انهار
انهار
مطالب خواندنی

۳ - استمناء

بزرگ نمایی کوچک نمایی
مسأله ۱۵۸۸- اگر روزه دار استمناء كند يعني با خود كاري كند كه مني از او بيرون آيد، روزه اش باطل مي شود.۱
۱- مظاهری: اما اگر بی اختیار یا سهوا یا جهلا یا در خواب منی از او بیرون آید روزه اش باطل نمی شود .
*****
خوئي، تبريزي: ۱۵۹۷، سيستاني، مسأله۱۵۶۷- اگر روزه دار استمناء كند (معناي استمناء در مسأله [۱۵۷۲] گذشت) روزه اش باطل مي شود.
امام خامنه ای: مسأله ۸۳۴- اگر روزه دار عمداً کاری کند که منی از او بیرون بیاید، روزه اش باطل می شود.
جوادی آملی: مسأله ۱۶۷۵- اگر روزه‌دار، به قصد بیرون آمدن منی کاری کند كه معمولاً سبب بیرون آمدن منی است و منی از او بیرون آید، روزه او باطل میشود و قضا و كفّاره دارد.
وحید: مسأله ۱۵۹۶- اگر روزه دار استمناء کند یعنی به غیر از جماع کاری کند که منی از او بیرون آید  روزه اش باطل می شود .
زنجانی: مسأله ۱۵۹۷- اگر روزه دار استمناء کند  (یعنی با خود هرچند به وسیله دیگری- همسر یا غیر او – کاری غیر از جماع انجام دهد که منی از او بیرون آید) روزه اش باطل می شود.
مسأله ۱۵۸۹- اگر بي اختيار۱ مني از او بيرون آيد، روزه اش باطل نيست۲، ولي اگر۳ كاري كند كه۴ بي اختيار مني از او بيرون آيد، روزه اش باطل مي شود۵.
۱- مكارم: در حال خواب يا بيداري...
۲- خوئي، تبريزي، سيستاني، زنجاني، مكارم، وحید: [پايان مسأله]
۳- بهجت: ولي اگر عمداً...
۴- نوري: اگر كاري كند كه بر حسب عادت او...
۵- بهجت: در صورتي كه بداند يا اطمينان داشته باشد كه به سبب آن كار، مني بي اختيار خارج خواهد شد.
مظاهری: رجوع کنید به ذیل مسأله ۱۵۸۸.
*****
امام خامنه ای: مسأله ۸۳۶- اگر از روزه دار در خواب یا بیداری بی اختیار منی خارج شود، روزه باطل نمیشود.
مسأله ۱۵۹۰- هرگاه روزه دار بداند۱كه اگر در روز بخوابد محتلم مي شود، يعني در خواب مني از او بيرون  مي آيد مي تواند در روز بخواند۲ و چنانچه بخوابد و محتلم هم بشود روزه اش صحيح است۳.
اين مسأله در رساله آيت الله بهجت نيست
۱- زنجانی: احتمال دهد یا بداند...
۲- گلپايگاني، صافي: بنابر احتياط مستحب نخوابد ولي اگر بخوابد، روزه اش باطل نمي  شود.
خوئي، تبريزي، سيستاني، زنجاني: جايز است بخوابد هر چند به سبب نخوابيدن به زحمت نيفتد، و اگر محتلم شود روزه اش باطل نمي شود.
وحید: جایز است بخوابد و اگر محتلم شود روزه اش باطل نمی شود و احتیاط مستحب آن است که از خوابیدن خودداری کند مخصوصا در صورتی که به سبب نخوابیدن به زحمت نمی افتد.
۳- فاضل: مخصوصاً اگر ترك خواب موجب حرج باشد.
*****
امام خامنه ای: مسأله ۸۳۷- محتلم شدن در روز، روزه را باطل نمی کند و اگر روزه دار بداند که با خوابیدن محتلم می شود، میتواند بخوابد.
جوادی آملی: مسأله ۱۶۷۸- جُنُب شدن در حال خواب، روزه را باطل نمیكند، بنابراین چنانچه روزه‌دار بداند كه اگر در روز بخوابد، در خواب منی از او بیرون میآید، خوابیدن او جایز است و اگر بخوابد و منی از او بیرون آید، روزهٔ او صحیح است.
مسأله ۱۵۹۱- اگر روزه دار در حال بيرون آمدن مني از خواب بيدار شود، واجب نيست از بيرون آمدن آن جلوگيري كند۱.
اين مسأله در رساله آيت الله بهجت نيست
۱- جوادی آملی: لازم نیست از بیرون آمدن آن جلوگیری كند و روزه او باطل نمیشود.
امام خامنه ای ۸۳۸: واجب نیست از آن جلوگیری کند.
مسأله ۱۵۹۲- روزه  داري كه محتلم شده، مي تواند بول كند۱ و به دستوري كه در مسأله ۷۲ گفته شد، استبراء نمايد۲ ولي اگر بداند بواسطه بول يا استبراءكردن باقيمانده مني از مجري بيرون مي ايد در صورتي كه غسل كرده باشد نمي تواند استبراء كند.
اين مسأله در رساله آيات عظام: بهجت و امام خامنه ای نيست.
۱- خوئي، تبريزي، سيستاني، مظاهری: اگر چه بداند بواسطه بول كردن، باقيمانده مني از مجري بيرون مي آيد.
وحید: و استبراء نماید اگر چه بداند به واسطه بول یا استبرا کردن باقیمانده منی از مجری بیرون می آید.
۲- گلپايگاني، صافي، زنجاني: (زنجاني: بعد از بول استبراء نمايد) اگر چه بداند بواسطه بول يا استبراء كردن باقيمانده مني از مجري بيرون مي آيد.
سبحانی: اگر چه بداند به واسطه بول یا استبرا کردن باقیمانده منی از مجرا بیرون می آید.
مكارم: هر چند مي داند بواسطه آن باقيمانده مني از مجري بيرون مي ايد، حتي اگر غسل كرده باشد اين كار براي روزه اش ضرري ندارد هر چند با خارج شدن باقيمانده مني از مجري، بايد مجدداً غسل كند.
*****
فاضل: مسأله ۱۶۴۳- روزه داري كه محتلم شده مي تواند قبل از غسل كردن بول كند و به دستوري كه قبلاً گفته شد استبراء نمايد، ولي اگر غسل كرده باشد و بداند كه به واسطه بول يا استبراء كردن باقيمانده مني از مجري بيرون مي آيد بنابراحتياط واجب نمي تواند استبراء كند.
جوادی آملی: مسأله ۱۶۸۰- بنا بر اقوا، روزه‌دار پس از احتلام و غسل جنابت، میتواند استبراء كند و اگر منی هم خارج شود، روزهٔ او باطل نمیشود، هرچند باید دوباره غسل کند.
مسأله ۱۵۹۳- روزه داري كه محتلم شده اگر بداند مني در مجراي مانده و در صورتي كه پيش از غسل بول نكند بعد از غسل مني از او بيرون مي آيد بنابراحتياط واجب بايد پيش از غسل بول كند۱.
اين مسأله در رساله آيات عظام: بهجت و امام خامنه ای و مظاهری نيست.
۱- فاضل ، مكارم: بهتر است پيش از غسل بودل كند (مكارم: ولي واجب نيست)
سيستاني: احتياط مستحب آن است كه پيش از غسل ادرار كند.
زنجاني: بنابراحتياط مستحب پيش از غسل بول كند.
*****
سبحانی: مسأله ۱۲۶۸- روزه داری که محتلم شده اگر بداند منی در مجرا مانده بهتر است که پیش از غسل بول کند و اگر نکرد  [و] بعداز غسل منی از او بیرون آید روزه او باطل می شود.
مسأله ۱۵۹۴- اگر به قصد بيرون آمدن مني كاري بكند در صورتي كه مني از او بيرون نيايد روزه اش باطل نمي شود۱.
اين مسأله در رساله آيت الله بهجت نيست.
۱- اراكي، نوري، سبحانی: در صورتي هم كه مني از او بيرون نيايد، روزه اش باطل مي شود.
امام خامنه ای ۸۳۵: بنابر احتیاط باید روزه را تمام کند و بعداً قضای آن را هم بگیرد.
*****
گلپايگاني، صافي: مسأله ۱۶۰۳- كسي كه مي داند كه اگر عمداً مني از خود بيرون آورد روزه اش باطل مي شود، درصورتي كه به قصد بيرون آمدن مني با كسي بازي و شوخي كند روزه اش باطل می شود و بايد قضا آن را بجا اورد، اگر چه مني از او بيرون نيايد و اگر مني بيرون آيد، علاوه بر قضا و كفّاره نيز بر او لازم مي شود و درهر دو صورت در ماه رمضان بايد در بقيه روز از آنچه روزه راباطل مي كند خودداري نمايد.
خوئي، تبريزي: مسأله ۱۶۰۳- كسي كه به قصد بيرون آمدن مني بازي و شوخي كند، اگر چه مني از او بيرون نيايد، بايد روزه را تمام كند و قضا هم بنمايد.
زنجاني: مسأله ۱۶۰۳- در ماه رمضان اگر روزه دار با توجه به اینکه  بيرون آمدن مني روزه راباطل مي كند تصميم بگيرد كاري را انجام دهد كه موجب بيرون آمدن مني مي گردد، روزه اش باطل مي شود، هر چند از تصميمش برگردد، و كاري نكند و اگر بي توجه كاري را انجام دهد يا توجه نداشته باشد كه موجب خارج شدن مني مي شود، روزه اش صحيح است، هر چند مني خارج شود و اگر توجه نداشته باشد كه روزه را باطل مي كند و چنين تصميمي بگيرد، پس اگر عمداً مني از خود خارج كند روزه اش باطل مي شود و الا روزه اش صحيح است.
سيستاني: مسأله ۱۵۷۳– كسي كه عمداً به قصد بيرون آمدن مثلاً با زن خود بازي و شوخي كند و مني از او بيرون نيايد، اگر دو مرتبه نيّت روزه نكند روزه او باطل است ، و اگر نيّت روزه كند بايد بنابراحتياط لازم روزه را تمام كند و قضا هم بنمايد.
وحید: مسأله ۱۶۰۲- کسی که می داند اگر عمدا منی از خود بیرون آورد روزه اش باطل می شود در صورتی که به قصد بیرون آمدن منی مثلا با همسر خود بازی و شوخی کند اگر چه منی از او بیرون نیاید روزه اش باطل و باید قضا نماید و بنابراحتیاط واجب باید بقیه روز را امساک کند.
مکارم: مسأله ۱۳۵۲- اگر روزه دار به قصد بیرون آمدن منی استمنا کند  روزه اش باطل می شود  هر چند منی از او بیرون نیاید.
جوادی آملی: مسأله ۱۶۷۷- اگر روزه‌دار به قصد بیرون آمدن منی، كاری انجام دهد كه عادتاً مایهٔ بیرون آمدن منی نیست، ولی اتفاقاً منی بیرون آید، روزه او باطل میشود و فقط قضا دارد.
مسأله ۱۵۹۵- اگر روز دار بدون قصد بيرون آمدن مني با كسي بازي و شوخي كند۱ در صورتي كه عادت نداشته باشد كه بعد از بازي و شوخي مني از او خارج شود۲ اگر چه اتّفاقاً مني بيرون آيد روزه او صحيح است۳ ولي اگر۴ شوخي را ادامه دهد تا آنجا كه نزديك است مني خارج شود و خودداري نكندتا خارج گردد روزه اش باطل است۵.
اين مسأله در رساله آيت الله بهجت نيست
۱- گلپايگاني، صافي: چنانچه اطمينان دارد كه مني از او خارج نمي شود، اگر چه اتّفاقاً مني بيرون آيد روزه او صحيح است ولي اگر اطمينان ندارد، درصورتي كه مني از او بيرون ايد، روزه اش باطل است.
فاضل: و مني از او خارج شود در صورتي كه عادت داشته باشد كه با اين گونه كارها مني از او بيرون مي آمده، روزه اش باطل است و اگر عادت نداشته كه با اين كارها از او مني خارج شود و اتّفاقاً خارج شده باز روزه اش باطل است مگراين كه اطمينان داشته باشد كه مني از او خارج نمي شود.
۲- اراكي: و اطمينان داشته باشد كه مني ازاو خارج نمي شود...
۳-  مظاهری: [پایان مسأله]
۴- اراكي: ولي اگر اطمينان به خارج نشدن مني نداشته باشد، يا...
۵- اراكي: و بنابراحتياط واجب قضا و كفّاره دارد.
*****
خوئي، تبريزي، زنجاني: ۱۶۰۴، وحید: ۱۶۰۳سيستاني، مسأله۱۵۷۴- اگر روزه دار بدون قصد بيرون آمدن (زنجاني: بيرون آوردن) مني مثلاً با زن خود بازي و شوخي كند، چنانچه اطمينان دارد كه مني از او خارج نمي شود اگر چه اتّفاقاً مني بيرون آيد روزه او صحيح است ولي اگر اطمينان ندارد درصورتي كه مني از او بيرون آيد روزه اش باطل است.
جوادی آملی: مسأله ۱۶۷۶- اگر روزه‌دار بدون قصد بیرون آمدن منی، عملی انجام دهد كه عادتاً سبب بیرون آمدن منی است و منی هم بیرون آید، روزهٔ او باطل میشود و فقط قضا دارد.
مكارم: مسأله ۱۳۵۳- اگر روزه دار بدون قصد بيرون آمدن مني مثلاً با همسر خود بازي و شوخي كند، در صورتي كه عادت نداشته باشد كه به اين مقدار بازي و شوخي مني از او خارج شود،ولی اتفاقا بیرون آید روزه اش صحيح است.
سبحانی: مسأله ۱۲۷۰- اگر روزه دار بدون قصد بیرون آمدن  منی با کسی بازی و شوخی کند اگر مطمئن باشد که بعد از بازی و شوخی منی از او خارج نمی شود اگر چه اتفاقا منی بیرون آید روزه او صحیح است و در غیر این صورت روزه او باطل است.

  

 
پاسخ به احکام شرعی
 
موتور جستجوی سایت

تابلو اعلانات
  



پیوندها

حدیث روز
بسم الله الرحمن الرحیم
چهار پناهگاه در قرآن
   
أَبَانُ بْنُ عُثْمَانَ وَ هِشَامُ بْنُ سَالِمٍ وَ مُحَمَّدُ بْنُ حُمْرَانَ عَنِ الصَّادِقِ (علیه السلام) قَالَ:
عَجِبْتُ لِمَنْ فَزِعَ مِنْ أَرْبَعٍ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى أَرْبَعٍ
(۱) عَجِبْتُ لِمَنْ خَافَ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَكِيلُ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا فَانْقَلَبُوا بِنِعْمَةٍ مِنَ اللَّهِ وَ فَضْلٍ لَمْ يَمْسَسْهُمْ سُوءٌ
(۲) وَ عَجِبْتُ لِمَنِ اغْتَمَّ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- لا إِلهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحانَكَ إِنِّي كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِينَ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- وَ نَجَّيْناهُ مِنَ الْغَمِّ وَ كَذلِكَ نُنْجِي الْمُؤْمِنِينَ
(۳) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ مُكِرَ بِهِ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- وَ أُفَوِّضُ أَمْرِي إِلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصِيرٌ بِالْعِبادِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- فَوَقاهُ اللَّهُ سَيِّئاتِ ما مَكَرُوا
(۴) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ أَرَادَ الدُّنْيَا وَ زِينَتَهَا كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- ما شاءَ اللَّهُ لا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- إِنْ تَرَنِ أَنَا أَقَلَّ مِنْكَ مالًا وَ وَلَداً. فَعَسى‏ رَبِّي أَنْ يُؤْتِيَنِ خَيْراً مِنْ جَنَّتِكَ وَ عَسَى مُوجِبَةٌ
    
آقا امام صادق (عليه السّلام) فرمود: در شگفتم از كسى كه از چهار چيز مى‌هراسد چرا بچهار چيز پناهنده نميشود:
(۱) شگفتم از آنكه ميترسد چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل« حَسْبُنَا اَللّٰهُ‌ وَ نِعْمَ‌ اَلْوَكِيلُ‌ » خداوند ما را بس است و چه وكيل خوبى است زيرا شنيدم خداى جل جلاله بدنبال آن ميفرمايد:بواسطۀ نعمت و فضلى كه از طرف خداوند شامل حالشان گرديد باز گشتند و هيچ بدى بآنان نرسيد.
(۲) و شگفتم در كسى كه اندوهناك است چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل:« لاٰ إِلٰهَ‌ إِلاّٰ أَنْتَ‌ سُبْحٰانَكَ‌ إِنِّي كُنْتُ‌ مِنَ‌ اَلظّٰالِمِينَ‌ » زيرا شنيدم خداى عز و جل بدنبال آن ميفرمايد در خواستش را برآورديم و از اندوه نجاتش داديم و مؤمنين را هم چنين ميرهانيم.
(۳) و در شگفتم از كسى كه حيله‌اى در بارۀ او بكار رفته چرا بفرمودۀ خداى تعالى پناه نمى‌برد« وَ أُفَوِّضُ‌ أَمْرِي إِلَى اَللّٰهِ‌ إِنَّ‌ اَللّٰهَ‌ بَصِيرٌ بِالْعِبٰادِ »:كار خود را بخدا واگذار ميكنيم كه خداوند بحال بندگان بينا است)زيرا شنيدم خداى بزرگ و پاك بدنبالش مى‌فرمايد خداوند او را از بديهائى كه در بارۀ او بحيله انجام داده بودند نگه داشت.
(۴) و در شگفتم از كسى كه خواستار دنيا و آرايش آن است چرا پناهنده نميشود بفرمايش خداى تبارك و تعالى(« مٰا شٰاءَ اَللّٰهُ‌ لاٰ قُوَّةَ‌ إِلاّٰ بِاللّٰهِ‌ »)(آنچه خدا خواست همان است و نيروئى جز به يارى خداوند نيست)زيرا شنيدم خداى عز اسمه بدنبال آن ميفرمايد اگر چه مرا در مال و فرزند از خودت كمتر مى‌بينى ولى اميد هست كه پروردگار من بهتر از باغ تو مرا نصيب فرمايد (و كلمۀ:عسى در اين آيه بمعناى اميد تنها نيست بلكه بمعناى اثبات و تحقق يافتن است).
من لا يحضره الفقيه، ج‏۴، ص: ۳۹۲؛
الأمالي( للصدوق)، ص: ۶؛
الخصال، ج‏۱، ص: ۲۱۸.


کلیه حقوق مادی و معنوی این پورتال محفوظ و متعلق به حجت الاسلام و المسلمین سید محمدحسن بنی هاشمی خمینی میباشد.

طراحی و پیاده سازی: FARTECH/فرتک - فکور رایانه توسعه کویر -