انهار
انهار
امکانات سایت
مطالب خواندنی

سفر و وطن

بزرگ نمایی کوچک نمایی

سؤال 648 ـشـخـصـى در سـفـر بـوده و قـصـد داشته پیش از ظهر به وطن برسد و روزه بگیرد , و لو اسـتـحـبـابـى قـبـل از رسیدن به وطن ناخودآگاه و از روى فراموشى چیزى خورد , آیا مى تواند روزه بگیرد ؟

پاسخ: بسمه تعالى نمى تواند روزه بگیرد , واللّه العالم .

سؤال 649 ـ کسى پیش از ظهر براى سفر , از وطن خارج مى شود , و به حد مسافت شرعى مى رود , پیش از ظهر هم به وطن یا محل اقامه برمى گردد , آیا مى تواند روزه بگیرد ؟

پاسخ: بسمه تعالى مى تواند روزه بگیرد , واللّه العالم .

سؤال 650 ـ اگر به دلخواه روزه نذر را نگرفت , قضا لازم است ؟

پاسخ: بسمه تعالى قضا لازم است , واللّه العالم .

سؤال 651 ـ اگر انسان به جایى برسد که وطن او نیست , ولى بعضى ازمجتهدان آن محل را براى او در حـکـم وطـن مى دانند . و بعض دیگر در حکم وطن نمى دانند , مثلا نجف براى بعضى ازطلاب .و فـرض هـم بـر ایـن اسـت که مکلف هم عمل به احتیاطمى کند در بین این دو دیدگاه , اگر ماه رمـضـان باشد و این شخص هم در این محل قصد ده روز نکرده باشد و سایراسبابى هم که موجب وجـوب روزه مى شوند در بین نباشد ,مگر این که آن جا را در حکم وطن بشمارد بنابر قول یکى از آن دو مجتهد , این شخص چگونه احتیاط کند ؟

پاسخ: بسمه تعالى از باب احتیاط بین آن دو فتوى روزه اش را در آن محل مى گیردو بعد قضا مى کند , واللّه العالم .

سؤال 652 ـ انـسـان مـکـلـف در ماه رمضان از سر شب نیت داشت که فردا پیش از ظهر مسافرت کند , هنگامى که روز شد از تصمیم خود برگشت .و بنا را گذاشت بر این که قبل از ظهر مسافرت نکند , و یـا ایـن کـه دو دل شد برود یا نه , آیا در این دو صورت برفرضى که دوباره بنا بگذارد به سفر و مـسافرت کند وقتى که به حد ترخص رسید , مى تواند افطار کند , با این که نیت سفر ازشب تا حد ترخص ادامه نداشته یا نمى تواند ؟

پاسخ:بسمه تعالى مى تواند افطار کند , واللّه العالم .

سؤال 681 ـ کـسـى بـه قصد تبلیغ به شهرى سفر مى کند و در همان شهرمحل تبلیغى فراهم مى شود .
سـپـس بـا قـصـد اقـامه روزه ونمازش را ادا مى نماید , ولى بعد از یکى دو روز محل دیگرى به او پیشنهاد مى شود که تقریبا 18 کیلومتر با محل اقامتش فاصله دارد و باید هر روز این مسیر را برود و برگردد .و حدود3 ساعت نیز طول مى کشد , در این صورت نماز و روزهاش چه حکمى دارد ؟

پاسخ:بسمه تعالى در فـرض سـؤال کـه پـس از قصد اقامه و تحقق اقامه به خواندن نماز چهار رکعتى خارج شدن به مـادون مـسافت اتفاق افتاده و ازاول قصد خروج نداشته , نماز و روزه اش تمام و صحیح است ودر روز آخـر کـه از مـحـل دوم بـه قصد مسافرت به محل اول برمى گردد در برگشت و محل اقامه احتیاطا در نماز بین قصر وتمام جمع کند و روزه را بگیرد , واللّه العالم .

سؤال 699 ـ کسى که مسافر است , آیا مى تواند روزه مستحبى بگیرد یاخیر ؟

پاسخ: بسمه تعالى گـرفـتن سه روز روزه در مدینه منوره مستحب است و احتیاط این است که در چهارشنبه و پنج

شنبه و جمعه باشد , واللّه العالم .
  

 
پاسخ به احکام شرعی
 
موتور جستجوی سایت

تابلو اعلانات
  


پیوندها

حدیث روز
بسم الله الرحمن الرحیم
چهار پناهگاه در قرآن
   
أَبَانُ بْنُ عُثْمَانَ وَ هِشَامُ بْنُ سَالِمٍ وَ مُحَمَّدُ بْنُ حُمْرَانَ عَنِ الصَّادِقِ (علیه السلام) قَالَ:
عَجِبْتُ لِمَنْ فَزِعَ مِنْ أَرْبَعٍ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى أَرْبَعٍ
(۱) عَجِبْتُ لِمَنْ خَافَ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَكِيلُ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا فَانْقَلَبُوا بِنِعْمَةٍ مِنَ اللَّهِ وَ فَضْلٍ لَمْ يَمْسَسْهُمْ سُوءٌ
(۲) وَ عَجِبْتُ لِمَنِ اغْتَمَّ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- لا إِلهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحانَكَ إِنِّي كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِينَ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- وَ نَجَّيْناهُ مِنَ الْغَمِّ وَ كَذلِكَ نُنْجِي الْمُؤْمِنِينَ
(۳) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ مُكِرَ بِهِ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- وَ أُفَوِّضُ أَمْرِي إِلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصِيرٌ بِالْعِبادِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- فَوَقاهُ اللَّهُ سَيِّئاتِ ما مَكَرُوا
(۴) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ أَرَادَ الدُّنْيَا وَ زِينَتَهَا كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- ما شاءَ اللَّهُ لا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- إِنْ تَرَنِ أَنَا أَقَلَّ مِنْكَ مالًا وَ وَلَداً. فَعَسى‏ رَبِّي أَنْ يُؤْتِيَنِ خَيْراً مِنْ جَنَّتِكَ وَ عَسَى مُوجِبَةٌ
    
آقا امام صادق (عليه السّلام) فرمود: در شگفتم از كسى كه از چهار چيز مى‌هراسد چرا بچهار چيز پناهنده نميشود:
(۱) شگفتم از آنكه ميترسد چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل« حَسْبُنَا اَللّٰهُ‌ وَ نِعْمَ‌ اَلْوَكِيلُ‌ » خداوند ما را بس است و چه وكيل خوبى است زيرا شنيدم خداى جل جلاله بدنبال آن ميفرمايد:بواسطۀ نعمت و فضلى كه از طرف خداوند شامل حالشان گرديد باز گشتند و هيچ بدى بآنان نرسيد.
(۲) و شگفتم در كسى كه اندوهناك است چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل:« لاٰ إِلٰهَ‌ إِلاّٰ أَنْتَ‌ سُبْحٰانَكَ‌ إِنِّي كُنْتُ‌ مِنَ‌ اَلظّٰالِمِينَ‌ » زيرا شنيدم خداى عز و جل بدنبال آن ميفرمايد در خواستش را برآورديم و از اندوه نجاتش داديم و مؤمنين را هم چنين ميرهانيم.
(۳) و در شگفتم از كسى كه حيله‌اى در بارۀ او بكار رفته چرا بفرمودۀ خداى تعالى پناه نمى‌برد« وَ أُفَوِّضُ‌ أَمْرِي إِلَى اَللّٰهِ‌ إِنَّ‌ اَللّٰهَ‌ بَصِيرٌ بِالْعِبٰادِ »:كار خود را بخدا واگذار ميكنيم كه خداوند بحال بندگان بينا است)زيرا شنيدم خداى بزرگ و پاك بدنبالش مى‌فرمايد خداوند او را از بديهائى كه در بارۀ او بحيله انجام داده بودند نگه داشت.
(۴) و در شگفتم از كسى كه خواستار دنيا و آرايش آن است چرا پناهنده نميشود بفرمايش خداى تبارك و تعالى(« مٰا شٰاءَ اَللّٰهُ‌ لاٰ قُوَّةَ‌ إِلاّٰ بِاللّٰهِ‌ »)(آنچه خدا خواست همان است و نيروئى جز به يارى خداوند نيست)زيرا شنيدم خداى عز اسمه بدنبال آن ميفرمايد اگر چه مرا در مال و فرزند از خودت كمتر مى‌بينى ولى اميد هست كه پروردگار من بهتر از باغ تو مرا نصيب فرمايد (و كلمۀ:عسى در اين آيه بمعناى اميد تنها نيست بلكه بمعناى اثبات و تحقق يافتن است).
من لا يحضره الفقيه، ج‏۴، ص: ۳۹۲؛
الأمالي( للصدوق)، ص: ۶؛
الخصال، ج‏۱، ص: ۲۱۸.

کلیه حقوق مادی و معنوی این پورتال محفوظ و متعلق به حجت الاسلام و المسلمین سید محمدحسن بنی هاشمی خمینی میباشد.

طراحی و پیاده سازی: FARTECH/فرتک - فکور رایانه توسعه کویر -