انهار
انهار
مطالب خواندنی

سهم امام عليه السلام

بزرگ نمایی کوچک نمایی

سؤال 565- مقلدين سر كار مى‏توانند سهم مبارك امام عليه السلام را به مجتهدى كه مصرفش با شما يكى است بدهند يا خير؟

جواب:  بايد شخصاً با تعيين مقدار استجازه كنند. واللََّه العالم.

سؤال 566- آيا با سهم امام عليه السلام و رد مظالم مى‏توان كتابهاى دينى و تفسير براى استفاده خود و ديگران ابتياع نمود يا خير؟

سؤال 567- از سهم امام عليه السلام اجازه مى‏دهيد براى طلبه كتاب خريدارى شود و از سهم سادات براى طلبه سيد؟

جواب:  مانعى در سهم امام با فرض مورديت نيست ولى سهم سادات لازم است به خودشان داده شود در صورت فقير بودنشان. واللََّه العالم.

جواب:  اما رد مظالم بايد به فقرا داده شود بلى از زكات مى‏توان صرف در اين سنخ موارد به عنوان سبيل اللّه كرد ولى در صورتى كه در معرض استفاده عمومى گذاشته شود و اما صرف سهم امام عليه السلام در اين موارد موقوف به اجازه حاكم شرع است.

سؤال 568- آيا براى طالب علم جايز است كه از سهم امام كتابهايى را خريدارى نمايد؟

جواب:  اگر احتياج به آن كتابها داشته باشد و سهم امام را به او داده باشند جايز است كه خريدارى كند.

سؤال 569- شخصى غنى است و احتياج به مال امام ندارد، اما مال امام را گرفته كتاب دينى مى‏خرد، آن هم زياده از احتياج، چطور است؟

جواب:  عمل مذكور وجه صحت ندارد، واللََّه العالم.

سؤال 570- زيد به يك نفر از اهل علم مجاز مقدارى از سهم مبارك امام عليه السلام داده براى اداى دين آيا اين اهل علم اين وجه را مى‏تواند در جاى ديگر مصرف نمايد يا نه؟ و اگر مصرف نموده آيا محتاج به اجازه است يا نه؟

جواب:  در فرض مجاز بودن مانعى ندارد، واللََّه العالم.

سؤال 571- بعضى سؤال مى‏كنند شهريه مرحمتى حضرت عالى كه به آقايان اهل علم داده مى‏شود كسانى هستند از راه منبر يا جهات ديگر تأمين مى‏باشند، آيا اين سهم مبارك امام عليه السلام شرط آن فقر است يا به عنوان آنكه مروّج است تشويقاً داده مى‏شود و از شئون حضرت عالى است، بالجمله مصالح ايجاب مى‏كند كه به آنها داده شود، حقير چه كنم؟

جواب:  در صورتى كه خدمت دينى داشته باشند مانعى ندارد.

سؤال 572- روحانيها شهريه‏اى مى‏گيرند اين شهريه در مقابل چه عمل ايشان مى‏باشد و آيا اگر درس نخوانند و يا كم درس بخوانند و فقط به رفتن آن درس قناعت كنند مصرف شهريه آنها اشكال دارد؟ اگر كسانى كه نمى‏خوانند مى‏توانيم از غذاى آنها استفاده كنيم؟
جواب:  شهريه گرفتن در مقابل خدمت به دين است و هر كسى كه درس براى خدمت به دين نخواند ولى خدمتى به دين داشته باشد مى‏تواند شهريه را صرف نمايد و غذا خوردن شما در منزل آنها مانعى ندارد.

سؤال 573- شخصى كه از خمس و سهم امام اعاشه مى‏كند آيا مى‏تواند از اين وجه مكرر سال يك مرتبه سفر اعتاب مقدسه و عمره برود يا نه؟

جواب:  در مفروض سؤال از خمس مانعى ندارد برود ولى از سهم امام عليه السلام مصرف كردن در آن جوازش موقوف به آن است كه در آن اسفار خدمت به دين و شرع اطهر نمايد. واللََّه العالم.

سؤال 574- سادات فقير از سهم خودشان و مستحقين سهم امام عليه السلام و كفارات و رد مظالم و غيره آيا از اين وجوهات مى‏توانند به مصرف حج تمتع يا عمره يا زيارات معصومين و امامزاده‏ها برسانند يا خير؟ و همچنين در صورت لزوم و احتياج به مركب از اين وجوه تهيه مركب سوارى اعم از اسب يا ماشين سوارى يا غيره طبق شئون خود بنمايند، يا نسيه بخرند و قرض خود را از اين وجوه بدهند جايز است يا خير؟ و تا چه اندازه حق توسعه دارند؟

جواب:  آنچه كه دهنده سهم مى‏تواند به مستحقين بپردازد مصارف ضروريه آنها است و بقيه مصارف منوط به اجازه خاصه در آن مورد از حاكم شرعى است.

سؤال 575- مساجدى كه انعقاد جماعت مى‏شود محتاج به توسعه و تعمير و فروش و لوازمات ديگر مى‏باشد لذا تقاضا مى‏شود كه اجازه فرمائيد از سهم مبارك امام مقدارى صرف و خرج گردد چون اكثر اهالى كم بضاعت مى‏باشند و مسجد هم كوچك است.

جواب:  شما، مقدار يك ثلث از سهم امام متعلق به ذمه مؤمنين آن منطقه را، جايز است صرف در مسجد مزبور بنمائيد.

سؤال 576- آيا اجازه هست تصرف نمودن در ثلث يا ربع از حق امام براى كسى كه خمس مى‏دهد؟

جواب:  احتياج به اذن گرفتن است.

سؤال 577- آيا اجازه مى‏فرمائيد از مورد يك ثلث سهم امام مقلدين جناب عالى ثلث وجوه خود را به مصارف ذيل برسانند؟

1 - احداث حمام در روستاها كه جنبه خيرات عمومى دارد و ملك شخصى نمى‏شود.
2 - احداث يا تعمير حسينيه.
3 - احداث يا تعمير دبستان يا دبيرستان به خصوص در زمان ما كه تعليمات آن در مسير اسلام و بحمده تعالى انحرافى ديده نمى‏شود.
4 - فرش مسجد يا حسينيه.
5 - احداث پل و جاده.
6 - تعمير خانه‏هاى تخريب شده در جنگ.

جواب:  براى مصارف مزبوره از مورد ثلث مجازند.

سؤال 578- حضرت عالى اجازه فرموده‏ايد از حق امام عليه السلام صرف گردد در ايتام لبنان بعضى از مؤمنين سؤال مى‏كنند كه اين اجازه براى مطلق ايتام است يا خصوص طائفه اماميه است؟

جواب:  اجازه‏اى كه داده‏ايم فقط براى طائفه اماميه است نه مطلقاً.

سؤال 579- صبيه اين جانب كه در حدود شش سال است شوهر اختيار نموده و خداوند عالم به او بچه مرحمت فرموده است، اينك چند سال است چون با شوهرش منازعه دارند با بچه‏اش به منزل بنده آمده‏اند، و چون اين جانب خيلى بدهكارى دارم و نسبت به مخارج آنها فعلاً چاره‏اى جز نگاه داشتنشان در منزل ندارم، مقتضى است لطف فرموده و اجازه حساب نمودن مخارج آنها را از ثلث سهم امام عليه السلام مرحمت بفرمائيد. چون اين مسئله از نظر شبهه واجب النفقه بودن آنها مورد اشكال شده است.

جواب:  مجالى براى آن نيست ولى مصرف آنها جزو مؤونه شما محسوب است خمس آن مقدار بر شما لازم نيست. واللََّه العالم.
سؤال 580- آيا اجازه مى‏فرمائيد به اشخاصى كه خدمتگذار به دين هستند يعنى تعليم مسائل و قرائت قرآن يا تصفيه اموال مردم را مى‏كنند گرچه مستحق نباشند چيزى از سهم امام عليه السلام را داد يا خير؟

جواب:  موقوف به اجازه است. واللََّه العالم.

سؤال 581- آيا اهل علمى كه در دهات اموال مردم را تصفيه مى‏كنند ولى مستغنى از صرف سهم امامند مى‏توان چيزى به عنوان حق الزحمه به آنها داد، و اگر مى‏توان داد چه نسبت از سهمى كه مى‏آورند اجازه پرداخت مى‏دهيد، گويا بسيارى از آقايان به اينگونه افراد 13 مقدار وجهى كه آورده‏اند مى‏پردازند.

جواب:  اگر به عنوان مزد عمل باشد ميزان در آن اجرة المثل است و اگر به عنوان مقتضى ديگرى مانند خدمتگذارى باشد به قدرى كه شايسته و از خدمتگذارى اوست.

سؤال 582- بعضى اهل علم زحمت تصفيه اموال و تخميس عوائد مؤمنين را در دهات متحمل مى‏شوند ولى فقير و محتاج نيستند بلكه از عوائد املاك يا غير املاك اداره مى‏شود ولى انتظار دارند در مقابل زحمت تصفيه و آوردن وجوه به شهر اجرتى دريافت دارند و مى‏گويند بعضى از اهل علم به ما يك ثلث وجه را به عنوان حق العمل و اجرت مى‏دهند، اين جانب برايم مشكل است لطفاً خودتان چيزى براى اينگونه افراد منظور فرمائيد چه به صورت يك سهم از چند سهم مانند 13 يا به صورت مبلغ معين در هر ماه يا هر سال ذيلاً مرقوم فرمائيد.

جواب:  اين جانب اجازه صرف يك ثلث را به عنوان حق الزحمه شخص نمى‏دهم، بلكه به عنوان صرف در مورد مقرره شرعيه است اعم از مجاز يا موارد ديگر، و اما حق الزحمه يك يا دو درصد و مافوق آن چهار يا پنج درصد است، و شما مجازيد در موارد لازمه تعداد مزبور را به عنوان حق الزحمه به اشخاص تعيين نمائيد.

سؤال 583- وجوهات كه در دست وكيل امانت است مى‏تواند به افراد قرض بدهد، هر وقت وسيله فراهم شد به حضور مرجع ارسال دارد، يا حق هيچگونه تصرفى ندارد؟

جواب:  حقّ اين قبيل تصرفات را ندارد مگر با اجازه مرجعش.


  

 
پاسخ به احکام شرعی
 
موتور جستجوی سایت

تابلو اعلانات

 




پیوندها

حدیث روز
بسم الله الرحمن الرحیم
چهار پناهگاه در قرآن
   
أَبَانُ بْنُ عُثْمَانَ وَ هِشَامُ بْنُ سَالِمٍ وَ مُحَمَّدُ بْنُ حُمْرَانَ عَنِ الصَّادِقِ (علیه السلام) قَالَ:
عَجِبْتُ لِمَنْ فَزِعَ مِنْ أَرْبَعٍ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى أَرْبَعٍ
(۱) عَجِبْتُ لِمَنْ خَافَ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَكِيلُ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا فَانْقَلَبُوا بِنِعْمَةٍ مِنَ اللَّهِ وَ فَضْلٍ لَمْ يَمْسَسْهُمْ سُوءٌ
(۲) وَ عَجِبْتُ لِمَنِ اغْتَمَّ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- لا إِلهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحانَكَ إِنِّي كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِينَ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- وَ نَجَّيْناهُ مِنَ الْغَمِّ وَ كَذلِكَ نُنْجِي الْمُؤْمِنِينَ
(۳) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ مُكِرَ بِهِ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- وَ أُفَوِّضُ أَمْرِي إِلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصِيرٌ بِالْعِبادِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- فَوَقاهُ اللَّهُ سَيِّئاتِ ما مَكَرُوا
(۴) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ أَرَادَ الدُّنْيَا وَ زِينَتَهَا كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- ما شاءَ اللَّهُ لا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- إِنْ تَرَنِ أَنَا أَقَلَّ مِنْكَ مالًا وَ وَلَداً. فَعَسى‏ رَبِّي أَنْ يُؤْتِيَنِ خَيْراً مِنْ جَنَّتِكَ وَ عَسَى مُوجِبَةٌ
    
آقا امام صادق (عليه السّلام) فرمود: در شگفتم از كسى كه از چهار چيز مى‌هراسد چرا بچهار چيز پناهنده نميشود:
(۱) شگفتم از آنكه ميترسد چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل« حَسْبُنَا اَللّٰهُ‌ وَ نِعْمَ‌ اَلْوَكِيلُ‌ » خداوند ما را بس است و چه وكيل خوبى است زيرا شنيدم خداى جل جلاله بدنبال آن ميفرمايد:بواسطۀ نعمت و فضلى كه از طرف خداوند شامل حالشان گرديد باز گشتند و هيچ بدى بآنان نرسيد.
(۲) و شگفتم در كسى كه اندوهناك است چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل:« لاٰ إِلٰهَ‌ إِلاّٰ أَنْتَ‌ سُبْحٰانَكَ‌ إِنِّي كُنْتُ‌ مِنَ‌ اَلظّٰالِمِينَ‌ » زيرا شنيدم خداى عز و جل بدنبال آن ميفرمايد در خواستش را برآورديم و از اندوه نجاتش داديم و مؤمنين را هم چنين ميرهانيم.
(۳) و در شگفتم از كسى كه حيله‌اى در بارۀ او بكار رفته چرا بفرمودۀ خداى تعالى پناه نمى‌برد« وَ أُفَوِّضُ‌ أَمْرِي إِلَى اَللّٰهِ‌ إِنَّ‌ اَللّٰهَ‌ بَصِيرٌ بِالْعِبٰادِ »:كار خود را بخدا واگذار ميكنيم كه خداوند بحال بندگان بينا است)زيرا شنيدم خداى بزرگ و پاك بدنبالش مى‌فرمايد خداوند او را از بديهائى كه در بارۀ او بحيله انجام داده بودند نگه داشت.
(۴) و در شگفتم از كسى كه خواستار دنيا و آرايش آن است چرا پناهنده نميشود بفرمايش خداى تبارك و تعالى(« مٰا شٰاءَ اَللّٰهُ‌ لاٰ قُوَّةَ‌ إِلاّٰ بِاللّٰهِ‌ »)(آنچه خدا خواست همان است و نيروئى جز به يارى خداوند نيست)زيرا شنيدم خداى عز اسمه بدنبال آن ميفرمايد اگر چه مرا در مال و فرزند از خودت كمتر مى‌بينى ولى اميد هست كه پروردگار من بهتر از باغ تو مرا نصيب فرمايد (و كلمۀ:عسى در اين آيه بمعناى اميد تنها نيست بلكه بمعناى اثبات و تحقق يافتن است).
من لا يحضره الفقيه، ج‏۴، ص: ۳۹۲؛
الأمالي( للصدوق)، ص: ۶؛
الخصال، ج‏۱، ص: ۲۱۸.


کلیه حقوق مادی و معنوی این پورتال محفوظ و متعلق به حجت الاسلام و المسلمین سید محمدحسن بنی هاشمی خمینی میباشد.

طراحی و پیاده سازی: FARTECH/فرتک - فکور رایانه توسعه کویر -