انهار
انهار
امکانات سایت
مطالب خواندنی

(۴۵۶) ارتباط با آقا امام زمان (علیه السلام)

بزرگ نمایی کوچک نمایی
بِـسْـمِ اللهِ الـرَّحْمَنِ الـرَّحِيم
الــــــسَّـــــلاَمُ عَـــــلَـــــى
مَـهْدِيِّ الْأُمَـمِ وَ جَـامِـعِ الْـكَـلِم
وَٱلسَّلَامُ عَلی عِبادِالله
ارتباط با آقا امام زمان (علیه السلام)
     
ارتباط با آقا امام زمان عجل‌الله‌تعالی‌فرجه فقط یک احساس قلبی ساده نیست، بلکه یک سلوک مستمر اخلاقی، عبادی و ولایی است. بزرگان فرموده‌اند: راه امام، از اصلاح نفس می‌گذرد.
من پاسخ را در دو بخش می‌آورم:
{۱} چگونه با حضرت ارتباط برقرار کنیم
{۲} چگونه دل مبارکشان را از خود راضی کنیم
{۳} چگونه ارتباط با امام زمان علیه‌السلام برقرار کنیم؟
۱. معرفتِ امام (پایه همه چیز)
امام صادق علیه‌السلام فرمودند:
مَنْ مَاتَ وَ لَمْ يَعْرِفْ إِمَامَ زَمَانِهِ مَاتَ مِيتَةً جَاهِلِيَّةً.
ارتباط واقعی، از شناخت جایگاه امام آغاز می‌شود:
او حجت زنده خدا است
ناظر بر اعمال ماست
پدر مهربان امت است
واسطه فیض الهی است
هرچه شناخت عمیق‌تر شود، رابطه طبیعی‌تر و صمیمی‌تر می‌گردد.
۲. حضور قلبی و گفت‌وگوی صمیمانه
امام زمان منتظر الفاظ ادیبانه نیست؛
او دل صادق می‌خواهد.
با حضرت حرف بزنید؛
ساده، خودمانی، حتی با اشک
دردها، لغزش‌ها، امیدها را بگویید
روزی چند دقیقه بگویید:
آقاجان! مراقبم باشید… گم نشوم…
بزرگان فرموده‌اند: اگر صد بار نام حضرت را با توجه بگویی، یک بار نگاه می‌کنند.
۳. استمرار در یاد حضرت
دعای عهد (حتی هفته‌ای یک‌بار)
سلام روزانه:
«السلام علیک یا بقیة‌الله»
صدقه دادن به نیت سلامتی حضرت
یاد حضرت قبل از خواب
امام زمان، دوستِ وفادارِ مداومت است نه عاشقِ مقطعی.
{۲} چگونه دل مبارکشان را از خود راضی کنیم
۱. ترک گناه؛ مهم‌ترین شرط رضایت
در توقیع شریف آمده است:
«آنچه ما را از شیعیانمان دور می‌کند، اعمالی است که از آنان به ما می‌رسد و ما آن را نمی‌پسندیم»
هر گناه، پرده‌ای میان ما و حضرت است؛
به‌خصوص:
غیبت
دروغ
بی‌توجهی به نماز
حق‌الناس
نگاه و لقمه حرام
امام زمان از شیعه‌ای که نماز را سبک می‌شمارد، رنجیده است.
۲. انجام واجبات با نیت خوشحال کردن حضرت
حتی اگر حال عبادت نداریم، بگوییم:
آقاجان! این نماز را برای دل شما می‌خوانم
یک نماز با نیت ولایی، از صد عبادت بی‌توجه برتر است.
۳. اصلاح اخلاق؛ شیعه خوش‌رفتار
امام صادق علیه‌السلام فرمودند:
«کُونُوا لَنَا زَيْناً وَلَا تَكُونُوا عَلَيْنَا شَيْناً»
صبر
حلم
خوش‌خلقی
صداقت
گذشت
هر اخلاق نیک، تبلیغ عملی امام زمان است.
۴. خدمت به بندگان خدا
دل امام زمان، با بندگان خدا پیوند خورده است:
کمک به نیازمند
دلجویی از مؤمن
اصلاح اختلاف‌ها
احترام به پدر و مادر
هر اشکی که از چشم مؤمنی پاک شود، لبخندی است بر دل حضرت.
۵. انتظار فعال، نه منفعل
انتظار یعنی:
آمادگی اخلاقی
آمادگی ایمانی
مسئولیت‌پذیری
خودسازی
امام زمان منتظر یار آماده است، نه تماشاگر.
جمع‌بندی کوتاه
اگر بخواهم در یک جمله بگویم:
امام زمان را با زبان نمی‌شود راضی کرد؛ با «سبک زندگی» می‌شود
و بشارت آخر اینکه
اگر تو صادقانه در مسیر اصلاح خودت باشی، حتی اگر زمین بخوری، حضرت دستت را رها نمی‌کند.
ختم قرآن برای سلامتی آقا امام زمان (علیه السلام)
«ختم قرآن برای سلامتی امام زمان علیه‌السلام» فقط یک عمل مستحب لفظی نیست، بلکه دارای آثار وضعی عمیق روحی، اخلاقی و حتی اجتماعی است. بزرگان اخلاق تصریح کرده‌اند که بعضی اعمال، اثر تکوینی و وضعی دارند؛ حتی فراتر از نیت و آگاهی ما.
در ادامه، آثار وضعی این عمل نورانی را به‌صورت منظم عرض می‌کنم:
تقویت پیوند ولایی با امام زمان علیه‌السلام
وقتی قرآن را به نیت سلامتی حضرت ختم می‌کنیم:
عملاً خود را در مدار ولایت قرار می‌دهیم
قلب، به‌تدریج با قلب ولیّ خدا هم‌نوا می‌شود
«یاد امام» از حالت ذهنی به حضور قلبی پایدار تبدیل می‌شود
اثر وضعی:
حسّ تعلق واقعی به امام و کاهش غفلت نسبت به ایشان.
نورانیت قلب و رفع حجاب‌های معنوی
قرآن نور است و امام، مفسّر زنده قرآن.
وقتی این دو به هم پیوند می‌خورند:
قساوت قلب کم می‌شود
رغبت به گناه کاهش می‌یابد
دل، آمادگی پذیرش الهامات خیر پیدا می‌کند
اثر وضعی:
نازک شدن پرده‌های میان انسان و حجت خدا.
جلب نظر و عنایت خاص حضرت
امام زمان علیه‌السلام بی‌نیاز از اعمال ماست،
اما به محبت‌های صادقانه پاسخ می‌دهد.
ختم قرآن برای سلامتی حضرت یعنی:
من خودم را محتاج شما می‌دانم
شما را بر خودم مقدم می‌دارم
اثر وضعی:
نگاه ولایی حضرت به زندگی انسان؛
نه الزاماً به شکل رؤیا، بلکه به صورت هدایت‌های پنهان، حفظ از لغزش‌ها و گشایش‌های به‌موقع.
اصلاح تدریجی اخلاق و رفتار
بسیاری تجربه کرده‌اند:
بعد از ختم قرآن ولایی، زبان از غیبت می‌گریزد
تحمل انسان بالا می‌رود
نماز جان‌دارتر می‌شود
اثر وضعی:
قرآن، انسان را شبیه کسی می‌کند که برای او ختم شده است؛
و امام زمان، مظهر اخلاق قرآنی است.
امنیت معنوی و حفظ از بلاهای باطنی
بلا فقط بیماری و حادثه نیست؛
بزرگ‌ترین بلا، گم‌کردن مسیر حق است.
اثر وضعی ختم قرآن برای سلامتی حضرت:
حفظ ایمان در فتنه‌ها
نجات از لغزش‌های اعتقادی
آرامش قلب در تلاطم‌ها
شراکت در جریان انتظار
این ختم قرآن:
انتظار را از حالت احساسی خارج می‌کند
انسان را وارد عمل جمعی ولایی می‌سازد
حس مسئولیت نسبت به غیبت را زنده نگه می‌دارد
اثر وضعی:
قرار گرفتن در زمره منتظران فعال نه منفعل.
برکت در زندگی شخصی و خانوادگی
وقتی عمل، ولایی می‌شود:
خانه نورانی می‌شود
اختلاف‌ها آسان‌تر حل می‌شود
برکت در رزق و وقت پدید می‌آید
این‌ها وعده شخصی نیست؛
بلکه آثار طبیعی اتصال به «ولیّ فیض» است.
نکته بسیار مهم
سلامتی امام زمان علیه‌السلام به دعاهای ما وابسته نیست؛
اما دعا برای سلامتی حضرت، سلامت ما را تضمین می‌کند.
ما برای امام دعا نمی‌کنیم چون ایشان نیاز دارد؛
دعا می‌کنیم چون ما نیازمند اتصال به ایشان هستیم.
جمع‌بندی کوتاه
اثر وضعی ختم قرآن برای سلامتی امام زمان علیه‌السلام:
«تبدیل قرآن‌خوانی به ولایت‌مداری،
و تبدیل انتظار به خودسازی»
پایگاه اینترنتی انهار
 

تاریخ به روزرسانی: دوشنبه, ۸ دی ۱۴۰۴
  

 
پاسخ به احکام شرعی
 
موتور جستجوی سایت

تابلو اعلانات
  




پیوندها

حدیث روز
بِسْمِ اللهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيم
الـــــسَّـــــلاَمُ عَـــــلَـــــى
مَهْدِيِّ الْأمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم
وَٱلسَّلَامُ عَلی عِبادِالله
چهار پناهگاه در قرآن
   
أَبَانُ بْنُ عُثْمَانَ وَ هِشَامُ بْنُ سَالِمٍ وَ مُحَمَّدُ بْنُ حُمْرَانَ عَنِ الصَّادِقِ (علیه السلام) قَالَ:
عَجِبْتُ لِمَنْ فَزِعَ مِنْ أَرْبَعٍ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى أَرْبَعٍ
{۱} عَجِبْتُ لِمَنْ خَافَ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَكِيلُ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا فَانْقَلَبُوا بِنِعْمَةٍ مِنَ اللَّهِ وَ فَضْلٍ لَمْ يَمْسَسْهُمْ سُوءٌ
{۲} وَ عَجِبْتُ لِمَنِ اغْتَمَّ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- لا إِلهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحانَكَ إِنِّي كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِينَ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- وَ نَجَّيْناهُ مِنَ الْغَمِّ وَ كَذلِكَ نُنْجِي الْمُؤْمِنِينَ
{۳} وَ عَجِبْتُ لِمَنْ مُكِرَ بِهِ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- وَ أُفَوِّضُ أَمْرِي إِلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصِيرٌ بِالْعِبادِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- فَوَقاهُ اللَّهُ سَيِّئاتِ ما مَكَرُوا
{۴} وَ عَجِبْتُ لِمَنْ أَرَادَ الدُّنْيَا وَ زِينَتَهَا كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- ما شاءَ اللَّهُ لا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- إِنْ تَرَنِ أَنَا أَقَلَّ مِنْكَ مالًا وَ وَلَداً. فَعَسى‏ رَبِّي أَنْ يُؤْتِيَنِ خَيْراً مِنْ جَنَّتِكَ وَ عَسَى مُوجِبَةٌ
    
آقا امام صادق (عليه السّلام) فرمود: در شگفتم از كسى كه از چهار چيز مى‌هراسد چرا به چهار چيز پناهنده نميشود:
{۱} شگفتم از آنكه ميترسد چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل «حَسْبُنَا اَللّٰهُ‌ وَ نِعْمَ‌ اَلْوَكِيلُ‌» خداوند ما را بس است و چه وكيل خوبى است؛ زيرا شنيدم خداى جل جلاله بدنبال آن ميفرمايد:بواسطۀ نعمت و فضلى كه از طرف خداوند شامل حالشان گرديد باز گشتند و هيچ بدى بآنان نرسيد.
{۲} و شگفتم در كسى كه اندوهناك است چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل: «لاٰ إِلٰهَ‌ إِلاّٰ أَنْتَ‌ سُبْحٰانَكَ‌ إِنِّي كُنْتُ‌ مِنَ‌ اَلظّٰالِمِينَ‌» زيرا شنيدم خداى عز و جل بدنبال آن ميفرمايد در خواستش را برآورديم و از اندوه نجاتش داديم و مؤمنين را هم چنين ميرهانيم.
{۳} و در شگفتم از كسى كه حيله‌اى در بارۀ او بكار رفته چرا بفرمودۀ خداى تعالى پناه نمى‌برد«وَ أُفَوِّضُ‌ أَمْرِي إِلَى اَللّٰهِ‌ إِنَّ‌ اَللّٰهَ‌ بَصِيرٌ بِالْعِبٰادِ» كار خود را بخدا واگذار ميكنيم كه خداوند بحال بندگان بينا است؛ زيرا شنيدم خداى بزرگ و پاك بدنبالش مى‌فرمايد خداوند او را از بديهائى كه در بارۀ او بحيله انجام داده بودند نگه داشت.
{۴} و در شگفتم از كسى كه خواستار دنيا و آرايش آن است چرا پناهنده نميشود بفرمايش خداى تبارك و تعالى «مٰا شٰاءَ اَللّٰهُ‌ لاٰ قُوَّةَ‌ إِلاّٰ بِاللّٰهِ‌» آنچه خدا خواست همان است و نيروئى جز به يارى خداوند نيست.
زيرا شنيدم خداى عزّ اسمه بدنبال آن ميفرمايد اگر چه مرا در مال و فرزند از خودت كمتر مى‌بينى ولى اميد هست كه پروردگار من بهتر از باغ تو مرا نصيب فرمايد. (و كلمۀ: عسى در اين آيه بمعناى اميد تنها نيست بلكه بمعناى اثبات و تحقق يافتن است).
من لا يحضره الفقيه، ج‏۴، ص: ۳۹۲؛
الأمالي( للصدوق)، ص: ۶؛
الخصال، ج‏۱، ص: ۲۱۸.

کلیه حقوق مادی و معنوی این پورتال محفوظ و متعلق به حجت الاسلام و المسلمین سید محمدحسن بنی هاشمی خمینی میباشد.

طراحی و پیاده سازی: FARTECH/فرتک - فکور رایانه توسعه کویر -