انهار
انهار
مطالب خواندنی

اقسام زنان حائض

بزرگ نمایی کوچک نمایی
استفتائات غسل حیض (آیت الله العظمی بهجت قدس سره)
اقسام زنان حائض
ملاک احتساب ماه در صاحب عادت وقتیّه
سؤال951. ملاک احتساب ماه براى صاحب عادت وقتیّه چیست؟ آیا ملاک، 30 روز تمام است یا ماه قمرى؟
پاسخ: باید همان شرطیت حیض، به این که کمتر از 3 روز و بیشتر از 10 روز نباشد را در نزدیک وقت عادت رعایت کند و کار با همین تمام مى شود و نیازى به احتساب ماه نیست.
ترک عبادت با دیدن خون با وجود وقت معین
سؤال952. به محض دیدن خون مى توانیم عبادت را ترک کنیم؟
پاسخ:  کسى که در وقت معین عادت مى شود، چه عدد روزهاى حیضش هم معین باشد یا نه، به مجرد دیدن خون در ایام عادت، هر چند صفات حیض را نداشته باشد، خود را حائض حساب مى کند و عبادت را ترک مى کند. هم چنین اگر عادتش را جلو و عقب بیندازد و چند روز قبل و بعد از عادتش خون ببیند.
دیدن خون با نبود وقت معین
سؤال953. کسى که در وقت معین عادت نمى شود و فقط عدد معین دارد چه موقع با دیدن خون عبادتش را باید ترک کند؟
پاسخ: بنابر اقوى به محض دیدن خون عبادتش را ترک نکند مگر ویژگى حیض را داشته باشد یا بداند حیض است یا بداند در 3 روز ادامه خواهد یافت در غیر این صورت تا 3 روز اعمال مستحاضه را انجام دهد و کارهایى که بر حائض حرام است را ترک کند. بعد از 3 روز تا 10 روز خود را حائض قرار دهد و دیگر اعمال مستحاضه را انجام ندهد.
ترک عبادت با دیدن خون
 سؤال955. کسى که وقت عادت معین ندارد اما از حالات دیگر مثلاً دل درد یا این که هر ماه فقط حیض مى شود به محض دیدن خون مى داند حیض است آیا مى تواند خود را حائض قرار دهد و عبادت را ترک کند؟
پاسخ: بنابر اقوى به محض دیدن خون عبادتش را ترک نکند مگر ویژگى حیض را داشته باشد یا بداند حیض است یا بداند در 3 روز ادامه خواهد یافت و اگر عبادت را ترک کرد و معلوم شد حیض نبوده قضا کند.
سؤال969. زنان حائض چند قسم مى باشند؟
پاسخ: زن هاى حائض بر شش قسمند:
1) صاحب عادت وقتیه وعددیه، وآن زنى است که دو ماه پشت سر هم در وقت معین خون حیض ببیند وشماره روزهاى حیض او هم در هر دو ماه یک اندازه باشد، مثل آن که دو ماه پشت سر هم از اوّل ماه تا هفتم آن خون ببیند.
2) صاحب عادت وقتیه، وآن زنى است که دو ماه پشت سر هم در وقت معین، خون حیض ببیند ولى شماره روزهاى حیض او در هر دو ماه یک اندازه نباشد، مثلاً دو ماه پشت سر هم از روز اوّل ماه خون ببیند ولى ماه اوّل روز هفتم وماه دوم روز هشتم از خون پاک شود.
3) صاحب عادت عددیه، وآن زنى است که شماره روزهاى حیض او در دو ماه پشت سر هم به یک اندازه باشد، ولى وقت دیدن آن دو خون یکى نباشد، مثل آن که ماه اوّل از پنجم تا دهم وماه دوم از دوازدهم تا هفدهم خون ببیند.
4) مضطربه، وآن زنى است که چند ماه خون دیده ولى عادت معینى پیدا نکرده، یا قبلاً عادت داشته ولى عادتش به هم خورده وعادت تازه اى پیدا نکرده است.
5) مبتدئه، و آن زنى است که دفعه اوّل خون دیدن او است.
6) ناسیه، وآن زنى است که عادت خود را فراموش کرده است.
قضاى عبادت در جایى که حیض نبوده
سؤال954. کسى که در وقت معین حیض مى شده اگر عبادتش را ترک کند بعد بفهمد حیض نبوده، مثلاً چون قبل از 3 روز پاک شده چه وظیفه اى دارد؟
پاسخ: عبادات خود را قضا نماید
ترک عبادت به دیدن خون
سؤال970. خانمى که عادت وقتیه وعددیه دارد (در وقت معین حیض مى شود و تعداد روزهاى عادتش هم معین است)، اگر در وقت عادت یا دو سه روز جلوتر یا دو سه روز عقب تر خون ببیند، به طورى که بگویند حیض را جلو یا عقب انداخته آیا مى تواند به محض دیدن خون نماز و روزه را ترک کند؟
پاسخ: اگرچه آن خون، نشانه هاى حیض را نداشته باشد، باید به احکامى که براى زن حائض گفته شد عمل کند و چنان چه بعد بفهمد حیض نبوده، مثل این که پیش از سه روز پاک شود، باید عبادت هایى را که به جا نیاورده قضا نماید.
خون دیدن قبل و بعد عادت کمتر از 10 روز
 سؤال971. زنى که عادت وقتیه و عددیه دارد اگر چند روز پیش از عادت و همه ى روزهاى عادت و چند روز بعد از عادت خون ببیند و روى هم از ده روز بیشتر نشود چند روز حیض است؟
پاسخ: اگر روى هم از ده روز بیشتر نشود، همه حیض است.
خون دیدن قبل و بعد عادت بیشتر از 10 روز
سؤال972. زنى که عادت وقتیه و عددیه دارد اگر چند روز پیش از عادت و همه ى روزهاى عادت و چند روز بعد از عادت خون ببیند و روى هم از ده روز بیشتر شود چند روز حیض است؟
پاسخ: اگر از ده روز بیشتر شود، فقط خونى را که در روزهاى عادت خود دیده، حیض است و خونى که پیش از عادت وبعد از آن دیده استحاضه مى باشد، و باید عبادت هایى را که در روزهاى پیش از عادت وبعد از عادت به جا نیاورده قضا نماید.
خون دیدن وقتیه و عددیه قبلِ عادت کمتر از 10 روز
سؤال973. زنى که عادت وقتیه و عددیه دارد اگر همه روزهاى عادت را با چند روز پیش از عادت خون ببیند و روى هم از ده روز بیشتر نشود؟
پاسخ: اگر روى هم از ده روز بیشتر نشود، همه حیض است.
خون دیدن وقتیه و عددیه در عادت و بعد عادت بیشتر از 10 روز
[118] سؤال974. زنى که عادت وقتیه و عددیه دارد اگر همه روزهاى عادت را با چند روز بعد از عادت خون ببیند و روى هم از ده روز بیشتر شود چه حکمى دارد؟
پاسخ: فقط روزهاى عادت حیض و باقى استحاضه است.
خون دیدن وقتیه و عددیه مقدارى از عادت و قبل عادت بیشتر از 10 روز
سؤال975. زنى که عادت وقتیه وعددیه دارد اگر مقدارى از روزهاى عادت را با چند روز پیش از عادت خون ببیند و روى هم از ده روز بیشتر شود، چه حکمى دارد؟
پاسخ: روزهایى که در عادت خون دیده با چند روز پیش از آن، که روى هم به مقدار عادت او شود، حیض، و روزهاى اوّل را استحاضه قرار دهد.
در وقتیه و عددیه مقدارى از عادت و بعد عادت بیشتر از 10 روز
سؤال976. زنى که عادت وقتیه وعددیه دارد اگر مقدارى از روزهاى عادت را با چند روز بعد از عادت خون ببیند و روى هم از ده روز بیشتر شود؟
پاسخ:  باید روزهایى که در عادت، خون دیده با چند روز بعد از آن که روى هم به مقدار عادت او شود، حیض و بقیه را استحاضه قرار دهد.
عادت اوّل تا هفتم خون از اوّل تا دوازدهم
سؤال977. زنى که عادت حیض او از اوّل ماه تا هفتم است، اگر از اوّل تا دوازدهم خون ببیند چه روزهایى حیض است؟
پاسخ: هفت روز اوّل آن حیض وپنج روز بعد استحاضه مى باشد. چون زنى که عادت وقتیه وعددیه دارد، اگر بیشتر از ده روز خون ببیند، خونى که در روزهاى عادت دیده اگرچه نشانه هاى حیض را نداشته باشد، حیض است، وخونى که بعد از روزهاى عادت دیده اگرچه نشانه هاى حیض را داشته باشد استحاضه است.
دخترانى که براى اوّلین بار عادت مى شوند
سؤال978. مبتدئه (دخترى که براى اوّلین بار عادت مى شود) اگر بیشتر از ده روز خون ببیند چه حکم دارد؟
پاسخ: اگر خون دیده شده، چند روز آن نشانه حیض و چند روز دیگر آن نشانه استحاضه داشته باشد، چنان چه خونى که نشانه حیض دارد از سه روز کمتر و از ده روز بیشتر نباشد همه حیض است والاّ، باید از اولى که خون نشانه حیض دارد، حیض قرار دهد ودر عدد به خویشاوندان خود رجوع کند وبقیه را استحاضه قرار دهد.
مضطربه (نداشتن عادت معین)
سؤال979. خانمى که مضطربه است اگر چند ماه (بیش از دو ماه) پشت سرهم بیشتر از ده روز خون ببیند چه مقدار از این خون ها حیض و چه مقدار از آن استحاضه است؟
پاسخ: با نبودن تمیز و عدم امکان رجوع به اقارب احوط اختیار هفت روز در هر ماه است و این احتیاط مربوط به مبتدئه و ناسیه نیست.
فراموشى عادت
سؤال980. ناسیه، یعنى زنى که وقت وعدد عادت خود را فراموش کرده است، اگر بیشتر از ده روز خون ببیند چه حکم دارد؟
پاسخ: 1) در مرحله اوّل باید روزهایى را که خون او نشانه حیض دارد تا ده روز، حیض قرار دهد وبقیه را استحاضه قرار دهد.
2) اگر نتواند حیض را به واسطه نشانه هاى آن تشخیص دهد، بنا بر احتیاط واجب باید هفت روز اوّل را حیض و بقیه را استحاضه قرار دهد، مگر این که بداند به طور مسلم در روزهاى اوّل، حیض نمى شده است که در آن صورت بعد از آن روزها را باید حیض قرار دهد.
3) اگر گمان اطمینانى پیدا کرد که ایام عادتش مثل خویشان خود است عادت آن ها را براى خود انتخاب مى کند
فراموشى وقت عادت
سؤال981. خانمى همیشه عادتش در وقت معین و عدد معین بوده اما وقت خودش را فراموش کرده و قدر متیقن وقت ندارد، چه وظیفه اى دارد؟
پاسخ:  محتمل، تخییر او است در تحیض به عدد معتاد او در هر طرف از اطراف احتمال عادت سابقه، لکن احتیاط در تحیض در ابتداى روءیت خون در اوّل اطراف احتمال در صورت عدم تمییز مخالف، ترک نشود. وبه همین ترتیب در ماه هاى دیگر در صورت استمرار.
فراموشى عدد عادت با دانستن اوّل وقت
سؤال982. خانمى همیشه عادتش در وقت معین با عدد معین بوده اما اکنون وقت خود راداند ولى عدد خودش را فراموش کرده، او چه وظیفه اى دارد؟
پاسخ:  اگر اوّل وقت را مى داند، آن را به سه روز تکمیل مى نماید، بلکه تا مقدارى که احتمال نمى دهد عادتش از آن قدر کمتر بوده است، و در بقیه تا ده روز، حکم حیضیت مى نماید، و با گذشت از ده روز، در آن مقدار که احتمال ایام عادت نمى دهد، ظاهرا باید به وظیفه مستحاضه عمل کند.
فراموشى عدد عادت با دانستن آخر وقت
سؤال983. خانمى همیشه عادتش در وقت معین با عدد معین بوده و آخر وقت خود راداند اما عدد خودش را فراموش کرده، وظیفه او چیست؟
پاسخ: اگر آخر حیضش را مى داند، تکمیل مى نماید روز آخر را با سابق بر آن تا سه روز، ودر بقیه سابق، احتیاط مى نماید در هر روز احتمال دخول در عادت تا آن که مجموع، ده روز شود. وبا عدم احتمال دخول در عادت، حکم به عمل مستحاضه با عدم تمییز، در صورت تجاوز مجموع، از ده روز، اظهر است و گرنه مورد احتیاط است. و بعد از آخر حیض، غسل حیض را مقدم بر غسل استحاضه مى نماید با عدم تداخل و با استمرار خون و با این که خون متأخّر از خون حیض ـ در آن مورد که فرض شود ـ از قلیله نباشد.
فراموشى عدد عادت با دانستن وسط وقت
 سؤال984. خانمى همیشه عادتش در وقت معین با عدد معین بوده اما عدد خودش را فراموش کرده است، وظیفه او چیست؟
پاسخ: اگر وسط حیض را مى داند که دو طرف مساوى است، پس وسط وطرفین حیض یقینى است ودر بقیه تا ده روز از طرفین، احتیاط مى نماید، لکن در صورت تجاوز مجموع از ده روز، در مقدار زاید که احتمال دخول در عادت نمى دهد، عمل استحاضه با عدم صفات حیض، اظهر است. و در احتیاط، غسل حیض را ضمیمه مى نماید در موارد احتمال انقطاع خون حیض و هم چنین اگر نداند غیر از حیض بودن یک روز را مثلاً در تکمیل و در احتیاط تا ده روز، مگر در صورت تجاوز از ده روز که زاید بر احتمال عادت، استحاضه است بنا بر اظهر، و در ضمیمه کردن غسل حیض در وقت احتمال انقطاع حیض واقعى.
استقرار عادت جدید
سؤال985. خانمى که صاحب عادت عددیه یا وقتیه و عددیه مى باشد، اگر چند ماه (بیشتر از دو ماه) پشت سرهم بیش از ده روز خون ببیند، آیا عادت او به هم خورده و عادت جدیدى برایش مستقر شده است؟ در این صورت حکم خون هایى که مى بیند چیست؟
پاسخ:  به دست آمدن عادت جدید تنها در صورتى است که دو مرتبه پشت سرهم به یک شکل بر خلاف عادت قبل ببیند، پس در مورد سؤال عادت جدید به وجود نیامده است.
زوال عادت قبل
سؤال986. برطرف شدن عادت به چه صورت است؟
پاسخ: زوال عادت قبل در صورتى است که به دفعات خلاف آن دیده شود به طورى که عرفا بگویند این خانم عادت معین ندارد.
زوال عادت قبل به دو بار خلاف دیدن
سؤال987. آیا دو بار عدد غیر مماثل در عادت عددیه، موجب به هم خوردن عادت مى شود؟
پاسخ:  بله.
به هم خوردن عادت عددیه
سؤال988. عادت عددیه فردى 7 روز است. یک ماه 8 روز و ماه دیگر 9 روز خون مى بیند و بعد از آن همیشه از 10 روز تجاوز مى کند. لطفا بفرمایید آیا مى توان 7 روز حیض و بقیه را استحاضه قرار داد؟
پاسخ:  این خانم مضطربه است (زنى که چند ماه خون دیده ولى عادت معینى ندارد یا عادتش به هم خورده) اگر همه خون هایى که دیده یک جور باشد، چنان چه عادت خویشان او مشخص است آن مقدار را براى خود حیض و بقیه را استحاضه قرار مى دهد. اما اگر چند روز آن نشانه ى حیض و چند روز دیگر آن نشانه استحاضه دارد، چنان چه خونى که نشانه حیض دارد کمتر از سه روز و بیشتر از ده روز نباشد، همه آن حیض است، واگر خونى که نشانه ى حیض را دارد کمتر از سه روز باشد باید بنابر احتیاط تا هفت روز را حیض قرار دهد.
سؤال989. عادت عددیه خانمى 7 روز است. دو ماه پى در پى است که ایشان 12 روز خون مى بیند آیا عادت عددیه سابق ایشان به هم خورده است؟ وظیفه ایشان چیست؟
پاسخ:  در دو ماه اخیر عادت او 7 روز است و عادت عددیه او به هم نخورده است.
خون دیدن بدون فاصله 10 روز
سؤال990. خانمى 7 روز پس از پاک شدن خون حیض مجددا خونى با علایم حیض مى بیند که حداقل تا 7 روز ادامه مى یابد. وظیفه وى چیست؟
پاسخ: دومى محکوم به استحاضه است.
صاحب عادت 6 روزه اى که 9 روز خون دیده
سؤال991. اگر خانمى که عادت 6 روزه دارد یک ماه تا روز نهم خون ببیند و روز دهم پاک شود و روز پانزدهم مجددا خون ببیند، وظیفه او چیست و چه روزهایى را حیض و چه روزهایى را استحاضه قرار دهد؟
پاسخ: شش روز آن حیض و بقیه استحاضه است.
لکه بینى پس از ایام عادت
سؤال992. اگر شخصى که عادت شش روزه دارد روز هفتم پاک شود ولى از همان روز هفتم تا روز دوازدهم چند لحظه در وسط روز لک ببیند و بقیه روز پاک باشد وظیفه او چیست و آیا این حالت، گذشتن خون از ده روز محسوب مى شود؟
پاسخ:  بله تجاوز از ده روز است.
به هم خوردن عادت پس از زایمان
سؤال993. وقتى دختر بودم عادت معینى داشتم و بعد از ازدواج، عادتم به هم خورد و قبل از این که به صورت معین بشود باردار شدم و اکنون خون نفاس از ده روز گذشته است آیا باید عادت معین قبل از ازدواج را بگیرم یا حکم مضطربه را دارم؟
پاسخ: اگر یک مرتبه بر خلاف عادت سابق حیض دیده اید، عادت زایل نشده است؛ ولى اگر چند مرتبه باشد به نحوى که نزد عرف صدق کند عادت زایل شده است مضطربه هستید

  

 
پاسخ به احکام شرعی
 
موتور جستجوی سایت

تابلو اعلانات
  



پیوندها

حدیث روز
بسم الله الرحمن الرحیم
چهار پناهگاه در قرآن
   
أَبَانُ بْنُ عُثْمَانَ وَ هِشَامُ بْنُ سَالِمٍ وَ مُحَمَّدُ بْنُ حُمْرَانَ عَنِ الصَّادِقِ (علیه السلام) قَالَ:
عَجِبْتُ لِمَنْ فَزِعَ مِنْ أَرْبَعٍ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى أَرْبَعٍ
(۱) عَجِبْتُ لِمَنْ خَافَ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَكِيلُ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا فَانْقَلَبُوا بِنِعْمَةٍ مِنَ اللَّهِ وَ فَضْلٍ لَمْ يَمْسَسْهُمْ سُوءٌ
(۲) وَ عَجِبْتُ لِمَنِ اغْتَمَّ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- لا إِلهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحانَكَ إِنِّي كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِينَ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- وَ نَجَّيْناهُ مِنَ الْغَمِّ وَ كَذلِكَ نُنْجِي الْمُؤْمِنِينَ
(۳) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ مُكِرَ بِهِ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- وَ أُفَوِّضُ أَمْرِي إِلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصِيرٌ بِالْعِبادِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- فَوَقاهُ اللَّهُ سَيِّئاتِ ما مَكَرُوا
(۴) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ أَرَادَ الدُّنْيَا وَ زِينَتَهَا كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- ما شاءَ اللَّهُ لا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- إِنْ تَرَنِ أَنَا أَقَلَّ مِنْكَ مالًا وَ وَلَداً. فَعَسى‏ رَبِّي أَنْ يُؤْتِيَنِ خَيْراً مِنْ جَنَّتِكَ وَ عَسَى مُوجِبَةٌ
    
آقا امام صادق (عليه السّلام) فرمود: در شگفتم از كسى كه از چهار چيز مى‌هراسد چرا بچهار چيز پناهنده نميشود:
(۱) شگفتم از آنكه ميترسد چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل« حَسْبُنَا اَللّٰهُ‌ وَ نِعْمَ‌ اَلْوَكِيلُ‌ » خداوند ما را بس است و چه وكيل خوبى است زيرا شنيدم خداى جل جلاله بدنبال آن ميفرمايد:بواسطۀ نعمت و فضلى كه از طرف خداوند شامل حالشان گرديد باز گشتند و هيچ بدى بآنان نرسيد.
(۲) و شگفتم در كسى كه اندوهناك است چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل:« لاٰ إِلٰهَ‌ إِلاّٰ أَنْتَ‌ سُبْحٰانَكَ‌ إِنِّي كُنْتُ‌ مِنَ‌ اَلظّٰالِمِينَ‌ » زيرا شنيدم خداى عز و جل بدنبال آن ميفرمايد در خواستش را برآورديم و از اندوه نجاتش داديم و مؤمنين را هم چنين ميرهانيم.
(۳) و در شگفتم از كسى كه حيله‌اى در بارۀ او بكار رفته چرا بفرمودۀ خداى تعالى پناه نمى‌برد« وَ أُفَوِّضُ‌ أَمْرِي إِلَى اَللّٰهِ‌ إِنَّ‌ اَللّٰهَ‌ بَصِيرٌ بِالْعِبٰادِ »:كار خود را بخدا واگذار ميكنيم كه خداوند بحال بندگان بينا است)زيرا شنيدم خداى بزرگ و پاك بدنبالش مى‌فرمايد خداوند او را از بديهائى كه در بارۀ او بحيله انجام داده بودند نگه داشت.
(۴) و در شگفتم از كسى كه خواستار دنيا و آرايش آن است چرا پناهنده نميشود بفرمايش خداى تبارك و تعالى(« مٰا شٰاءَ اَللّٰهُ‌ لاٰ قُوَّةَ‌ إِلاّٰ بِاللّٰهِ‌ »)(آنچه خدا خواست همان است و نيروئى جز به يارى خداوند نيست)زيرا شنيدم خداى عز اسمه بدنبال آن ميفرمايد اگر چه مرا در مال و فرزند از خودت كمتر مى‌بينى ولى اميد هست كه پروردگار من بهتر از باغ تو مرا نصيب فرمايد (و كلمۀ:عسى در اين آيه بمعناى اميد تنها نيست بلكه بمعناى اثبات و تحقق يافتن است).
من لا يحضره الفقيه، ج‏۴، ص: ۳۹۲؛
الأمالي( للصدوق)، ص: ۶؛
الخصال، ج‏۱، ص: ۲۱۸.


کلیه حقوق مادی و معنوی این پورتال محفوظ و متعلق به حجت الاسلام و المسلمین سید محمدحسن بنی هاشمی خمینی میباشد.

طراحی و پیاده سازی: FARTECH/فرتک - فکور رایانه توسعه کویر -