انهار
انهار
امکانات سایت
مطالب خواندنی

(۴۱۲) چگونگی شستن و تطهیر ظرفهای نجس قابل توجّه سگ دارها

بزرگ نمایی کوچک نمایی
بِسْمِ اللهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيم
السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم
وَٱلسَّلَامُ عَلی عِبادِالله
چگونگی شستن و تطهیر ظرفهای نجس
قابل توجّه سگ دارها
چگونگی شستن و تطهیر ظرفهای نجس:
{۱} چگونگی شستن ظرف نجس با آب قلیل:
بهجت: ظرفی كه به غير بول نجس شده اگر يك مرتبه شسته شود پاك می شود حتّی اگر با آب قليل باشد بنابرأقوی.
سایر آیات عظام: با آب قليل بايد سه مرتبه شسته شود.
{۲} چگونگی شستن ظرف نجس با آب کر و جاری:
امام خمینی، نوری: با آب كر و جاری احتياطاً سه مرتبه شسته شود، اگر چه ارجح يك مرتبه است.
اراكی: در كر و جاری يك مرتبه كافي است، گرچه احتياط مستحب آن است كه سه مرتبه شسته شود.
خوئی، گلپايگانی، صافی، تبریزی، فاضل، امام خامنه‌ای، وحید، مظاهری: در كر و جاری يك مرتبه كافی است.
سیستانی: با آب کر و جاری و باران بنا بر احتیاط واجب سه مرتبه شسته شود.
مکارم، سبحانی: در کر و جاری یکمرتبه کافی است،هرچند سه مرتبه بهتر است. (آبهاي لوله كشي در حكم آب جاري است).
بهجت: ظرفی كه به غير بول نجس شده اگر يك مرتبه شسته شود پاك می شود، حتّی اگر با آب قليل باشد بنابرأقوی.
زنجاني: داخل كاسهٔ نجس  و مانند آن از ساير ظروف شرب را با آب قليل بايد سه مرتبه شست و در كر و جاري یک مرتبه کافی است.
وحید: اگر داخل ظرف نجس شود با آب قلیل باید سه مرتبه شست و در کر و جاری یک مرتبه کافی است.
{۳} چگونگی شستن ظرفی را که سگ لیسیده، يا از آن ظرف آب يا چيز روان ديگر خورده:
امام خمینی، نوری: بايد اول با خاك پاك، خاك مال كرد و بعد با آب كر يا جاری يا با آب قليل بنابراحتياط واجب، دو مرتبه شسته شود.
خوئي، تبریزی: بايد اول با خاك با ريختن مقداري آب پاك خاكمالي كرد. و بنابراحتياط خاك بايد پاك باشد، سپس آب بريزند كه خاك او زايل شود و بعد يك مرتبه در كر يا جاري يا دو مرتبه با آب قليل شست. ظرفي را كه سگ ليسيده بنابراحتياط واجب بايد پيش از شستن خاكمالي كرد.
گلپايگاني، سبحانی: بايد اول با خاك پاك خاكمال كرد و بعد يك مرتبه در كر يا جاري يا دو مرتبه با آب قليل شست.
صافي: بايد اول با خاك پاك خاكمال كرد و بعد با آب قليل دو مرتبه  و با كر و جاري نيز احتياطاً دو مرتبه شست.
اراكي: بايد ابتدا با خاكي كه مقداري آب بر آن ريخته شده خاكمال كرده و بعد يك مرتبه در كر يا جاري يا دو مرتبه با آب قليل شست.
فاضل: بايد اول با خاك پاك خاكمال كرد و مي توان خاك را با آب مخلوط كرد به نحوي كه عرفاً از خاك بودن خارج نشود آنگاه ظرف را خاكمالي نمود، و بعد دو مرتبه با آب قليل شست، و احتياط واجب اين است كه اگر با آب كر و يا جاري شسته مي شود باز دو مرتبه باشد ولي با آب باران يك مرتبه كافي است.
بهجت: أظهر اين است كه اول با خاك ممزوج با آب، خاكمالي شود و بعد از آن دو مرتبه با آب قليل، يا يك مرتبه با آب كر يا جاري شسته شود كافي است و أحوط آن است كه قبل از همهٔ اينها با خاك تنها، خاك مالي شود.
امام خامنه‌ای: باید اول با خاک مال شستشو کرد و سپس با آب شست، و اگر با آب قلیل شسته می‌شود باید پس از خاک مال دو مرتبه شسته شود.
سیستانی: باید اوّل با خاک پاک خاک مالی کرد، سپس خاک آن را برطرف نموده و بعد دو مرتبه با آب قلیل یا کر یا جاری شست.
زنجاني: بايد اول با خاك خاكمالي كرده و بنابر احتياط، خاك بايد پاك باشد، سپس دو مرتبه با آب قلیل بشويند و در آب كر و جاري نيز بعد از خاكمالي، بنابر احتیاط دو مرتبه شستن لازم است. و غير ظرف – مانند دست انسان- كه سگ ليسيده يا از آن چيز روان خورده، حكم ظرف دارد.
وحید: باید اول با خاک پاک خاکمالی کنند سپس آن خاک را زایل نموده و بعد با خاک مخلوط به آب بمالند - و جمع بین این دو بنابراحتیاط، واجب است - و بعد آب بریزند که خاک او زایل شود، و سپس در کر یا جاری یک مرتبه بشویند و یا با آب قلیل - بنابراحتیاط واجب - دو مرتبه بشویند و همچنین ظرفی را که سگ لیسیده بنابراحتیاط باید به طریق مذکور تطهیر کنند.
جوادی آملی: بايد نخست با خاک پاک، خاكمال كرد و سپس يک بار در كُر يا جاری یا دو بار با آب قليل شست.
مكارم: اول بايد آن را با خاك پاك كه مخلوط با كمي آب باشد خاكمال كرد و بعد دو مرتبه با آب قليل، یا يك مرتبه با آب كر يا جاري شست
مظاهری: باید اول با خاک پاک ، خاکمال کرد و بعد یکمرتبه با آب کر یا جاری و یا دو مرتبه با آب قلیل شست.
{۴} چگونگی شستن ظرفی را که آب دهن سگ در آن ریخته:
امام خمینی، اراکی، نوری: بايد اول با خاك پاك، خاك مال كرد و بعد بنابر احتياط واجب، دو مرتبه در كر يا جاري يا با آب قليل شست و بنابراحتياط واجب (اراکی: بنابراحتياط مستحبّ) بايد پيش از شستن خاكمال كرد.
مظاهری: باید اول با خاک پاک ، خاکمال کرد و بعد یکمرتبه با آب کر یا جاری و یا دو مرتبه با آب قلیل شست.

تاریخ به روزرسانی: سه شنبه, ۳۱ تیر ۱۴۰۴
  

 
پاسخ به احکام شرعی
 
موتور جستجوی سایت

تابلو اعلانات
  




پیوندها

حدیث روز
بسم الله الرحمن الرحیم
چهار پناهگاه در قرآن
   
أَبَانُ بْنُ عُثْمَانَ وَ هِشَامُ بْنُ سَالِمٍ وَ مُحَمَّدُ بْنُ حُمْرَانَ عَنِ الصَّادِقِ (علیه السلام) قَالَ:
عَجِبْتُ لِمَنْ فَزِعَ مِنْ أَرْبَعٍ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى أَرْبَعٍ
(۱) عَجِبْتُ لِمَنْ خَافَ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَكِيلُ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا فَانْقَلَبُوا بِنِعْمَةٍ مِنَ اللَّهِ وَ فَضْلٍ لَمْ يَمْسَسْهُمْ سُوءٌ
(۲) وَ عَجِبْتُ لِمَنِ اغْتَمَّ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- لا إِلهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحانَكَ إِنِّي كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِينَ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- وَ نَجَّيْناهُ مِنَ الْغَمِّ وَ كَذلِكَ نُنْجِي الْمُؤْمِنِينَ
(۳) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ مُكِرَ بِهِ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- وَ أُفَوِّضُ أَمْرِي إِلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصِيرٌ بِالْعِبادِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- فَوَقاهُ اللَّهُ سَيِّئاتِ ما مَكَرُوا
(۴) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ أَرَادَ الدُّنْيَا وَ زِينَتَهَا كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- ما شاءَ اللَّهُ لا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- إِنْ تَرَنِ أَنَا أَقَلَّ مِنْكَ مالًا وَ وَلَداً. فَعَسى‏ رَبِّي أَنْ يُؤْتِيَنِ خَيْراً مِنْ جَنَّتِكَ وَ عَسَى مُوجِبَةٌ
    
آقا امام صادق (عليه السّلام) فرمود: در شگفتم از كسى كه از چهار چيز مى‌هراسد چرا بچهار چيز پناهنده نميشود:
(۱) شگفتم از آنكه ميترسد چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل« حَسْبُنَا اَللّٰهُ‌ وَ نِعْمَ‌ اَلْوَكِيلُ‌ » خداوند ما را بس است و چه وكيل خوبى است زيرا شنيدم خداى جل جلاله بدنبال آن ميفرمايد:بواسطۀ نعمت و فضلى كه از طرف خداوند شامل حالشان گرديد باز گشتند و هيچ بدى بآنان نرسيد.
(۲) و شگفتم در كسى كه اندوهناك است چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل:« لاٰ إِلٰهَ‌ إِلاّٰ أَنْتَ‌ سُبْحٰانَكَ‌ إِنِّي كُنْتُ‌ مِنَ‌ اَلظّٰالِمِينَ‌ » زيرا شنيدم خداى عز و جل بدنبال آن ميفرمايد در خواستش را برآورديم و از اندوه نجاتش داديم و مؤمنين را هم چنين ميرهانيم.
(۳) و در شگفتم از كسى كه حيله‌اى در بارۀ او بكار رفته چرا بفرمودۀ خداى تعالى پناه نمى‌برد« وَ أُفَوِّضُ‌ أَمْرِي إِلَى اَللّٰهِ‌ إِنَّ‌ اَللّٰهَ‌ بَصِيرٌ بِالْعِبٰادِ »:كار خود را بخدا واگذار ميكنيم كه خداوند بحال بندگان بينا است)زيرا شنيدم خداى بزرگ و پاك بدنبالش مى‌فرمايد خداوند او را از بديهائى كه در بارۀ او بحيله انجام داده بودند نگه داشت.
(۴) و در شگفتم از كسى كه خواستار دنيا و آرايش آن است چرا پناهنده نميشود بفرمايش خداى تبارك و تعالى(« مٰا شٰاءَ اَللّٰهُ‌ لاٰ قُوَّةَ‌ إِلاّٰ بِاللّٰهِ‌ »)(آنچه خدا خواست همان است و نيروئى جز به يارى خداوند نيست)زيرا شنيدم خداى عز اسمه بدنبال آن ميفرمايد اگر چه مرا در مال و فرزند از خودت كمتر مى‌بينى ولى اميد هست كه پروردگار من بهتر از باغ تو مرا نصيب فرمايد (و كلمۀ:عسى در اين آيه بمعناى اميد تنها نيست بلكه بمعناى اثبات و تحقق يافتن است).
من لا يحضره الفقيه، ج‏۴، ص: ۳۹۲؛
الأمالي( للصدوق)، ص: ۶؛
الخصال، ج‏۱، ص: ۲۱۸.

کلیه حقوق مادی و معنوی این پورتال محفوظ و متعلق به حجت الاسلام و المسلمین سید محمدحسن بنی هاشمی خمینی میباشد.

طراحی و پیاده سازی: FARTECH/فرتک - فکور رایانه توسعه کویر -