انهار
انهار
امکانات سایت
مطالب خواندنی

سقط جنین

بزرگ نمایی کوچک نمایی

سؤال:اگر مامایى با اخذ پول کارى کند که موجب مرگ نوزاد هنگام ولادت شود آیا قصاص مى شود؟

پاسخ:فقط دیه دارد.

سؤال:حکم اسقاط جنین معلول عقب مانده ذهنى یا ناقصُ الخلقه چیست؟

پاسخ:در هیچ حالى جایز نیست مگر این که بقاى آن در شکم مادر براى او موجب ضرر و یا حرج فوق تحمّل باشد و روح در او دمیده نشده باشد .

سؤال:خانمى در ماههاى آخر حاملگى (ماه هشتم یا نهم) پس از سونوگرافى به تشخیص پزشکان جنین او ناقص الخلقه است و قطع نخاع و از نظر بیماریهاى مغزى داراى مشکل بسیار زیاد مى باشد که معلوم نیست در حال زایمان و پس از زایمان بمیرد یا زنده بماند از طرفى مادرش با شنیدن این خبر تعادل خود را از دست داده و به شدت روحش در عذاب است آیا سقط جنین جایز است؟ زیرا نگهدارى چنین فرزندى براى خانواده اش قابل تحمل نیست؟

پاسخ:حرام است.

سؤال:اگر انعقاد نطفه ناخواسته صورت گرفته باشد سقط جنین تا چند ماهگی اشکال ندارد ؟

پاسخ:سقط جنین بعد از دمیده شدن روح در آن مطلقاً جایز نیست و قبل از آن اگر حفظ جنین برای مادر ضرر داشته باشد یا مشقتی داشته باشد که نوعاً قابل تحمل نیست سقط آن اشکالی ندارد .

سؤال:در جایى که اسقاط حمل جایز است دیه ثابت است ؟

پاسخ:بر کسى که مباشرت به اسقاط کرده ثابت است .

سؤال:آیا سقط جنین در قبل از سه ماهگى جایز است ؟

پاسخ:اگر ماندن جنین در رحم مادر موجب ضرر براى مادر شود و یا اینکه مادر را در عسر و حرج شدید قرار مى دهد مى تواند او را سقط نماید مگر اینکه جان در او رسیده شده باشد که به هیچ وجه جایز نیست .

سؤال:آیا از لحظه انعقاد نطفه سقط آن حرام است ؟

پاسخ:در همه مراحل حرام است مگر ماندن آن براى زن موجب ضرر یا حرج شدید باشد و در هر صورت کسى که مباشر اسقاط مى کند باید دیه بپردازد ولى چون مستحق آن پدر و مادرند مى توانند ببخشند .

سؤال:آیا سقط جنین چهار ماهه که طبق نظر دکتر پس از تولد زنده نمى ماند و فلج مطلق خواهد بود صحیح است ؟

پاسخ:جایز نیست .

سؤال:آیا بعد از انعقاد نطفه از بین بردن آن اشکال دارد ؟

پاسخ:بله و در حکم اسقاط جنین است و جایز نیست .

سؤال:در چه مواردى اسقاط حمل مانعى ندارد ؟

پاسخ:اگر درحمل روح دیده نشده باشد وبقاء آن براى مادر خوف ضرر یا حرج مهمى که قابل تحمل نیست داشته باشد اسقاط آن جائز است ولى دیه دارد .

سؤال:آیا مى شود جنین ناقص الخلقه در هنگام حمل با علم به آن بوسیله دستگاههاى پزشکى اسقاط نمود یا نابود کرد ؟

پاسخ:جایز نیست .

سؤال:اگر بازن کافره زنا صورت بگیرد وبعد مسلمان شود و عقد کند آیا سقط جنین سابق چه حکمى دارد ؟

پاسخ:در هیچ شرایطى سقط جنین جان دار جایز نیست و قبل از ولوج روح در صورتى جائز است که ضرر مهمى براى مادر داشته باشد .

سؤال:زنى که 2 هفته حامله است و 2 فرزند دارد و مى خواهد سقط جنین کند چه حکمى دارد؟ (مى ترسد که چون دارو استعمال کرده فرزند ناقص باشد)؟

پاسخ:سقط جنین جایز نیست مگر اینکه نگه داشتن آن براى مادر ضررى باشد یا مشقّت زیاد داشته باشد که در اینصورت سقط آن ما دامیکه و لوج روح نشده باشد مانعى ندارد.

سؤال:اگر کسی باردار شود ناخواسته درحالی که سه هفته است میتواند به هر روشی بچه را بیاندازد؟

پاسخ:اگر حفظ جنین برای مادر موجب حرج و مشقت زیاد است میتواند انرا اسقاط کند.

سؤال:خانمی به مدت شش هفته از حاملگی ایشان گذشته اوبه علت بیماری ودستور پزشک جنین را سقط نموده اند آیا این کار دیه دارد واگر دارد بر عهده چه کسی است ؟

پاسخ:دیه بر عهده کسی است که مباشر در اسقاط بوده است.

سؤال:جنینى توسط پدر و مادر سقط شده است. سن او بین 22 تا 48 روز بوده است. دیه او چقدر است؟ و به چه کسانى تعلق مى گیرد؟

پاسخ:پرداخت دیه بر کسى واجب است که مباشر در سقط بوده است و به ورثه جنین یعنى پدر و مادر مى رسد به شرط آنکه مباشر در سقط نباشند و نسبت به مقدار آن مى توانند ببخشند یا مصالحه کنند و مقدار دیه آن 20 دینار شرعى معادل 15 مثقال طلا مى باشد.

سؤال:از نظر شرع سقط کردن کودکى که در شکم مادر است و مشخص شده که معلول است در صورت اینکه زیر 4 ماه باشد چگونه است؟ اگر از 4 ماه بگذرد چگونه است؟

پاسخ:بعد از ولوج روح مطلقاً جایز نیست و قبل از آن اگر حفظ جنین براى مادر ضررى یا حرجى باشد سقط آن مانعى ندارد.

سؤال:آیا زنی که به بیماری ایدزمبتلاست می تواند سقط جنین کند ؟

پاسخ:این کار جایز نیست بخصوص پس از آنکه روح به جنین دمیده شده اما اگر ادامه حاملگى براى مادر ضرر داشته باشد قبل از حلول روح در جنین، اسقاط آن جایزاست اما پس از آن نه.

سؤال:چه موقعى سقط جنین جایز است؟ آیا براى آن سن خاصىّ مطرح است؟

پاسخ:پس از انعقاد نطفه، سقط جنین به هیچ وجه جایز نمى باشد مگر زمانى که مادر بر جان خود بترسد و یا ماندن جنین در شکم او ان قدر پر زحمت باشد که غیر قابل تحمل گردد و خلاصى از آن ،جز سقط جنین راهى دیگرى ندارد، در این صورت تا روح در جنین دمیده نشده است سقط، جایز است و اما پس از دمیده شدن روح در جنین سقط آن به هیچ وجه جایز نیست.

سؤال:گاهى پزشکان، چنان تشخیص مى دهند که جنین بیمارى خطرناکى دارد واگر زاده شود اوناقص الخلقه خواهد بود و یا پس از اندک زمانى، خواهد مرد و پزشکان، ترجیح مى دهند که جنین را ساقط کنند آیا چنان حقى را دارند؟ و آیا مادر مى تواند خود را دراختیار پزشکان قرار دهد تا جنین او را در آورند؟ وسرانجام دیه او به عهده کیست؟

پاسخ:تنها بدین جهت که جنین ناقص الخلقه و یا پس از تولد، فقط مدت کوتاهى زنده خواهد بود، مجوز سقط جنین نمى شود پس مادر نمى تواند اجازه چنین کارى را به پزشکان بدهد و آنان نیز نمى توانند جنین را خارج کنند و دیه بر عهده کسى است که عملاً به چنان کارى دست زده است.

سؤال:آیا مادرى که فرزند نمى خواهد مى تواند جنین خود را قبل از حلول روح بیندازد در حالى که ماندن جنین، خطرى جدى براى مادر ندارد؟

پاسخ:او چنان حقى را ندارد مگر آن که بقاى جنین براى مادر موجب زحمت فوق العاده و طاقت فرسا باشد

 
  

 
پاسخ به احکام شرعی
 
موتور جستجوی سایت

تابلو اعلانات
  


پیوندها

حدیث روز
بسم الله الرحمن الرحیم
چهار پناهگاه در قرآن
   
أَبَانُ بْنُ عُثْمَانَ وَ هِشَامُ بْنُ سَالِمٍ وَ مُحَمَّدُ بْنُ حُمْرَانَ عَنِ الصَّادِقِ (علیه السلام) قَالَ:
عَجِبْتُ لِمَنْ فَزِعَ مِنْ أَرْبَعٍ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى أَرْبَعٍ
(۱) عَجِبْتُ لِمَنْ خَافَ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَكِيلُ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا فَانْقَلَبُوا بِنِعْمَةٍ مِنَ اللَّهِ وَ فَضْلٍ لَمْ يَمْسَسْهُمْ سُوءٌ
(۲) وَ عَجِبْتُ لِمَنِ اغْتَمَّ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- لا إِلهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحانَكَ إِنِّي كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِينَ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- وَ نَجَّيْناهُ مِنَ الْغَمِّ وَ كَذلِكَ نُنْجِي الْمُؤْمِنِينَ
(۳) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ مُكِرَ بِهِ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- وَ أُفَوِّضُ أَمْرِي إِلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصِيرٌ بِالْعِبادِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- فَوَقاهُ اللَّهُ سَيِّئاتِ ما مَكَرُوا
(۴) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ أَرَادَ الدُّنْيَا وَ زِينَتَهَا كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- ما شاءَ اللَّهُ لا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- إِنْ تَرَنِ أَنَا أَقَلَّ مِنْكَ مالًا وَ وَلَداً. فَعَسى‏ رَبِّي أَنْ يُؤْتِيَنِ خَيْراً مِنْ جَنَّتِكَ وَ عَسَى مُوجِبَةٌ
    
آقا امام صادق (عليه السّلام) فرمود: در شگفتم از كسى كه از چهار چيز مى‌هراسد چرا بچهار چيز پناهنده نميشود:
(۱) شگفتم از آنكه ميترسد چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل« حَسْبُنَا اَللّٰهُ‌ وَ نِعْمَ‌ اَلْوَكِيلُ‌ » خداوند ما را بس است و چه وكيل خوبى است زيرا شنيدم خداى جل جلاله بدنبال آن ميفرمايد:بواسطۀ نعمت و فضلى كه از طرف خداوند شامل حالشان گرديد باز گشتند و هيچ بدى بآنان نرسيد.
(۲) و شگفتم در كسى كه اندوهناك است چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل:« لاٰ إِلٰهَ‌ إِلاّٰ أَنْتَ‌ سُبْحٰانَكَ‌ إِنِّي كُنْتُ‌ مِنَ‌ اَلظّٰالِمِينَ‌ » زيرا شنيدم خداى عز و جل بدنبال آن ميفرمايد در خواستش را برآورديم و از اندوه نجاتش داديم و مؤمنين را هم چنين ميرهانيم.
(۳) و در شگفتم از كسى كه حيله‌اى در بارۀ او بكار رفته چرا بفرمودۀ خداى تعالى پناه نمى‌برد« وَ أُفَوِّضُ‌ أَمْرِي إِلَى اَللّٰهِ‌ إِنَّ‌ اَللّٰهَ‌ بَصِيرٌ بِالْعِبٰادِ »:كار خود را بخدا واگذار ميكنيم كه خداوند بحال بندگان بينا است)زيرا شنيدم خداى بزرگ و پاك بدنبالش مى‌فرمايد خداوند او را از بديهائى كه در بارۀ او بحيله انجام داده بودند نگه داشت.
(۴) و در شگفتم از كسى كه خواستار دنيا و آرايش آن است چرا پناهنده نميشود بفرمايش خداى تبارك و تعالى(« مٰا شٰاءَ اَللّٰهُ‌ لاٰ قُوَّةَ‌ إِلاّٰ بِاللّٰهِ‌ »)(آنچه خدا خواست همان است و نيروئى جز به يارى خداوند نيست)زيرا شنيدم خداى عز اسمه بدنبال آن ميفرمايد اگر چه مرا در مال و فرزند از خودت كمتر مى‌بينى ولى اميد هست كه پروردگار من بهتر از باغ تو مرا نصيب فرمايد (و كلمۀ:عسى در اين آيه بمعناى اميد تنها نيست بلكه بمعناى اثبات و تحقق يافتن است).
من لا يحضره الفقيه، ج‏۴، ص: ۳۹۲؛
الأمالي( للصدوق)، ص: ۶؛
الخصال، ج‏۱، ص: ۲۱۸.

کلیه حقوق مادی و معنوی این پورتال محفوظ و متعلق به حجت الاسلام و المسلمین سید محمدحسن بنی هاشمی خمینی میباشد.

طراحی و پیاده سازی: FARTECH/فرتک - فکور رایانه توسعه کویر -