنَّ اللَّهَ بِالنَّاسِ لَرَؤُفٌ رَحِیمٌ‏
اللَّهُمَّ أَنْتَ الْوَاحِدُ الْمَلِکُ الدَّیانُ‏ یوْمَ الدِّینِ تَفْعَلُ مَا تَشَاءُ بِلَا مُغَالَبَةٍ وَ تُعْطِی مَنْ تَشَاءُ بِلَا مَنٍّ وَ تَفْعَلُ مَا تَشَاءُ وَ تَحْکُمُ مَا تُرِیدُ وَ تُدَاوِلُ الْأَیامَ بَینَ النَّاسِ وَ تُرْکِبُهُمْ طَبَقاً عَنْ طَبَقٍ أَسْأَلُکَ بِاسْمِکَ الْمَکْتُوبِ عَلَی سُرَادِقِ الْمَجْدِ
وَ أَسْأَلُکَ بِاسْمِکَ الْمَکْتُوبِ عَلَی سُرَادِقِ السَّرَائِرِ السَّابِقِ الْفَائِقِ الْحَسَنِ الْجَمِیلِ النَّضِیرِ رَبَّ الْمَلَائِکَةِ الثَّمَانِیةِ وَ الْعَرْشِ الَّذِی لَا یتَحَرَّکُ وَ أَسْأَلُکَ بِالْعَینِ الَّتِی لَا تَنَامُ وَ بِالْحَیاةِ الَّتِی لَا تَمُوتُ وَ بِنُورِ وَجْهِکَ الَّذِی لَا یطْفَأُ وَ بِالاسْمِ الْأَکْبَرِ الْأَکْبَرِ الْأَکْبَرِ وَ بِالاسْمِ الْأَعْظَمِ الْأَعْظَمِ الْأَعْظَمِ
الَّذِی هُوَ مُحِیطٌ بِمَلَکُوتِ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ وَ بِالاسْمِ الَّذِی أَشْرَقَتْ بِهِ الشَّمْسُ وَ أَضَاءَ بِهِ الْقَمَرُ وَ سُجِّرَتْ بِهِ الْبُحُورُ وَ نُصِبَتْ بِهِ الْجِبَالُ وَ بِالاسْمِ الَّذِی قَامَ بِهِ الْعَرْشُ وَ الْکُرْسِی وَ بِاسْمِکَ الْمَکْتُوبِ عَلَی سُرَادِقِ الْعَرْشِ وَ بِاسْمِکَ الْمَکْتُوبِ عَلَی سُرَادِقِ الْعِزَّةِ وَ بِاسْمِکَ الْمَکْتُوبِ عَلَی سُرَادِقِ الْعَظَمَةِ وَ بِاسْمِکَ الْمَکْتُوبِ عَلَی سُرَادِقِ الْبَهَاءِ وَ بِاسْمِکَ الْمَکْتُوبِ عَلَی سُرَادِقِ الْقُدْرَةِ وَ بِاسْمِکَ الْعَزِیزِ وَ بِأَسْمَائِکَ الْمُقَدَّسَاتِ الْمُکَرَّمَاتِ الْمَخْزُونَاتِ‏ فِی عِلْمِ الْغَیبِ عِنْدَکَ وَ أَسْأَلُکَ مِنْ خَیرِکَ خَیراً مِمَّا أَرْجُو وَ أَعُوذُ بِعِزَّتِکَ وَ قُدْرَتِکَ مِنْ شَرِّ مَا أَخَافُ وَ أَحْذَرُ وَ مَا لَا أَحْذَرُ یا صَاحِبَ مُحَمَّدٍ یوْمَ حُنَینٍ وَ یا صَاحِبَ عَلِی یوْمَ صِفِّینَ أَنْتَ یا رَبِّ مُبِیرُ الْجَبَّارِینَ وَ قَاصِمُ الْمُتَکَبِّرِینَ أَسْأَلُکَ بِحَقِ‏ طه‏ وَ یس وَ الْقُرْآنِ الْحَکِیمِ‏ وَ الْفُرْقَانِ الْحَکِیمِ أَنْ تُصَلِّی عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ أَنْ تَشُدَّ بِهِ عَضُدَ صَاحِبِ هَذَا الْعَقْدِ وَ أَدْرَأُ بِکَ فِی نَحْرِ کُلِّ جَبَّارٍ عَنِیدٍ وَ کُلِّ شَیطَانٍ مَرِیدٍ وَ عَدُوٍّ شَدِیدٍ وَ عَدُوٍّ مُنْکَرِ الْأَخْلَاقِ وَ اجْعَلْهُ مِمَّنْ أَسْلَمَ إِلَیکَ نَفْسَهُ وَ فَوَّضَ إِلَیکَ أَمْرَهُ وَ أَلْجَأَ إِلَیکَ ظَهْرَهُ.
اللَّهُمَّ بِحَقِّ هَذِهِ الْأَسْمَاءِ الَّتِی ذَکَرْتَهَا وَ قَرَأْتَهَا وَ أَنْتَ أَعْرَفُ بِحَقِّهَا مِنِّی‏ وَ أَسْأَلُکَ یا ذَا الْمَنِّ الْعَظِیمِ وَ الْجُودِ الْکَرِیمِ وَلِی الدَّعَوَاتِ الْمُسْتَجَابَاتِ وَ الْکَلِمَاتِ التَّامَّاتِ وَ الْأَسْمَاءِ النَّافِذَاتِ وَ أَسْأَلُکَ یا نُورَ النَّهَارِ وَ یا نُورَ اللَّیلِ وَ نُورَ السَّمَاءِ وَ الْأَرْضِ وَ نُورَ النُّورِ وَ نُوراً یضِی‏ءُ بِهِ کُلُّ نُورٍ یا عَالِمَ الْخَفِیاتِ کُلِّهَا فِی الْبَرِّ وَ الْبَحْرِ وَ الْأَرْضِ وَ السَّمَاءِ وَ الْجِبَالِ:وَ أَسْأَلُکَ یا مَنْ لَا یفْنَی وَ لَا یبِیدُ وَ لَا یزُولُ وَ لَا لَهُ شَی‏ءٌ مَوْصُوفٌ وَ لَا إِلَیهِ حَدٌّ مَنْسُوبٌ وَ لَا مَعَهُ إِلَهٌ وَ لَا إِلَهَ سِوَاهُ وَ لَا لَهُ فِی مُلْکِهِ شَرِیکٌ وَ لَا تُضَافُ الْعِزَّةُ إِلَّا إِلَیهِ وَ لَمْ یزَلْ بِالْعُلُومِ عَالِماً وَ عَلَی الْعُلُومِ وَاقِفاً وَ لِلْأُمُورِ نَاظِماً وَ بِالْکَینُونِیةِ عَالِماً وَ لِلتَّدْبِیرِ مُحْکِماً وَ بِالْخَلْقِ بَصِیراً وَ بِالْأُمُورِ خَبِیراً أَنْتَ الَّذِی خَشَعَتْ لَکَ الْأَصْوَاتُ وَ ضَلَّتْ فِیکَ الْأَوْهَامُ‏ وَ ضَاقَتْ دُونَکَ الْأَسْبَابُ وَ مَلَأَ کُلَّ شَی‏ءٍ نُورُکَ وَ وَجِلَ کُلُّ شَی‏ءٍ مِنْکَ وَ هَرَبَ کُلُّ شَی‏ءٍ إِلَیکَ وَ تَوَکَّلَ کُلُّ شَی‏ءٍ عَلَیکَ وَ أَنْتَ الرَّبِیعُ فِی جَلَالِکَ وَ أَنْتَ الْبَهِی فِی جَمَالِکَ وَ أَنْتَ الْعَظِیمُ فِی قُدْرَتِکَ وَ أَنْتَ الَّذِی لَا یدْرِکُکَ شَی‏ءٌ وَ أَنْتَ الْعَلِی الْکَبِیرُ الْعَظِیمُ وَ مُجِیبُ الدَّعَوَاتِ قَاضِی الْحَاجَاتِ مُفَرِّجُ الْکُرُبَاتِ وَلِی النَّقِمَاتِ‏.
یا مَنْ هُوَ فِی عُلُوِّهِ دَانٍ وَ فِی دُنُوِّهِ عَالٍ وَ فِی إِشْرَاقِهِ مُنِیرٌ وَ فِی سُلْطَانِهِ قَوِی وَ فِی مُلْکِهِ عَزِیزٌ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ احْرُسْ صَاحِبَ هَذَا الْعَقْدِ وَ هَذَا الْحِرْزِ وَ هَذَا الْکِتَابِ بِعَینِکَ الَّتِی لَا تَنَامُ وَ اکْنُفْهُ‏ بِرُکْنِکَ الَّذِی لَا یرَامُ وَ ارْحَمْهُ بِقُدْرَتِکَ عَلَیهِ فَإِنَّهُ مَرْزُوقُکَ‏ بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ‏ بِسْمِ اللَّهِ وَ بِاللَّهِ الَّذِی لَا صَاحِبَةَ لَهُ وَ لَا وَلَدَ بِسْمِ اللَّهِ قَوِی الشَّأْنِ عَظِیمِ الْبُرْهَانِ شَدِیدِ السُّلْطَانِ مَا شَاءَ اللَّهُ کَانَ وَ مَا لَمْ یشَأْ لَمْ یکُنْ أَشْهَدُ أَنَّ نُوحاً رَسُولُ اللَّهِ وَ أَنَّ إِبْرَاهِیمَ خَلِیلُ اللَّهِ وَ أَنَّ مُوسَی کَلِیمُ اللَّهِ وَ نَجِیهُ وَ أَنَّ عِیسَی ابْنَ مَرْیمَ‏ رُوحُ اللَّهِ‏ وَ کَلِمَتُهُ‏ صَلَوَاتُ اللَّهِ عَلَیهِ وَ عَلَیهِمْ أَجْمَعِینَ وَ أَنَّ مُحَمَّداً ص خَاتَمُ النَّبِیینَ لَا نَبِی بَعْدَهُ‏ وَ أَسْأَلُکَ بِحَقِّ السَّاعَةِ الَّتِی یؤْتَی فِیهَا بِإِبْلِیسَ اللَّعِینِ یوْمَ الْقِیامَةِ وَ یقُولُ اللَّعِینُ فِی تِلْکَ السَّاعَةِ وَ اللَّهِ مَا أَنَا مُهَیجُ مَرَدَةٍ اللَّهُ نُورُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ‏ وَ هُوَ الْقَاهِرُ وَ هُوَ الْغَالِبُ لَهُ الْقُدْرَةُ السَّابِقَةُ وَ هُوَ الْحَکِیمُ الْخَبِیرُ.
اللَّهُمَّ وَ أَسْأَلُکَ بِحَقِّ هَذِهِ الْأَسْمَاءِ کُلِّهَا وَ صِفَاتِهَا وَ صُورَتِهَا وَ هِی سُبْحَانَ الَّذِی خَلَقَ الْعَرْشَ وَ الْکُرْسِیَّ وَ اسْتَوَی عَلَیْهِ أَسْأَلُکَ أَنْ تَصْرِفَ عَنْ صَاحِبِ کِتَابِی هَذَا کُلَّ سُوءٍ وَ مَحْذُورٍ فَهُوَ عَبْدُکَ وَ ابْنُ عَبْدِکَ وَ ابْنُ أَمَتِکَ‏ وَ أَنْتَ مَوْلَاهُ فَقِهِ اللَّهُمَّ یَا رَبِّ الْأَسْوَاءَ کُلَّهَا وَ اقْمَعْ عَنْهُ أَبْصَارَ الظَّالِمِینَ وَ أَلْسِنَهَ الْمُعَانِدِینَ وَ الْمُرِیدِینَ لَهُ بالسُّوءَ وَ الضُّرَّ وَ ادْفَعْ عَنْهُ کُلَّ مَحْذُورٍ وَ مَخُوفٍ وَ أَیُّ عَبْدٍ مِنْ عَبِیدِکَ أَوْ أَمَهٍ مِنْ إِمَائِکَ أَوْ سُلْطَانٍ مَارِدٍ أَوْ شَیْطَانٍ أَوْ شَیْطَانَهٍ أَوْ جِنِّیٍّ أَوْ جِنِّیَّهٍ أَوْ غُولٍ أَوْ غُولَهٍ أَرَادَ صَاحِبَ کِتَابِی هَذَا بِظُلْمٍ أَوْ ضُرٍّ أَوْ مَکْرٍ أَوْ مَکْرُوهٍ أَوْ کَیْدٍ أَوْ خَدِیعَهٍ أَوْ نِکَایَهٍ أَوْ سِعَایَهٍ أَوْ فَسَادٍ أَوْ غَرَقٍ أَوِ اصْطِلَامٍ أَوْ عَطَبٍ أَوْ مُغَالَبَهٍ أَوْ غَدْرٍ أَوْ قَهْرٍ أَوْ هَتْکِ سِتْرٍ أَوِ اقْتِدَارٍ أَوْ آفَهٍ أَوْ عَاهَهٍ أَوْ قَتْلٍ أَوْ حَرَقٍ أَوِ انْتِقَامٍ أَوْ قَطْعٍ أَوْ سِحْرٍ أَوْ مَسْخٍ أَوْ مَرَضٍ أَوْ سُقْمٍ أَوْ بَرَصٍ أَوْ جُذَامٍ أَوْ بُؤْسٍ أَوْ فَاقَهٍ أَوْ سَغَبٍ أَوْ عَطَشٍ أَوْ وَسْوَسَهٍ أَوْ نَقْصٍ فِی دِینٍ أَوْ مَعِیشَهٍ فَاکْفِهِ بِمَا شِئْتَ وَ کَیْفَ شِئْتَ وَ أَنَّی شِئْتَ إِنَّکَ عَلی‏ کُلِّ شَیْ‏ءٍ قَدِیرٌ وَ صَلَّی اللَّهُ عَلَی سَیِّدِنَا مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ أَجْمَعِینَ وَ سَلَّمَ تَسْلِیماً کَثِیراً وَ لَا حَوْلَ وَ لَا قُوَّهَ إِلَّا بِاللَّهِ الْعَلِیِّ الْعَظِیمِ وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعالَمِینَ.
    
{۳} خواص حرز
{۱} دفع بلا:
بین همه دعاها و تعویذات دعای حرز امام جواد (علیه السلام) برای دفع بلا از همه معروف تر است.
{۲} دفع نگاه و زبان بد دشمنان.
{۳} جلوگیری از ضرر و زیان مردم، پادشاهان، شیاطین، اجنه و دیو ها.
{۴} حفظ از وسوسه مردم و شیاطین.
{۵} باطل کردن انواع سحر و جادو.
{۶} محفوظ ماندن از مکر و فریب و عداوت.
{۷} مصونیت از زخم ها، مغروق گشتن و مغلوب شدن.
{۸} حفظ از جراحت و فساد و غرق شدن و هلاکت و شکست خوردن.
{۹} حفظ عزت و آبرو.
{۱۰} محفوظ ماندن از کشته شدن و انتقام گرفتن.
{۱۱} جلوگیری از مریضی و اذیت و آزار.
{۱۲} رفع تنگدستی، گرسنگی و تشنگی.
{۱۳} محفوظ شدن از کاستی در دین و معیشت.
{۱۴} برآورده شدن حاجات و شفای بیماران.
{۱۵} پیروزی در جنگ ها:
بر اساس روایاتی مامون در جنگ با دشمنانش حرز امام جواد (علیه السلام) را همراه داشت و تا زمانی که این حرز را همراه خود داشت در تمام جنگ ها پیروز می شد و هیچ آسیبی به او نمی رسید.
{۱۶} دعا جهت چشم زخم:
یکی از مهمترین اثرات این حرز برای دفع چشم زخم است.
آقا امام صادق (علیه السلام):
«اگر نبش قبر برای شما ممکن بود(و علت مرگ ها را می فهمیدید )برای شما آشکار می شد که علت بیشتر مرگها چشم زخم است»
آقا رسول اکرم (صلی الله علیه و آله و سلّم):
«چشم زخم مرد را در قبر و شتر را در دیگ قرار می دهد»
    

{۴} آداب نوشتن حرز
۱- با وضو نوشته شود.
۲- رو به قبله نوشته شود.
۳- در زمان سعد و مبارک نوشته شود.
۴- با کاغذ و قلم ساخت مسلمان نوشته شود مثلاً: (با نی و جوهر یا چوب کبریت و زعفران و پوست یا کاغذ کاهی یا روی پارچه).
۵- حروف و اعداد حرز به طور صحیح و حروف کامل نوشته شود. مثلا نون را نکشد و دقیقا به آن شکم بدهد.
برخی این حرزها را روی انگشتر و پارچه و کاغذ می نویسند و گاهی به پیشانی می نویسند.
۶- به بازوی راست بسته شود.
۷- اگر برای اولین بار حرز را می بندند قمر در عقرب نباشد.
    
توجه:
چون نوشتن حرز شرایط ویژه و تقریباْ سختی دارد بهترین کار تهیه حرز از اشخاص و مراکز معتبر و مورد اعتماد است.
    
{۵} اعمال زمان بستن حرز
زمانی که حرز را بر بازو بندد باید وضـوی کـامل بگیرد و چهار رکعت نماز بخواند، در هر رکعت(حمد) یک مرتبه و (آیـه الکـرسـی) و (شـهـداللّه) و (والشمس و ضحیها) و (اللیـل) و (تـوحـیـد) هر کدام را هفت مرتبه و چون از نماز فارغ شود بر بـازوی راسـت خـود بندد.
    
{۶} آداب نگاه داشتن حرز
هنگام همراه داشتن این حرز از گناهانی مانند زنا، کم فروشی، ندادن زکات، ظلم کردن و کمک به ظالم، خوردن حق الناس مخصوصا حق یتیم، قطع رحم، عاق والدین، ترک امر به معروف و نهی از منکر، زیر پا گذاشتن دین برای رسیدن به دنیا، کفران نعمت، تمسخر، دروغگویی و…که موجب نازل شدن بلا می شود ، بپرهیزید.
حرز دارای اسماء متبرکه است و نباید بی وضو به آن دست بزنید.
همراه بودن حرز در هنگام دستشویی رفتن و هنگام جنابت اشکالی ندارد اما خانم های حائض و نفسا باید یا حرز را نبندند یا داخل یک پوست چرمی بگذارند.
به حرز آب نرسد تا هم نقره دیر تر سیاه شود و هم پوست آهو از حالت طبیعی خود خارج نشود
هنگام نخستین بار بستن حرز دقت بفرمایید قمر در عقرب نباشد.
اگر با داشتن این حرز حادثه ای برایتان رخ داد بدانید حادثه ای بزرگ تر در انتظار شما بوده است که به عنایت خدا تبدیل به این بلای کوچک تر شده است.
    
{۷} داستان حرز
امام جواد با دختر خلیفه ازدواج کرده بود که البته زن خوبی نبود و امام جواد (علیه السلام) را اذیت میکرد.روزی ام عیسی گفت: که زنی نزد من آمد و احوالپرسی کرد و گفت که من زن امام جواد هستم. ام عیسی خیلی ناراحت میشود و نزد مامون می رود و به پدرش می گوید که امام جواد ازدواج کرده است، مامون ناراحت شده و با شمشیر به خانه امام جواد (علیه السلام) می رود و شروع به شمشیر زدن می کند ام عیسی بنا به گریه می گذارد و اظهار ندامت میکند و به او می گوید تو فرزند رسول خدا را کشتی؛ مامون ناراحت میشود و می گوید که ننگ ابدی را برای خاندان خود خریدیم.
دستور می دهند که دنبال تشییع جنازه باشید. خادمی می آید و میگوید من از نزد امام جواد (علیه السلام) می آیم. این ها تعجب کرده و می بینند که امام جواد (علیه السلام) سالم است.
یاسر به امام جواد (علیه السلام) میگوید که یابن رسول الله این لباس که پوشیدی به من بده که برای کفن خود داشته باشم.
امام وقتی لباس را از تن خود در می آورد می بیند هیچ آثاری از زخم به تن ایشان نیست.
امام جواد (علیه السلام) می فرماید من حرزی همراه خود دارم.
مامون میگوید آن حرز رابه من بده و امام جواد آن حرز رابه مامون میدهد. شروع حرز از همینجاست.
    
{۸} نماز قبل از بستن حرز
زمانی که می خواهید حرز امام جواد (علیه السلام) را بر بازو ببندید :
{۱} وضو بگیرید.
{۲} چهار رکعت نماز (دو نماز دو رکعتی بخوانید) بدین گونه :
{۳} در هر رکعت بعد از سوره «حمد»: هفت مرتبه «آیةالکرسی» هفت مرتبه آیه ۱۸ سوره آل عمران معروف به «شهدالله»، هفت مرتبه سوره شمس، هفت مرتبه سوره لیل و هفت مرتبه سوره توحید را بخوانید.
بعد از اتمام نمازتان حرز را بر بازوی راست خود ببندید.
    
اگر حرز را برای بچه نابالغ گرفته اید، کسی را از طرف صاحب حرز نائب کنید تا نماز را به نیابت از شخص بخواند.
    
آیةالکرسی هفت مرتبه:
«اللّهُ لاَ إِلَهَ إِلاَّ هُوَ الْحَیُّ الْقَیُّومُ لاَ تَأْخُذُهُ سِنَهٌ وَ لاَ نَوْمٌ لَّهُ مَا فِی السَّمَاوَاتِ وَمَا فِی الأَرْضِ مَن ذَا الَّذِی یَشْفَعُ عِنْدَهُ إِلاَّ بِإِذْنِهِ یَعْلَمُ مَا بَیْنَ أَیْدِیهِمْ وَمَا خَلْفَهُمْ وَ لاَ یُحِیطُونَ بِشَیْءٍ مِّنْ عِلْمِهِ إِلاَّ بِمَا شَاء وَسِعَ کُرْسِیُّهُ السَّمَاوَاتِ وَ الأَرْضَ وَ لاَ یَوودُهُ حِفْظُهُمَا وَ هُوَ الْعَلِیُّ الْعَظِیمُ.
لاَ إِکْرَاهَ فِی الدِّینِ قَد تَّبَیَّنَ الرُّشْدُ مِنَ الْغَیِّ فَمَنْ یَکْفُرْ بِالطَّاغُوتِ وَ یُومِن بِاللّهِ فَقَدِ اسْتَمْسَکَ بِالْعُرْوَهِ الْوُثْقَیَ لاَ انفِصَامَ لَهَا وَاللّهُ سَمِیعٌ عَلِیمٌ.
اللّهُ وَلِیُّ الَّذِینَ آمَنُواْ یُخْرِجُهُم مِّنَ الظُّلُمَاتِ إِلَی النُّوُرِ وَالَّذِینَ کَفَرُواْ أَوْلِیَآۆُهُمُ الطَّاغُوتُ یُخْرِجُونَهُم مِّنَ النُّورِ إِلَی الظُّلُمَاتِ أُوْلَئِکَ أَصْحَابُ النَّارِ هُمْ فِیهَا خَالِدُونَ.»
    
آیه «شهدالله» هفت مرتبه:
«شَهِدَ اللَّهُ أَنَّهُ لا إِلـٰهَ إِلّا هُوَ وَالمَلـٰئِکَةُ وَأُولُوا العِلمِ قائِمًا بِالقِسطِ ۚ لا إِلـٰهَ إِلّا هُوَ العَزیزُ الحَکیمُ»
    
سوره شمس هفت مرتبه:
بِسْمِ اللَّـهِ الرَّ حْمَـٰنِ الرَّ حِیمِ
وَ الشَّمْسِ وَ ضُحَاهَا وَ الْقَمَرِ إِذَا تَلَاهَا وَ النَّهَارِ إِذَا جَلَّاهَا وَ اللَّیْلِ إِذَا یَغْشَاهَا وَ السَّمَاءِ وَ مَا بَنَاهَا وَ الْأَرْضِ وَ مَا طَحَاهَا وَ نَفْسٍ وَ مَا سَوَّاهَا فَأَلْهَمَهَا فُجُورَهَا وَ تَقْوَاهَا قَدْ أَفْلَحَ مَن زَکَّاهَا وَ قَدْ خَابَ مَن دَسَّاهَا کَذَّبَتْ ثَمُودُ بِطَغْوَاهَا إِذِ انبَعَثَ أَشْقَاهَا فَقَالَ لَهُمْ رَسُولُ اللَّـهِ نَاقَةَ اللَّـهِ وَ سُقْیَاهَا فَکَذَّبُوهُ فَعَقَرُوهَا فَدَمْدَمَ عَلَیْهِمْ رَبُّهُم بِذَنبِهِمْ فَسَوَّاهَا وَ لَا یَخَافُ عُقْبَاهَا.
    
سوره لیل هفت مرتبه:
بِسْمِ اللَّـهِ الرَّ حْمَـٰنِ الرَّ حِیمِ
وَ اللَّیْلِ إِذَا یَغْشَیٰ وَ النَّهَارِ إِذَا تَجَلَّیٰ وَ مَا خَلَقَ الذَّکَرَ وَ الْأُنثَیٰ إِنَّ سَعْیَکُمْ لَشَتَّیٰ فَأَمَّا مَنْ أَعْطَیٰ وَ اتَّقَیٰ وَ صَدَّقَ بِالْحُسْنَیٰ فَسَنُیَسِّرُهُ لِلْیُسْرَیٰ وَ أَمَّا مَن بَخِلَ وَ اسْتَغْنَیٰ وَ کَذَّبَ بِالْحُسْنَیٰ فَسَنُیَسِّرُهُ لِلْعُسْرَیٰ وَ مَا یُغْنِی عَنْهُ مَالُهُ إِذَا تَرَدَّیٰ إِنَّ عَلَیْنَا لَلْـهُدَیٰ وَ إِنَّ لَنَا لَلْآخِرَةَ وَ الْأُولَیٰ فَأَنذَرْتُکُمْ نَارًا تَلَظَّیٰ لَا یَصْلَاهَا إِلَّا الْأَشْقَی الَّذِی کَذَّبَ وَ تَوَلَّیٰ وَ سَیُجَنَّبُهَا الْأَتْقَی الَّذِی یُؤْتِی مَالَهُ یَتَزَکَّیٰ وَ مَا لِأَحَدٍ عِندَهُ مِن نِّعْمَةٍ تُجْزَیٰ إِلَّا ابْتِغَاءَ وَجْهِ رَبِّهِ الْأَعْلَیٰ وَ لَسَوْفَ یَرْضَیٰ.
    
سوره توحید هفت مرتبه:
بِسْمِ اللَّـهِ الرَّ حْمَـٰنِ الرَّ حِیمِ
قُلْ هُوَ اللَّـهُ أَحَدٌ اللَّـهُ الصَّمَدُ لَمْ یَلِدْ وَ لَمْ یُولَدْ وَ لَمْ یَکُن لَّهُ کُفُوًا أَحَدٌ.

  

 
پاسخ به احکام شرعی
 
موتور جستجوی سایت

تابلو اعلانات

ویژه نامه ماه مبارک رمضان




پیوندها

حدیث روز
بسم الله الرحمن الرحیم
چهار پناهگاه در قرآن
   
أَبَانُ بْنُ عُثْمَانَ وَ هِشَامُ بْنُ سَالِمٍ وَ مُحَمَّدُ بْنُ حُمْرَانَ عَنِ الصَّادِقِ (علیه السلام) قَالَ:
عَجِبْتُ لِمَنْ فَزِعَ مِنْ أَرْبَعٍ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى أَرْبَعٍ
(۱) عَجِبْتُ لِمَنْ خَافَ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَكِيلُ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا فَانْقَلَبُوا بِنِعْمَةٍ مِنَ اللَّهِ وَ فَضْلٍ لَمْ يَمْسَسْهُمْ سُوءٌ
(۲) وَ عَجِبْتُ لِمَنِ اغْتَمَّ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- لا إِلهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحانَكَ إِنِّي كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِينَ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- وَ نَجَّيْناهُ مِنَ الْغَمِّ وَ كَذلِكَ نُنْجِي الْمُؤْمِنِينَ
(۳) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ مُكِرَ بِهِ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- وَ أُفَوِّضُ أَمْرِي إِلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصِيرٌ بِالْعِبادِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- فَوَقاهُ اللَّهُ سَيِّئاتِ ما مَكَرُوا
(۴) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ أَرَادَ الدُّنْيَا وَ زِينَتَهَا كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- ما شاءَ اللَّهُ لا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- إِنْ تَرَنِ أَنَا أَقَلَّ مِنْكَ مالًا وَ وَلَداً. فَعَسى‏ رَبِّي أَنْ يُؤْتِيَنِ خَيْراً مِنْ جَنَّتِكَ وَ عَسَى مُوجِبَةٌ
    
آقا امام صادق (عليه السّلام) فرمود: در شگفتم از كسى كه از چهار چيز مى‌هراسد چرا بچهار چيز پناهنده نميشود:
(۱) شگفتم از آنكه ميترسد چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل« حَسْبُنَا اَللّٰهُ‌ وَ نِعْمَ‌ اَلْوَكِيلُ‌ » خداوند ما را بس است و چه وكيل خوبى است زيرا شنيدم خداى جل جلاله بدنبال آن ميفرمايد:بواسطۀ نعمت و فضلى كه از طرف خداوند شامل حالشان گرديد باز گشتند و هيچ بدى بآنان نرسيد.
(۲) و شگفتم در كسى كه اندوهناك است چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل:« لاٰ إِلٰهَ‌ إِلاّٰ أَنْتَ‌ سُبْحٰانَكَ‌ إِنِّي كُنْتُ‌ مِنَ‌ اَلظّٰالِمِينَ‌ » زيرا شنيدم خداى عز و جل بدنبال آن ميفرمايد در خواستش را برآورديم و از اندوه نجاتش داديم و مؤمنين را هم چنين ميرهانيم.
(۳) و در شگفتم از كسى كه حيله‌اى در بارۀ او بكار رفته چرا بفرمودۀ خداى تعالى پناه نمى‌برد« وَ أُفَوِّضُ‌ أَمْرِي إِلَى اَللّٰهِ‌ إِنَّ‌ اَللّٰهَ‌ بَصِيرٌ بِالْعِبٰادِ »:كار خود را بخدا واگذار ميكنيم كه خداوند بحال بندگان بينا است)زيرا شنيدم خداى بزرگ و پاك بدنبالش مى‌فرمايد خداوند او را از بديهائى كه در بارۀ او بحيله انجام داده بودند نگه داشت.
(۴) و در شگفتم از كسى كه خواستار دنيا و آرايش آن است چرا پناهنده نميشود بفرمايش خداى تبارك و تعالى(« مٰا شٰاءَ اَللّٰهُ‌ لاٰ قُوَّةَ‌ إِلاّٰ بِاللّٰهِ‌ »)(آنچه خدا خواست همان است و نيروئى جز به يارى خداوند نيست)زيرا شنيدم خداى عز اسمه بدنبال آن ميفرمايد اگر چه مرا در مال و فرزند از خودت كمتر مى‌بينى ولى اميد هست كه پروردگار من بهتر از باغ تو مرا نصيب فرمايد (و كلمۀ:عسى در اين آيه بمعناى اميد تنها نيست بلكه بمعناى اثبات و تحقق يافتن است).
من لا يحضره الفقيه، ج‏۴، ص: ۳۹۲؛
الأمالي( للصدوق)، ص: ۶؛
الخصال، ج‏۱، ص: ۲۱۸.


کلیه حقوق مادی و معنوی این پورتال محفوظ و متعلق به حجت الاسلام و المسلمین سید محمدحسن بنی هاشمی خمینی میباشد.

طراحی و پیاده سازی: FARTECH/فرتک - فکور رایانه توسعه کویر -