انهار
انهار
مطالب خواندنی

شرط چهارم: (از حیوان حرام گوشت نباشد)

بزرگ نمایی کوچک نمایی
شرط چهارم {لباس نمازگزار باید از حیوان حرام گوشت نباشد}
(مسأله 824) لباس نمازگزار باید از حیوان حرام گوشت نباشد و اگر مویی از آن هم همراه نمازگزار باشد1، نماز او باطل است.
1- مکارم: اشکال دارد.
*****
امام خامنه ای: رساله آموزشی مسأله ۸۵- لباس نمازگزار نباید از اجزای حیوان حرام گوشت باشد حتی اگر مویی از آن هم در لباس یا بدن نمازگزار باشد نمازش باطل است
بهجت: مسأله 694- لباس نمازگزار باید از اجزای حیوان حرام گوشتی که خون جهنده دارد نباشد و اگر مویی از آن هم همراه نمازگزار باشد، نماز او بنابرأظهر و أحوط باطل است، و اگر خون جهنده ندارد، احتیاط در اجتناب است، بلکه اجتناب  بی وجه نیست، اگر چه بشود آن را تذکیه کرد، یعنی به دستور شرع آن را ذبح کرد و یا تذکیهٔ آن مشکوک باشد.
زنجانی: مسأله 832- لباس نمازگزار باید از حیوان حرام گوشت نباشد؛ بلکه اگر مویی از حیوان حرام گوشت به بدن یا لباس نمازگزار چسبیده باشد، نماز او باطل است.
وحید: مسأله 830- لباس نمازگزار باید از اجزای حیوان حرام گوشت نباشد، و اگر مویی از آن هم بر بدن یا لباس نمازگزار باشد، نماز او باطل است.
سیستانی: مسأله 811- شرط چهارم: لباس نمازگزار ـ غیر از چیزهایی که به تنهایی عورت را نمی‌پوشاند مثل جوراب ـ باید از اجزاء درندگان بلکه ـ بنا بر احتیاط لازم ـ از حیوان حرام گوشتی که خون جهنده دارد، نباشد. و همچنین باید بدن و لباسش به ادرار و یا مدفوع، یا عرق یا شیر یا موهای آن حیوان آلوده نباشد، ولی اگر یک موی حیوان مثلاً بر لباس او باشد ضرر ندارد، و همچنین است اگر چیزی از آنها را مثلاً در قوطی گذاشته و با خود حمل نماید.
سبحانی: مسأله 691 - لباس نمازگزار باید از حیوان حرام گوشت نباشد و اگر مویی از آن به بدن یا به لباس او چسبیده باشد، نماز او اشکال دارد.
مظاهری: مسأله 676- شرط چهارم: لباس نماز گزار باید از حیوان حرام گوشت نباشد و اگر کسی عمدا و در حال اختیار و با دانستن اینکه لباس او از حیوان حرام گوشت است و با علم به مسأله، در آن نماز بخواند نماز او باطل است، ولی اگر سهوا یا در حال ناچاری یا ندانستن اینکه لباس او از حیوان حرام گوشت است یا ندانستن مسأله باشد اشکال ندارد.
جوادی آملی: مسأله 871- لباس نمازگزار باید از اجزای حیوان حرام‌گوشت نباشد؛ خواه دارای خون جهنده باشد یا نه و خواه آن جزء دارای روح باشد، مانند گوشت و پوست یا نباشد، مانند پشم، مو، كرک، استخوان و... و خواه در صورت تذكیه‌پذیری ذبح شده باشد یا نه و خواه به صورت لباس نمازگزار باشد یا همراه او؛ خواه زیاد باشد یا اندک مانند یک مو..
(مسإله 825) اگر آب دهان يا بيني يا رطوبت ديگري از حيوان حرام گوشت1 مانند گربه بر بدن يا لباس نمازگزار باشد2 چنانچه تر باشد نماز باطل و اگر خشك شده و عين آن برطرف شده باشد، نماز صحيح است.
این مسأله در رساله آیت الله مظاهری نیست.
1- زنجانی: حرام گوشت پاک...
2- بهجت: بايد در حال نماز از آن اجتناب كرد.‍[پايان مسإله]
مكارم: مادام كه عين آن برطرف نشده، نماز با آن اشكال دارد؛ امّا اگر خشك شود عين آن برطرف گردد نماز صحيح است.
*****
امام خامنه ای: رساله آموزشی مسأله ۸۶- اگر رطوبت پاکی مانند آب دهان یا بینی از حیوان حرام گوشت مانند گربه در بدن یا لباس نمازگزار باشد نماز باطل است مگر اینکه بعد از خشک شدن عین آن برطرف شود همچنین اگر فضله پرندگان حرام گوشت بر بدن یا لباس باشد نماز با آن باطل است ولی اگر بعد از خشک شدن از لباس یا بدن برطرف شود نماز صحیح است.
جوادی آملی: مسأله 872- اگر آب دهان، آب بینی، عرق، اشک و رطوبت دیگری از حیوان حرام‌گوشت، مانند گربه، بر بدن یا لباس نمازگزار باشد، در حالت تَر بودن، نمیتوان با آن نماز را اقامه كرد و در حالت خشک شدن و برطرف شدن عین آن، نماز صحیح است.
(مسأله 826) اگر مو و عرق و آب دهان 1كسي2 بر بدن يا لباس نمازگزار باشد3 اشكال ندارد4. و همچنين است اگر مرواريد و موم و عسل همراه او باشد.
این مسأله در رساله آیت الله سبحانی نیست.
1- وحید: یا بینی...
2- زنجانی: اگر مو و عرق و آب دهان مسلمانی...
3- بهجت: و آنها پاك باشند نماز اشكال ندارد.[پايان مسأله]
4- سيستاني: و همچنين جايز است با مرواريد و موم و عسل نماز بخواند.
مظاهری: رجوع کنید به ذیل مسأله 828.
*****
امام خامنه ای: رساله آموزشی مسأله ۸۷- مو، عرق، آب دهان انسان، موم ، عسل ، مروارید و صدف اگر بر لباس و بدن نمازگزار باشد نماز اشکال ندارد.
جوادی آملی: مسأله 873- گرچه انسان حرام گوشت است؛ ولی اگر مو، عرق، آب دهان و اشک كسی كه پاک است، بر بدن یا لباس نمازگزار باشد، اشكال ندارد. همچنین موم و عسل در بدن یا لباس نمازگزار باشد، مانع صحّت آن نیستند.
(مسإله 827) اگر شك داشته باشد كه لباسي از حيوان حلال گوشت است يا حرام گوشت، چه در داخله تهّيه شده باشد چه در خارجه1، نماز خواندن با آن مانعي ندارد2.
این مسأله در رساله آیت الله سبحانی نیست.
1- وحید: چه در مملکت اسلامی تهیه شده باشد چه در غیر آن...
سيستاني: چه در کشور اسلامی تهیه شده باشد چه غیر اسلامی، جایز است با آن نماز بخواند..
2- گلپايگاني: احتياط مستحب آن است كه با آن نماز نخواند.
خوئي، تبريزي،صافی، سيستاني: جايز است كه با آن نماز بخواند.
*****
امام خامنه ای: رساله آموزشی مسأله ۸۸- نماز خواندن با لباسی که فرد شک دارد از اجزای حیوان حلال گوشت است یا حرام گوشت صحیح است.
بهجت: مسأله 697- اگر شك داشته باشد كه لباسي از مو يا پشم يا كرك حيوان حلال گوشت است يا حرام گوشت، چه در كشورهاي اسلامي تهيه شده باشد چه در كشورهاي غير اسلامي، نماز خواندن با آن مانعي ندارد؛ و اگر جنس آن از پوست و چرم و مانند آن باشد حكم آن در احكام طهارت (بحث مردار) گفته شد.
مكارم: مسأله 757- اگر شك داشته باشد كه لباس از پشم و كرك و موی حيوان حلال گوشت است يا حرام گوشت، نماز با آن صحيح است، خواه در داخل تهيه شده باشد يا در خارج.
زنجاني:مسأله 835- اگر شک داشته باشد که لباسی از حیوان حرام گوشت است یا حلال گوشت ، احتیاط مستحب ان است که با آن نماز نخواند . و فرقی نیست که آن لباس در کشورهای اسلامی تهیه شده باشد یا در کشورهای غیر اسلامی.
مظاهری: مسأله 678- اگر شک داشته باشد که لباسی از حیوان حلال گوشت است یا حرام گوشت، اگر در مملکت اسلامی  تهیه شده باشد نماز خواندن با آن مانعی ندارد ولی اگر در مملکت غیر اسلامی تهیه شده باشد، در مثل پوست نماز باطل است و در مثل پشم و مو اشکال ندارد.
جوادی آملی: مسأله 874- اگر كسی نداند لباس معیّنی از حیوان است یا غیر حیوان، اقامه نماز با آن مانعی ندارد؛ نیز اگر بداند از حیوان است و نداند از حرام گوشت است یا حلال‌گوشت، اشكالی ندارد؛ چه در كشور اسلامی درست شده باشد یا در كشور غیر اسلامی.
(مسأله 828) اگر انسان احتمال دهد تكمه صدفي و مانند آن از حيوان است نماز خواندن با آن مانعي ندارد و اگر بداند صدف است و احتمال بدهد صدف گوشت نداشته باشد نماز خواندن با آن مانع ندارد.
این مسأله در رساله آیت الله سبحانی نیست.
*****
گلپايگاني، صافي: مسأله 836- تكمه صدفي و مانند آن كه معلوم نيست از حيوان حرام گوشت است نماز خواندن با آن مانعي ندارد.
خوئي 836، سيستاني: مسأْله 815- معلوم نيست كه صدف از اجزاء حيوان حرام گوشت باشد پس جايز است كه انسان با آن نماز بخواند.
تبريزي: مسأله 836- صدف از حيوانات حرام گوشت است ولي اگر انسان نداند كه تكمه و مانند آن از آن حيوان است، جايز است كه با آن نماز بخواند.
زنجاني: مسأله 834- نماز خواندن در صدف جايز است ولي خلاف احتياط استحبابي است؛ مگر بداند كه از اجزاء حيوان حرام گوشت مي باشد، كه نماز خواندن در آن صحيح نيست.
وحید: مسأله 834 - نماز خواندن با صدف و آنچه از آن ساخته می شود ، مانند تکمه صدفی جایز است.
مكارم: مسأله 756- نماز خواندن با دكمه صدف كه از حيوان حرام گوشت گرفته مي شود، مشكل است.
مظاهری: مسأله 677- اگر چیزهایی از حیوان حرام گوشت همراه نماز گزار باشد نظیر موی گربه و مروارید و تکمه صدف و مانند این ها اشکال ندارد.
جوادی آملی: مسأله 875- اگر كسی نداند فلان جزء لباس؛ مانند تكمه صدفی، از حیوان است یا نه و نداند از حیوان حرام‌گوشت است یا نه، اقامه نماز با آن مانعی ندارد؛ ولی با احراز آنكه مثلاً صدف از حیوان حرام‌گوشت است، نمیتوان در آن نماز را اقامه كرد.
(مسأله 829) با پوست سنجاب و خز نماز خواندن اشكال ندارد.
این مسأله در رساله آیت الله سبحانی نیست.
*****
گلپايگاني، صافي 837، وحید 835: مسأله- پوشيدن خز خالص در نماز اشكال ندارد. و احتياط واجب آن است كه با پوست سنجاب نماز نخوانند.
خوئي، تبريزي: مسأله 837- پوشيدن خز خالص (خوئي: و همچنين سنجاب) در نماز اشكال ندارد، ولي احتياط مستحبّ آن است كه با پوست سنجاب نماز نخوانند.
فاضل: مسأله 831- با پوست خز نماز خواندن اشكال ندارد، ولي بنابراحتياط واجب با پوست سنجاب نماز نخواند.
زنجاني: مسأله 837- پوشيدن  پوست خزّ خالص، و همچنين چيزي از سنجاب در نماز اشكال ندارد؛ ولي احتياط مستحب آن است كه با پوست سنجاب نماز نخواند.
مكارم: مسأله 759 - بنابراحتياط  واجب بايد از پوست خز و سنجاب در نماز اجتناب كرد.
بهجت: مسأله 699- با پوست سنجاب و خز نماز خواندن بنابراظهر اشكال ندارد، بعد از اين كه بدانيم به دستور شرع تذكيه شده است؛ ولي احتياط اجتناب از سنجاب است.
سيستاني: مسأله 816- پوشيدن پوست سنجاب در نماز اشكال ندارد گرچه احتياط مستحب آن است كه با آن نماز نخوانند.
جوادی آملی: مسأله 876- از اجزای حیوان حرام‌گوشت، خز خالص كه با موی حیوان حرام‌گوشت دیگر مخلوط نشده باشد، نیز پوست سنجاب استثنا شده‌اند؛ یعنی نماز در آن‌ها صحیح است، هرچند احتیاط مستحب، در ترک پوست سنجاب است.
(مسأله 830) اگر با لباسي كه نمي داند كه از حيوان حرام گوشت است نماز بخواند نمازش صحيح است1، ولي اگر فراموش كرده باشد، بنابراحتياط واجب بايد ان نماز را دوباره بخواند.
این مسأله در رساله آیت الله سبحانی نیست.
1- اراكي، بهجت: [پایان مسأله]
مكارم: رجوع كنيد به مسأله اختصاصي 758.
مظاهری: رجوع کنید به ذیل مسأله 665 بعداز مسأله 823 متن اصلی.
*****
خوئي، گلپايگاني، تبريزي، صافي838، سيستاني 817، وحید 836: مسأله- اگر با لباسي كه نمي داند يا فراموش كرده كه از حيوان حرام گوشت است نماز بخواند بنابراحتياط مستحبّ ان نماز را دوباره بخواند*.
* گلپايگاني، تبريزي، صافي، سيستاني: نماز او صحيح است.
* وحید: اعاده بر او لازم نیست هر چند احتیاط مستحب ان است که اعاده نماید و همچنین در صورتی که جاهل قاصر به حکم باشد.
زنجاني: مسأله 838- اگر با توجه به مسأله شرعي با لباسي كه غفلت دارد كه از حيوان حرام گوشت است، يا فكر مي كند از حيوان حرام گوشت نيست نماز بخواند، بنابراحتياط مستحب آن نماز را دوباره بخواند؛ امّا اگر از روي فراموشي در لباسي كه از حيوان حرام گوشت است نماز بخواند، بايد آن نماز را دوباره بخواند.
جوادی آملی: مسأله 877- اگر كسی نداند كه لباس او از حیوان حرام‌گوشت است یا میدانسته و اكنون فراموش كرده و در آن نماز خوانده است، نماز او صحیح است، هرچند احتیاط مستحب، اعاده نماز در صورت فراموشی است.
مسائل اختصاصي
مكارم:مسأله 758- فاضل: مسأله 833- نماز خواندن با چرمهاي مصنوعي كه بوسيله موادّ پلاستيكي و مانند آن مي سازند، اشكال ندارد بنابراين هرگاه انسان شكّ كند كه چيزي چرم مصنوعي است يا چرم واقعي يا از حيوان حرام گوشت، يا حيوان مرده(فاضل: يا حلال گوشت و مذّكي)، نماز با آن اشكال ندارد.
فاضل: مسأله 834- اگر غير از لباسي كه از حيوان حرام گوشت تهيه شده لباس ديگري ندارد چنانچه ناچار باشد لباس بپوشد، مي تواند با همان لباس نماز بخواند، و اگر ناچار نباشد بايد به دستوري كه براي برهنگان گفته شد نماز را بجا آورد و بنابراحتياط واجب يك نماز ديگر هم با همان لباس بخواند.

  

 
پاسخ به احکام شرعی
 
موتور جستجوی سایت

تابلو اعلانات

 




پیوندها

حدیث روز
بسم الله الرحمن الرحیم
چهار پناهگاه در قرآن
   
أَبَانُ بْنُ عُثْمَانَ وَ هِشَامُ بْنُ سَالِمٍ وَ مُحَمَّدُ بْنُ حُمْرَانَ عَنِ الصَّادِقِ (علیه السلام) قَالَ:
عَجِبْتُ لِمَنْ فَزِعَ مِنْ أَرْبَعٍ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى أَرْبَعٍ
(۱) عَجِبْتُ لِمَنْ خَافَ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَكِيلُ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا فَانْقَلَبُوا بِنِعْمَةٍ مِنَ اللَّهِ وَ فَضْلٍ لَمْ يَمْسَسْهُمْ سُوءٌ
(۲) وَ عَجِبْتُ لِمَنِ اغْتَمَّ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- لا إِلهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحانَكَ إِنِّي كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِينَ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- وَ نَجَّيْناهُ مِنَ الْغَمِّ وَ كَذلِكَ نُنْجِي الْمُؤْمِنِينَ
(۳) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ مُكِرَ بِهِ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- وَ أُفَوِّضُ أَمْرِي إِلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصِيرٌ بِالْعِبادِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- فَوَقاهُ اللَّهُ سَيِّئاتِ ما مَكَرُوا
(۴) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ أَرَادَ الدُّنْيَا وَ زِينَتَهَا كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- ما شاءَ اللَّهُ لا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- إِنْ تَرَنِ أَنَا أَقَلَّ مِنْكَ مالًا وَ وَلَداً. فَعَسى‏ رَبِّي أَنْ يُؤْتِيَنِ خَيْراً مِنْ جَنَّتِكَ وَ عَسَى مُوجِبَةٌ
    
آقا امام صادق (عليه السّلام) فرمود: در شگفتم از كسى كه از چهار چيز مى‌هراسد چرا بچهار چيز پناهنده نميشود:
(۱) شگفتم از آنكه ميترسد چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل« حَسْبُنَا اَللّٰهُ‌ وَ نِعْمَ‌ اَلْوَكِيلُ‌ » خداوند ما را بس است و چه وكيل خوبى است زيرا شنيدم خداى جل جلاله بدنبال آن ميفرمايد:بواسطۀ نعمت و فضلى كه از طرف خداوند شامل حالشان گرديد باز گشتند و هيچ بدى بآنان نرسيد.
(۲) و شگفتم در كسى كه اندوهناك است چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل:« لاٰ إِلٰهَ‌ إِلاّٰ أَنْتَ‌ سُبْحٰانَكَ‌ إِنِّي كُنْتُ‌ مِنَ‌ اَلظّٰالِمِينَ‌ » زيرا شنيدم خداى عز و جل بدنبال آن ميفرمايد در خواستش را برآورديم و از اندوه نجاتش داديم و مؤمنين را هم چنين ميرهانيم.
(۳) و در شگفتم از كسى كه حيله‌اى در بارۀ او بكار رفته چرا بفرمودۀ خداى تعالى پناه نمى‌برد« وَ أُفَوِّضُ‌ أَمْرِي إِلَى اَللّٰهِ‌ إِنَّ‌ اَللّٰهَ‌ بَصِيرٌ بِالْعِبٰادِ »:كار خود را بخدا واگذار ميكنيم كه خداوند بحال بندگان بينا است)زيرا شنيدم خداى بزرگ و پاك بدنبالش مى‌فرمايد خداوند او را از بديهائى كه در بارۀ او بحيله انجام داده بودند نگه داشت.
(۴) و در شگفتم از كسى كه خواستار دنيا و آرايش آن است چرا پناهنده نميشود بفرمايش خداى تبارك و تعالى(« مٰا شٰاءَ اَللّٰهُ‌ لاٰ قُوَّةَ‌ إِلاّٰ بِاللّٰهِ‌ »)(آنچه خدا خواست همان است و نيروئى جز به يارى خداوند نيست)زيرا شنيدم خداى عز اسمه بدنبال آن ميفرمايد اگر چه مرا در مال و فرزند از خودت كمتر مى‌بينى ولى اميد هست كه پروردگار من بهتر از باغ تو مرا نصيب فرمايد (و كلمۀ:عسى در اين آيه بمعناى اميد تنها نيست بلكه بمعناى اثبات و تحقق يافتن است).
من لا يحضره الفقيه، ج‏۴، ص: ۳۹۲؛
الأمالي( للصدوق)، ص: ۶؛
الخصال، ج‏۱، ص: ۲۱۸.


کلیه حقوق مادی و معنوی این پورتال محفوظ و متعلق به حجت الاسلام و المسلمین سید محمدحسن بنی هاشمی خمینی میباشد.

طراحی و پیاده سازی: FARTECH/فرتک - فکور رایانه توسعه کویر -