انهار
انهار
امکانات سایت
مطالب خواندنی

پوشيدن لباس احرام

بزرگ نمایی کوچک نمایی

سؤال: ـ اگر به واسطه عذري مثل مرض نتواند لباس دوخته خود را بكند، و لباس احرام بپوشد، چه وظيفه‎اي دارد؟

پاسخ: بايد در ميقات يا محاذات آن نيّت عمره و يا حج كند، و لبيك بگويد، و كافي است و هر وقت عذرش بر طرف شد جامه دوخته را بكند، و اگر لباس احرام نپوشيده بپوشد، و لازم نيست به ميقات برگردد، ولي براي پوشيدن لباس دوخته بايد يك گوسفند قرباني كند.

سؤال: درغير حال‎طواف ونماز آن اگر جامه احرام يابدن محرم‎نجس شود مثل نجس شدن بدن يا لباس در قربانگاه، آيا براي احرام او اشكال دارد يا نه؟

پاسخ: براي احرام او اشكال ندارد، ولكن احوط و اولي آن است كه در صورت امكان، تطهير يا تبديل نمايد.

سؤال: كسي كه جهلاً يا نسياناً در حال احرام تا مكّه شورت را بيرون نياورد چه صورت دارد؟

پاسخ: احرام، صحيح است و كفّاره ندارد، بايد شورت را فوراً از بدن بيرون كند.

سؤال: مردي كه مي‎خواهد محرم شود اگر لباس دوخته را بيرون نياورد و لباس احرام را روي آن بپوشد، به احرامش ضرر مي‎زند يا نه؟

پاسخ: بنابر احتياط بايد لباس را بكند و محرم شود، تا قطع به صحّت احرام نمايد.

سؤال: اگر لباس احرام كوتاهتر از حدّ شرعي باشد، آيا احرام با آن محققّ مي‎شود يا نه؟

پاسخ: در صورت جهل، احرام محقق مي‎شود، و در صورت عمد نيز تحقق آن بعيد نيست، هر چند در ترك شرايط لباس احرام معصيّت كرده است.

سؤال: اگر جامه احرام را با پول خمس يا زكات نداده خريده باشند، احرام در آن صحيح است يا خير؟

پاسخ: اگر معامله به عين پول خمس يا زكات نداده انجام شده است، تصرف در آن بدون اذن از حاكم شرع يا مستحقين خمس و زكات جايز نيست.

سؤال: لباس احرامي كه معلوم نيست از درآمد منبر است يا وجوهات شرعيّه، آيا لازم است خمس آن را بدهد؟

پاسخ: با فرض شك، لازم نيست، هر چند احتياط مطلوب است.

سؤال: مردها معمولاً براي احرام، يك حوله به عنوان لنگ به كمر مي‎بندند، و يكي هم بر روي شانه‎ها مي‎اندازند، ولي بعضي افراد براي اينكه موقع وزش باد و يا سوار شدن ماشين عورت آنان ظاهر نشود اضافه بر آن دو حوله، يك متر پارچه ندوخته از وسط پا عبور مي‎دهند به نحوي كه دو طرف پارچه از جلو و عقب زير حوله قرار مي‎گيرد، آيا اين عمل صحيح است، يا اشكال دارد؟

پاسخ: اشكال ندارد.

سؤال: اگر محرم، زير لباس احرام شالي به گردن بيندازد، و شال گردن را از زير بغل تا زير ناف چندين دور بپيچد، اين عمل از جهت شبيه بودن به لباس دوخته موجب فديه مي‎شود يا نه؟

پاسخ: بستن شال به گردن و سينه به نحوي كه ذكر شده جايز نيست، ولكن انداختن پارچه غير دوخته روي شانه نظير حوله مانعي ندارد، و چنانچه به نحو مرقوم در سوال، شال به گردن و سينه ببندد احتياط لازم، دادن كفّاره است.

247 س ـ آيا بانوان هم براي احرام بايد لنگ و رداء يا مشابه آن را بپوشند و يا مي‎توانند در لباس معمولي خود محرم شوند؟

پاسخ: براي بانوان پوشيدن لباس احرام مستحب است اگر چه در آوردن لباس دوخته بر آنها واجب نيست و در صورتي كه لباس احرام بپوشند شرائطي را كه براي لباس احرام مردها معتبر است رعايت كنند.

248 س ـ آيا طهارت لباس احرام و يا ساير شرايط لباس نمازگزار، شرط صحت احرام نيز هست، و آيا با ترك عمدي، آن، احرام صحيح است؟

پاسخ: لباس احرام بايد واجد شرايط لباس مصلّي باشد و با عدم مراعات احرام صحيح نيست.

سؤال: آيا محرم مي‎تواند سنگي داخل حوله احرام بگذارد و با كشي دور آن را ببندد يا بوسيله سنجاق دو طرف رداء را بهم متصل كند يا گره بزند.

پاسخ: اين كار اشكال دارد و نبايد دو طرف رداء را به يكديگر متصل كنند.

سؤال: اگر لباس زن از حريم يا ابريشم خالص (يا بطور ممزوج از حرير و غير آن) و يا زربفت باشد آيا مي‎تواند احرام ببندد؟ پوشيدن لباسهاي رنگي يا چادر مشكي چطور؟

پاسخ: احرام بايد در لباسي باشد كه نماز خواندن در آن صحيح باشد، پس اگر لباس احرام حرير (ابريشم) خالص باشد احرام در آن صحيح نيست. بلكه احتياط آن است كه ساير لباسهاي او نيز از ابريشم خالص نباشد.

سؤال: اگرجامه احرام را با پول خمس يا زكات نداده خريده باشند احرام در آن صحيح است يا خير؟ و بر فرض عدم صحت اگر با آن محرم شد وظيفه چيست؟

پاسخ: اگر به عين آن پول معامله واقع شده باشد احرام در آن جايز نيست و همچنين اگر جامه احرام خودش متعلق خمس شده باشد محرم شدن در آن جايز نيست و طواف در آن باطل است ولي اگر آن را با پولي كلي خريده باشد احرام در آن ضرري ندارد هر چند در مقام پرداخت قيمت پول خمس يا زكات نداده را بدهد لكن ذمه او به مقدار خمس بريء نمي‎شود و ضامن آن مقدار خمس هم مي‎باشد.

سؤال: اگر لباسي احرامي زنان به طوري نازك باشد كه بدن آنها نمايان گردد آيا به اعمال حج آنان ضرر مي‎رساند؟

پاسخ: اگر با لباس ديگر بدن خود را پوشانده باشند به اعمال حجّ آنها ضرر نمي‎رساند.
  

 
پاسخ به احکام شرعی
 
موتور جستجوی سایت

تابلو اعلانات
  


پیوندها

حدیث روز
بسم الله الرحمن الرحیم
چهار پناهگاه در قرآن
   
أَبَانُ بْنُ عُثْمَانَ وَ هِشَامُ بْنُ سَالِمٍ وَ مُحَمَّدُ بْنُ حُمْرَانَ عَنِ الصَّادِقِ (علیه السلام) قَالَ:
عَجِبْتُ لِمَنْ فَزِعَ مِنْ أَرْبَعٍ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى أَرْبَعٍ
(۱) عَجِبْتُ لِمَنْ خَافَ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَكِيلُ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا فَانْقَلَبُوا بِنِعْمَةٍ مِنَ اللَّهِ وَ فَضْلٍ لَمْ يَمْسَسْهُمْ سُوءٌ
(۲) وَ عَجِبْتُ لِمَنِ اغْتَمَّ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- لا إِلهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحانَكَ إِنِّي كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِينَ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- وَ نَجَّيْناهُ مِنَ الْغَمِّ وَ كَذلِكَ نُنْجِي الْمُؤْمِنِينَ
(۳) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ مُكِرَ بِهِ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- وَ أُفَوِّضُ أَمْرِي إِلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصِيرٌ بِالْعِبادِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- فَوَقاهُ اللَّهُ سَيِّئاتِ ما مَكَرُوا
(۴) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ أَرَادَ الدُّنْيَا وَ زِينَتَهَا كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- ما شاءَ اللَّهُ لا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- إِنْ تَرَنِ أَنَا أَقَلَّ مِنْكَ مالًا وَ وَلَداً. فَعَسى‏ رَبِّي أَنْ يُؤْتِيَنِ خَيْراً مِنْ جَنَّتِكَ وَ عَسَى مُوجِبَةٌ
    
آقا امام صادق (عليه السّلام) فرمود: در شگفتم از كسى كه از چهار چيز مى‌هراسد چرا بچهار چيز پناهنده نميشود:
(۱) شگفتم از آنكه ميترسد چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل« حَسْبُنَا اَللّٰهُ‌ وَ نِعْمَ‌ اَلْوَكِيلُ‌ » خداوند ما را بس است و چه وكيل خوبى است زيرا شنيدم خداى جل جلاله بدنبال آن ميفرمايد:بواسطۀ نعمت و فضلى كه از طرف خداوند شامل حالشان گرديد باز گشتند و هيچ بدى بآنان نرسيد.
(۲) و شگفتم در كسى كه اندوهناك است چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل:« لاٰ إِلٰهَ‌ إِلاّٰ أَنْتَ‌ سُبْحٰانَكَ‌ إِنِّي كُنْتُ‌ مِنَ‌ اَلظّٰالِمِينَ‌ » زيرا شنيدم خداى عز و جل بدنبال آن ميفرمايد در خواستش را برآورديم و از اندوه نجاتش داديم و مؤمنين را هم چنين ميرهانيم.
(۳) و در شگفتم از كسى كه حيله‌اى در بارۀ او بكار رفته چرا بفرمودۀ خداى تعالى پناه نمى‌برد« وَ أُفَوِّضُ‌ أَمْرِي إِلَى اَللّٰهِ‌ إِنَّ‌ اَللّٰهَ‌ بَصِيرٌ بِالْعِبٰادِ »:كار خود را بخدا واگذار ميكنيم كه خداوند بحال بندگان بينا است)زيرا شنيدم خداى بزرگ و پاك بدنبالش مى‌فرمايد خداوند او را از بديهائى كه در بارۀ او بحيله انجام داده بودند نگه داشت.
(۴) و در شگفتم از كسى كه خواستار دنيا و آرايش آن است چرا پناهنده نميشود بفرمايش خداى تبارك و تعالى(« مٰا شٰاءَ اَللّٰهُ‌ لاٰ قُوَّةَ‌ إِلاّٰ بِاللّٰهِ‌ »)(آنچه خدا خواست همان است و نيروئى جز به يارى خداوند نيست)زيرا شنيدم خداى عز اسمه بدنبال آن ميفرمايد اگر چه مرا در مال و فرزند از خودت كمتر مى‌بينى ولى اميد هست كه پروردگار من بهتر از باغ تو مرا نصيب فرمايد (و كلمۀ:عسى در اين آيه بمعناى اميد تنها نيست بلكه بمعناى اثبات و تحقق يافتن است).
من لا يحضره الفقيه، ج‏۴، ص: ۳۹۲؛
الأمالي( للصدوق)، ص: ۶؛
الخصال، ج‏۱، ص: ۲۱۸.

کلیه حقوق مادی و معنوی این پورتال محفوظ و متعلق به حجت الاسلام و المسلمین سید محمدحسن بنی هاشمی خمینی میباشد.

طراحی و پیاده سازی: FARTECH/فرتک - فکور رایانه توسعه کویر -