سؤال: هر گاه شخصي از روي جهل به حكم، قبل از وقوف به عرفات، طواف و نماز آن، و سعي را به جا آورد، و بعد از اتمام مناسك حج، متوجه اشتباه خود شد، آيا خللي به حج او وارد ميشود يا نه؟ و آيا كفّاره بر او واجب است يا نه؟
پاسخ: اگر تقديم بدون عذر بوده، واجب است طواف و سعي را اعاده نمايد، و اگر با عذر بوده احتياطاً اعاده كند، و كفّاره در صورت جهل واجب نيست.
سؤال: كسي كه معذور باشد، و يا احتمال عذر بدهد مثل زن كه احتمال بدهد در اثر عادت زنانگي نتواند پس از مراجعت از مني طواف نساء بجا بياورد، آيا جايز است طواف نساء را بر وقوف به عرفات مقدم بدارد يا نه؟
پاسخ: در صورت مذكوره ميتواند طواف نساء را بعد از سعي، مقدم بر وقوف عرفات بدارد، بلكه با خوف از عدم تمكن لازم است، و احوط اعاده آن است در صورت تمكن بعد از مراجعت، و در صورت عدم تمكّن احوط آن است كه براي اعاده نايب بگيرد.
سؤال: در مطواردي كه تقديم طواف بر وقوفين در حج تمتّع جايز است، آيا قبل از احرام حج تمتّع ميتوان انجام داد يا بعد از احرام واقع شود؟
پاسخ: تقديم طواف و سعي حج تمتّع بدون احرام، جايز نيست.
سؤال: شخصي كه ميتواند اعمال مكّه را بر وقوفين مقدم بدارد اگر جهلاً بدون احرام، اعمال مكّه را انجام داد چه صورتي دارد؟
پاسخ: كفايت نميكند و بايد يا قبل از وقوفين آنها را با احرام اعاده كند، و يا بعد از وقوفين و اعمال مني، آنها را بجا آورد.
سؤال: زني كه اعمال حج خود را بر وقوفين مقدّم داشته، بعد از سعي حائض ميشود، شوهرش در همان وقت به نيابت از او طواف نساء را انجام ميدهد، آيا اين نيابت صحيح است؟
پاسخ: صحيح نيست و تقديم براي كسي است كه خودش طواف ميكند. و احتياط آن است كه اكتفاء به آنچه مقدّم داشته هم نكند.
سؤال: كسانيكه اعمال حج را قبل از اعمال مني انجام ميدهند، آيا ميتوانند سعي را بعد از برگشتن از مني انجام دهند وباقي اعمال را قبل از آن؟
پاسخ: بنابر احتياط سعي را تأخير نيندازند.
سؤال: اگر كسي تنها اين ترس را داشته باشد كه بعد از برگشت از مني در اثر ازدحام نتواند طواف كند، يا به مشقّت بيفتد، آيا ميتواند اعمال حج را مقدم دارد يا نه؟
پاسخ: مورد جواز تقديم نيست، و نميتواند مقدم بدارد.
سؤال: كساني كه اعمال حج را مقدم بر وقوفين مينمايند، آيا بايد اقرب زمان به موقفين را رعايت كننند؟
پاسخ: لازم نيست.
سؤال: كسي كه او را به وسيله طَبَق طواف ميدهند، آيا ميتواند اعمال حج خود را بر وقوفين مقدم بدارد؟
پاسخ: اگر در هر صورت بايد او را طواف دهند، و عذر ديگري نيست، نميتواند مقدّم بدارد.
سؤال: تشخيص عذر براي كساني كه اعمال حج را مقدم ميدارند، برعهده خود آنان است، يا بر عهده گردانندگان گروه و مسئولين؟
پاسخ: تشخيص با خود مكلّف است.
سؤال: تقديم اعمال مكّه براي ذوي الاعذار جايز است يا لازم؟
پاسخ: جايز است، و لازم نيست مگر در مورد كسي كه يقين دارد اگر اعمال مكّه را قبل از وقوفين انجام ندهد، تا آخر ذيحجه امكان انجام آن را ندارد و يا بعد از مراجعه از مني فرصت انجام ندارد در اين صورت تقديم واجب است.
سؤال: آيا نايب هم اگر خوف حيض يا مرض داشته باشد ميتواند اعمال حج را بر وقوفين و اعمال مني مقدّم بدارد يا نه؟
پاسخ: مانع ندارد.
سؤال: زني كه خوف حيض داشته اعمال حج تمتّع را قبل از عرفات انجام داده رفته عرفات و مني و برگشته به مكه حيض نشده آيا واجب است اعمال را دوباره انجام دهد؟
پاسخ: بنابر احتياط واجب بايد دوباره بجا آورد.
سؤال: زني كه به خاطر ترس از حائض شدن اعمال حج را پس از احرام بستن بر وقوفين مقدم داشته اگر بعد از سعي تقصير نمايد آيا موجب محل شدن و يا كفاره ميگردد؟
پاسخ: در فرض سوالمحل نميشود اگر سهواً يا جهلاً تقصير كرده باشد كفاره هم ندارد.
سؤال: زن هايي كه ترس دارند كه هنگام برگشتن از مني گرفتار عادت ماهانه يا وضع حمل شوند و نتوانند تا پاك شدن در مكه بمانند وظيفهشان چيست؟
پاسخ: جايز است پيش از رفتن به عرفات و مشعر و مني، طواف و سعي را بجا آورند و احتياط آن است كه بعد از برگشتن اگر ممكن شود در ايام تشريق و اگر نه، تا آخر ذي الحجه طواف و سعي را دوباره بجا آورند.
سؤال: زني به خاطر ترس از حيض اعمال مكه را جلو انداخت ولي بعداً عادت نشد آيا اعاده اعمال بر او لازم است؟
پاسخ: واجب نيست هر چند احوط است.
سؤال: بانواني كه به واسطه خوف از عادت ماهانه، طواف زيارت و طواف نساء را مقدم ميدارند، آيا تمام محرمات بر آنها حلال ميشود و حتي بوي خوش يا نه؟
پاسخ: قبل از تقصير حلال نميشود.