انهار
انهار
مطالب خواندنی

در باره توبه و استغفار مرجع تقلید: حضرت آیت الله العظمی امام خامنه ای(مدّظلّه)

بزرگ نمایی کوچک نمایی
سوال سلام دختری ۲۵ ساله هستم، توی ۷سالگی از روی حسادت جایزه دوستم برداشتم اما خب لو رفتمو و پس دادم، توی ۱۲سالگی برای یک دختری ک خیلی اذیتم میکرد تهمت دزدی زدم ک ابروش بره بازم لو رفتم، توی رابطه با جنس مخالف رفتم و نامحرمی را رعایت نکردم اما بعدش پیشمون شدم و اومدم بیرون، گاهی بازم وسوسه میشم اما اول راه راهمو برمیگردنم، هرماه ب بهزیستی کمک میکنم، ماه رمضون ها خیرات میکنم، تابستون ها پک های تحصیلی درست میکنم برای یک مدرسه، اما ب گذشته ام ک فکر میکنم و گناه هایی ک کردم از خودم خجالت میکشم بیشتر از خدا، از خودم بدم میادش، شرمسار میشم بیخواب میشم، حتی دیگه سمت قران و خدا هم نمیرم میگم منکا فاتخه خوندم ب نفسم، چجوری جبران کنم، چجوری جلوی این نفسمو بگیرم، چیکار کنم منو ببخشن، من ب اون ادما دسترسی ندارم، اما میترسم یک روز همه ی کارهای بدم برای همه فاش بشه و بفهمن من چ دختر بی خودیم، از خودم چندشم میشه چیکار باید بکنم؟
مرجع تقلید: حضرت آیت الله العظمی خامنه ای(مدظله)

جواب:بِسْمِ اللهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيم
السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم
وَٱلسَّلَامُ عَلی عِبادِالله
با تشکر از اعتمادتان به سایت انهار
دخترم
خداوند را شکرگزار باشید که دارای نفس لوّامه هستید و نسبت به گذشته خود شرمنده و پشیمان هستید و البته انسان هر گناهی را که انجام دهد و در هر مرحله و شدتی هم که باشد اما رحمت خدا بزرگتر از گناهان شما و گناهان خلایق آدم هست بنابراین بزرگترین گناهی که انسان ممکن است انجام دهد ناامیدی از رحمت خدا هست.
امیدواری به بخشش خداوند کریم موهبتی الهی است که به انسان‌ها داده شده تا هیچ گاه از تلاش برای توبه و استغفار باز نایستند و با قوت بیشتری مسیر زندگانی را به سمت خدا باز کنند. و در مقابل، نا امیدی ناشی از وسوسه‌های شیطانی است که در دل رسوخ می‌کند به گونه‌ای که انسان را از تلاش برای توبه باز دارد.
در رابطه با بحث «بزرگ ترین گناه نا امیدی است» آنچه که مسلم است نسبت به رحمت الهی است.
آقا امام صادق (علیه السلام) در این زمینه می فرمایند:
إِنَّ مِنْ أَكْبَرِ الْكَبَائِرِ عِنْدَ اللَّهِ الْيَأْسَ مِنْ رَوْحِ اللَّهِ وَ الْقُنُوطَ مِنْ رَحْمَةِ اللَّه‏.
به درستی که از بزرگ‌ترین گناهان کبیره نزد خدا، یأس و ناامیدی از رحمت خداست.

مرآة العقول في شرح أخبار آل الرسول‏، ج۱۲،ص۳۳۴.

یکی از عباراتی که آموزه های دینی در این زمینه به آن پرداخته اند، واژه «قنوط» است:
الف: قُلْ يا عِبادِيَ الَّذينَ أَسْرَفُوا عَلى‏ أَنْفُسِهِمْ لا تَقْنَطُوا مِنْ رَحْمَةِ اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ يَغْفِرُ الذُّنُوبَ جَميعاً إِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحيمُ.

(اى رسول رحمت) بدان بندگانم كه (به عصيان) اسراف بر نفس خود كردند بگو: هرگز از رحمت (نامنتهاى) خدا نا اميد مباشيد، البته خدا همه گناهان را (چون توبه كنيد) خواهد بخشيد، كه او خدايى بسيار آمرزنده و مهربان است‏.

سوره زمر آیه ۵۳.

بـــ: آقا امام صادق (علیه السلام) می فرمایند:

إِنَّ مِنْ أَكْبَرِ الْكَبَائِرِ عِنْدَ اللَّهِ الْيَأْسَ مِنْ رَوْحِ اللَّهِ وَ الْقُنُوطَ مِنْ رَحْمَةِ اللَّهِ.
به درستی که از بزرگ‌ترین گناهان کبیره نزد خدا، یأس و ناامیدی از رحمت خداست.

الكافی، ج۲،ص۵۴۵.‏

قنوط» نومیدی از رحمت الهی است که در قلب رسوخ نموده و قباحت آن کم شده است؛ و در بیان فرق «یأس» و «قنوط» چنین فرموده اند که «قنوط» اخص است، زیرا «یأس» تنها نومیدی قلب است، هرگاه این نومیدی شدید شود به طوری که به ظاهر هم سرایت نماید و از کلماتش نومیدی تراوش کند که اگر شخص باهوش او را ملاقات نماید، آثار ناامیدی را از ظاهرش درک می کند، این حال، «قنوط» نامیده می شود، پس «قانط» کسی است که آثار نومیدی از کلماتش هویدا باشد.

گناهان کبیره، ج۱،ص۸۹.

با توجه به توضیحات ذکر شده، روایاتی که بزرگ ترین گناه را نا امیدی معرفی نموده مطلق نیست، بلکه مقید و با متعلق آن «الیأس من روح الله» یعنی «ناامیدی از رحمت خدا» ذکر شده است. این ناامیدی از رحمت خدا، مصداق سوء ظن داشتن به خداست.
پیامبر گرامی اسلام (صلی الله علیه و آله و سلم) در حدیثی فرمودند:

أَکبَرُ اَلکَبَائِر سُوءُ اَلظَنّّ بِالله.
بزرگ‌ترین گناه کبیره، بدگمانی به خداست.

نهج الفصاحة ،ص۲۳۶.

واژه «قنوط» نیز که هم افق با واژه «یأس» است، با توجه به بیانات دینی مطرح شده، مقید و گناه بودن آن ناظر به ناامیدی از رحمت خدا می باشد.
وجه گناه بودن آن هم این است که لازمه نا امیدی از رحمت خدا، نسبت دادن جهل، عجز و بخل به حق تعالی می باشد.
البته توضیحات مذکور به این معنا نیست که ناامیدی در کارها و مشکلات دیگر زندگی امر جایزی است، بلکه در چنین مواقع بحرانی انسان باید با دعا، توسل، تلاش و پشتکار و مراجعه به متخصص و مشاور، سعی نماید تا مشکل دخترم راجع به آنچه که حق الناس به گردنتان هست می‌توانید صاحبانش را پیدا کنید و بگویید کسی این پول را داده که به شما بدهم لازم نیست بگویید این پول چی هست و روزی خودم از شما برداشتم.
اگر هم آنها را نمی‌شناسید به نیابت از طرف آنها به فقیر صدقه بدهید.
و سعی کنید گذشته خود را با توبه و استغفار و عبادت جبران کنید.
آغوش رحمت الهی همیشه به روی همه ما گناهکاران باز است. والله عالم.
زمان دریافت سؤال دوشنبه ۱۰ آذر ۱۴۰۴ ساعت ۲۳:۳۲
زمان پـــاسخ سؤال چهارشنبه ۱۲ آذر ۱۴۰۴ ساعت ۱۲:۲۳
اَللّهُمَّ‌‌عَجِّل‌‌لِوَلیِّکَ‌الفَرَجَ‌‌وَالْعافِیَة وَالنَّصْرَ
اَللّهُمَ صَلَّ عَلی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّد وَ عَجِّل فَرَجَهُم
وَ اَهلِک وَ الْعَنْ أعْدائَهُم أجْمَعِین.



تاریخ به روزرسانی: چهارشنبه, ۱۲ آذر ۱۴۰۴

  

 
پاسخ به احکام شرعی
 
موتور جستجوی سایت

تابلو اعلانات
  



پیوندها

حدیث روز
بِسْمِ اللهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيم
الـــــسَّـــــلاَمُ عَـــــلَـــــى
مَهْدِيِّ الْأمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم
وَٱلسَّلَامُ عَلی عِبادِالله
چهار پناهگاه در قرآن
   
أَبَانُ بْنُ عُثْمَانَ وَ هِشَامُ بْنُ سَالِمٍ وَ مُحَمَّدُ بْنُ حُمْرَانَ عَنِ الصَّادِقِ (علیه السلام) قَالَ:
عَجِبْتُ لِمَنْ فَزِعَ مِنْ أَرْبَعٍ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى أَرْبَعٍ
{۱} عَجِبْتُ لِمَنْ خَافَ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَكِيلُ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا فَانْقَلَبُوا بِنِعْمَةٍ مِنَ اللَّهِ وَ فَضْلٍ لَمْ يَمْسَسْهُمْ سُوءٌ
{۲} وَ عَجِبْتُ لِمَنِ اغْتَمَّ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- لا إِلهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحانَكَ إِنِّي كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِينَ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- وَ نَجَّيْناهُ مِنَ الْغَمِّ وَ كَذلِكَ نُنْجِي الْمُؤْمِنِينَ
{۳} وَ عَجِبْتُ لِمَنْ مُكِرَ بِهِ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- وَ أُفَوِّضُ أَمْرِي إِلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصِيرٌ بِالْعِبادِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- فَوَقاهُ اللَّهُ سَيِّئاتِ ما مَكَرُوا
{۴} وَ عَجِبْتُ لِمَنْ أَرَادَ الدُّنْيَا وَ زِينَتَهَا كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- ما شاءَ اللَّهُ لا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- إِنْ تَرَنِ أَنَا أَقَلَّ مِنْكَ مالًا وَ وَلَداً. فَعَسى‏ رَبِّي أَنْ يُؤْتِيَنِ خَيْراً مِنْ جَنَّتِكَ وَ عَسَى مُوجِبَةٌ
    
آقا امام صادق (عليه السّلام) فرمود: در شگفتم از كسى كه از چهار چيز مى‌هراسد چرا به چهار چيز پناهنده نميشود:
{۱} شگفتم از آنكه ميترسد چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل «حَسْبُنَا اَللّٰهُ‌ وَ نِعْمَ‌ اَلْوَكِيلُ‌» خداوند ما را بس است و چه وكيل خوبى است؛ زيرا شنيدم خداى جل جلاله بدنبال آن ميفرمايد:بواسطۀ نعمت و فضلى كه از طرف خداوند شامل حالشان گرديد باز گشتند و هيچ بدى بآنان نرسيد.
{۲} و شگفتم در كسى كه اندوهناك است چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل: «لاٰ إِلٰهَ‌ إِلاّٰ أَنْتَ‌ سُبْحٰانَكَ‌ إِنِّي كُنْتُ‌ مِنَ‌ اَلظّٰالِمِينَ‌» زيرا شنيدم خداى عز و جل بدنبال آن ميفرمايد در خواستش را برآورديم و از اندوه نجاتش داديم و مؤمنين را هم چنين ميرهانيم.
{۳} و در شگفتم از كسى كه حيله‌اى در بارۀ او بكار رفته چرا بفرمودۀ خداى تعالى پناه نمى‌برد«وَ أُفَوِّضُ‌ أَمْرِي إِلَى اَللّٰهِ‌ إِنَّ‌ اَللّٰهَ‌ بَصِيرٌ بِالْعِبٰادِ» كار خود را بخدا واگذار ميكنيم كه خداوند بحال بندگان بينا است؛ زيرا شنيدم خداى بزرگ و پاك بدنبالش مى‌فرمايد خداوند او را از بديهائى كه در بارۀ او بحيله انجام داده بودند نگه داشت.
{۴} و در شگفتم از كسى كه خواستار دنيا و آرايش آن است چرا پناهنده نميشود بفرمايش خداى تبارك و تعالى «مٰا شٰاءَ اَللّٰهُ‌ لاٰ قُوَّةَ‌ إِلاّٰ بِاللّٰهِ‌» آنچه خدا خواست همان است و نيروئى جز به يارى خداوند نيست.
زيرا شنيدم خداى عزّ اسمه بدنبال آن ميفرمايد اگر چه مرا در مال و فرزند از خودت كمتر مى‌بينى ولى اميد هست كه پروردگار من بهتر از باغ تو مرا نصيب فرمايد. (و كلمۀ: عسى در اين آيه بمعناى اميد تنها نيست بلكه بمعناى اثبات و تحقق يافتن است).
من لا يحضره الفقيه، ج‏۴، ص: ۳۹۲؛
الأمالي( للصدوق)، ص: ۶؛
الخصال، ج‏۱، ص: ۲۱۸.


کلیه حقوق مادی و معنوی این پورتال محفوظ و متعلق به حجت الاسلام و المسلمین سید محمدحسن بنی هاشمی خمینی میباشد.

طراحی و پیاده سازی: FARTECH/فرتک - فکور رایانه توسعه کویر -