انهار
انهار
مطالب خواندنی

نجاست

بزرگ نمایی کوچک نمایی

احکام نجاست(آیت الله العظمی خامنه ای)

سؤال 266. آیا خون پاک است؟

پاسخ: اگر از حیوانى باشد که خون جهنده دارد، نجس است.

سؤال 267. آیا خونى که بر اثر کوبیدن شدید سر به دیوار در عزاى امام حسین از سر انسان جارى و به سر و صورت شرکت کنندگان در مراسم عزادارى پاشیده مى‏شود، پاک است یا خیر؟

پاسخ: خون انسان در هر صورت نجس است.

سؤال 268. آیا اثر کم رنگ خون که بعد از شستن بر لباس باقى مى‏ماند، نجس است؟

پاسخ: اگر عین خون نباشد و فقط رنگ آن باقى مانده باشد، پاک است.

سؤال 269. لکه خونى که گاهى در تخم مرغ یافت مى‏شود، چه حکمى دارد؟

پاسخ: محکوم به طهارت است، ولى خوردن آن حرام است.

سؤال 270. عرق جنب از حرام و عرق حیوان نجاست‌خوار چه حکمى دارد؟

پاسخ: عرق شتر نجاست‌خوار نجس است، ولى عرق حیوانات دیگر نجاست‌خوار و همچنین عرق جنب از حرام بنا بر اقوى پاک است، لکن احتیاط واجب این است که با عرق جنب از حرام نماز خوانده نشود.

سؤال 271. آیا قطرات آبى که از بدن میّت قبل از غسل با آب خالص و بعد از غسل با آب سدر و کافور بر زمین مى‏ریزد، پاک هستند یا خیر؟

پاسخ: تا زمانى که غسل سوم کامل نشده باشد، بدن میّت محکوم به نجاست است.

سؤال 272. پوستى که گاهى از لبها، دست‌ها و یا پاها جدا مى‏شود، محکوم به طهارت است یا نجاست؟

پاسخ: پوست نازکى که خود بخود از دست‌ها، لبها، پاها و سایر قسمت‏هاى بدن جدا مى‏شود، محکوم به طهارت است.

سؤال 273. شخصى در جبهه‏هاى جنگ در وضعیتى قرار گرفت که مجبور به کشتن خوک و خوردن آن شد، آیا رطوبت بدن و آب دهان وى محکوم به نجاست است؟

پاسخ: عرق بدن و آب دهان شخصى که گوشت حرام و نجس خورده، نجس نیست. ولى هر چیزى که با وجود رطوبت، با گوشت خوک برخورد کرده، محکوم به نجاست است.

سؤال 274. با توجه به این‌که در نقاشى و نقشه‏کشى از قلم مو استفاده مى‏شود و نوع خوب و مرغوب آن غالباً از موى خوک ساخته شده و از کشورهاى غیر اسلامى وارد و در دسترس همگان به‌خصوص مراکز تبلیغى و فرهنگى قرار مى‏گیرد، استفاده از این قلم‌موها چه حکمى دارد؟

پاسخ: موى خوک نجس است و استفاده از آن در امورى که مشروط به طهارت است، جایز نیست. ولى استفاده از آن در امرى که مشروط به طهارت نیست، اشکال ندارد و اگر معلوم نباشد که قلم‌مو از موى خوک ساخته شده است یا خیر، استفاده از آن حتى در امورى هم که مشروط به طهارت است، اشکال ندارد.

سؤال 275. آیا خوردن گوشتى که از کشورهاى غیر اسلامى وارد مى‏شود حلال است؟ حکم آن از جهت طهارت و نجاست چیست؟

پاسخ: تا تذکیه شرعى آن احراز نشود خوردن آن حرام است، ولى از نظر طهارت، اگر یقین به عدم تذکیه نباشد پاک است.

سؤال 276. در مورد چرم و اجزاى حیوانى که از بلاد غیر اسلامى تهیه شده، نظر مبارک را مرقوم فرمایید.

پاسخ: اگر احتمال دهید که حیوان ذبح اسلامى شده، پاک است و اگر یقین دارید که ذبح اسلامى نشده، محکوم به نجاست است.

سؤال 277. اگر لباس جنب با منى نجس شود، اولاً: حکم دست‌زدن به آن با وجود رطوبت چیست؟ ثانیاً: آیا جایز است جنب لباس‌هاى خود را براى آب کشیدن به کس دیگرى بدهد؟ آیا شخص محتلم باید نجس بودن لباس‌هایش را به کسى که مى‏خواهد آن‌ها را بشوید، اطلاع دهد؟

پاسخ: منى نجس است و اگر با رطوبت مسریه با چیزى برخورد نماید، آن را نجس مى‏کند. و آگاه کردن کسى که لباس را مى‏شوید از نجاست لباس، لازم نیست. ولى صاحب لباس تا یقین به طهارت آن حاصل نکند، نمى‏تواند آثار طهارت بر آن مترتّب سازد.

سؤال 278. اینجانب پس از بول، استبراء مى‏کنم که همراه آن مایعى خارج مى‏شود که بوى منى مى‏دهد، آیا نجس است؟ وظیفه من نسبت به نماز چیست؟

پاسخ: اگر به منى بودن آن یقین ندارید و خروج آن همراه با علامت‌هاى شرعى خروج منى نیست، حکم منى ندارد و پاک است.

سؤال 279. آیا فضله پرندگان حرام گوشت؛ مانند کلاغ و زاغ و عقاب و طوطى نجس است؟

پاسخ: فضله پرندگان حرام گوشت نجس نیست.

سؤال 280. در رساله‏هاى عملیه آمده است که مدفوع حیوانات و پرندگان حرام گوشت نجس است آیا مدفوع

حیوانات حلال گوشت مانند، گاو، گوسفند و مرغ نجس است یا خیر؟

پاسخ: مدفوع حیوانات حلال گوشت از پرندگان و غیره و همچنین مدفوع پرندگان حرام گوشت پاک است.

سؤال 281. اگر نجاستى در اطراف یا داخل کاسه دستشویى باشد و آن‌جا با آب کر یا قلیل شسته شود ولى عین نجاست باقى بماند، آیا آن قسمتى که عین نجاست در آن نیست و آن آب به آن‌جا رسیده، پاک است یا نجس؟

پاسخ: مکانى که به آن آب نجس نرسیده باشد، محکوم به طهارت است.

سؤال 282. آیا اگر مهمانى یکى از اثاثیه‏هاى میزبانش را نجس کند، مطلع کردن میزبان واجب است؟

پاسخ: اطلاع دادن در غیر از خوردنى و آشامیدنى و ظرف‌هاى غذا، لازم نیست.

سؤال 283. آیا چیز پاکى که با متنجس برخورد نموده، نجس است یا خیر؟ در صورت نجس بودن، تا چند واسطه نجس است؟

پاسخ: چیزى که با عین نجس تماس یافته و نجس شده است، اگر باز با چیزى که پاک است تماس پیدا کند و یکى از آن‌ها تر باشد، ن چیز پاک را نجس مى‏کند، و باز این چیزى که بر اثر ملاقات با متنجس نجس شده است، اگر با چیز پاکى برخورد نماید، بنا بر احتیاط واجب آن را نجس مى‏کند، ولى این متنجس سوم هیچ چیزى را با ملاقات خود نجس نمى‏کند.

سؤال 284. آیا هنگام استفاده از کفشى که از پوست حیوان غیر مذکى ساخته شد، همیشه واجب است که پاها قبل از وضو شسته شوند؟ عده‏اى مى‏گویند که در صورت عرق کردن پا در کفش، شستن آن واجب است، و تجربه شده که پا در هر کفشى به مقدار کم یا زیاد، عرق مى‏کند. نظر جناب‌عالى در این‌باره چیست؟

پاسخ: اگر یقین دارد که کفش او از پوست حیوانى است که تذکیه نشده است و احراز شود که پا در کفش‏هاى مذکور عرق کرده، شستن پاها براى نماز واجب است، ولى در صورت شک در عرق کردن پاها یا شک در تذکیه حیوانى که کفش از پوست آن دوخته شده است، محکوم به طهارت است.

سؤال 285. کودکى که همیشه خود را نجس مى‏کند، دستِ تر، آب دهان و باقى‌مانده غذایش چه حکمى دارد؟

ودکانى که دستِ تر خود را بر پاهایشان مى‏گذارند، چه حکمى دارند؟

پاسخ: تا زمانى که یقین به نجاست آن حاصل نشده، حکم به پاکى مى‏شود.

سؤال 286. من مبتلا به بیمارى لثه هستم و طبق دستور پزشک باید همیشه آن را مالش دهم، این کار باعث سیاهى بعضى از قسمت‏هاى لثه‏ام مى‏شود مثل این‌که خونى در داخل آن جمع شده باشد. هنگامى که دستمال کاغذى روى آن مى‏گذارم رنگ دستمال قرمز مى‏شود، لذا اقدام به شستن دهانم با آب کر مى‏کنم، ولى خون منجمد، مدت زمانى باقى مى‏ماند و با شستن از بین نمى‏رود. بعد از قطع آب کر، آیا آبى که وارد دهان شده و به آن قسمت‏ها رسیده و سپس از دهان خارج شده، محکوم به نجاست است یا این‌که جزء آب دهان محسوب مى‏شود و محکوم به طهارت است؟

پاسخ: محکوم به طهارت است، هرچند احتیاط اجتناب از آن است.

سؤال 287. سؤال من این است که آیا غذایى که خورده‏ام و با اجزاى خون منجمد شده در لثه تماس پیدا کرده، نجس است یا خیر؟ در صورت نجس شدن، آیا فضاى دهان بعد از فرو بردن غذا، نجس باقى مى‏ماند؟

پاسخ: غذا در فرض مزبور محکوم به نجاست نیست و فرو بردن آن اشکال ندارد و فضاى دهان پاک است.

سؤال 288. مدتى است که شایع شده لوازم آرایشى را از ناف جنین که هنگام تولد از او جدا مى‏کنند و یا از جنین مرده مى‏سازند. ما گاهى از این لوازم استفاده کرده و حتى گاهى رُژ لب خورده مى‏شود، آیا این‌ها نجس هستند؟

پاسخ: شایعه دلیل شرعى بر نجس بودن لوازم آرایشى نیست، و تا نجاست آن‌ها از راه شرعى احراز نشود، استفاده از آن‌ها اشکال

دارد.

سؤال 289. از هر لباس یا پارچه‏اى هنگام شستن، پرزهاى ریزى مى‏ریزد که اگر به طشت نگاه کنیم آن‌ها را مى‏بینیم. وقتى که طشت پر از آب و متصل به آب شیر است، اگر لباس را داخل طشت فرو ببریم آب از اطراف آن سرازیر مى‏شود. به علت وجود این تارها و پُرزهاى ریز در آبى که از طشت به بیرون مى‏ریزد، از آن آب احتیاط کرده و همه جا را تطهیر مى‏کنم. و یا وقتى لباس‌هاى نجس بچه‏ها را بیرون مى‏آورم، همه جاهایى را که لباس‌ها را در آن‌جا در آورده‏ام حتى اگر خشک هم باشد آب مى‏کشم زیرا فکر مى‏کنم تارها و پُرزهاى ریز در آن‌جا افتاده‏اند. آیا این احتیاط لازم است؟

پاسخ: لباسى که براى آب کشیدن در ظرفى گذاشته مى‏شود و آب لوله‏کشى روى آن ریخته شده و سراسر آن را فرا مى‏گیرد و از آن جدا شده و یا داخل آن جابجا مى‌شود، لباس و ظرف و آب و پرزهایى که از لباس جدا شده و بر روى آب دیده مى‏شود و همراه آب به بیرون مى‏ریزد، همگى پاک هستند. پُرزها یا غبارى هم که از لباس نجس جدا مى‏شود پاک هستند، مگر این‌که یقین حاصل شود که از قسمت نجس جدا شده‏اند، و به مجرد شک در اصل جدا شدن آن از لباس نجس یا نجس بودن محل آن، احتیاط لازم نیست.

سؤال 290. مقدار رطوبتى که باعث سرایت از چیزى به چیز دیگر مى‏شود، چه‌قدر است؟

پاسخ: ملاک رطوبت مسریه این است که به مقدارى باشد که رطوبت هنگام برخورد از جسم مرطوب به جسم دیگر سرایت کند.

سؤال 291. لباس‌هایى که به خشکشویى‏ها داده مى‏شود از نظر طهارت چه حکمى دارد؟ لازم به تذکر است که اقلیت‌هاى دینى (یهود ونصارى و...) هم لباس‌هاى خود را براى شستشو و اتو کردن به این خشکشویى‏ها مى‏دهند و مى‏دانیم که صاحبان این مکان‌ها براى شستن لباس‌ها از مواد شیمیایى استفاده مى‏کنند.

پاسخ: اگر لباس‌هایى که به خشکشویى‏ها داده مى‏شود از قبل نجس نباشند، محکوم به طهارت هستند، و تماس آن با لباس‌هاى پیروان اقلیت‌هاى دینى (اهل کتاب) باعث نجاست نمى‏شود.

سؤال 292. آیا لباس‌هایى که با لباسشویى تمام اتوماتیک شسته مى‏شود، پاک مى‏گردد یا خیر؟ نحوه کار این لباسشویى‏ها به این صورت است که در مرحله اول که لباس با آب مخلوط با پودر لباسشویى شسته مى‏شود،

مقدارى از آب و کف پودر بر شیشه درب لباسشویى و نوار پلاستیکى اطراف آن پاشیده مى‏شود، و در مرتبه دوم آب غساله شستشو کشیده شده ولى کف پودر، درب و نوار پلاستیکى اطراف آن را به‌طور کامل مى‏پوشاند. در مراحل بعدى ماشین لباسشویى لباس‌ها را در سه نوبت با آب قلیل مى‏شوید و از آن پس آب غساله بیرون کشیده مى‏شود، امیدواریم توضیح بفرمایید، لباس‌هایى که به این ترتیب شسته شده‏اند، پاک هستند یا خیر؟

پاسخ: اگر بعد از زوال عین نجاست، آب متصل به لوله در داخل ماشین لباسشویى به لباس‌ها و همه قسمت‏هاى داخل ماشین برسد و از آن جدا و خارج شود، محکوم به طهارت است.

سؤال 293. اگر آب بر زمین یا در حوض یا حمامى که لباس در آن شسته مى‏شود، ریخته شود و قطراتى از آن آب به لباس ترشح کند، آیا لباس نجس مى‏شود یا خیر؟

پاسخ: وقتى که آب بر مکان یا زمین پاکى بریزد، ترشح ناشى از آن هم پاک است و اگر شک داشته باشیم که آن مکان پاک است یا نجس، باز هم ترشح آن، پاک است.

سؤال 294. آبى که از ماشین‏هاى حمل زباله شهرى در خیابان مى‏ریزد و گاهى بر اثر شدت باد به لباس مردم پاشیده مى‏شود، محکوم به طهارت است یا نجاست؟

پاسخ: آب مزبور محکوم به طهارت است، مگر این‌که فردى یقین پیدا کند که آن آب بر اثر برخورد با نجس، نجس شده است.

سؤال 295. آیا آب‌هایى که در چاله‏هاى موجود در خیابان‏ها جمع مى‏شود، پاک است یا نجس؟

پاسخ: این آب‌ها محکوم به طهارت هستند.

سؤال 296. رفت و آمدهاى خانوادگى با اشخاصى که به طهارت و نجاست در خوردن و آشامیدن و مانند آن اهمیت نمى‏دهند، چه حکمى دارد؟

پاسخ: به‌طور کلّى در مورد طهارت و نجاست، حکم دین اسلام این است که هر چیزى که یقین به نجاست آن نباشد، از نظر شرعى محکوم به طهارت است.

سؤال 297. استفراغ افراد زیر از جهت پاک یا نجس بودن، چه حکمى دارد؟

الف: طفل شیرخوار

ب: طفلى که هم شیر مى‏خورد و هم غذا

: انسان بالغ‏

پاسخ: در همه موارد پاک است.

سؤال 298: ملاقى شبهه محصوره چه حکمى دارد؟

پاسخ: اگر با بعضى از اطراف تماس پیدا کند، حکم متنجس را ندارد.

سؤال 299. شخصى که دین او مشخص نیست و از کشور دیگرى براى کار وارد کشور اسلامى شده و مغازه

غذیه فروشى دایر کرده و کار او فروش مواد خوراکى است، هنگام فروش، ماده غذایى با بدن او که رطوبت مسریه دارد تماس پیدا مى‏کند، آیا باید از او درباره دینش سؤال کرد یا این‌که اصل پاک بودن اشیاء جارى مى‏شود؟

پاسخ: سؤال از دین او واجب نیست و اصلِ طهارتِ اشیاء نسبت به وى و چیزى که با وجود رطوبت با بدن او در تماس است، جارى مى‏شود.

سؤال 300. اگر یکى از اعضاى خانواده یا شخصى که به منزل انسان رفت و آمد دارد به طهارت و نجاست اهمیت ندهد و باعث نجس شدن گسترده خانه و اثاثیه آن شود به‌طورى که شستن و آب کشیدن آن‌ها ممکن نباشد، تکلیف اهل منزل در این‌باره چیست؟ و با این فرض چگونه ممکن است که انسان پاک بماند، به‌خصوص در نماز که پاکى شرط صحّت‏ آن است؟ حکم شرعى در این مورد چیست؟

پاسخ: تطهیر تمام خانه لازم نیست و براى صحّت‏ نماز، پاک بودن لباس نمازگزار و محل گذاشتن پیشانى کافى است. نجاست خانه و اثاثیه آن موجب اثبات تکلیف بیشترى بر انسان غیر از لزوم رعایت طهارت در نماز و خوردن و آشامیدن، نمى‏شود.

احکام مسکرات‏

سؤال 301. آیا مشروبات الکلى نجس است؟

پاسخ: مشروبات مست‌کننده بنا بر احتیاط نجس است.

سؤال 302. آب انگورى که با آتش جوشیده شده و دو ثلث آن کم نشده است، ولى مست‌کننده نیست، چه حکمى دارد؟

پاسخ: خوردن آن حرام است، ولى نجس نیست.

سؤال 303. گفته مى‏شود که اگر مقدارى غوره براى گرفتن آب آن جوشانده شود و همراه آن یک یا چند حبه انگور باشد، آن‌چه بعد از جوشاندن باقى مى‏ماند، حرام است. آیا این سخن صحیح است؟

پاسخ: اگر حبه‏هاى انگور بسیار کم باشد و آب آن در آب غوره مستهلک شود، به‌طورى که آب انگور بر آن صدق نکند، حلال است. ولى اگر حبه‏هاى انگور به تنهایى به وسیله آتش جوشانده شود، خوردن آن حرام است.

سؤال 304. امروزه از الکل که در واقع مسکراست براى ساخت بسیارى از داروها به‌خصوص داروهاى نوشیدنى، عطرها بویژه انواع ادکلن‏هایى که از خارج وارد مى‏شوند، استفاده مى‏کنند. آیا به افراد آگاه یا جاهل به مسأله اجازه خرید و فروش و استفاده و بهره‏گیرى‌هاى دیگر از آن‌ها را مى‏دهید؟

پاسخ: الکل‏هایى که معلوم نیست در اصل از اقسام مایعات مست‌کننده باشند، محکوم به طهارت هستند، و خرید و فروش و استعمال مایعاتى که با آن‌ها مخلوط شده‏اند اشکال ندارد.

سؤال 305. آیا استفاده از الکل سفید براى ضد عفونى کردن دست و لوازم پزشکى مثل دماسنج و غیر آن به‌خاطر استفاده از آن‌ها در امور پزشکى و درمان توسط پزشک یا تیم پزشکى جایز است؟ الکل سفید همان الکل پزشکى است که قابل نوشیدن هم هست، آیا نماز خواندن با لباسى که یک یا چند قطره از این الکل بر آن ریخته شده، جایز است؟

پاسخ: اگر از الکلى باشد که در اصل مایع نیست، هرچند مست‌کننده هم باشد، محکوم به طهارت است و نماز با لباسى که با این الکل برخورد کرده صحیح است و احتیاجى به تطهیر ندارد. ولى اگر از الکل مایع بالاصاله و بر حسب تشخیص اهل فن مست‌کننده باشد، بنا بر احتیاط نجس است و نماز با بدن یا لباسى که با آن برخورد کرده، موقوف بر تطهیر است؛ لیکن استفاده از آن جهت ضد عفونى کردن ادوات پزشکى و مانند آن اشکال ندارد.

سؤال 306. ماده‏اى است به نام «کفیر» که در صنایع غذایى و داروسازى کاربرد دارد. هنگام تخمیر 5٪ یا 8٪ الکل در ماده به‌دست آمده بوجود مى‏آید. این مقدار الکل سبب هیچ نوع مستى در مصرف کننده نمى‏شود. آیا از نظر شرعى استفاده از این ماده مانعى دارد یا خیر؟

پاسخ: اگر الکل موجود در ماده به‌دست آمده فى‌نفسه مست‌کننده باشد، بنا بر احتیاط نجس و حرام است، هرچند به علت کمى آن و مخلوط شدن با ماده به‌دست آمده، نسبت به مصرف کننده مسکر نباشد، ولى اگر شک داشته باشیم که فى‌نفسه مست‌کننده و یا در اصل مایع است، حکم متفاوت مى‏شود.

سؤال 307. 1. آیا الکل اتیلیک نجس است یا خیر؟ (ظاهراً این الکل در همه مست کننده‏ها وجود دارد و سبب مستى است).

2. ملاک نجس بودن الکل چیست؟

3. روشى که مست‌کننده بودن مشروب را ثابت کند، کدام است؟

پاسخ: 1. هر یک از اقسام الکل که مست‌کننده و در اصل مایع باشد، بنا بر احتیاط نجس‏ است.

2. ملاک نجاست الکل این است که مست‌کننده و در اصل مایع باشد.

3. اگر خود مکلّف یقین نداشته باشد، خبردادن اهل خبره مورد اطمینان کافى است.

سؤال 308. نوشابه‏هاى موجود در بازار که بعضى از آن‌ها مانند کوکاکولا و پپسى کولا و... در داخل تولید مى‏شوند و گفته مى‏شود که مواد اصلى آن‌ها از خارج وارد مى‏گردد و احتمال دارد از الکل در آن‌ها استفاده شده باشد، چه حکمى دارد؟

پاسخ: پاک و حلال است، مگر این‌که مکلّف شخصاً یقین حاصل کند که آن‌ها با الکل مست کننده‏اى مخلوط‌اند که در اصل مایع است.

سؤال 309. آیا اساساً هنگام خرید مواد غذایى، لازم است تحقیق شود که فروشنده یا سازنده غیر مسلمان کالا آن‌ها را لمس کرده و یا در ساخت آن‌ها الکل به‌کار برده است یا خیر؟

پاسخ: سؤال و تحقیق لازم نیست.

سؤال 310. اینجانب اقدام به ساخت «اسپرى اتروپین سولفات» کرده‏ام که الکل نقش اساسى در ترکیب فرمول دارویى آن دارد، به‌طورى که اگر الکل به ترکیب مذکور اضافه نشود، ساخت آن اسپرى ممکن نیست و از جهت عملى هم این اسپرى ضد گازهاى شیمیایى و جنگى اعصاب است که براى محافظت از نیروهاى اسلام در برابر آن‌ها کاربرد دارد. آیا از نظر جناب‌عالى استفاده از الکل به ترتیب مذکور در صنعت داروسازى، شرعاً جایز است؟

پاسخ: اگر الکل مست‌کننده‏اى باشد که در اصل مایع است، حرام و بنا بر احتیاط نجس است، ولى استفاده از آن به عنوان دارو در هیچ‌یک از حالات اشکال ندارد.


  

 
پاسخ به احکام شرعی
 
موتور جستجوی سایت

تابلو اعلانات

 




پیوندها

حدیث روز
بسم الله الرحمن الرحیم
چهار پناهگاه در قرآن
   
أَبَانُ بْنُ عُثْمَانَ وَ هِشَامُ بْنُ سَالِمٍ وَ مُحَمَّدُ بْنُ حُمْرَانَ عَنِ الصَّادِقِ (علیه السلام) قَالَ:
عَجِبْتُ لِمَنْ فَزِعَ مِنْ أَرْبَعٍ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى أَرْبَعٍ
(۱) عَجِبْتُ لِمَنْ خَافَ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَكِيلُ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا فَانْقَلَبُوا بِنِعْمَةٍ مِنَ اللَّهِ وَ فَضْلٍ لَمْ يَمْسَسْهُمْ سُوءٌ
(۲) وَ عَجِبْتُ لِمَنِ اغْتَمَّ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- لا إِلهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحانَكَ إِنِّي كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِينَ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- وَ نَجَّيْناهُ مِنَ الْغَمِّ وَ كَذلِكَ نُنْجِي الْمُؤْمِنِينَ
(۳) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ مُكِرَ بِهِ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- وَ أُفَوِّضُ أَمْرِي إِلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصِيرٌ بِالْعِبادِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- فَوَقاهُ اللَّهُ سَيِّئاتِ ما مَكَرُوا
(۴) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ أَرَادَ الدُّنْيَا وَ زِينَتَهَا كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- ما شاءَ اللَّهُ لا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- إِنْ تَرَنِ أَنَا أَقَلَّ مِنْكَ مالًا وَ وَلَداً. فَعَسى‏ رَبِّي أَنْ يُؤْتِيَنِ خَيْراً مِنْ جَنَّتِكَ وَ عَسَى مُوجِبَةٌ
    
آقا امام صادق (عليه السّلام) فرمود: در شگفتم از كسى كه از چهار چيز مى‌هراسد چرا بچهار چيز پناهنده نميشود:
(۱) شگفتم از آنكه ميترسد چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل« حَسْبُنَا اَللّٰهُ‌ وَ نِعْمَ‌ اَلْوَكِيلُ‌ » خداوند ما را بس است و چه وكيل خوبى است زيرا شنيدم خداى جل جلاله بدنبال آن ميفرمايد:بواسطۀ نعمت و فضلى كه از طرف خداوند شامل حالشان گرديد باز گشتند و هيچ بدى بآنان نرسيد.
(۲) و شگفتم در كسى كه اندوهناك است چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل:« لاٰ إِلٰهَ‌ إِلاّٰ أَنْتَ‌ سُبْحٰانَكَ‌ إِنِّي كُنْتُ‌ مِنَ‌ اَلظّٰالِمِينَ‌ » زيرا شنيدم خداى عز و جل بدنبال آن ميفرمايد در خواستش را برآورديم و از اندوه نجاتش داديم و مؤمنين را هم چنين ميرهانيم.
(۳) و در شگفتم از كسى كه حيله‌اى در بارۀ او بكار رفته چرا بفرمودۀ خداى تعالى پناه نمى‌برد« وَ أُفَوِّضُ‌ أَمْرِي إِلَى اَللّٰهِ‌ إِنَّ‌ اَللّٰهَ‌ بَصِيرٌ بِالْعِبٰادِ »:كار خود را بخدا واگذار ميكنيم كه خداوند بحال بندگان بينا است)زيرا شنيدم خداى بزرگ و پاك بدنبالش مى‌فرمايد خداوند او را از بديهائى كه در بارۀ او بحيله انجام داده بودند نگه داشت.
(۴) و در شگفتم از كسى كه خواستار دنيا و آرايش آن است چرا پناهنده نميشود بفرمايش خداى تبارك و تعالى(« مٰا شٰاءَ اَللّٰهُ‌ لاٰ قُوَّةَ‌ إِلاّٰ بِاللّٰهِ‌ »)(آنچه خدا خواست همان است و نيروئى جز به يارى خداوند نيست)زيرا شنيدم خداى عز اسمه بدنبال آن ميفرمايد اگر چه مرا در مال و فرزند از خودت كمتر مى‌بينى ولى اميد هست كه پروردگار من بهتر از باغ تو مرا نصيب فرمايد (و كلمۀ:عسى در اين آيه بمعناى اميد تنها نيست بلكه بمعناى اثبات و تحقق يافتن است).
من لا يحضره الفقيه، ج‏۴، ص: ۳۹۲؛
الأمالي( للصدوق)، ص: ۶؛
الخصال، ج‏۱، ص: ۲۱۸.


کلیه حقوق مادی و معنوی این پورتال محفوظ و متعلق به حجت الاسلام و المسلمین سید محمدحسن بنی هاشمی خمینی میباشد.

طراحی و پیاده سازی: FARTECH/فرتک - فکور رایانه توسعه کویر -