انهار
انهار
مطالب خواندنی

زخم و شكستگى اعضاى وضو

بزرگ نمایی کوچک نمایی

وضو بر پوسته ى زخم

سؤال 643. اگر بر جراحت پوسته اى بگيرد و به نظر برسد كه در زير آن لكه ى خونى ايجاد شده، آيا مى شود بر روى آن وضو گرفت يا بايد پوسته ى روى زخم كنده شود و خون زير آن را پاك كرد و سپس وضو گرفت؟

جواب: اگر آن پوسته ظاهر بدن محسوب شود، كندن آن لازم نيست.

بخيه بر عضو وضو

سؤال 644. اگر روى زخم صورت و دست بخيه زده شده و يا سرم به دست باشد، با فرض پاك بودن دست و صورت و بخيه و سرم، وظيفه ى انسان وضوى جبيره است يا وضوى معمولى؟ و آيا علاوه بر وضو تيمّم هم لازم است؟

جواب: اگر دست بر بخيّه بكشد و آب به گرداگرد سرم برساند، كافى است.

پيوند عضو شخص كافر به مسلمان

سؤال 645. اگر عضو كافر را به دست مسلمان پيوند كنند ـ مثلاً از مچ تا انگشتان ـ و هنوز جزو بدن او نشده است، تكليف او از نظر وضو چيست؟

جواب: احتياطا آن را جبيره كند و اگر مستوعب نباشد، تيمّم لازم نيست.

ساختن وضوى جبيره اى در خارج از وقت نماز

سؤال 646. شخصى كه وظيفه اش وضوى جبيره است اگر در غير وقت نماز به نيّت طهارت وضو بگيرد، وضويش چه حكمى دارد؟ آيا با اين وضو مى تواند نماز واجب بخواند؟

جواب: اگر وظيفه او جبيره بوده و در وقت نماز عذر او برطرف نمى شود، وضويش صحيح است و مى تواند با آن نماز بخواند.

شستن دستى كه در گچ است

سؤال 647. وضوى شخصى كه تمام دست راستش در گچ است، چگونه است؟

جواب: با دست چپ صورت خود را بشويد و دست راست را هم جبيره كند و دست چپ را از بالا به پايين زير شير بگيرد كه شسته شود و مسح ها را هم با دست چپ انجام دهد و احتياطا تيمم هم بنمايد.

زخم هاى باز

سؤال 648. بيمارانى كه زخم باز دارند ـ مثل زخم هاى شكم كه مرتب ترشح دارد ـ تكليف آن ها براى وضو و غسل چيست؟

جواب: به مسأله ى 330 رساله و نيز 333 و قبل و بعد آن ها رجوع شود.

سؤال 649. شخصى به عنوان جبيره دستش را در كيسه ى پلاستيكى كرده و به جاى دست كشيدن آن را شسته است، آيا نمازش صحيح است؟

جواب: بايد نمازش را بنابر احوط دوباره بخواند.

سفت شدن خون يكى از اعضاى وضو

سؤال 650. اگر يكى از اعضاى وضو زخم شده باشد وخون آن سفت شده باشد، براى وضو چه بايد كرد؟

جواب: در صورتى كه عسر و حرج پيش نيايد بايد آن را اوّل پاك كرد و سپس وضو گرفت و در صورت ضرر داشتن آب و يا عسر و حرج، بايد به وظيفه جبيره عمل نمايد.

عضوى كه خون ريزى دارد

سؤال 651. اگر در جاى وضو زخمى باشد كه خونش بند نمى آيد و آب هم برايش ضررى ندارد، چه بايد كرد؟

جواب: بايد به دستور جبيره عمل كرده و احتياطا تيمم هم بنمايد.

وضو روى باندِ پا

سؤال 652. مدتى شست پايم به علت ضرب ديدگى باند پيچى بود، آيا وضو از روى باند درست بوده است؟

جواب: بايد بر انگشت هاى ديگر پا كه باز است مسح كند و اگر چنين نكرده، وضو صحيح نبوده است.

سؤال 653. هرگاه يك انگشت شكسته و تمام دست تا مچ را بسته باشند، وظيفه انسان براى وضو چيست؟

جواب: اگر براى بهبود انگشت، بستن تمام دست لازم است و يا باز كردن آن موجب عسر و حرج است، تمام آن حكم جبيره پيدا مى كند.

محل مسح زخمى

سؤال 654. اگر محل مسح كسى زخم باشد، وظيفه اش چيست؟

جواب: در صورت عدم امكان براى تطهير محل، بايد به وظيفه ى جبيره عمل نمايد. (مسأله ى 330 رساله)

خون زير ناخن

سؤال 655. خونى كه زير ناخن مى باشد و به صورت جامد درآمده است، آيا نجس است؟ براى وضو چه بايد كرد؟

جواب: در صورتى كه روى آن باز نشده است، براى وضو اشكالى ندارد و اگر باز شده باشد، در صورتى كه مدت زيادى از آن گذشته و ديگر به آن خون گفته نمى شود، اشكالى ندارد و در غير اين صورت بايد اوّل آن را ازاله و تطهير نمود و سپس وضو گرفت و در صورت عسر و حرج بايد به حكم جبيره عمل كرد و احتياطا تيمم هم ضميمه نمود.

ابريشمى بودن جبيره

سؤال 656. آيا از پارچه ى ابريشمى براى جبيره مى توان استفاده كرد؟

جواب: در وضو و غسل و تيمم مانعى ندارد.

جبيره ى پلاستيكى

سؤال 657. آيا مى شود به عنوان جبيره، پلاستيك گذاشت؟

جواب: مانعى ندارد.

استفاده از كيسه ى پلاستيكى يا چسب زخم در جبيره

سؤال 658. آيا مى توان براى وضوى جبيره اى از كيسه ى پلاستيكى و يا چسب زخم استفاده كرد؟

جواب: بله، مى توان با آن جبيره نمود، به شرط اين كه پاك باشد و زيادتر از حدّ را نپوشاند.

كمك كردن به وضوى فردى كه دستش شكسته

سؤال 659. اگر شخصى براى كسى كه دست او شكسته و گچ گرفته آب بريزد، وضوى او چه حكمى دارد؟

جواب: اشكالى ندارد.

وضو گرفتن فردى كه دو دستش در گچ است

سؤال 660. اگر هر دو دست انسان (تا مچ)، در گچ باشد چگونه بايد وضو بگيرد؟ و اگر نتواند مسح را انجام دهد، چه بايد بكند؟

جواب: اگر هر دو دست است، بايد با كمك ديگران وضوى جبيره بگيرد و مسح او را هم فرد ديگرى انجام دهد، به اين صورت كه از دست او آب بگيرد و به جاى مسح او بكشد و احتياطا او با كمك ديگران تيمم هم بنمايد. (مسأله ى 290 رساله)


  

 
پاسخ به احکام شرعی
 
موتور جستجوی سایت

تابلو اعلانات
  


پیوندها

حدیث روز
بسم الله الرحمن الرحیم
چهار پناهگاه در قرآن
   
أَبَانُ بْنُ عُثْمَانَ وَ هِشَامُ بْنُ سَالِمٍ وَ مُحَمَّدُ بْنُ حُمْرَانَ عَنِ الصَّادِقِ (علیه السلام) قَالَ:
عَجِبْتُ لِمَنْ فَزِعَ مِنْ أَرْبَعٍ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى أَرْبَعٍ
(۱) عَجِبْتُ لِمَنْ خَافَ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَكِيلُ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا فَانْقَلَبُوا بِنِعْمَةٍ مِنَ اللَّهِ وَ فَضْلٍ لَمْ يَمْسَسْهُمْ سُوءٌ
(۲) وَ عَجِبْتُ لِمَنِ اغْتَمَّ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- لا إِلهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحانَكَ إِنِّي كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِينَ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- وَ نَجَّيْناهُ مِنَ الْغَمِّ وَ كَذلِكَ نُنْجِي الْمُؤْمِنِينَ
(۳) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ مُكِرَ بِهِ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- وَ أُفَوِّضُ أَمْرِي إِلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصِيرٌ بِالْعِبادِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- فَوَقاهُ اللَّهُ سَيِّئاتِ ما مَكَرُوا
(۴) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ أَرَادَ الدُّنْيَا وَ زِينَتَهَا كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- ما شاءَ اللَّهُ لا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- إِنْ تَرَنِ أَنَا أَقَلَّ مِنْكَ مالًا وَ وَلَداً. فَعَسى‏ رَبِّي أَنْ يُؤْتِيَنِ خَيْراً مِنْ جَنَّتِكَ وَ عَسَى مُوجِبَةٌ
    
آقا امام صادق (عليه السّلام) فرمود: در شگفتم از كسى كه از چهار چيز مى‌هراسد چرا بچهار چيز پناهنده نميشود:
(۱) شگفتم از آنكه ميترسد چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل« حَسْبُنَا اَللّٰهُ‌ وَ نِعْمَ‌ اَلْوَكِيلُ‌ » خداوند ما را بس است و چه وكيل خوبى است زيرا شنيدم خداى جل جلاله بدنبال آن ميفرمايد:بواسطۀ نعمت و فضلى كه از طرف خداوند شامل حالشان گرديد باز گشتند و هيچ بدى بآنان نرسيد.
(۲) و شگفتم در كسى كه اندوهناك است چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل:« لاٰ إِلٰهَ‌ إِلاّٰ أَنْتَ‌ سُبْحٰانَكَ‌ إِنِّي كُنْتُ‌ مِنَ‌ اَلظّٰالِمِينَ‌ » زيرا شنيدم خداى عز و جل بدنبال آن ميفرمايد در خواستش را برآورديم و از اندوه نجاتش داديم و مؤمنين را هم چنين ميرهانيم.
(۳) و در شگفتم از كسى كه حيله‌اى در بارۀ او بكار رفته چرا بفرمودۀ خداى تعالى پناه نمى‌برد« وَ أُفَوِّضُ‌ أَمْرِي إِلَى اَللّٰهِ‌ إِنَّ‌ اَللّٰهَ‌ بَصِيرٌ بِالْعِبٰادِ »:كار خود را بخدا واگذار ميكنيم كه خداوند بحال بندگان بينا است)زيرا شنيدم خداى بزرگ و پاك بدنبالش مى‌فرمايد خداوند او را از بديهائى كه در بارۀ او بحيله انجام داده بودند نگه داشت.
(۴) و در شگفتم از كسى كه خواستار دنيا و آرايش آن است چرا پناهنده نميشود بفرمايش خداى تبارك و تعالى(« مٰا شٰاءَ اَللّٰهُ‌ لاٰ قُوَّةَ‌ إِلاّٰ بِاللّٰهِ‌ »)(آنچه خدا خواست همان است و نيروئى جز به يارى خداوند نيست)زيرا شنيدم خداى عز اسمه بدنبال آن ميفرمايد اگر چه مرا در مال و فرزند از خودت كمتر مى‌بينى ولى اميد هست كه پروردگار من بهتر از باغ تو مرا نصيب فرمايد (و كلمۀ:عسى در اين آيه بمعناى اميد تنها نيست بلكه بمعناى اثبات و تحقق يافتن است).
من لا يحضره الفقيه، ج‏۴، ص: ۳۹۲؛
الأمالي( للصدوق)، ص: ۶؛
الخصال، ج‏۱، ص: ۲۱۸.


کلیه حقوق مادی و معنوی این پورتال محفوظ و متعلق به حجت الاسلام و المسلمین سید محمدحسن بنی هاشمی خمینی میباشد.

طراحی و پیاده سازی: FARTECH/فرتک - فکور رایانه توسعه کویر -