انهار
انهار
امکانات سایت
مطالب خواندنی

مسائل متفرقه

بزرگ نمایی کوچک نمایی

سؤال 588- اگر وكيل مرجع تقليدى خمس يك چيز را بگيرد و معلوم شود كه در آن چيز خمس واجب نبوده آيا جايز است آن مقدارى كه به عنوان خمس گرفته شده از او مطالبه نمود؟ و آيا بر وكيل واجب است كه اين مقدار را پس بدهد؟ و آيا قبل از آنكه مالكش مطالبه آن چيز را بنمايد برگرداندنش واجب است يا اينكه بعد از مطالبه پس دادنش واجب مى‏شود؟

جواب:  اگر همان چيزى را كه به عنوان خمس گرفته شده موجود باشد مطالبه نمودنش جايز است، و اگر موجود نباشد و از بين رفته باشد و وكيل مى‏دانسته كه به آن چيز خمس تعلق نگرفته وكيل مرجع تقليد ضامن است، و بر او بازگرداندن آن چيز واجب است.

سؤال 589- زيدى مبلغى بابت خمس مى‏پردازد ولى بعداً متوجه مى‏شود كه يا به كلى بدهكار به ارباب خمس نبوده و اشتباه در حساب كرده، و يا اينكه بدهكارى او كمتر از آن مبلغ بوده، بفرمائيد آيا اين مبلغ پرداختى را مى‏تواند در سال آينده بابت خمس حساب نمايد يا نه؟

جواب:  در صورتى كه گيرنده اطلاعى از اشتباه دهنده نداشته است حق حساب كردن در سال آينده ندارد، بلى اگر عين آن موجود نزد گيرنده باشد، مى‏تواند حساب كند.

سؤال 590- اگر زيدى اشتباهاً به عنوان سهم امام و سادات به نماينده مجتهد زيادتر داده باشد، آيا آن نماينده كه به مصرف رسانده مى‏تواند از وجوه ديگر بپردازد و يا طلبكار باشد در سال آينده حساب كند، و يا آنكه گيرنده مديون نيست؟

جواب:  نماينده در صورت مفروضه نمى‏تواند از وجوه ديگر بپردازد و پرداخت كننده طلبكار نمى‏باشد. واللََّه العالم.

سؤال 591- يك نفر طلبه‏اى كه مجاز و مقلد است به يك نفر مجتهد اعلم كه در اخذ سهم امام عليه السلام استحقاق را شرط نمى‏داند بلكه اشتغال و خدمت را كافى مى‏داند، ولى كسى كه سهم مى‏دهد مجتهد آن شخص استحقاق را در اخذ و ردّ سهم مبارك ملاك مى‏داند آيا در اين صورت طلبه فوق الذكر مى‏تواند از آن شخص سهم بگيرد يا نه؟

جواب:  در مفروض سؤال مى‏تواند بگيرد، واللََّه العالم.

سؤال 592- مردم وجوهاتى كه نزد حقير مى‏آورند از خمس و زكات و ردّ مظالم و كفارات و غيره حسابش در دفتر جداگانه محفوظ و نوشته مى‏شود اما از براى حفظش گاهى مخلوط با پول شخصى حقير مى‏شود و گاهى هم در حال نماز حمل مى‏شود با قصد پرداخت به مستحقين به موقع مقتضى، آيا جايز است يا خير؟

جواب:  حمل امانات مزبوره در نماز مانعى ندارد براى صحت نماز، و همچنين اختلال با غير آن در غير زكات در صورتى كه از صاحبان امانت مأذون در وقوع اين حال براى خود باشيد، و در زكات بدون اذن حاكم جايز نيست. واللََّه العالم.

  

 
پاسخ به احکام شرعی
 
موتور جستجوی سایت

تابلو اعلانات

 




پیوندها

حدیث روز
بسم الله الرحمن الرحیم
چهار پناهگاه در قرآن
   
أَبَانُ بْنُ عُثْمَانَ وَ هِشَامُ بْنُ سَالِمٍ وَ مُحَمَّدُ بْنُ حُمْرَانَ عَنِ الصَّادِقِ (علیه السلام) قَالَ:
عَجِبْتُ لِمَنْ فَزِعَ مِنْ أَرْبَعٍ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى أَرْبَعٍ
(۱) عَجِبْتُ لِمَنْ خَافَ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَكِيلُ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا فَانْقَلَبُوا بِنِعْمَةٍ مِنَ اللَّهِ وَ فَضْلٍ لَمْ يَمْسَسْهُمْ سُوءٌ
(۲) وَ عَجِبْتُ لِمَنِ اغْتَمَّ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- لا إِلهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحانَكَ إِنِّي كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِينَ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- وَ نَجَّيْناهُ مِنَ الْغَمِّ وَ كَذلِكَ نُنْجِي الْمُؤْمِنِينَ
(۳) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ مُكِرَ بِهِ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- وَ أُفَوِّضُ أَمْرِي إِلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصِيرٌ بِالْعِبادِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- فَوَقاهُ اللَّهُ سَيِّئاتِ ما مَكَرُوا
(۴) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ أَرَادَ الدُّنْيَا وَ زِينَتَهَا كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- ما شاءَ اللَّهُ لا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- إِنْ تَرَنِ أَنَا أَقَلَّ مِنْكَ مالًا وَ وَلَداً. فَعَسى‏ رَبِّي أَنْ يُؤْتِيَنِ خَيْراً مِنْ جَنَّتِكَ وَ عَسَى مُوجِبَةٌ
    
آقا امام صادق (عليه السّلام) فرمود: در شگفتم از كسى كه از چهار چيز مى‌هراسد چرا بچهار چيز پناهنده نميشود:
(۱) شگفتم از آنكه ميترسد چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل« حَسْبُنَا اَللّٰهُ‌ وَ نِعْمَ‌ اَلْوَكِيلُ‌ » خداوند ما را بس است و چه وكيل خوبى است زيرا شنيدم خداى جل جلاله بدنبال آن ميفرمايد:بواسطۀ نعمت و فضلى كه از طرف خداوند شامل حالشان گرديد باز گشتند و هيچ بدى بآنان نرسيد.
(۲) و شگفتم در كسى كه اندوهناك است چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل:« لاٰ إِلٰهَ‌ إِلاّٰ أَنْتَ‌ سُبْحٰانَكَ‌ إِنِّي كُنْتُ‌ مِنَ‌ اَلظّٰالِمِينَ‌ » زيرا شنيدم خداى عز و جل بدنبال آن ميفرمايد در خواستش را برآورديم و از اندوه نجاتش داديم و مؤمنين را هم چنين ميرهانيم.
(۳) و در شگفتم از كسى كه حيله‌اى در بارۀ او بكار رفته چرا بفرمودۀ خداى تعالى پناه نمى‌برد« وَ أُفَوِّضُ‌ أَمْرِي إِلَى اَللّٰهِ‌ إِنَّ‌ اَللّٰهَ‌ بَصِيرٌ بِالْعِبٰادِ »:كار خود را بخدا واگذار ميكنيم كه خداوند بحال بندگان بينا است)زيرا شنيدم خداى بزرگ و پاك بدنبالش مى‌فرمايد خداوند او را از بديهائى كه در بارۀ او بحيله انجام داده بودند نگه داشت.
(۴) و در شگفتم از كسى كه خواستار دنيا و آرايش آن است چرا پناهنده نميشود بفرمايش خداى تبارك و تعالى(« مٰا شٰاءَ اَللّٰهُ‌ لاٰ قُوَّةَ‌ إِلاّٰ بِاللّٰهِ‌ »)(آنچه خدا خواست همان است و نيروئى جز به يارى خداوند نيست)زيرا شنيدم خداى عز اسمه بدنبال آن ميفرمايد اگر چه مرا در مال و فرزند از خودت كمتر مى‌بينى ولى اميد هست كه پروردگار من بهتر از باغ تو مرا نصيب فرمايد (و كلمۀ:عسى در اين آيه بمعناى اميد تنها نيست بلكه بمعناى اثبات و تحقق يافتن است).
من لا يحضره الفقيه، ج‏۴، ص: ۳۹۲؛
الأمالي( للصدوق)، ص: ۶؛
الخصال، ج‏۱، ص: ۲۱۸.

کلیه حقوق مادی و معنوی این پورتال محفوظ و متعلق به حجت الاسلام و المسلمین سید محمدحسن بنی هاشمی خمینی میباشد.

طراحی و پیاده سازی: FARTECH/فرتک - فکور رایانه توسعه کویر -