نهمین امام شیعیان نام مبارکش محمد است و القاب و کنیه‌های فراوانی دارد؛ مشهورترین لقبش جواد و هادی است و معروف‌ترین کنیه‌اش ابوجعفر. امام جواد (علیه السلام) در ماه رجب سال ۱۹۵ هجری قمری در مدینه چشم به دنیا گشود.
تاریخ ولات امام جواد (علیه السلام)
همه مورخين محل ولادت امام جواد (عليه السلام) را مدينه طيبه مي‌دانند ــ در سال ۱۹۵ هجري قمري؛ اما در ماه و روز ولادت آن امام اختلاف نظر وجود دارد: برخي همانند محدث کليني در کتاب کافي، شيخ مفيد در ارشاد، شهيد ثاني در کتاب دروس، ولادت امام جواد (عليه السلام) را در ماه رمضان سال ۱۹۵ هجري قمري مي‌دانند و روز ولادت را معين نکرده‌اند.
همچنین درباره‌ي روز تولد، برخي معتقد به شب جمعه، شب نوزدهم ماه رمضان سال ۱۹۵ هستند و برخي ديگر به نيمه ماه رمضان. شيخ طوسي نيز در کتاب مصباح مي‌گويد امام جواد (عليه السلام) در روز دهم ماه رجب سال ۱۹۵ هجري قمري متولد شده است.
در ميان اقوال ، فرازي از دعاي ناحيه مقدس ، قول شيخ طوسي را تاييد مي نمايد آنجا كه حضرت مي فرمايند:
«اللهم اني اسئلك بالمولدين في رجب محمدبن علي الثاني و ابنه علي بن محمد المنتخب»
پيشگوئي نسبت به ولادت امام جواد (عليه السلام)
عمر مبارک امام رضا (عليه السلام) به چهل و هفت سال رسیده بود و عقربه تاریخ, سال ۱۹۵ هجری را نشانه می رفت ولی هنوز امام نهم متولد نشده بود.مسئله جانشینی امام رضا (عليه السلام) اصحاب و شیعیان حضرت (عليه السلام) را متاثر کرده بود . این اندوه زمانی به فزونی رفت که فرقه واقفیه که بنا به دلائل مادی و تصرف سهم امام و عدم بازگرداندن آن به حضرت رضا (عليه السلام)، قائل به غیبت امام کاظم (عليه السلام) شده بودند، و در تبلیغات خویش عدم داشتن فرزند پسر از سوی امام رضا (عليه السلام) را دلیل بر ادعای موهم خود می دانستند.
شخصي بنام ابن ابي نجران نقل مي کند :حسين پسر قياما ،از سران فرقه واقفيه ، به حضرت امام رضا (عليه السلام) گفت:« آيا تو امام هستي؟» حضرت فرمود:« آري.» او گفت: « به خدا قسم که تو امام نيستي.» حضرت رضا (عليه السلام) مدتي سر را پايين انداخت، سپس سر بلند کرد و فرمود: « چرا فکر مي‌کني که من امام نيستم؟»
او پاسخ داد:« از امام صادق (عليه السلام) براي ما روايت شده که امام، عقيم ( بدون نسل) نيست و تو اکنون به اين سن‌و‌سال رسيده‌اي و فرزند پسري نداري.» حضرت رضا (عليه السلام) اين بار طولاني‌تر از بار پيش، سر پايين انداخت؛ آنگاه سر بلند کرد و فرمود: « قسم به خدا که مدت زيادي نخواهد گذشت که خداوند، پسري به من عطا کند.»
ابن ابي نجران مي‌گويد: « از آن به بعد ما ماه‌ها را شمارش کرديم. خداوند کمتر از يک سال بعد، حضرت امام محمد جواد (عليه السلام) را به امام رضا (عليه السلام) عنايت فرمود.»
تولد امام امام محمد تقی(امام جواد عليه السلام)
تولد مبارك امام جواد (عليه السلام) نه تنها پايان بخش دلهره هاي شيعيان وافشاي نيت فرصت طلبان و سود جوياني چون فرقه واقفيه بود، بلكه آغاز فصل نويني از تاريخ ائمه اطهار است.
حکيمه دختر امام موسي بن جعفر (عليهما السلام) ( خواهر امام رضا (عليه السلام) و عمه امام جواد (عليه السلام) ) مي‌گويد:
هنگامي که زمان زايمان خيزران، مادر امام جواد عليه السلام، فرا رسيد، امام رضا (عليه السلام) مرا فرا خواند و فرمود:« اي حکيمه، براي مراسم زايمان خيزران آماده باش.»
آن گاه امر فرمود که من و خيزران و قابله به اتاقي برويم، براي ما چراغي روشن کرد و در را به روي ما بست. در اين حال درد زايمان خيزران را فرا گرفت و همزمان چراغ خاموش شد. من نگران شدم ولي امام جواد (عليه السلام) ناگهان همچون ماه شب چهارده طلوع کرد، در حالي که پارچه نازکي بدنش را پوشانده بود؛ نوري از آن حضرت فروزان بود که همه اتاق را روشن کرده بود. نوزاد را گرفتم، در دامان خود گذاشتم و آن پوشش نازک را از بدن او جدا کردم. در اين هنگام امام رضا (عليه السلام) در اتاق را باز کرد و وارد شد، نوزاد را از من گرفت و در گهواره گذاشت. سپس به من فرمود« اي حکيمه، مواظب گهواره باش.»
سه روز که گذشت، حضرت جواد (عليه السلام) چشم خود را به سوي آسمان گشود و نگاهي به راست و چپ انداخت و فرمود:
« اشهد ان لا اله الا اله و اشهد ان محمداً رسول الله »؛
(گواهي مي‌دهم که معبودي جز الله نيست و محمد فرستاده خداست.)
هراسان برخاستم و نزد امام رضا (عليه السلام) رفتم و به آن حضرت گفتم:« من از اين کودک چيز شگفت‌آوري شنيدم.»
امام فرمود:« چه چيز شگفت‌آوري از او شنيدي؟» و من آنچه را شنيده بودم بازگو کردم.
امام فرمود:« اي حکيمه، آنچه از شگفتي‌هاي او خواهيد ديد، از آنچه شنيدي بيشتر است.»
سخن گفتن در کودکي
چون رنگ پوست امام جواد (عليه السلام) به شدت متمايل به سبزه بود، مردم در فرزندي او نسبت به حضرت امام رضا (عليه السلام) شک کردند، اما وقتي قيافه شناسان، او را ديدند همگي اقرار کردند که او از خاندان نبي اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) و اميرالمؤمنين (عليه السلام) است. در آن زمان، امام ۲۵ ماهه بود.
حضرت جواد در اين ماجرا با زباني برنده تر از شمشير خودش را اين گونه معرفي کرد: سپاس از آن خدايي است که ما را از نورش آفريد و از ميان مخلوقاتش برگزيد و امين بر مردم و وحي خويش قرار داد. من محمد پسر علي الرضا پسر موسي الکاظم پسر جعفر الصادق پسر محمد باقر پسر سيدالعابدين پسر حسين شهيد پسر امير المؤمنين علي بن ابي طالب و پسر فاطمه زهرا - دختر محمد مصطفي - هستم.
آيا درباره من شک و شبهه مي شود؟
آيا بر خداوند متعال و جدّ من تهمت و افترا روا داشته مي شود. آيا کسي چون مرا بر قيافه شناسان عرضه مي کنيد؟ سوگند به خدا من به تمام اسرار و خاطرات مردم آگاهم. سوگند به خدا من از تمام مردم به آگاه ترم. آنچه مي گويم حق اوست و آنچه اظهار مي کنم راست است اين علم را خداوند متعال قبل از آفرينش هر موجودي به ما خبر داده است.
سوگند به خدا اگر همدستي و گمراهي کافرين و منافقين نبود سخني مي گفتم که تمام مردم گذشته و آينده از آن تعجب کنند.»
پس از آن حضرت جواد (عليه السلام) دست خويش را بر دهانش نهاد و فرمود: « اي محمد ساکت باش همانگونه که پدرانت سکوت کردند و صبر پيشه کن که فرستادگان بزرگ خداوند صبر کردند. »
سخن امام رضا درباره امام جواد (عليهما السلام)
کليم پسر عمران مي گويد: به امام رضا (عليه السلام) گفتم: از خداوند بخواه که فرزند پسري روزيت فرمايد. امام فرمود: روزي من تنها يک فرزند پسر است که وارث من خواهد بود. زماني که امام جواد (عليه السلام) بدنيا آمد حضرت رضا (عليه السلام) به اصحابش فرمود: خداوند مولودي نصيب من ساخته است که همانند موسي بن عمران، شکافنده درياهاست و همانند عيسي بن مريم است که مادرش مقدس است و پاک آفريده شده است، فرزند من بناحق کشته مي شود و اهل آسمان بر او مي گريند و خداوند متعال بر دشمن او خشم مي گيرد و پس از اندک زماني او را به عذاب دردناک خود دچار مي سازد.
القاب امام جواد (عليه السلام)
حضرت رضا (عليه السلام) بر اساس نصبی که از پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) و امیر موُمنان علی (عليه السلام) به او رسیده بود فرزند خود را به جواد ، زکی و تقی ملقب فرمودند. به جزء این سه لقب حضرت جواد (عليه السلام) دارای القاب دیگری چون،قانع،مرتضی، نجیب : منتخب ، متقی ، متوکل ، مرض، المختار ،عالم نیز بودند.
اما به جهت جود و سخاوت فراوان مشهورترین لقب امام محمد تقی (عليه السلام) جواد است.
الكافي ،ج ۱ ،ص ۴۹۲، بحار الانوار ،ج ۵۰، ص ۱۱، مسار الشيعه ، ص ۴۳. مصباح المتهجد ، ص ۸۰۵، منتهي الامال ج ۲، ص ۵۷۲ و ۵۷۳، المناقب ، ج ۴، ص ۳۹۴، بحار النوار، ج ۴۸، ص ۳۱۶، بحار الانوار، ج ۴۹، ص ۲۷۲، ح ۱۸. بحار الانوار، ج ۵۰، ص ۱ تا ۱۴، مناقب ، ج ۴، ص ۳۹۴، بحار الانوار، ج ۵۰، ص ۱۵، ح ۱۹، بحارالانوار، ج ۵۰، ص ۱۵، ح ۱۹.
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
(1).gif)
(1)(3).jpg)
.jpg)
