انهار
انهار
مطالب خواندنی

احکام مسجد

بزرگ نمایی کوچک نمایی

مسأله ۱۱۴ - نجس کردن زمین، سقف، دیوار و بام مسجد حرام است و اگر نجس شود واجب از فوراً آن را تطهیر کنند.

 مسأله ۱۱۵-  تطهیر مسجد واجب کفایی[1] است و مخصوص کسی که مسجد را نجس کرده یا سبب نجس شدن آن شده نیست بلکه بر همه افرادی که می توانند مسجد را تطهیر کنند واجب است.

 مسأله ۱۱۶- نجس کردن حرم امامان (علیهم السلام) حرام است و در صورت نجس شدن آن چنانچه نجس ماندن مکان بی احترامی حساب شود تطهیر آن واجب است و اگر بی احترامی نباشد تطهیر آن عمل نیکویی است.

 مسأله ۱۱۷- زینت کردن مسجد به طلا چنانچه اسراف حساب شود حرام است و در غیر این صورت مکروه است.

 مسأله ۱۱۸- واجب است که شان و منزلت و جایگاه مسجد مراعات و از کارهایی که با شان و منزلت مسجد منافات دارد پرهیز شود.

 مسأله ۱۱۹- کارهایی از قبیل برگزاری کلاس‌های آموزشی در صورتی که با شأن مسجد منافات نداشته باشد و یا مزاحمتی برای برگزاری نماز جماعت و نمازگزاران ایجاد نکند اشکال ندارد.

 مسأله ۱۲۰- خراب کردن تمام یا قسمتی از مسجد جایز نیست مگر به خاطر وجود مصلحتی که اهمیت ندادن و بی توجهی به آن ممکن نباشد.

 مسأله ۱۲۱- مسجدی که غصب یا خراب شده و به جای آن بنای دیگری ساخته شده و یا به خاطر متروک ماندن آثار مسجد بودن از آن محو شده است و امیدی هم به دوباره سازی آن نیست معلوم نیست که نجس کردن آن حرام باشد گرچه احتیاط مستحب آن است که آن را نجس نکنند.

 مسأله ۱۲۲- اگر مسجدی در طرح عمرانی شهرداری در خیابان افتاده و قسمتی از آن به علت اضطرار تخریب شده است و احتمال برگشت آن به حالت اولیه وجود نداشته باشد احکام شرعی مسجد را ندارد.

 مسأله ۱۲۳- احداث موزه یا کتابخانه و امثال آن در گوشه شبستان مسجد اگر مخالف کیفیت وقف شبستان مسجد باشد و یا موجب تغییر ساختمان مسجد گردد جایز نیست.

 مسأله ۱۲۴- اگر مکان متحرک و غیر ثابتی مانند وسیله نقلیه به عنوان مسجد واقع شده باشد بنابر احتیاط واجب مسجد شرعی بر آن صدق می‌کند و احکام مسجد بر آن جاری است.

 مسأله ۱۲۵ - تمیز کردن و آباد کردن مسجد مستحب است و کسی که می خواهد به مسجد برود مستحب است خود را خوشبو کند لباس پاکیزه و نیکو بپوشد مراقبت کند کفش یا پای او به نجاست یا کثافتی آلوده نباشد، از همه زودتر به مسجد وارد شده و پس از دیگران از آن خارج شود ، هنگام ورود به مسجد و خروج از آن زبان ذاکر و قلب خاشع داشته باشد و بعد از وارد شدن به مسجد دو رکعت نماز به قصد تحیت[2] مسجد بخواند البته اگر نماز واجب یا مستحب به دیگری بخواند کافی است.

 مسأله ۱۲۶- خوابیدن در مسجد کراهت دارد.

 مسأله ۱۲۷ - تکیه و حسینیه حکم مسجد را ندارند.

------------------------------------------------

1- واجب کفایی که در مقابل واجب عینی است، به واجبی گفته می­شود که در ابتدا بر همه واجب است ولی با انجام شدن آن از جانب عده­ای، وجوب آن از سایرین برداشته می شود و اگر هیچیک از مکلفین آن­را انجام ندهند، همه گناهکار خواهند بود؛ مانند تطهیر مسجد و غسل و تدفین میت. واجب عینی، واجبی است که همة مکلفین باید انجام دهند، مانند نمازهای یومیه وخمس و زکات.

[2] -نماز تحیت, دو رکعت نماز مستحب است که جهت احترام به مسجد خوانده  می شود.


  

 
پاسخ به احکام شرعی
 
موتور جستجوی سایت

تابلو اعلانات

ویژه نامه ماه مبارک رمضان




پیوندها

حدیث روز
بسم الله الرحمن الرحیم
چهار پناهگاه در قرآن
   
أَبَانُ بْنُ عُثْمَانَ وَ هِشَامُ بْنُ سَالِمٍ وَ مُحَمَّدُ بْنُ حُمْرَانَ عَنِ الصَّادِقِ (علیه السلام) قَالَ:
عَجِبْتُ لِمَنْ فَزِعَ مِنْ أَرْبَعٍ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى أَرْبَعٍ
(۱) عَجِبْتُ لِمَنْ خَافَ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَكِيلُ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا فَانْقَلَبُوا بِنِعْمَةٍ مِنَ اللَّهِ وَ فَضْلٍ لَمْ يَمْسَسْهُمْ سُوءٌ
(۲) وَ عَجِبْتُ لِمَنِ اغْتَمَّ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- لا إِلهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحانَكَ إِنِّي كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِينَ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- وَ نَجَّيْناهُ مِنَ الْغَمِّ وَ كَذلِكَ نُنْجِي الْمُؤْمِنِينَ
(۳) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ مُكِرَ بِهِ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- وَ أُفَوِّضُ أَمْرِي إِلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصِيرٌ بِالْعِبادِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- فَوَقاهُ اللَّهُ سَيِّئاتِ ما مَكَرُوا
(۴) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ أَرَادَ الدُّنْيَا وَ زِينَتَهَا كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- ما شاءَ اللَّهُ لا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- إِنْ تَرَنِ أَنَا أَقَلَّ مِنْكَ مالًا وَ وَلَداً. فَعَسى‏ رَبِّي أَنْ يُؤْتِيَنِ خَيْراً مِنْ جَنَّتِكَ وَ عَسَى مُوجِبَةٌ
    
آقا امام صادق (عليه السّلام) فرمود: در شگفتم از كسى كه از چهار چيز مى‌هراسد چرا بچهار چيز پناهنده نميشود:
(۱) شگفتم از آنكه ميترسد چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل« حَسْبُنَا اَللّٰهُ‌ وَ نِعْمَ‌ اَلْوَكِيلُ‌ » خداوند ما را بس است و چه وكيل خوبى است زيرا شنيدم خداى جل جلاله بدنبال آن ميفرمايد:بواسطۀ نعمت و فضلى كه از طرف خداوند شامل حالشان گرديد باز گشتند و هيچ بدى بآنان نرسيد.
(۲) و شگفتم در كسى كه اندوهناك است چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل:« لاٰ إِلٰهَ‌ إِلاّٰ أَنْتَ‌ سُبْحٰانَكَ‌ إِنِّي كُنْتُ‌ مِنَ‌ اَلظّٰالِمِينَ‌ » زيرا شنيدم خداى عز و جل بدنبال آن ميفرمايد در خواستش را برآورديم و از اندوه نجاتش داديم و مؤمنين را هم چنين ميرهانيم.
(۳) و در شگفتم از كسى كه حيله‌اى در بارۀ او بكار رفته چرا بفرمودۀ خداى تعالى پناه نمى‌برد« وَ أُفَوِّضُ‌ أَمْرِي إِلَى اَللّٰهِ‌ إِنَّ‌ اَللّٰهَ‌ بَصِيرٌ بِالْعِبٰادِ »:كار خود را بخدا واگذار ميكنيم كه خداوند بحال بندگان بينا است)زيرا شنيدم خداى بزرگ و پاك بدنبالش مى‌فرمايد خداوند او را از بديهائى كه در بارۀ او بحيله انجام داده بودند نگه داشت.
(۴) و در شگفتم از كسى كه خواستار دنيا و آرايش آن است چرا پناهنده نميشود بفرمايش خداى تبارك و تعالى(« مٰا شٰاءَ اَللّٰهُ‌ لاٰ قُوَّةَ‌ إِلاّٰ بِاللّٰهِ‌ »)(آنچه خدا خواست همان است و نيروئى جز به يارى خداوند نيست)زيرا شنيدم خداى عز اسمه بدنبال آن ميفرمايد اگر چه مرا در مال و فرزند از خودت كمتر مى‌بينى ولى اميد هست كه پروردگار من بهتر از باغ تو مرا نصيب فرمايد (و كلمۀ:عسى در اين آيه بمعناى اميد تنها نيست بلكه بمعناى اثبات و تحقق يافتن است).
من لا يحضره الفقيه، ج‏۴، ص: ۳۹۲؛
الأمالي( للصدوق)، ص: ۶؛
الخصال، ج‏۱، ص: ۲۱۸.


کلیه حقوق مادی و معنوی این پورتال محفوظ و متعلق به حجت الاسلام و المسلمین سید محمدحسن بنی هاشمی خمینی میباشد.

طراحی و پیاده سازی: FARTECH/فرتک - فکور رایانه توسعه کویر -