انهار
انهار
مطالب خواندنی

آیت الله العظمی وحید خراسانی (مدظله)

بزرگ نمایی کوچک نمایی

تعیین درصد سود در مضاربه

سوال 320 : آیا در عقد مضاربه اگر در صدی از سرمایه را به عنوان سود حساب نمائیم صحیح است؟

پاسخ: در عقد مضاربه باید سهم هریک از مالک و عامل، از سودی که از سرمایه حاصل می‌شود به صورت درصد یا کسر مشاع معین شود، مثلاً بگویند 50% سود برای عامل و 50% برای مالک ولی اگر درصدی از سرمایه را به عنوان سود تعیین نمایند مثلا بگویند به هراندازه که سرمایه گذاری کردید سالانه به اندازة 20% آن سود داده می‌شود، مضاربه صحیح نمی‌باشد.

خسارت در مضاربه

سوال 321 : اگر سرمایه‌ای که آن را به عنوان مضاربه به کسی داده‌ایم سودی نداده بلکه ضرر کرد، این ضرر بر عهدة کیست؟

پاسخ: در مضاربه خسارت و ضرر، بر مالک است.

شرط اینکه ضرر بر عهدة عامل مضاربه باشد

سوال 322 : آیا می‌شود بر کسی که عامل مضاربه است شرط نمائیم که اگر کاری که با سرمایه انجام داد ضرر داشت، ضرر بر عهدة او باشد؟

پاسخ: اگر شرط شود که خسارت و ضرر بر عهدة عامل باشد یا خسارت و ضرر بر عهدة هر دوی آنها (مالک و عامل) باشد شرط باطل است، ولی اگر شرط شود که عامل، ضرر و خسارتی را که در معامله بر مالک وارد می‌شود، جبران کند و از مال خود به مالک ببخشد، شرط صحیح است.

فسخ عقد مضاربه

سوال 323 : آیا می‌شود مالک یا عامل، عقد مضاربه را یک‌طرفه فسخ نمایند؟

پاسخ: مضاربه از عقود جائزه است و هر یک از مالک و عامل می‌توانند مضاربه را در هر حال فسخ کنند، چه قبل از شروع در عمل و چه بعد از آن و چه قبل از ظهور سود و چه بعد از آن.

مخلوط نمودن مال مضاربه با مال دیگری

سوال 324 : آیا شخصی که عامل مضاربه است می‌تواند سرمایه‌ای را که به عنوان مضاربه از مالک گرفته با مال خود یادیگران مخلوط نماید؟

پاسخ: عامل نمی‌تواند سرمایه‌ای را که از مالک گرفته، بدون اذن او، با مال خود یا دیگری مخلوط کند هرچند به این عمل، مضاربه باطل نمی‌شود، ولی اگر مال را مخلوط کند و تلف شود ضامن است.

قرارداد مضاربه‌ای با کفّار

سوال 325 : سرمایه گذاری در شرکتی که مالک آن کافر میباشد وسود بالایی پرداخت مینماید و در قبال معرفی سرمایه گذاران جدید نیز به ما پورسانت میدهد و همچنین با ورود هر سرمایه جدید که به نوعی به ما مرتبط باشد به ما پورسانت پرداخت میشود چه حکمی دارد؟

پاسخ: البته گرفتن سود از كافر به هر نحوي كه باشد (به استثناي سرقت، خيانت و اختلاس و نظاير اينها كه گذشته از اينكه بالذات حرام‌اند موجب وهن در شخصيت مسلمان در مقابل كفار نيز مي‌شود) جايز است، ولي در مفروض ظاهر سؤال كه به صورت هرمي است بنابر احتياط واجب جايز نيست، و در این احتیاط واجب نمی‌توان به کسی دیگر رجوع نمایید.


  

 
پاسخ به احکام شرعی
 
موتور جستجوی سایت

تابلو اعلانات
  


پیوندها

حدیث روز
بسم الله الرحمن الرحیم
چهار پناهگاه در قرآن
   
أَبَانُ بْنُ عُثْمَانَ وَ هِشَامُ بْنُ سَالِمٍ وَ مُحَمَّدُ بْنُ حُمْرَانَ عَنِ الصَّادِقِ (علیه السلام) قَالَ:
عَجِبْتُ لِمَنْ فَزِعَ مِنْ أَرْبَعٍ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى أَرْبَعٍ
(۱) عَجِبْتُ لِمَنْ خَافَ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَكِيلُ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا فَانْقَلَبُوا بِنِعْمَةٍ مِنَ اللَّهِ وَ فَضْلٍ لَمْ يَمْسَسْهُمْ سُوءٌ
(۲) وَ عَجِبْتُ لِمَنِ اغْتَمَّ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- لا إِلهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحانَكَ إِنِّي كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِينَ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- وَ نَجَّيْناهُ مِنَ الْغَمِّ وَ كَذلِكَ نُنْجِي الْمُؤْمِنِينَ
(۳) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ مُكِرَ بِهِ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- وَ أُفَوِّضُ أَمْرِي إِلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصِيرٌ بِالْعِبادِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- فَوَقاهُ اللَّهُ سَيِّئاتِ ما مَكَرُوا
(۴) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ أَرَادَ الدُّنْيَا وَ زِينَتَهَا كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- ما شاءَ اللَّهُ لا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- إِنْ تَرَنِ أَنَا أَقَلَّ مِنْكَ مالًا وَ وَلَداً. فَعَسى‏ رَبِّي أَنْ يُؤْتِيَنِ خَيْراً مِنْ جَنَّتِكَ وَ عَسَى مُوجِبَةٌ
    
آقا امام صادق (عليه السّلام) فرمود: در شگفتم از كسى كه از چهار چيز مى‌هراسد چرا بچهار چيز پناهنده نميشود:
(۱) شگفتم از آنكه ميترسد چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل« حَسْبُنَا اَللّٰهُ‌ وَ نِعْمَ‌ اَلْوَكِيلُ‌ » خداوند ما را بس است و چه وكيل خوبى است زيرا شنيدم خداى جل جلاله بدنبال آن ميفرمايد:بواسطۀ نعمت و فضلى كه از طرف خداوند شامل حالشان گرديد باز گشتند و هيچ بدى بآنان نرسيد.
(۲) و شگفتم در كسى كه اندوهناك است چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل:« لاٰ إِلٰهَ‌ إِلاّٰ أَنْتَ‌ سُبْحٰانَكَ‌ إِنِّي كُنْتُ‌ مِنَ‌ اَلظّٰالِمِينَ‌ » زيرا شنيدم خداى عز و جل بدنبال آن ميفرمايد در خواستش را برآورديم و از اندوه نجاتش داديم و مؤمنين را هم چنين ميرهانيم.
(۳) و در شگفتم از كسى كه حيله‌اى در بارۀ او بكار رفته چرا بفرمودۀ خداى تعالى پناه نمى‌برد« وَ أُفَوِّضُ‌ أَمْرِي إِلَى اَللّٰهِ‌ إِنَّ‌ اَللّٰهَ‌ بَصِيرٌ بِالْعِبٰادِ »:كار خود را بخدا واگذار ميكنيم كه خداوند بحال بندگان بينا است)زيرا شنيدم خداى بزرگ و پاك بدنبالش مى‌فرمايد خداوند او را از بديهائى كه در بارۀ او بحيله انجام داده بودند نگه داشت.
(۴) و در شگفتم از كسى كه خواستار دنيا و آرايش آن است چرا پناهنده نميشود بفرمايش خداى تبارك و تعالى(« مٰا شٰاءَ اَللّٰهُ‌ لاٰ قُوَّةَ‌ إِلاّٰ بِاللّٰهِ‌ »)(آنچه خدا خواست همان است و نيروئى جز به يارى خداوند نيست)زيرا شنيدم خداى عز اسمه بدنبال آن ميفرمايد اگر چه مرا در مال و فرزند از خودت كمتر مى‌بينى ولى اميد هست كه پروردگار من بهتر از باغ تو مرا نصيب فرمايد (و كلمۀ:عسى در اين آيه بمعناى اميد تنها نيست بلكه بمعناى اثبات و تحقق يافتن است).
من لا يحضره الفقيه، ج‏۴، ص: ۳۹۲؛
الأمالي( للصدوق)، ص: ۶؛
الخصال، ج‏۱، ص: ۲۱۸.


کلیه حقوق مادی و معنوی این پورتال محفوظ و متعلق به حجت الاسلام و المسلمین سید محمدحسن بنی هاشمی خمینی میباشد.

طراحی و پیاده سازی: FARTECH/فرتک - فکور رایانه توسعه کویر -