انهار
انهار
امکانات سایت
مطالب خواندنی

تبعیض و عدول در تقلید

بزرگ نمایی کوچک نمایی

 

تقلید (آیت الله العظمی بهجت قدس سره)

تبعیض و عدول در تقلید

سؤال 152. اگر چند مجتهد وجود داشته باشند که، هر کدام در یکى از ابواب یا مسایل فقه از دیگران اعلم هستند، وظیفه ى مقلّد چیست؟

پاسخ: در فرض مذکور باید از مجتهد اعلم در آن باب یا آن مسأله، تقلید کرد.

سؤال 153. آیا حتما باید یک مرجع مشخصى داشته باشیم؟ در صورت تساوى مراجع آیا تبعیض در تقلید جایز است؟

پاسخ: در صورت مساوى بودن دو مجتهد، جایز است انسان در مسایلى که ارتباطى با هم ندارند، بعضى مسایل را از یکى و بعضى دیگر را از مجتهد دیگر تقلید نماید.

سؤال 154. در مسایلى به فتواى مجتهد میّت عمل شده است، آیا در بعض همان مسایل مى توان از مجتهد میّت و در بعض دیگر آن از مجتهد زنده تقلید کرد؟

پاسخ: اگر مجتهد میّت با مجتهد حىّ در علم و ورع مساوى باشند، مى توان در برخى از مسایلى که از میّت تقلید شده به زنده رجوع نمود، به شرط این که مسایل به هم مرتبط نباشند.

سؤال 155. آیا مى توان در مسأله نماز از کسى که «من شغله فى السفر» را همانند «من شغله السفر» نمى داند تقلید نمود و در مسأله روزه به فتواى حضرتعالى که آن دو را همانند مى دانید عمل کرد و در نتیجه نماز را شکسته خواند ولى روزه ها را در سفر گرفت؟

پاسخ: در هر دو مسأله باید به یک نحو عمل نمود و تبعیض جایز نیست.

سؤال 156. پس از رجوع به مجتهد حىّ آیا مى توان در برخى مسایل که مجتهد میّت آسان گرفته به وى رجوع نمود و در برخى که مجتهد زنده آسان گرفته از او تقلید کرد؟

پاسخ: اگر مجتهد زنده اعلم باشد، رجوع به میّت جایز نیست.

سؤال 157. به فتواى مرجع شماره 2 باقى بر مرجع شماره 1 هستم، اکنون فکر مى کنم مرجع شماره 3 اعلم است از مرجع شماره 1، آیا مى توانم عدول کنم؟

پاسخ: واجب است در تمامى مسایل به مجتهد اعلم عدول نمایند.

سؤال 158. عدول از یک مجتهد به مجتهد دیگر به چه چیز محقّق مى شود؟

پاسخ: در موارد جواز یا وجوب عدول، عدول به عمل محقّق مى شود.

سؤال 159. اگر فردى بعد از تحقیق و عدم احراز اعلمیّت، از کسى تقلید کرد، آیا مى شود به غیر او که مانند اوست رجوع کند؟

پاسخ: عدول به غیر اعلم یا کسى که احتمال اعلم بودن یا با ورع تر بودن او مى رود، بعد از تحقّق تقلید، خلاف احتیاط است، اگرچه اظهر جواز عدول به مساوى در علم و ورع است در جمیع مسایل یا در بعض مسایل که ارتباطى باهم ندارند.

سؤال 160. شخصى از مجتهدى تقلید مى کرده، سپس مدّتى بدون تقلید صحیح عمل کرده [خواه با احتیاط یا بدون احتیاط [آیا به صرف ترک تقلید، عدول محقّق شده و این شخص اگر بخواهد دوباره از همان مجتهد تقلید کند، حکم تقلید ابتدایى را دارد یا نه؟

پاسخ: حکم عدول را ندارد و مى تواند باقى بماند و در مسایلى که بدون احتیاط عمل کرده، به مسأله ى 20 رساله رجوع شود.

سؤال 161. در صورت عدم دسترسى به مرجع اعلم و یا نماینده وى، عدول به مرجع دیگر در مسایل و یا پرداخت حقوق شرعى، جایز است؟

پاسخ: با رعایت اعلمیّت و اوثقیّت مجتهد، عدول جایز است.

سؤال 162. آیا مى شود از یک مرجع تقلید به علت نداشتن رساله فارسى به دیگرى عدول کرد؟

پاسخ: در تمام مسایل، تقلید از اعلم واجب است.
  

 
پاسخ به احکام شرعی
 
موتور جستجوی سایت

تابلو اعلانات
  


پیوندها

حدیث روز
بسم الله الرحمن الرحیم
چهار پناهگاه در قرآن
   
أَبَانُ بْنُ عُثْمَانَ وَ هِشَامُ بْنُ سَالِمٍ وَ مُحَمَّدُ بْنُ حُمْرَانَ عَنِ الصَّادِقِ (علیه السلام) قَالَ:
عَجِبْتُ لِمَنْ فَزِعَ مِنْ أَرْبَعٍ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى أَرْبَعٍ
(۱) عَجِبْتُ لِمَنْ خَافَ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَكِيلُ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا فَانْقَلَبُوا بِنِعْمَةٍ مِنَ اللَّهِ وَ فَضْلٍ لَمْ يَمْسَسْهُمْ سُوءٌ
(۲) وَ عَجِبْتُ لِمَنِ اغْتَمَّ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- لا إِلهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحانَكَ إِنِّي كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِينَ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- وَ نَجَّيْناهُ مِنَ الْغَمِّ وَ كَذلِكَ نُنْجِي الْمُؤْمِنِينَ
(۳) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ مُكِرَ بِهِ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- وَ أُفَوِّضُ أَمْرِي إِلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصِيرٌ بِالْعِبادِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- فَوَقاهُ اللَّهُ سَيِّئاتِ ما مَكَرُوا
(۴) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ أَرَادَ الدُّنْيَا وَ زِينَتَهَا كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- ما شاءَ اللَّهُ لا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- إِنْ تَرَنِ أَنَا أَقَلَّ مِنْكَ مالًا وَ وَلَداً. فَعَسى‏ رَبِّي أَنْ يُؤْتِيَنِ خَيْراً مِنْ جَنَّتِكَ وَ عَسَى مُوجِبَةٌ
    
آقا امام صادق (عليه السّلام) فرمود: در شگفتم از كسى كه از چهار چيز مى‌هراسد چرا بچهار چيز پناهنده نميشود:
(۱) شگفتم از آنكه ميترسد چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل« حَسْبُنَا اَللّٰهُ‌ وَ نِعْمَ‌ اَلْوَكِيلُ‌ » خداوند ما را بس است و چه وكيل خوبى است زيرا شنيدم خداى جل جلاله بدنبال آن ميفرمايد:بواسطۀ نعمت و فضلى كه از طرف خداوند شامل حالشان گرديد باز گشتند و هيچ بدى بآنان نرسيد.
(۲) و شگفتم در كسى كه اندوهناك است چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل:« لاٰ إِلٰهَ‌ إِلاّٰ أَنْتَ‌ سُبْحٰانَكَ‌ إِنِّي كُنْتُ‌ مِنَ‌ اَلظّٰالِمِينَ‌ » زيرا شنيدم خداى عز و جل بدنبال آن ميفرمايد در خواستش را برآورديم و از اندوه نجاتش داديم و مؤمنين را هم چنين ميرهانيم.
(۳) و در شگفتم از كسى كه حيله‌اى در بارۀ او بكار رفته چرا بفرمودۀ خداى تعالى پناه نمى‌برد« وَ أُفَوِّضُ‌ أَمْرِي إِلَى اَللّٰهِ‌ إِنَّ‌ اَللّٰهَ‌ بَصِيرٌ بِالْعِبٰادِ »:كار خود را بخدا واگذار ميكنيم كه خداوند بحال بندگان بينا است)زيرا شنيدم خداى بزرگ و پاك بدنبالش مى‌فرمايد خداوند او را از بديهائى كه در بارۀ او بحيله انجام داده بودند نگه داشت.
(۴) و در شگفتم از كسى كه خواستار دنيا و آرايش آن است چرا پناهنده نميشود بفرمايش خداى تبارك و تعالى(« مٰا شٰاءَ اَللّٰهُ‌ لاٰ قُوَّةَ‌ إِلاّٰ بِاللّٰهِ‌ »)(آنچه خدا خواست همان است و نيروئى جز به يارى خداوند نيست)زيرا شنيدم خداى عز اسمه بدنبال آن ميفرمايد اگر چه مرا در مال و فرزند از خودت كمتر مى‌بينى ولى اميد هست كه پروردگار من بهتر از باغ تو مرا نصيب فرمايد (و كلمۀ:عسى در اين آيه بمعناى اميد تنها نيست بلكه بمعناى اثبات و تحقق يافتن است).
من لا يحضره الفقيه، ج‏۴، ص: ۳۹۲؛
الأمالي( للصدوق)، ص: ۶؛
الخصال، ج‏۱، ص: ۲۱۸.

کلیه حقوق مادی و معنوی این پورتال محفوظ و متعلق به حجت الاسلام و المسلمین سید محمدحسن بنی هاشمی خمینی میباشد.

طراحی و پیاده سازی: FARTECH/فرتک - فکور رایانه توسعه کویر -