انهار
انهار
امکانات سایت
مطالب خواندنی

(۴۱۶) حکم جوشیدن آبغوره

بزرگ نمایی کوچک نمایی
بِسْمِ اللهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيم
الـــــسَّـــــلاَمُ عَـــــلَـــــى
مَهْدِيِّ الْمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم
وَٱلسَّلَامُ عَلی عِبادِالله
حکم جوشیدن آبغوره
     
آبغوره، عصاره غوره (انگور نارس)، یکی از چاشنی های محبوب در آشپزی ایرانی است که به دلیل طعم ترش و خواص متعدد، در تهیه غذاها و ترشیجات کاربرد فراوانی دارد. با این حال، پرسش هایی درباره حکم شرعی جوشاندن آبغوره، به ویژه در مواردی که ممکن است چند دانه انگور در میان غوره ها باشد یا نمک به آن اضافه نشود، مطرح شده است. همچنین، برخی افراد به دنبال فهم دقیق نظر مراجع عظام تقلید (حفظهم الله) و نیز آیةالله العظمی امام خامنه ای (مدّظلّه)، در این زمینه هستند.
     
جوشاندن آبغوره چه حکمی دارد؟
طبق نظر مراجع عظام تقلید (حفظهم الله) و نیز آیةالله العظمی امام خامنه ای (مدّظلّه)، جوشاندن آبغوره (شیرین نشده) به خودی خود اشکالی ندارد و خوردن آن حلال است. غوره، چون هنوز شیرین نشده، در حکم انگور نیست و بنابراین، قوانین مربوط به آب انگور بر آن صدق نمیکند.
بر اساس فتاوای موجود، اگر آبغوره خالص باشد و اثری از شیرینی در آن نباشد، جوشاندن آن نه باعث نجس شدن میشود و نه خوردن آن حرام است. حتی اگر در خوشه های غوره چند دانه انگور وجود داشته باشد، به شرطی که عصاره نهایی شیرین نباشد و به آن آبغوره گفته شود، جوشاندن آن اشکالی ندارد.
فتوای آیةالله العظمی امام خامنه ای (مدّظلّه) در این مورد
حضرت آیةالله العظمی امام خامنه ای (مدّظلّه) در این باره فرموده اند:
«اگر در میان خوشه های غوره، دانه هایی از انگور باشد و آب همه آنها گرفته شود، چنانچه به آن آبغوره گفته شود، با جوشیدن نجس یا حرام نمیشود».
این نظر با فتاوای دیگر مراجع، مانند آیات عظام: سیستانی و مکارم شیرازی؛ همخوانی دارد که تاکید دارند اگر آبغوره به دلیل وجود مقدار ناچیز انگور، همچنان در عرف به عنوان «آبغوره» شناخته شود، جوشاندن آن مشکلی ایجاد نمیکند.
جوشاندن آب انگور
در مقابل، جوشاندن آبغوره؛ جوشاندن آب انگور (عصیر عنبی) است که اگر بجوشد، خوردن آن حرام است، مگر اینکه دو سوم آن با حرارت کم شود. در این صورت، یک سوم باقیمانده حلال میشود.
البته باید دقت کرد که در تهیه آبغوره، غوره ها کاملا نارس باشند و مخلوطی از آب انگور در آن وجود نداشته باشد.
     
پایگاه اینترنتی انهار

تاریخ به روزرسانی: پنجشنبه, ۱۶ مرداد ۱۴۰۴
  

 
پاسخ به احکام شرعی
 
موتور جستجوی سایت

تابلو اعلانات
  





پیوندها

حدیث روز
بسم الله الرحمن الرحیم
چهار پناهگاه در قرآن
   
أَبَانُ بْنُ عُثْمَانَ وَ هِشَامُ بْنُ سَالِمٍ وَ مُحَمَّدُ بْنُ حُمْرَانَ عَنِ الصَّادِقِ (علیه السلام) قَالَ:
عَجِبْتُ لِمَنْ فَزِعَ مِنْ أَرْبَعٍ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى أَرْبَعٍ
(۱) عَجِبْتُ لِمَنْ خَافَ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَكِيلُ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا فَانْقَلَبُوا بِنِعْمَةٍ مِنَ اللَّهِ وَ فَضْلٍ لَمْ يَمْسَسْهُمْ سُوءٌ
(۲) وَ عَجِبْتُ لِمَنِ اغْتَمَّ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- لا إِلهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحانَكَ إِنِّي كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِينَ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- وَ نَجَّيْناهُ مِنَ الْغَمِّ وَ كَذلِكَ نُنْجِي الْمُؤْمِنِينَ
(۳) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ مُكِرَ بِهِ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- وَ أُفَوِّضُ أَمْرِي إِلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصِيرٌ بِالْعِبادِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- فَوَقاهُ اللَّهُ سَيِّئاتِ ما مَكَرُوا
(۴) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ أَرَادَ الدُّنْيَا وَ زِينَتَهَا كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- ما شاءَ اللَّهُ لا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- إِنْ تَرَنِ أَنَا أَقَلَّ مِنْكَ مالًا وَ وَلَداً. فَعَسى‏ رَبِّي أَنْ يُؤْتِيَنِ خَيْراً مِنْ جَنَّتِكَ وَ عَسَى مُوجِبَةٌ
    
آقا امام صادق (عليه السّلام) فرمود: در شگفتم از كسى كه از چهار چيز مى‌هراسد چرا بچهار چيز پناهنده نميشود:
(۱) شگفتم از آنكه ميترسد چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل« حَسْبُنَا اَللّٰهُ‌ وَ نِعْمَ‌ اَلْوَكِيلُ‌ » خداوند ما را بس است و چه وكيل خوبى است زيرا شنيدم خداى جل جلاله بدنبال آن ميفرمايد:بواسطۀ نعمت و فضلى كه از طرف خداوند شامل حالشان گرديد باز گشتند و هيچ بدى بآنان نرسيد.
(۲) و شگفتم در كسى كه اندوهناك است چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل:« لاٰ إِلٰهَ‌ إِلاّٰ أَنْتَ‌ سُبْحٰانَكَ‌ إِنِّي كُنْتُ‌ مِنَ‌ اَلظّٰالِمِينَ‌ » زيرا شنيدم خداى عز و جل بدنبال آن ميفرمايد در خواستش را برآورديم و از اندوه نجاتش داديم و مؤمنين را هم چنين ميرهانيم.
(۳) و در شگفتم از كسى كه حيله‌اى در بارۀ او بكار رفته چرا بفرمودۀ خداى تعالى پناه نمى‌برد« وَ أُفَوِّضُ‌ أَمْرِي إِلَى اَللّٰهِ‌ إِنَّ‌ اَللّٰهَ‌ بَصِيرٌ بِالْعِبٰادِ »:كار خود را بخدا واگذار ميكنيم كه خداوند بحال بندگان بينا است)زيرا شنيدم خداى بزرگ و پاك بدنبالش مى‌فرمايد خداوند او را از بديهائى كه در بارۀ او بحيله انجام داده بودند نگه داشت.
(۴) و در شگفتم از كسى كه خواستار دنيا و آرايش آن است چرا پناهنده نميشود بفرمايش خداى تبارك و تعالى(« مٰا شٰاءَ اَللّٰهُ‌ لاٰ قُوَّةَ‌ إِلاّٰ بِاللّٰهِ‌ »)(آنچه خدا خواست همان است و نيروئى جز به يارى خداوند نيست)زيرا شنيدم خداى عز اسمه بدنبال آن ميفرمايد اگر چه مرا در مال و فرزند از خودت كمتر مى‌بينى ولى اميد هست كه پروردگار من بهتر از باغ تو مرا نصيب فرمايد (و كلمۀ:عسى در اين آيه بمعناى اميد تنها نيست بلكه بمعناى اثبات و تحقق يافتن است).
من لا يحضره الفقيه، ج‏۴، ص: ۳۹۲؛
الأمالي( للصدوق)، ص: ۶؛
الخصال، ج‏۱، ص: ۲۱۸.

کلیه حقوق مادی و معنوی این پورتال محفوظ و متعلق به حجت الاسلام و المسلمین سید محمدحسن بنی هاشمی خمینی میباشد.

طراحی و پیاده سازی: FARTECH/فرتک - فکور رایانه توسعه کویر -