انهار
انهار
مطالب خواندنی

(۴۵۳) عوامل رسيدن به خير دنيا و آخرت

بزرگ نمایی کوچک نمایی
بِسْمِ اللهِ الرَّحْمَـنِ الرَّحِـيـم
الـــــسَّـــــلاَمُ عَـــــلَـــــى
مَهْدِيِّ الْأمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم
عوامل رسيدن به خير دنيا و آخرت
     
قال رسول الله (صلی الله علیه و آله و سلّم): مَن أَصْلَحَ ما بَیْنَهُ وَ بَیْنَ اللهِ أَصْلَحَ اللهُ ما بَیْنَهُ وَ بَیْنَ النّاسِ، وَ مَن أَصْلَحَ أَمْرَ آخِرَتِهِ أَصْلَحَ اللهُ لَهُ أَمْرَ دُنْیاهُ.
هر کس رابطه‌اش را با خدا اصلاح کند، خدا رابطه‌اش را با مردم اصلاح می‌کند؛ و هر کس کار آخرتش را آباد کند، خدا کار دنیایش را سامان می‌دهد.
نهج الفصاحه، ح ۲۷۷۳.
قال أمیرالمؤمنین علی (علیه السلم): مَن عَمِلَ لِآخِرَتِهِ كَفاهُ اللهُ أَمْرَ دُنْياهُ.
هر کس برای آخرتش کار کند، خدا کار دنیایش را کفایت می‌کند.
غررالحکم، ح ۸۹۴۷.
قال رسول الله (صلی الله علیه و آله و سلّم): أربَعٌ مَن اُعْطِيَهُنَّ فَقَد اُعْطِيَ خَيرَ الدُّنيا والآخِرَةِ : بَدنا صابِرا ، ولِسانا ذاكِرا ، وقَلْبا شاكِرا ، وزَوْجَةً صالِحَةً.
چهار چيز است كه به هركس داده شود خير دنيا وآخرت به او داده شده است : بدن شكيبا، زبان گويا به ذكر خدا ، دل سپاسگزار، و همسر شايسته .
الجعفريّات، ۲۳۰ . وسائل الشيعة: ۱۴/۲۳/۸.
قال أمیرالمؤمنین علی (علیه السلم): جُمِعَ خَيرُ الدُّنيا والآخِرَةِ فيكِتْمانِ السِّرِّ ومُصادَقَةِ الأخْيارِ.
خوبى دنيا و آخرت در رازدارى و دوستى با نيكوكاران گرد آمده است.
بحار الأنوار : ۷۴/۱۷۸/۱۷.
قال أمیرالمؤمنین علی (علیه السلم): ثلاثٌ مَن كُنَّ فيهِ فَقَد رُزِقَ خَيرَ الدُّنيا والآخِرَةِ ، هُنَّ : الرِّضا بالقَضاءِ ، والصّبرُ على البَلاءِ ، والشُّكْرُ في الرَّخاءِ .
سه چيز است كه هر كس داشته باشد خير دنيا و آخرت روزيش شده است . آن سه چيز عبارتند از : راضى بودن به قضاى الهى ، صبر كردن بر بلا و گرفتارى، و شكر كردن در هنگام آسايش و رفاه .
غرر الحكم : ۹۶۷۰.
قال أمیرالمؤمنین علی (علیه السلم): ما أعطى اللّه ُ سُبحانَهُ العَبدَ شيئا مِن خَيرِ الدُّنيا والآخِرَةِ إلّا بحُسْنِ خُلقِهِ وحُسنِ نِيَّتِهِ.
خداى سبحان چيزى از خير دنياو آخرت را به بنده اى نداد مگر به سبب خوشخويى و نيت پاك او .
غرر الحكم : ۹۶۷۰.
قال أمیرالمؤمنین علی (علیه السلم): أربَعٌ مَن اُعْطِيَهُنَّ فَقَد اُعْطِيَ خَيرَ الدُّنيا والآخِرَة : صِدقُ حَديثٍ ، وأداءُ أمانَةٍ ، وعِفَّةُ بَطْنٍ ، وحُسنُ خُلقٍ .
چهار چيز است كه به هر كس داده شود خير دنيا و آخرت به او داده شده است: راستگويى ، امانتدارى ، عفت شكم، و خوشخويى.
غرر الحكم : ۲۱۴۲.
قال الصادق (علیه السلام): حُسْنُ الخُلْقِ يَزيدُ في الرِّزقِ، وَ يُنْسِئُ في الأجَلِ، وَ يَجْلِبُ مَحَبَّةَ اللهِ وَ خَيْرَ الدُّنْيا وَ الآخِرَة.
خوش‌اخلاقی روزی را زیاد می‌کند، عمر را طولانی می‌کند، محبت خدا را به دنبال می‌آورد، و خیر دنیا و آخرت را برای انسان جمع می‌کند.
الكافي، ج ۲، ص ۹۹ ۶.

تاریخ به روزرسانی: جمعه, ۲۱ آذر ۱۴۰۴

  

 
پاسخ به احکام شرعی
 
موتور جستجوی سایت

تابلو اعلانات
  



پیوندها

حدیث روز
بِسْمِ اللهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيم
الـــــسَّـــــلاَمُ عَـــــلَـــــى
مَهْدِيِّ الْأمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم
وَٱلسَّلَامُ عَلی عِبادِالله
چهار پناهگاه در قرآن
   
أَبَانُ بْنُ عُثْمَانَ وَ هِشَامُ بْنُ سَالِمٍ وَ مُحَمَّدُ بْنُ حُمْرَانَ عَنِ الصَّادِقِ (علیه السلام) قَالَ:
عَجِبْتُ لِمَنْ فَزِعَ مِنْ أَرْبَعٍ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى أَرْبَعٍ
{۱} عَجِبْتُ لِمَنْ خَافَ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَكِيلُ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا فَانْقَلَبُوا بِنِعْمَةٍ مِنَ اللَّهِ وَ فَضْلٍ لَمْ يَمْسَسْهُمْ سُوءٌ
{۲} وَ عَجِبْتُ لِمَنِ اغْتَمَّ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- لا إِلهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحانَكَ إِنِّي كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِينَ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- وَ نَجَّيْناهُ مِنَ الْغَمِّ وَ كَذلِكَ نُنْجِي الْمُؤْمِنِينَ
{۳} وَ عَجِبْتُ لِمَنْ مُكِرَ بِهِ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- وَ أُفَوِّضُ أَمْرِي إِلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصِيرٌ بِالْعِبادِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- فَوَقاهُ اللَّهُ سَيِّئاتِ ما مَكَرُوا
{۴} وَ عَجِبْتُ لِمَنْ أَرَادَ الدُّنْيَا وَ زِينَتَهَا كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- ما شاءَ اللَّهُ لا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- إِنْ تَرَنِ أَنَا أَقَلَّ مِنْكَ مالًا وَ وَلَداً. فَعَسى‏ رَبِّي أَنْ يُؤْتِيَنِ خَيْراً مِنْ جَنَّتِكَ وَ عَسَى مُوجِبَةٌ
    
آقا امام صادق (عليه السّلام) فرمود: در شگفتم از كسى كه از چهار چيز مى‌هراسد چرا به چهار چيز پناهنده نميشود:
{۱} شگفتم از آنكه ميترسد چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل «حَسْبُنَا اَللّٰهُ‌ وَ نِعْمَ‌ اَلْوَكِيلُ‌» خداوند ما را بس است و چه وكيل خوبى است؛ زيرا شنيدم خداى جل جلاله بدنبال آن ميفرمايد:بواسطۀ نعمت و فضلى كه از طرف خداوند شامل حالشان گرديد باز گشتند و هيچ بدى بآنان نرسيد.
{۲} و شگفتم در كسى كه اندوهناك است چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل: «لاٰ إِلٰهَ‌ إِلاّٰ أَنْتَ‌ سُبْحٰانَكَ‌ إِنِّي كُنْتُ‌ مِنَ‌ اَلظّٰالِمِينَ‌» زيرا شنيدم خداى عز و جل بدنبال آن ميفرمايد در خواستش را برآورديم و از اندوه نجاتش داديم و مؤمنين را هم چنين ميرهانيم.
{۳} و در شگفتم از كسى كه حيله‌اى در بارۀ او بكار رفته چرا بفرمودۀ خداى تعالى پناه نمى‌برد«وَ أُفَوِّضُ‌ أَمْرِي إِلَى اَللّٰهِ‌ إِنَّ‌ اَللّٰهَ‌ بَصِيرٌ بِالْعِبٰادِ» كار خود را بخدا واگذار ميكنيم كه خداوند بحال بندگان بينا است؛ زيرا شنيدم خداى بزرگ و پاك بدنبالش مى‌فرمايد خداوند او را از بديهائى كه در بارۀ او بحيله انجام داده بودند نگه داشت.
{۴} و در شگفتم از كسى كه خواستار دنيا و آرايش آن است چرا پناهنده نميشود بفرمايش خداى تبارك و تعالى «مٰا شٰاءَ اَللّٰهُ‌ لاٰ قُوَّةَ‌ إِلاّٰ بِاللّٰهِ‌» آنچه خدا خواست همان است و نيروئى جز به يارى خداوند نيست.
زيرا شنيدم خداى عزّ اسمه بدنبال آن ميفرمايد اگر چه مرا در مال و فرزند از خودت كمتر مى‌بينى ولى اميد هست كه پروردگار من بهتر از باغ تو مرا نصيب فرمايد. (و كلمۀ: عسى در اين آيه بمعناى اميد تنها نيست بلكه بمعناى اثبات و تحقق يافتن است).
من لا يحضره الفقيه، ج‏۴، ص: ۳۹۲؛
الأمالي( للصدوق)، ص: ۶؛
الخصال، ج‏۱، ص: ۲۱۸.


کلیه حقوق مادی و معنوی این پورتال محفوظ و متعلق به حجت الاسلام و المسلمین سید محمدحسن بنی هاشمی خمینی میباشد.

طراحی و پیاده سازی: FARTECH/فرتک - فکور رایانه توسعه کویر -