انهار
انهار
مطالب خواندنی

مصرف خمس

بزرگ نمایی کوچک نمایی

جایز بودن دادن یک سوم از وجوهات شرعیه را به نیازمندان با رعایت احتیاط

سؤال: آیا اجازه میفرمائید اینجانب سهمی از خمس خود را به نیازمندان بدهم ودر صورت مثبت بودن جواب چه سهمی از آن را میتوانم در این راه صرف نمایم؟

پاسخ:مجاز هستید یک سوم وجوهات شرعیه خویش را با رعایت احتیاط صرف نیازمندان کنید و بقیه را جهت اقامه حوزه های علمیه و نشر اسلام ارسال دارید.

جواز انفاق و تبرع برای کسی که فاقد سال خمسی است

سؤال: کسانیکه در آخر سال همیشه مقداری زائد بر مصرف سالانه داشته و از تعیین سالروز خمسی امتناع میورزند آیا میتوانند در موارد نیاز با این وضعیت انفاق و تبرع داشته باشند؟

پاسخ:به آنها اجازه می دهیم که انفاق کنند و آن را جزء وجوه شرعیه حساب کنند.

مصرف خمس در ساخت مسجد

سؤال: آیا می توان خمس را در جهت ساخت مسجد استفاده کرد یا نه؟

پاسخ:با اجازه مرجع تقلید مانعی ندارد.

خرید ابزار دفاعی از سهم امام

سؤال: کسى که خود را در معرض خطر دشمنانش مى بیند آیا مى تواند از سهم امام(علیه السلام) و سایر وجوهات شرعیّه اسلحه و ابزار جنگى تهیّه نماید؟

پاسخ:با اجازه حاکم شرع یا نماینده او مجاز است.

سیادت از طریق مادر

سؤال: آیا سیادت از طریق مادر به فرزندان او منتقل مى شود؟

پاسخ:بعضى از احکام سیادت از جمله گرفتن خمس منتقل نمى شود و سبب آن در کتب فقهیّه بیان شده است.

دستگردان خمس با سید غنی

سؤال: آیا سیّد غنى که مجتهد یا نماینده حاکم شرع نیست مى تواند صرفاً به عنوان سیادت خویش در مواردى که پیش مى آید،با فقراى مؤمنین دستگردان و امهال نماید؟

پاسخ:بدون اجازه مجتهد جامع الشرایط اشکال دارد.

پرداخت خمس به غیر مرجع تقلید خود

سؤال: آیا لازم است که هر مقلّدى خمس اموالش را به مرجع تقلید خودش بدهد؟

پاسخ:اعطاى خمس به مرجع مقلّد در صورتى لازم است که معلوم نباشد مجتهدین دیگر در همان مصارفى که مرجع مقلّد لازم مى داند مصرف مى کنند و نیز در صورتى که مرجع به عنوان حکم حاکم از مقلّدین خود خمس را طلب کند، لازم است. در غیر این دو صورت مى توان به نظر مجتهدین دیگر مصرف کرد.

مصرف سهم امام (علیه السلام) برای زیارت

سؤال: صرف سهم امام در زیارات چگونه است؟

پاسخ:اگر جزء شئون اوست و اسراف نیست جایز است.

استفاده طلاب از سهم امام (علیه السلام)

سؤال: آیا طلاّب مى توانند از سهم امام(علیه السلام) استفاده کنند؟

پاسخ:اخذ سهم امام براى آنان با اجازه حاکم شرع در صورتى که مشغول تحصیل علم مفید اسلامى هستند جایز است.

اجازه از حاکم شرع برای مصرف خمس

سؤال: آیااجازه حاکم شرع درمصرف سهم امام(علیه السلام) و سادات لازم است؟

پاسخ:در مورد سهم امام(علیه السلام) اجازه حاکم شرع واجب است و در مورد سهم سادات بنابر احتیاط واجب باید اجازه گرفت.

تعیین مصرف خاص برای سهم امام (علیه السلام)

سؤال: الف) اگر شخصى به دیگرى که مستحقّ خمس است مقدارى پول به عنوان سهم امام(علیه السلام) بدهد که چیز معینى بخرد ولى آن شخص این پول را صرف خرید چیز مهمترى که ارزانتر است مى کند آیا این کار جایز است؟

ب) اگر شخصى بر اثر شرم و خجالت به نام شخص دیگرى طلب سهم امام کند و خود مصرف کند چه حکمى دارد؟

پاسخ:الف) در مورد سهم مبارک امام(علیه السلام) هر گاه مالک مصرف خاصّى راتعیین کند پیروى از او لزومى ندارد و امّا اگر حاکم شرع تعیین کند احتیاط رعایت آن است.

ب) هرگاه به نام زید بگیرد و در مورد عمرو مصرف کند اشکال دارد واگربراى یک عنوان کلّى بگیرددر هر یک از مصادیق آن صرف شود مانعى ندارد.

پرداخت کردن سهم سادات سالهای آینده با اجازه مجتهد

سؤال: شخصى از سیدّ فقیرى طلبى دارد. مى خواهد طلبش را از بابت سهم سادات حساب کند، ولى فعلا سهم سادات بدهکار نیست، و از طرفى هم مى خواهد این سیّد به او بدهکار نباشد. آیا راهى وجود دارد که سیّد مذکور به این شخص مدیون نباشد، و از سوى دیگر این شخص بتواند سهم ساداتى که سالهاى آینده بر ذمّه او مى آید را بابت طلب این سیّد بردارد؟

پاسخ:مى تواند با اجازه حاکم شرع آن را بپردازد; یعنى در واقع به حاکم شرع وام مى دهد، که بعداً از باب وجوه با او محاسبه کند.

تسویه بدهی سید با سهم سادات

سؤال: شخصى جنس معیّنى از سیّد نیازمندى طلبکار است، و مى خواهد مقدارى از طلبش را از بابت سهم ساداتى که بر ذمّه اش آمده، حساب کند. با توجّه به این که بدهکار مذکور قدرت پرداخت هیچ مقدار از بدهیش را ندارد. به چه شکل عمل کند؟

پاسخ:مى تواند بدهى او را از بابت سهم سادات قیمت کرده، و حساب کند.

تبدیل وجه سادات به وسایل زندگی

سؤال: تبدیل وجه خمس به اجناس دیگر از قبیل پوشاک و وسایل زندگى و دادن آنها به سادات چگونه است به ویژه هنگامى که سیّد از پذیرفتن سهم سادات جداً ناراحت مى شود؟

پاسخ:تبدیل وجه خمس به اجناس جایز نیست بنابر احتیاط،مگر این که سادات شخصا تقاضا کنند و لازم نیست پول را به عنوان سهم سادات به آنها بدهید که ناراحت شوند بلکه می توانید به شکل هدیه به آنها برسانید.

نحوه اثبات سیادت

سؤال: از نظر فقهی چگونه میتوان ادعای سادات بودن نمود؟ و چگونه این امر ثابت می شود؟

پاسخ:در صورتیکه در محل زندگی خود مشهور به سیادت باشد سید محسوب می شود.

متولی مصرف سهم امام (علیه السلام)

سؤال: آیا دلیلی از آیات یا روایات هست که سهم‌ امام‌ مقلّد باید بدست‌ مرجع‌ یا نائب‌ او بخصوصه‌ برسد؟ اگر نظر شما این است که مصرف خمس توسّط مجتهد جامع الشّرائط کافی نیست بلکه باید به طور خاص به مرجع تقلید مقلّد برسد، لطفاً دلیل خود را بیان کنید (دلیل فقهی).

پاسخ:خمس و سهم امام (علیه السلام) باید به دست امام برسد و در زمان غیبت چاره ای جز این نیست به دست نائبان امام برسد و قطعا با نظارت آنها صحیح تر مصرف می شود و اما اینکه بعضی از مراجع مانند ما گفته ایم به مرجع بپردازند از باب حکم حاکم است نه از باب فتوا، زیرا مصالح زیادی در این کار وجود دارد.

استفاده از خمس و زکات برای تعمیرات حسینیه

سؤال: آیا می شود برای تعمیرات حسینیه ای که چندین سال بدون استفاده بوده و خسارت هایی به آن وارد شده از هزینه های خمس و زکات برای این مورد استفاده کرد ؟

پاسخ:در صورتیکه هم اکنون می توان بعد از تعمیر از آن استفاده کرد هزینه کردن مبلغ مزبور مانعی ندارد.

پرداخت بدهی خمس از سود مبلغ دستگردان شده

سؤال: فردی که خمس بدهکار است، بعد از دستگردان می تواند وجه خمس را سپرده گذاری کند و از سود آن بدهی خمس خود را بپردازد؟

پاسخ:اگر دستگردان کند، بدهی به ذمّه او منتقل می شود و سود سپرده ها مربوط به خمس نیست


  

 
پاسخ به احکام شرعی
 
موتور جستجوی سایت

تابلو اعلانات
  



پیوندها

حدیث روز
بسم الله الرحمن الرحیم
چهار پناهگاه در قرآن
   
أَبَانُ بْنُ عُثْمَانَ وَ هِشَامُ بْنُ سَالِمٍ وَ مُحَمَّدُ بْنُ حُمْرَانَ عَنِ الصَّادِقِ (علیه السلام) قَالَ:
عَجِبْتُ لِمَنْ فَزِعَ مِنْ أَرْبَعٍ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى أَرْبَعٍ
(۱) عَجِبْتُ لِمَنْ خَافَ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَكِيلُ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا فَانْقَلَبُوا بِنِعْمَةٍ مِنَ اللَّهِ وَ فَضْلٍ لَمْ يَمْسَسْهُمْ سُوءٌ
(۲) وَ عَجِبْتُ لِمَنِ اغْتَمَّ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- لا إِلهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحانَكَ إِنِّي كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِينَ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- وَ نَجَّيْناهُ مِنَ الْغَمِّ وَ كَذلِكَ نُنْجِي الْمُؤْمِنِينَ
(۳) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ مُكِرَ بِهِ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- وَ أُفَوِّضُ أَمْرِي إِلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصِيرٌ بِالْعِبادِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- فَوَقاهُ اللَّهُ سَيِّئاتِ ما مَكَرُوا
(۴) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ أَرَادَ الدُّنْيَا وَ زِينَتَهَا كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- ما شاءَ اللَّهُ لا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- إِنْ تَرَنِ أَنَا أَقَلَّ مِنْكَ مالًا وَ وَلَداً. فَعَسى‏ رَبِّي أَنْ يُؤْتِيَنِ خَيْراً مِنْ جَنَّتِكَ وَ عَسَى مُوجِبَةٌ
    
آقا امام صادق (عليه السّلام) فرمود: در شگفتم از كسى كه از چهار چيز مى‌هراسد چرا بچهار چيز پناهنده نميشود:
(۱) شگفتم از آنكه ميترسد چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل« حَسْبُنَا اَللّٰهُ‌ وَ نِعْمَ‌ اَلْوَكِيلُ‌ » خداوند ما را بس است و چه وكيل خوبى است زيرا شنيدم خداى جل جلاله بدنبال آن ميفرمايد:بواسطۀ نعمت و فضلى كه از طرف خداوند شامل حالشان گرديد باز گشتند و هيچ بدى بآنان نرسيد.
(۲) و شگفتم در كسى كه اندوهناك است چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل:« لاٰ إِلٰهَ‌ إِلاّٰ أَنْتَ‌ سُبْحٰانَكَ‌ إِنِّي كُنْتُ‌ مِنَ‌ اَلظّٰالِمِينَ‌ » زيرا شنيدم خداى عز و جل بدنبال آن ميفرمايد در خواستش را برآورديم و از اندوه نجاتش داديم و مؤمنين را هم چنين ميرهانيم.
(۳) و در شگفتم از كسى كه حيله‌اى در بارۀ او بكار رفته چرا بفرمودۀ خداى تعالى پناه نمى‌برد« وَ أُفَوِّضُ‌ أَمْرِي إِلَى اَللّٰهِ‌ إِنَّ‌ اَللّٰهَ‌ بَصِيرٌ بِالْعِبٰادِ »:كار خود را بخدا واگذار ميكنيم كه خداوند بحال بندگان بينا است)زيرا شنيدم خداى بزرگ و پاك بدنبالش مى‌فرمايد خداوند او را از بديهائى كه در بارۀ او بحيله انجام داده بودند نگه داشت.
(۴) و در شگفتم از كسى كه خواستار دنيا و آرايش آن است چرا پناهنده نميشود بفرمايش خداى تبارك و تعالى(« مٰا شٰاءَ اَللّٰهُ‌ لاٰ قُوَّةَ‌ إِلاّٰ بِاللّٰهِ‌ »)(آنچه خدا خواست همان است و نيروئى جز به يارى خداوند نيست)زيرا شنيدم خداى عز اسمه بدنبال آن ميفرمايد اگر چه مرا در مال و فرزند از خودت كمتر مى‌بينى ولى اميد هست كه پروردگار من بهتر از باغ تو مرا نصيب فرمايد (و كلمۀ:عسى در اين آيه بمعناى اميد تنها نيست بلكه بمعناى اثبات و تحقق يافتن است).
من لا يحضره الفقيه، ج‏۴، ص: ۳۹۲؛
الأمالي( للصدوق)، ص: ۶؛
الخصال، ج‏۱، ص: ۲۱۸.


کلیه حقوق مادی و معنوی این پورتال محفوظ و متعلق به حجت الاسلام و المسلمین سید محمدحسن بنی هاشمی خمینی میباشد.

طراحی و پیاده سازی: FARTECH/فرتک - فکور رایانه توسعه کویر -